Başsağlığı dileme(me)..

Herkese selamlar.. eskiden olsa çok takılmayacağım bir konu aslında. Zira yaş ilerledikçe hastalık, ölüm, ayrılık.. gibi zor ama insanı daha insan yapan şeyleri yaşar oldum ben de tabi.

Bir arkadaş grubumuz var kadınlı erkekli, evli çiftler (yaşça büyük), birkaç benim gibi bekar kadın var (4-5 yıllık bir grup bu arada). Hepsi güvendiğim, iyi diyebileceğim insanlar aslında. Ancak içinden sadece bir kadın ile kısmen daha yakınım. Bir de whatsapp grubumuz var işte. Ayda bir iki dışarda toplanır yemek yeriz, yuro günümüz var onun düzeni konuşulur, herkes meslektaş olunca birbirine konu danışanlar olur, çok nadir şehir dışına da gezi falan düzenleriz.. hani iyi vakit geçirme grubu gibi, şahsen çok özelimi açmam onlara, benim neye üzülüp üzülmediğimi (saklayamayacak kadar yoğun değilse) bilmezler bile..


asıl mesele teyzemin cumartesi günkü vefatı.. evet yanlarında rahatsızlığından falan pek bahsetmedim ama biri biliyordu tedavi olduğunu senelerdir. Grupta bi tiyatro etkinliği olacaktı onla ilgili bir konuşma döndü dün sabah. Bilet temini konusunda yardım edecektim ama teyzemin kaybından ve onun evinde olduğumuzdan bahsettim uğrayamadım diye. O an konuştuğumuz (kısmen yakınım dediğim) kadın hemen önemli değil hocam, üzüldüm başın sağolsun falan dedi.. teşekkürler ettim neyse, ben çalışmıyordum diğerleri mesaideydi muhtemelen. Heralde dedim mesai bitimi yazarlar. tamam bu tarz şeyleri paylaştığım bir grup değil, tamam kötü insanlar da değiller, muhtemelen unuttular falan.. ancak kayıp da benim çok yakınım. Ya bu kızın çok yakını, mesai bitimi aklımda olsun da, arama değil, bir mesaj yazayım, diye geçirmez mi insan içinden? Günlerdir teyzemin evinde belki yedi kat elden başsağlığı temennisi alıyorum. Ancak meslektaşım, arkadaşım dediğim bu insanlar bu yakın kaybıma bu denli kayıtsız kalınca gerçekten kırıldım.

Başta da dediğim gibi bu konularda hassasım, böyle anlarda iki elim kanda olsa yazar, arar sorarım. Belki daha da hassasım süreç itibari ile de.. aklımda şu saçma para gününden de çıkmak var hatta, bu ay sıra bendeydi, sadece aldıklarım versin kalanına katılmak istemiyorum diyip, sürece yaymalı bir uzaklaşma ile gruptan da çıkmak istiyorum. Histerik bir tepki mi kızım sakin ol diyorum kendime ama.. yok konu itibari ile kendimi ikna edemeyeceğim kadar hassasım. Ayrıca kırıldığım konudan da söz etmek istiyorum onlara. Hatta yapmalıyım bence.

Bilemiyorum işte.. Ya da belki bu iyi gün dostluğuna aynı tavrı gösterek onlara devam etmeliyim? Ne dersiniz?
Teşekkürler cevaplar için şimdiden..

Sakin olun.
Onların başına benzer olay geldiğinde siz de o şekilde davranarak aynalık edersiniz.
Şuan hassas döneminizde olduğunuz için söylenen bir cümleye normal zamanınızda vereceğiniz yanıttan daha yüksek tepkiler verebilirsiniz. Gerekli değil onlar ne yapıyorsa aynısını yaparsınız.
Başınız sağ olsun.

