Bana göre hava hoş, ben çok memnunum bu durumdan.

Mağazanın birinde bişey görsem, herhangi bir ürün mesela, hemen telefonu çıkarıp internetten fiyatını araştırıyorum. Ürünün ne olduğuna bağlı olarak kullanıcı yorumlarına kadar okuyorum. Gidip diğer mağazaları da dolaşırım vaktim varsa. Vaktim yoksa bile vakit yaratırım. Kazıklanmaktan nefret eden bir insanım. Ekstrem bir durum olmadığı sürece bir malı pahalıya almam, alamam. Yoksul değilim ama zengin de değilim. Zengin bile olsam yine bu şekilde düşüneceğim.

Hiçbir şeyin de cazibesine aldanmıyorum. Bazen insanlara bakıyorum, dünya umurlarında değilmiş gibi para harcıyorlar. Bunlar geliri benden bile daha düşük insanlar, öğrenciler sonuçta. Diyorum ki ya hayatın anlamı acaba bu mu? Mutluluğun formülü bu mu? Savurganlık mı, alışveriş mi? Belki onlara göre öyle ama bana göre değil.