Bundan bir yıl önce 2008 EYLÜLüyle başladı benim masalım.
Yada o masal sandığım..Hiç bir şey yoktu aslında aklımda zaten olamazdıda basit bir clandan çıkıp gelmiştin zaman öldürecek bir arkadaştın işte daha ötesini düşünemezdim.Tanımadığım bir insandın sonuçta,yabancıydın bana..
Önceleri rastladıkça konuşmalar daha sonra aynı zamanlarda msnde olabilme çabaları ve sonra sabahlara kadar sohbetler..Hiç kimseye anlatamadıklarımı sana anlattım ben,kimsenin bilmediklerini bildin.En yakınımdan daha yakın oldun.Çünkü sen 'ben'din,bende 'sen'.Benim yaşadıklarımın aynısını yaşamıştın,yol göstericim,pusulamdın.Ruh halimin en berbat olduğu günlerde sen güldürdün yüzümü.Ben siyahlara büründüm,sen beyazlara layıksın dedin.Belkide bu yüzden sevdim seni,bu yüzden bağlandım bir anda.
Ne hissettiğimizi bilmeden uzun süre devam etti bu durum.Taa ki yağmurlu bir EKıM akşamına kadar.Evet! 13 Ekim 2008 idi tarih.Her zamanki o koyu sohbet iyice derinlere inmişti.Gözlerine baktıkça içimden nehirler akıp gitmeye başlamıştı.Bir anda beni benden alan sözcükler döküldü parmaklarından..Artık herşey ortadaydı avucumdaydı yüreğin biliyordum ve bırakmıştım yüreğimide avucuna..Ama engeller vardı tam anlamıyla mutlu olamayacaktık ilk günden beri bildiğim halde dile getirmeye korkuyordum,içimde bir yerlere hapsediyordum bütün gerçekleri.Çünkü yepyeni bir dünyaya adım atmıştım,fani hayattaki cennetimdin sen benim.Mükemmeldi herşey kusursuzdu.Hiç kimse onaylamadı birlikteliğimizi.Çünkü tam anlamıyla bir birliktelik değildi bizimkisi 9 saatlik bir mesafe vardı aramızda.Güvenmedi kimse sana güvenmemi istemedi haklılardı belkide ama o zamanlar böyle düşünmüyordum.Anlayamadığım bir şekilde kendine çekiyordun beni gecem gündüzüm olmuştun.Uyku düzenim bozulmuştu seninle birlikte bazen sabah ezanıyla uyur 1-2 saat sonra kalkar okula giderdim.Senin sesini duymak değerdi herşeye düşünmezdim başka birşey ilk ders başlardı aklım fikrim sendeydi bir dost eli uzanır toparlanmamı söylerdi tamam der yine 'sen'li hayallere dalardım.Sonralarda çıktı ya acısı neysee..
Aylar birbirini kovaladı gitti bu şekilde.Hiç bir mutluluk uzun sürmezmiş ya bizdede çatlaklardan sular sızmaya başladı.Bazen eskilerden gelen biri bozdu arayı,bazen basit bir kıskançlık.Büyü bozuldukça değiştik ikimizde.ılk başlarda ben alttan alır düzeltirdim arayı sonra nedendir bilmem bir umutsuzluk kapladı içimi.Asla benim olmayacak bir hazineye gönül vermiştim.Başladı paranoyak haller.Belkide başkası var düşünceleri.Sen girdin o zaman devreye sen alttan aldın,sen kapattın konuyu.Bende kapatmış gibi yaptım.Emin ol ki şu son günlere kadar zerre kadar eksilmedi sana olan sevgim.O en kötü zamanlarda sen telefonun ucunda gözyaşı dökerken nasıl harap ettiysem kendimi son dakikalara kadar öylesine kahroldum.Ayrılmak istedim bir kaç defa olmuyor dedim izin vermedin.Yalvardın,sensiz yapamam dedin,ağladın.ıyi kötü bir senemiz dolmak üzereydi.Tanışma yıl dönümümüzden iki gün sonra birazda benim son zamanlardaki umutsuzluğumun etkisiyle senden geldi 'ayrılık teklifi'.Ne kadar umutsuz olsamda içimde hep herşeyin düzelebileceğini tasarlarken can evimden vurdun beni.Yüreğim titredi "ayrılalım o zaman seni daha fazla üzmeye hakkım yok" lafını duyunca.Her zamankinden çok ama çok üzdün beni.Pişman oldun çoğu zaman olduğu gibi."Ayrılmak istemiyorum dedin,seni seviyorum ama üzmek istemiyorum" dedin.Ama artık benim yapabileceğim birşey yoktu.Artık geri dönüşü yoktu.Ne daha fazla üzebilirdim kendimi nede gururumu ayaklar altına alabilirdim.Bitmişti..Bitmeliydi..Deli gibi sevsemde seni,istesen canımı verebilecek olsamda geri adım atamazdım..
