Yaklaşık üç yıldır infertilite tedavisi görüyorum. Herhangi bir sağlık problemim yok. Öncesinde 3 doktor değiştim. Burdaki hatam normal kadın doğum doktorlarını tercih etmem. aşılama ve tüp bebek alanında uzman bir doktora gidilmeli diye düşünüyorum. Ne gerekiyorsa o yapılır diğer türlü tedavi sürekli başa sarıyor. Neyse sonunda basaksehire geldim dışarda iki aşılama oldu diye direkt tüpe geçecektik heyet raporu çıktı tabiki bu iki ay sürdü zordu git gel git gel insan yıpranıyor. Daha sonra iğneli aşılama olmadığı için tekrar infertilite bölümüne gönderildim başa döndük. Orda aşılama tedavisine başladık birincisi başarısız oldu. İkincisinin sonucunu bekliyoruz. Bunlari anlatma sebebim gidicek olanlarin bilgilenmesi için. Heyet raporunda baya sık doktora gottim her gün ayrı ayrı doktorlardan onay alındı meme ultrasonuna 3 ay sonraya gun verdikleri için dışarda çektirdi. Anestezi raporunun onayını 2 hafta bekledik. Aslında normal gibi anlatınca ama yaşarken sıkıntılı süreçler. Muayene sürelerinin azlığı doktorların ki daha cok asistan doktorlarin egosuna maruz kalmak hırslarini sizden çıkarmaları aşılama esnasında bile hiç bi laf etmediğim halde ne oluyo bu hastaya şoka girdi galiba gibi alakasız bı cümle kurulması bile insanın canını çokça sıkıyor. Şikayet bile edemiyorsunuz hani tedavi decam ediyoe öğrenirlerde canınizi daha çok sıkarlar diye. Zaten asistani danışmanı bilmem nesi hepsinden daha artist özellikle sağlıkta şiddet diye bağrılan bu dönemde bunların hastalarına yaptığı ozellikle kadının kadına yaptığı psikolojik şiddet ten hiç bahsedilmiyor. Jep onlar hakli ve bilgili. Siz sizse pek birşey ifade etmiyorsunuz onlar için. Onlar için 100 hasta bak gec tedavi yapilsin soru sormak konuşmak iletişim kurmak yok. Bu bi çok hastanede böyle tabiki. Ama bizim suçumuz ne bilemiyorum tabi. Muayene sürelerinin kısalığı doktor azlığı peki bu sekilde davranilmayi biz hak ediyor muyuz? Böylesi güzel birsey icin anne olmak icin yanip tutuşurken üstelik. Daha sayamadığım cümleler var tabiki suan aklimda kalmadi ama ağladığımi hatırlıyorum hastane dönüşlerinde.