bana yol gösterin. artık olmuyor.

vampgirl

Vampires
Kayıtlı Üye
24 Mayıs 2010
220
4
96
İstanbul
slm kızlar.
benim 6 senelik bir ilişkim var. lisede tanıştık , farklı şehirlerdeydik şimdi ikimiz de Eskişehirdeyiz. büyük mucizelerle bir araya geldik.ben üniversiteyi onun olduğu şehirde kazandım şuan 3.sınıfım.Allah öyle bir yardım etti ki bir araya gelmemiz için o üniversite kazandığım günlerde.

birbirimize hep güvendik, inandık. çok sevdik. çok fazla mucizeler yaşadık. hala da seviyoruz ama durumlar çok değişti...evlenmek istiyoruz. babam bilmiyor çok büyük engel babam. babam böyle şeylere okurken çok karşı normalde de pek ısındığı söylenemez. nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum

ben yurtta kalıyorum artık onunla olmak istiyorum. böyle sürünmek istemiyorum. onun zaten işi var.

biz zaten karı kocadan farksızız. sadece imzamız yok. varsın onu da atalım ondan başkasını düşünmüyorum ki. szce de çok mu erken 20-21yaş?

öyle zorki anlatamam. onun işi benim okulum derken boğulup gidiyorz. artk tartşmalar artmaya başladı çünkü gerginlikler var. o da benimle olmak istiyor artk her gün...


ben ne yapacağım. nasıl diyeceğim. çok mu erken . bence değil...

ben modern bir birliktelik istiyorm , okurken hmen çoluk çocuğa karışacak klasik bir evlilik değil...ama toplum kabul etmez tabi ki nikah olmalı. varsın olsn diyorum ama çaresizim.
artık yazları aileme gidip onu 4 ay görmemek istemiyorum...
artık her akşam sıcacık evimde onu görmek istiyorum...
onun beni görmek için her gün 2saat yol çekip yorgun argın gelip yarım saat durup gitmesini istemiyorum.
artık kavga etmek istemiyorum...
şimdi bu şekilde anlatırken ayrıntılara inemiyorum. basit bir istek gibi anlattım. ama öyle değil öyle büyük olaylar yaşadım ve yaşıyorum ki...artık çöküyorum

bana yol gösterin
 
tek çare arkadaşının biraz daha sabretmesi,madem seviyorsunuz madem bunca yol kat edilmiş evlilikde zamanı gelince olur yani..niye anlayışsız davranıyorki arkadaşın,hele okulum bitsin elim iş tutsun o zaman taşlar yerine oturacaktır deyince ne diyor..

kavga edilecek bişey göremiyorumki ortada sadece biraz sabırla herşey yoluna girer..babanızda razı olur,evlenirsinizde ama böyle baskı yapması hoş değil yani..ayrılmakla mı tehtid ediyor ya gelir benle birlikte oturursun ya evleniriz yada biter gibi bişeymi?
 
evlilik hergun onu göreyim sıcak evimde onla olayımdan buyuk sorumluluklar gerektiriyor bence daha cooooooook erken
 
3.sınıfdasın zatn bu zamana kadar sabretmişsin biraz daha sabredin.. hem okul hem dersler hem ev zor olur senin için. okulunu bitirene kdar sabret derm ben
 
Diger arkadaslarin da dedigi gibi bence 1 sene daha sabretmelisiniz. Evliligin omuzlariniza nasil bir yuk verecegini bilemezsiniz. O sadece sicak evde sevdiginiz adamla gecireceginiz romantik dakikalardan olusmuyor. Okul hayatinizi cok etkiler. Ne okudugunuzdan ne evliliginizden birsey anlarsiniz. Bu yaz nisan yapalim falan deseniz olur. Sonra yavas yavas yazirlanip okul bitince guzel bi dugunle evlenirsiniz. Yine karar sizin. Bana oyle geliyor ki biz ne desek sen yine kendi istedigini yapacaksin :)
 
tek çare arkadaşının biraz daha sabretmesi,madem seviyorsunuz madem bunca yol kat edilmiş evlilikde zamanı gelince olur yani..niye anlayışsız davranıyorki arkadaşın,hele okulum bitsin elim iş tutsun o zaman taşlar yerine oturacaktır deyince ne diyor..