Şimdi bir yıl döndü dolaştı.13 Ekim geldi çattı.Yine yağmurlu bir akşam.Yine aklımda sen.Ama farklı bu seferki..Benim değilsin artık,belki kendinde bile değilsin..Bir şarkı var senden bana kalan,birde o esiri olduğum gözlerin..
En büyük dileğim beni ne kadar üzmüş olsanda benden sonra mutlu olman.Benimle yaşayamadıklarını seni gerçekten sevecek biriyle yaşaman..Ben arkada bıraktığın gözyaşın oldum sense mutlusun ellerde şimdi.Olsun önemi yok.
Son bir sözüm var sana,son bir isteğim.Beni benden alan o gülüşün senden hiç eksik olmasın.Kimseyi benim gibi sevip üzülme..Kendine iyi bak demiyorum.Çünkü bakamazsın biliyorum..Yüzüne söyleyemesemde şimdi arkandan söylüyorum.Meleğin Seni çok Seviyor Sevgilimm Çook.... :gitme:
Yada o masal sandığım..Hiç bir şey yoktu aslında aklımda zaten olamazdıda basit bir clandan çıkıp gelmiştin zaman öldürecek bir arkadaştın işte daha ötesini düşünemezdim.Tanımadığım bir insandın sonuçta,yabancıydın bana..
Önceleri rastladıkça konuşmalar daha sonra aynı zamanlarda msnde olabilme çabaları ve sonra sabahlara kadar sohbetler..Hiç kimseye anlatamadıklarımı sana anlattım ben,kimsenin bilmediklerini bildin.En yakınımdan daha yakın oldun.Çünkü sen 'ben'din,bende 'sen'.Benim yaşadıklarımın aynısını yaşamıştın,yol göstericim,pusulamdın.Ruh halimin en berbat olduğu günlerde sen güldürdün yüzümü.Ben siyahlara büründüm,sen beyazlara layıksın dedin.Belkide bu yüzden sevdim seni,bu yüzden bağlandım bir anda.
Ne hissettiğimizi bilmeden uzun süre devam etti bu durum.Taa ki yağmurlu bir EKıM akşamına kadar.Evet! 13 Ekim 2008 idi tarih.Her zamanki o koyu sohbet iyice derinlere inmişti.Gözlerine baktıkça içimden nehirler akıp gitmeye başlamıştı.Bir anda beni benden alan sözcükler döküldü parmaklarından..Artık herşey ortadaydı avucumdaydı yüreğin biliyordum ve bırakmıştım yüreğimide avucuna..Ama engeller vardı tam anlamıyla mutlu olamayacaktık ilk günden beri bildiğim halde dile getirmeye korkuyordum,içimde bir yerlere hapsediyordum bütün gerçekleri.Çünkü yepyeni bir dünyaya adım atmıştım,fani hayattaki cennetimdin sen benim.Mükemmeldi herşey kusursuzdu.Hiç kimse onaylamadı birlikteliğimizi.Çünkü tam anlamıyla bir birliktelik değildi bizimkisi 9 saatlik bir mesafe vardı aramızda.Güvenmedi kimse sana güvenmemi istemedi haklılardı belkide ama o zamanlar böyle düşünmüyordum.Anlayamadığım bir şekilde kendine çekiyordun beni gecem gündüzüm olmuştun.Uyku düzenim bozulmuştu seninle birlikte bazen sabah ezanıyla uyur 1-2 saat sonra kalkar okula giderdim.Senin sesini duymak değerdi herşeye düşünmezdim başka birşey ilk ders başlardı aklım fikrim sendeydi bir dost eli uzanır toparlanmamı söylerdi tamam der yine 'sen'li hayallere dalardım.Sonralarda çıktı ya acısı neysee..