Haklısınız.
Bu tür durumlarda bir baş sağlığı dilemek, düşünmek hiç zor değil.
Yapmayanları da anlamam.
Durumu açıklardım o kişilere, böyle bir durumda neden bir mesaj bile atmadıklarını sorardım.
Mantıklı bir cevap yoksa aramı açardım.
Başınız sağ olun mekanı cennet olsun

Öncelikle başınız sağolsun Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun teyzenizin
Kırılmakta haklısınız bana kalırsa.
Ama ne bileyim böyle şeyler sırayla oluyor, annemin vefatında bana baş sağlığı dinlemeyen birileri vardı bugün babası vefat etti bende dilemiycem diyordum ama yüzyüze geldik mesela başın sağolsun dedim yani insan kırıldığı ile mi kalıyor bilmiyorum doğru olan nedir?
Ama gruptan çıkmakta şuan çok radikal bir karar olabilir zamana bırakın bakalım.

edibehatun .!.:

Sakin olun.
Onların başına benzer olay geldiğinde siz de o şekilde davranarak aynalık edersiniz.
Şuan hassas döneminizde olduğunuz için söylenen bir cümleye normal zamanınızda vereceğiniz yanıttan daha yüksek tepkiler verebilirsiniz. Gerekli değil onlar ne yapıyorsa aynısını yaparsınız.
Başınız sağ olsun.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim.. belki de ben fazla şey bekledim doğru, böyle yüzeysel arkadaşlıkları tercih ediyorlar belki de.

Öncelikle başınız sağ olsun. Bende yakınlarıma başsağlığı dileme konusunda rahat biri değilim elimde olsa hiç o konuyu bile açmam. Bazılarımız böyle maalesef sıcağı sıcağına başın sağ olsun demek ağır geliyor belki onlarda böyledir. Yada işleri vardır, yoğunlardır,kendileriyle alakalı bir sıkıntıları vardır hemen karar vermeyin bekleyin biraz bence.

regrules .!.:

Haklısınız.
Bu tür durumlarda bir baş sağlığı dilemek, düşünmek hiç zor değil.
Yapmayanları da anlamam.
Durumu açıklardım o kişilere, böyle bir durumda neden bir mesaj bile atmadıklarını sorardım.
Mantıklı bir cevap yoksa aramı açardım.
Başınız sağ olun mekanı cennet olsun

Genişletmek için tıkla...

Cevabı tahmin ediyorum, doğrudur da elbet yalan söyleyecek insanlar değiller.. hayat telaşı hocam unutmuşuz, dicekler. Ama kabul edilebilir bir mazeret mi bilmiyorum. Arkadaşlığımız çok derin, sana tahmin ettiğin kadar değer vermiyoruz la aynı şey değil mi o dedikleri?

Ysmnzgr .!.:

Öncelikle başınız sağolsun Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun teyzenizin
Kırılmakta haklısınız bana kalırsa.
Ama ne bileyim böyle şeyler sırayla oluyor, annemin vefatında bana baş sağlığı dinlemeyen birileri vardı bugün babası vefat etti bende dilemiycem diyordum ama yüzyüze geldik mesela başın sağolsun dedim yani insan kırıldığı ile mi kalıyor bilmiyorum doğru olan nedir?
Ama gruptan çıkmakta şuan çok radikal bir karar olabilir zamana bırakın bakalım.

Genişletmek için tıkla...

Ben de dilerim yine muhtemelen, dilemesem de benim kadar takılmazlar belki de hem.. bilemedim bizler mi fazla hassasız acaba?
Çok teşekkürler bu arada

Ayda bir iki kere( ki bu az değil bence) görüştüğüm arkadaşlarım benden bir baş sağlığını esirgiyorsa benim de onlarla paylaşacağım pek bir şey kalmamış demektir bana göre. Çok zor değil ya en başta insanlıktır bu

Bence bi hafta beklemelisiniz belki de ilk günler aramak olmaz diye düşündüler..ofkeyle kalkip zararla oturmayin derim bende olsam yakinimsa saniyesine acisina ortak olurum ama bahsettiginiz gibi derdimi bilmeyen normal arkadas grubumundan biriyse biraz acinin hafiflemesini beklerim

gnctrk .!.:

Ayda bir iki kere( ki bu az değil bence) görüştüğüm arkadaşlarım benden bir baş sağlığını esirgiyorsa benim de onlarla paylaşacağım pek bir şey kalmamış demektir bana göre. Çok zor değil ya en başta insanlıktır bu

Genişletmek için tıkla...