kavga edilecek bişey göremiyorumki ortada sadece biraz sabırla herşey yoluna girer..babanızda razı olur,evlenirsinizde ama böyle baskı yapması hoş değil yani..ayrılmakla mı tehtid ediyor ya gelir benle birlikte oturursun ya evleniriz yada biter gibi bişeymi?

anlayışsız davranmıyor. aksine o ben seni hep beklerim diyor benim dediğim gibi.

ama bu durum artık geriyor bizi. haftada bi kaç kez görüşmeye başladık onun işleri yoğun diye, gelse bile benim olduğum yer ters yol çok uzun ve çok yorgun geliyor dolayısıyla gergin oluyor. en ufak şeye sinir yapar oluyoruz. tamam diyoruz anlayışa bürünüyoruz derken iki hafta sonra en fazla... yine bişey oluyor.

düşündüğün gibi tehdit falan yok. baskı da yapmıyor. biz baskıyı kendi üzerimizde hissediyoruz. birlikte olursun gibi bi tehdit de yok biz birlikte oluyoruz zaten. olayın saçma kısmı da o... iki evli insanın boş yere farklı yerlerde sürünmesi gibi. benim yurtta onun ailesinin yanında...ne o benden başkasını ne de ben ondan başkasını düşünebilirim...
 
evlilik hergun onu göreyim sıcak evimde onla olayımdan buyuk sorumluluklar gerektiriyor bence daha cooooooook erken

biliyor musun. bunun farkındayım ama öyle büyük sorunlar oluyor ki bazen. anlatamadığım...
inan tek başına sabretmektense onunla sabretmek daha cazip geliyor. sonuçta kendimle evlenmeyeceğim .
 
Diger arkadaslarin da dedigi gibi bence 1 sene daha sabretmelisiniz. Evliligin omuzlariniza nasil bir yuk verecegini bilemezsiniz. O sadece sicak evde sevdiginiz adamla gecireceginiz romantik dakikalardan olusmuyor. Okul hayatinizi cok etkiler. Ne okudugunuzdan ne evliliginizden birsey anlarsiniz. Bu yaz nisan yapalim falan deseniz olur. Sonra yavas yavas yazirlanip okul bitince guzel bi dugunle evlenirsiniz. Yine karar sizin. Bana oyle geliyor ki biz ne desek sen yine kendi istedigini yapacaksin :)

inanın burda okurken ondan başka kimsem yok zaten. dolayısıyla zaten okuduğumdan birşey anlamamaya başladım. inşallah dediğiniz gibi kolayca olur evlilik ama en büyük sorun babam
 
anlayışsız davranmıyor. aksine o ben seni hep beklerim diyor benim dediğim gibi.

ama bu durum artık geriyor bizi. haftada bi kaç kez görüşmeye başladık onun işleri yoğun diye, gelse bile benim olduğum yer ters yol çok uzun ve çok yorgun geliyor dolayısıyla gergin oluyor. en ufak şeye sinir yapar oluyoruz. tamam diyoruz anlayışa bürünüyoruz derken iki hafta sonra en fazla... yine bişey oluyor.

düşündüğün gibi tehdit falan yok. baskı da yapmıyor. biz baskıyı kendi üzerimizde hissediyoruz. birlikte olursun gibi bi tehdit de yok biz birlikte oluyoruz zaten. olayın saçma kısmı da o... iki evli insanın boş yere farklı yerlerde sürünmesi gibi. benim yurtta onun ailesinin yanında...ne o benden başkasını ne de ben ondan başkasını düşünebilirim...

baskı yoksa seçenek sunmuyorsa ne ala..haftada iki üç görüşüyormuşsunuzda daha ne olsun..ben nişanlımla yeri geliyor iş güç yüzünden 15 gün göremiyorum..uzaklıkları yakın etmişsiniz,yol iz demeyip görüşüyorsunuz ne kadar güzel şeyler bunlar..tşkler edin birbirinize..bizim için zor yok,imkansız yok deyin neleri aştık bunuda zamanla aşarız Allahın izniyle deyin..aşkınızın tadını çıkarın..

ortada tek sorun özlem,hasret bunun getirisi sabırsızlık..valla bende bazen pılımı pırtımı toplayıp nişanlımın yanına gidesim geliyor öyle özlüyorum..ama şu yol yordam,töre adet cart curt yokmu..orda tıkanıyor insan..
 
hayatta önemli kararlardan önce insanlar hep mutlu anları hayal eder.
mesela çocuktan önce bebeği hep gülerken,severken,uyurken hayal eder,ama bütün anneler bilir gerçeğin bununla hiçbir ilgisi yoktur...
evlilikten önce hep mutlu anlar gelir insanın aklına,mutluluk,romantizim,doyasıya paylaşım....ama büyük sorumluluk buradada çıkar insanın karşısına,hem birde evleneceğiniz kişinin sadece aday değil aileside olduğunu sonradan farkedersiniz....
akıl vermek haddim değil,19 yaşında evlendim ve şu an 29 yaşındayım iki kız çocuğum var,ikiside 29 una gelmeden evlenmesin isterin,hayatlarının bu bölümünü kendilerine yaşasınlar....
zor güzelim zor ,hiç birşey kolay değil,evlenmeden önce annem bugünlerinin tadını çıkar ,enine yat boyuna kalk derdi,anlamazdım...şimdi çok iyi anlıyorum....
 
20-21 yas biraz erken canim..
belki bana kizacaksin ama suan toz-pembe gunlerin olmasin? genelde boyle gunlerde verdigin kararlar acele oluyor ve sonuçunu (iyi veya kotu) evlilikte goruyorsun..
evlilik isi kolay degl, evin isi var, esine ilgin var, derslere konsantrasyon var.. bunlar kolay degl.. ha belki azimlisin ve mucize olarak basarirsin ama buna simdiden garanti veermezsin!! bencede sabredir eger birbirinizi gercekten seviyorsan neden beklemiyorsunuz? sonucta omur boyu birlikte olacaksiniz ha simdi ha bir veya iki sene sonra. sonra pisman olabilirsin bunu untma.
 
erkek arkadasın kaç yasında canım?
bir de haftada 2-3 gün görüşüyoruz diyorsun e daha ne olsun bak burda kaç kişi yıllardır farklı şehirden ilişki yürütüyorlar.
 
ama bu durum artık geriyor bizi. haftada bi kaç kez görüşmeye başladık onun işleri yoğun diye, gelse bile benim olduğum yer ters yol çok uzun ve çok yorgun geliyor dolayısıyla gergin oluyor. en ufak şeye sinir yapar oluyoruz. tamam diyoruz anlayışa bürünüyoruz derken iki hafta sonra en fazla... yine bişey oluyor.birlikte olursun gibi bi tehdit de yok biz birlikte oluyoruz zaten. olayın saçma kısmı da o... iki evli insanın boş yere farklı yerlerde sürünmesi gibi. benim yurtta onun ailesinin yanında...ne o benden başkasını ne de ben ondan başkasını düşünebilirim...


"Sizce çok mu erken 20-21 yaş?" diye sormuşsunuz, evet...

Sırf birlikte oluyorsunuz diye "iki evli insanın ayrı" yaşaması kadar basit değil durumunuz... Evlilik sadece birlikte olmak değil ki... Sadece imza atsanız her şey daha da güzel devam eder diye düşünüyorsunuz... Tek sorumluluk cinsellik değil ki evlilikte, "bunu yaşadıktan sonra aynı evde oturmak kaldı bir tek geriye" diye düşünmeyin... Tek sorun bu olsa, her türlü imkanı olduğu, ailesi sorun çıkarmadığı gayet rahat bir ilişki yaşadığı halde yıllarca devam ettikleri beraberliklerini evliliğe varmadan neden sonlandırsın insanlar?

"Tamam" dedikten sonra anlayışlı olup en fazla iki hafta sonra "yine bir şey olunca" en ufak şeye "sinir yapar" olduğunuzu ifade etmişsiniz... Aynı eve geçince bu durum bitmeyecek... Başka bir sorun çıkacak, anlayış göstereceksiniz, sonra tekrar patlama noktası olacak, vs. Beraber yaşayabilseniz her şeyin güllük gülistanlık olacağına öyle inanmışsınız ki... Sizin şu an ilişkinin merkezinde gördüğünüz "mesafe" sorununun yerini evlilikte öyle meseleler alıyor ki birçokları ailelerin tanıştığı nişanlı, sözlüsüyle sizden daha nadir görüşürken sizin bu durumu dert ediyor olmanız ileride -size bile- şaka gibi gelecek... Bu karamsarlık değil, hayatın gerçeği... "O zaman hiç mi evlenmeyelim, sevmeyelim!" elbette değil... Fakat doğru zamana karar verirken ailemiz, eğitimimiz ve başkalarının bu evrelerde ne sıklıkta görüştüklerini, onların ne badireler atlattıklarını dikkate alalım...