Aylar birbirini kovaladı gitti bu şekilde.Hiç bir mutluluk uzun sürmezmiş ya bizdede çatlaklardan sular sızmaya başladı.Bazen eskilerden gelen biri bozdu arayı,bazen basit bir kıskançlık.Büyü bozuldukça değiştik ikimizde.ılk başlarda ben alttan alır düzeltirdim arayı sonra nedendir bilmem bir umutsuzluk kapladı içimi.Asla benim olmayacak bir hazineye gönül vermiştim.Başladı paranoyak haller.Belkide başkası var düşünceleri.Sen girdin o zaman devreye sen alttan aldın,sen kapattın konuyu.Bende kapatmış gibi yaptım.Emin ol ki şu son günlere kadar zerre kadar eksilmedi sana olan sevgim.O en kötü zamanlarda sen telefonun ucunda gözyaşı dökerken nasıl harap ettiysem kendimi son dakikalara kadar öylesine kahroldum.Ayrılmak istedim bir kaç defa olmuyor dedim izin vermedin.Yalvardın,sensiz yapamam dedin,ağladın.ıyi kötü bir senemiz dolmak üzereydi.Tanışma yıl dönümümüzden iki gün sonra birazda benim son zamanlardaki umutsuzluğumun etkisiyle senden geldi 'ayrılık teklifi'.Ne kadar umutsuz olsamda içimde hep herşeyin düzelebileceğini tasarlarken can evimden vurdun beni.Yüreğim titredi "ayrılalım o zaman seni daha fazla üzmeye hakkım yok" lafını duyunca.Her zamankinden çok ama çok üzdün beni.Pişman oldun çoğu zaman olduğu gibi."Ayrılmak istemiyorum dedin,seni seviyorum ama üzmek istemiyorum" dedin.Ama artık benim yapabileceğim birşey yoktu.Artık geri dönüşü yoktu.Ne daha fazla üzebilirdim kendimi nede gururumu ayaklar altına alabilirdim.Bitmişti..Bitmeliydi..Deli gibi sevsemde seni,istesen canımı verebilecek olsamda geri adım atamazdım..
Şimdi bir yıl döndü dolaştı.13 Ekim geldi çattı.Yine yağmurlu bir akşam.Yine aklımda sen.Ama farklı bu seferki..Benim değilsin artık,belki kendinde bile değilsin..Bir şarkı var senden bana kalan,birde o esiri olduğum gözlerin..
En büyük dileğim beni ne kadar üzmüş olsanda benden sonra mutlu olman.Benimle yaşayamadıklarını seni gerçekten sevecek biriyle yaşaman..Ben arkada bıraktığın gözyaşın oldum sense mutlusun ellerde şimdi.Olsun önemi yok.
Son bir sözüm var sana,son bir isteğim.Beni benden alan o gülüşün senden hiç eksik olmasın.Kimseyi benim gibi sevip üzülme..Kendine iyi bak demiyorum.Çünkü bakamazsın biliyorum..Yüzüne söyleyemesemde şimdi arkandan söylüyorum.Meleğin Seni çok Seviyor Sevgilimm Çook.... :gitme:
Son düzenleme:
