- 22 Ağustos 2008
- 4.118
- 2.652
- 448
- Konu Sahibi ofof23
- #21
Şimdi böyle düşünmen çok normal. Bende boşanmış bir bayan olarak seni çok iyi anlayabiliyorum. Zararın neresinden dönersen kardır canım, çocuğunun olmaması büyük bir şans olarak nitelendiriyorum ben.. toparlanaman ve o insanda sıyrılman oldukca kolay olacak. Ben evliliğimde çalışmazken ve boşandığımda birde çocuğum olmasına rağmen eğitimime ve hayatıma her ne zorluk çıkarsa çıksın devam ettim.
Kendimde kaybettiğim ve birdaha yerine getiremediğim duygularımda elbet oldu.. Çok zor günler gecirdim. Bunu hep içimde yaşadım illaki hayatın bir dalından tutmam gerekiyordu buna mecburdum. Yoksa ahla vahla gün gecmez. Hayat herşeye rağmen devam ediyor.
Bizler tek başımıza ayakta duramazsak evet çok insan laf söyler ezmeye çalışabilir.
Sen ne kadar güclü olduğunu önce kendine ispatla etraf bunu görüp sana laf söylemeye çekinir olur. Hiç canını sıkma bu sıkıntıların gün gelip gececek. Yerini hayat telaşı alacak.
Ha ikinci evliliğe gelince evet ne yazık ki insan aşk evliliği asla yapmak istemiyor. Ama bak ben kendi adıma konuşuyorum. Ben bu konuda kendimi hep geri çekiyorum. Sevmek aşık olmak çok çok bağlanmak bana göre değil. Bu elimde olmadan böyle oluyor. Çünkü çok acı bir tecrübe yaşadım. Bunu üstümden atamıyorum. Yanılmak korkusuyla 2. evliliğe adım bile atamıyorum. İşte bende kalan iz bu ve buna benzer şeyler... belki sen daha az yara aldın çünkü evliliğin kısa sürmüş.. Bu ne kadar yara aldığına bağlı. Beni sorarsan ben kendimi kaybettim. Eski çoşkum o gülen yüzümden eser yok. Ben esasında kendimde çoğu şeyi bitirdim. Ve yerine getiremiyorum ben artık öylesine yaşıyor gibiyim. Zaten insanlarda hep bozuk dengini bulmak zor. Birde çocuk var herşey iki, üç kat daha zor benim için..... o yüzden hayatım haline şükret sen tek başına silkenebilirsin.. Ama bir yavrun olsa silkelenmen daha zor.. Her an eskiye dönmen olağan bişey olurdu..
Sana yazıcam diye acayip moralimde bozuldu..
Yine biraz canım yandı.. olsun bugünüme şükür allah aileme ve oğluşuma sağlık versin daha başka bişey istemem..
Kendimde kaybettiğim ve birdaha yerine getiremediğim duygularımda elbet oldu.. Çok zor günler gecirdim. Bunu hep içimde yaşadım illaki hayatın bir dalından tutmam gerekiyordu buna mecburdum. Yoksa ahla vahla gün gecmez. Hayat herşeye rağmen devam ediyor.
Bizler tek başımıza ayakta duramazsak evet çok insan laf söyler ezmeye çalışabilir.
Sen ne kadar güclü olduğunu önce kendine ispatla etraf bunu görüp sana laf söylemeye çekinir olur. Hiç canını sıkma bu sıkıntıların gün gelip gececek. Yerini hayat telaşı alacak.
Ha ikinci evliliğe gelince evet ne yazık ki insan aşk evliliği asla yapmak istemiyor. Ama bak ben kendi adıma konuşuyorum. Ben bu konuda kendimi hep geri çekiyorum. Sevmek aşık olmak çok çok bağlanmak bana göre değil. Bu elimde olmadan böyle oluyor. Çünkü çok acı bir tecrübe yaşadım. Bunu üstümden atamıyorum. Yanılmak korkusuyla 2. evliliğe adım bile atamıyorum. İşte bende kalan iz bu ve buna benzer şeyler... belki sen daha az yara aldın çünkü evliliğin kısa sürmüş.. Bu ne kadar yara aldığına bağlı. Beni sorarsan ben kendimi kaybettim. Eski çoşkum o gülen yüzümden eser yok. Ben esasında kendimde çoğu şeyi bitirdim. Ve yerine getiremiyorum ben artık öylesine yaşıyor gibiyim. Zaten insanlarda hep bozuk dengini bulmak zor. Birde çocuk var herşey iki, üç kat daha zor benim için..... o yüzden hayatım haline şükret sen tek başına silkenebilirsin.. Ama bir yavrun olsa silkelenmen daha zor.. Her an eskiye dönmen olağan bişey olurdu..
Sana yazıcam diye acayip moralimde bozuldu..
