Ya valla çok komiksiniz kendi başarısızlığınızı anne babanıza yüklemeyin.
Yalnuz bu çocuk mühendis oldu ve aynı istikamette ilerliyor .simdi söyle bir sey var ama. bu cocuk büyük ihtimalle aileye yaranmak için böyle çabalıyor. ben de öyleydim sırf babam beni övsün diye cok ders calisirdim. ama o cocugu harekete geciren motivasyon bir sekilde ortadan kalkınca cocuk komple salıyor. bende öyle olmustu. ne zaman ergenliğe girdim ve kendi fikirlerim olmaya basladı saldım valla. daha cok sosyal aktivitelere yöneldim hep ve işin kötüsü ailemden de gizledimyani cocuğa bu bir yarış gibi hissettirirseniz o çocuğun hayatı mahvolur bence. cocuk bunu bi yasam tarzı haline getirmedi lazım. o da baskıyla değil, birlikte sürecte yol alarak olur. mesela benim bir orta okul öğrencim bana ‘annem de babam da lise mezunu. babam çok iyi maasla makine operatörlüğü yapıyor. o yüzden okumak istemiyorum’dedi. ailesi yıllarca üzerine baskı yaptı, destek oldu sırf en azından üniversite mezunu olsun diye. ama cocuk ailesinin hatırı için dönem dönem çabalasa da en fazla 1-2 hafta sürdü hepsi. çocuk da kesinlikle zeki bir cocuktu. ama calisma, oturup derslerle ilgilenme alışkanlığı ve ilgisi yoktu. zar zor bir liseye girdi onu da yarıda bıraktı. yani daha bebekken bilinçli olmak lazım bu konuda. bu zamana kadar gördüğüm en iyi örnek kuzenim olduğu için de onu söyledim. ama cok var. bir öğrencimin annesi daha yeni doğanken bile bebeğine kitap okuyormus her gece uyurken. ve sürekli cocuğuyla etkinlikler yapar, her hafta sonu birlikte ailecek dışarı çıkarlardı. cocuk yenin ederim gördüğüm en mükemmel cocuklardan biriydi. sınıfın en iyi 3 öğrencisinden biriydi. ama asla kompleksi de yoktu. ne ailenin ne de cocugun. bazen denemelerde 2-3. olurdu. bir kere bile cocugun üzüldüğünü veya annesinin sorguladığını görmedim. hep saygılı ve gözde bir öğrenci oldu okulda da. yani bir eğitimci olarak cocugun kapasitesinin %50sini aile oluşturur. %25 aldığı eğitim. %25 de cevre.
İşte siz kıyas yapıyorsunuz ama çocuğunuz da kıyas yapabilir baska ailelerle demek istiyorum. Siz harika değilsiniz ki çocuktan harikalik bekliyorsunuz.
Bakin insanlara önyargılı olmayin diyorsunuz kendiniz onyargilisiniz ben başarısız degilim bu yorumunuzdan anladigim kadariyla kiziniz da degil. Sadece kendimden tatmin olamadim hayatim boyunca yetersiz hissettim. Sizin bahcesine giremeyeceginiz okullarda okudum belki ama hic bi zaman kendime basardim diyemedim. Fazla tevazunun sonu vasat insandan nasihat dinlemektir. Kızınızı mahvedeceksiniz. Yardim etmeye calistim ama anlamadınız. Allah yardımcınız olsun
valla ben tecrübe ettiğimi söyledim. illa ki iki tarafta da istisnalar vardır. ama ben bık bık sunu yap, bunu yap diyim, cocugum da okul 1.si olsun zor biraz.Abla ben de muhendisim ama bana basarisiz dedin az once djjdhdhd kompleksli olmak boyle bisey iste
Daha az destek gören, olanakları daha az olan çocukların daha azimli ve çalışkan olmaları normal. Çünkü onlar çalışmak zorundalar. Başarısız olmaları durumunda mahkum olacakları hayatı düşünmek onları motive ediyor. şöyle düşünüyorum da hayatımda çooook çalıştığım, her hafta fazla mesai yaptığım bir dönem vardı. O dönem evlilik hazırlığındaydım ve daha çok paraya ihtiyacım vardı. Şu an düşününce o kadar işin sorumluluğunu o yaşta kaldırmış olmama şaşırıyorum. Ancak insan mecbur olunca yapıyor işte. İnsanda en azından eser miktarda gelecek kaygısı olmazsa başarı ve çalışmak konusunda da gamsız oluyor. Aileden iyi olanaklara sahip çocukların çalışma ve başarılı olma motivasyonları bu yüzden düşük oluyor. Özellikle mizacı gereği hırslı biriyse anca öyle. Sizin hayat şartlarınızı bilmiyorum tabi farazi konuştum.
Vardır vardır.
Aslında böyle değil bu durum. İnanılmaz ilgili ailelerden gerçekten de ne yaparsalar yapsınlar asla başarılı olmayan çocuklar çıkıyor öğretmen olarak bizzat şahidim. Ve aynı şekilde ailesi hiç umursamadığı halde tamamen kendi isteğiyle çok başarılı olanlar da var konu sahibinin dediği gibi. Aile çok önemli bir etken ama günün sonunda yine iş çocukta bitiyor
Bizim neslimizin universite okumaktan başka çaresi, seçeneği yoktu. Bizim neslimizdeki çocuklara büyüyunce ne olacaksın dediğinde Max 5-6 meslek ismi geciyorduml. Polis, öğretmen, avukat ,futbolcu vs. Şuan yeni neslin tek çaresi üniversite değil. En saçma örneği gratiste bir kadınla kavga eden kızın, şuan 1 milyona bir filme oyuncu olarak seçilmesi. Tiktokta herkesin oyuncu gibi klipler çekmesi, şarkı söylemesi ... " Cakmaginiz var miiiii" diye gvsekce konuşan bir kız son model arabada orda burda konserler ( ! ) veriyor. Örnekleri bu olan çocukların ilgilerini toplamalari da zaman aliyor.
Teşekkür ederim bunlarida konuştuk
Cocukken basarisizdim dedin bunu ailené yükledin
Cocukken basarisizdim demedim, aileme de yuklemedim, benim ailemin imkanlari daha kisitliydi, annem farketmis bendeki hareketliligi mesela ama babam bende bi "sorun" oldugunu kabul edememis, ben size ailemi tatmin edemedim dedim ama sizin gibi biri icin bu basarisizliktir tabi. ben 3. Olurdum babam 1. Olmamami problem ederdi tatmin edemezdim. Okudugunuzu anlamıyorsunuz sanırım
O çocuğa bir sor bakalım mutlu mu ? İçinde ne ukteler kaldı ?
Ya ters teper de; " varlık içinde yokluk yaşatıyorlar " diye depresif bir saldırgan ya da " ben ailemin imkan sunmasına bile değmeyecek kadar degersizim ."diyip ozguvensiz içine kapanık olursa ? Böyle keskin öneriler asla verilmemeli. Hele ki şuanda hayattan çok kolay vazgeçen bir nesil varken !
Bununla alakalı da yorum yaptım , evet dedikleriniz çok doğru buna katılıyorum...
Evet her insanın bir yeteneği vardır. Bunu okulda da bariz görüyorum. Her insan yetenekli doğar ve bazıları bunu değerlendiremeden yaşar ve ölür hepsi bu.