Demek istediğim babanızın bu anlamda baskıcı olmasını "tek sorun" olarak görmeyin... "Ne o benden başkasını ne ben bir başkasını düşünebiliriz" diyecek kadar gözü kapalı olmanız (bunu kimse iddia edemez, insan kendisi için bile bu kadar kesin konuşmamalı, öyle bir durum yaşarsınız ki "Sevdiğim adam bu muymuş!" dersiniz...) evlilik için yeterince olgun olmadığınızı düşündürecektir ona... Yaşınızı, sevdiğiniz insanı hayatınızın merkezi yapmanızı hesaba katarsak pek de haksız sayılmaz... Büyükleriniz bir konuda zamana ihtiyacınız olduğunu düşünüyorlarsa genelde haklıdırlar, zaman kavramına sizden daha uzun süredir şahit olmaları ve tecrübeleri onları haklı çıkartacaktır... :68:
 
baskı yoksa seçenek sunmuyorsa ne ala..haftada iki üç görüşüyormuşsunuzda daha ne olsun..ben nişanlımla yeri geliyor iş güç yüzünden 15 gün göremiyorum..uzaklıkları yakın etmişsiniz,yol iz demeyip görüşüyorsunuz ne kadar güzel şeyler bunlar..tşkler edin birbirinize..bizim için zor yok,imkansız yok deyin neleri aştık bunuda zamanla aşarız Allahın izniyle deyin..aşkınızın tadını çıkarın..

ortada tek sorun özlem,hasret bunun getirisi sabırsızlık..valla bende bazen pılımı pırtımı toplayıp nişanlımın yanına gidesim geliyor öyle özlüyorum..ama şu yol yordam,töre adet cart curt yokmu..orda tıkanıyor insan..
seni çok iyi anlıyorum çünkü biz de 4sene kadar uzak kaldık :/
 
hayatta önemli kararlardan önce insanlar hep mutlu anları hayal eder.
mesela çocuktan önce bebeği hep gülerken,severken,uyurken hayal eder,ama bütün anneler bilir gerçeğin bununla hiçbir ilgisi yoktur...
evlilikten önce hep mutlu anlar gelir insanın aklına,mutluluk,romantizim,doyasıya paylaşım....ama büyük sorumluluk buradada çıkar insanın karşısına,hem birde evleneceğiniz kişinin sadece aday değil aileside olduğunu sonradan farkedersiniz....
akıl vermek haddim değil,19 yaşında evlendim ve şu an 29 yaşındayım iki kız çocuğum var,ikiside 29 una gelmeden evlenmesin isterin,hayatlarının bu bölümünü kendilerine yaşasınlar....
zor güzelim zor ,hiç birşey kolay değil,evlenmeden önce annem bugünlerinin tadını çıkar ,enine yat boyuna kalk derdi,anlamazdım...şimdi çok iyi anlıyorum....
29 yaşıma kadar bekleyeyim mi yani :/
 
20-21 yas biraz erken canim..
belki bana kizacaksin ama suan toz-pembe gunlerin olmasin? genelde boyle gunlerde verdigin kararlar acele oluyor ve sonuçunu (iyi veya kotu) evlilikte goruyorsun..
evlilik isi kolay degl, evin isi var, esine ilgin var, derslere konsantrasyon var.. bunlar kolay degl.. ha belki azimlisin ve mucize olarak basarirsin ama buna simdiden garanti veermezsin!! bencede sabredir eger birbirinizi gercekten seviyorsan neden beklemiyorsunuz? sonucta omur boyu birlikte olacaksiniz ha simdi ha bir veya iki sene sonra. sonra pisman olabilirsin bunu untma.
tabi ki yine beklerim . ama onsuz geçen günler anlamsız geliyor ben bir hata yaptım çokkkk çokk bağlandım. madde gibi
 
Beraberlik yaşamışsınız ve seviyorsunuz birbirinizi anladığım kadarıyla. Evlen bence bu yaşlarda seviyorsan kaçırma derim yoksa cidden sorun yumağı haline geliyorsun.
 
Back
X