Ben de böyle düşünüyorum. Yemek içmek gezmek dışında bir şey paylaşılabilecek kadar yakın değilmişiz demek

Asyaseyit .!.:

Bence bi hafta beklemelisiniz belki de ilk günler aramak olmaz diye düşündüler..ofkeyle kalkip zararla oturmayin derim bende olsam yakinimsa saniyesine acisina ortak olurum ama bahsettiginiz gibi derdimi bilmeyen normal arkadas grubumundan biriyse biraz acinin hafiflemesini beklerim

Genişletmek için tıkla...

Aramazlar da zaten.. önem vermemek dışında bir sebep yok bence. ani tepkiler, gruptan çıkmak gibi fevri tepkileri vermicem ama fazla beklentiye girmişim demek ki..

cunkuneden .!.:

Herkese selamlar.. eskiden olsa çok takılmayacağım bir konu aslında. Zira yaş ilerledikçe hastalık, ölüm, ayrılık.. gibi zor ama insanı daha insan yapan şeyleri yaşar oldum ben de tabi.

Bir arkadaş grubumuz var kadınlı erkekli, evli çiftler (yaşça büyük), birkaç benim gibi bekar kadın var (4-5 yıllık bir grup bu arada). Hepsi güvendiğim, iyi diyebileceğim insanlar aslında. Ancak içinden sadece bir kadın ile kısmen daha yakınım. Bir de whatsapp grubumuz var işte. Ayda bir iki dışarda toplanır yemek yeriz, yuro günümüz var onun düzeni konuşulur, herkes meslektaş olunca birbirine konu danışanlar olur, çok nadir şehir dışına da gezi falan düzenleriz.. hani iyi vakit geçirme grubu gibi, şahsen çok özelimi açmam onlara, benim neye üzülüp üzülmediğimi (saklayamayacak kadar yoğun değilse) bilmezler bile..


asıl mesele teyzemin cumartesi günkü vefatı.. evet yanlarında rahatsızlığından falan pek bahsetmedim ama biri biliyordu tedavi olduğunu senelerdir. Grupta bi tiyatro etkinliği olacaktı onla ilgili bir konuşma döndü dün sabah. Bilet temini konusunda yardım edecektim ama teyzemin kaybından ve onun evinde olduğumuzdan bahsettim uğrayamadım diye. O an konuştuğumuz (kısmen yakınım dediğim) kadın hemen önemli değil hocam, üzüldüm başın sağolsun falan dedi.. teşekkürler ettim neyse, ben çalışmıyordum diğerleri mesaideydi muhtemelen. Heralde dedim mesai bitimi yazarlar. tamam bu tarz şeyleri paylaştığım bir grup değil, tamam kötü insanlar da değiller, muhtemelen unuttular falan.. ancak kayıp da benim çok yakınım. Ya bu kızın çok yakını, mesai bitimi aklımda olsun da, arama değil, bir mesaj yazayım, diye geçirmez mi insan içinden? Günlerdir teyzemin evinde belki yedi kat elden başsağlığı temennisi alıyorum. Ancak meslektaşım, arkadaşım dediğim bu insanlar bu yakın kaybıma bu denli kayıtsız kalınca gerçekten kırıldım.

Başta da dediğim gibi bu konularda hassasım, böyle anlarda iki elim kanda olsa yazar, arar sorarım. Belki daha da hassasım süreç itibari ile de.. aklımda şu saçma para gününden de çıkmak var hatta, bu ay sıra bendeydi, sadece aldıklarım versin kalanına katılmak istemiyorum diyip, sürece yaymalı bir uzaklaşma ile gruptan da çıkmak istiyorum. Histerik bir tepki mi kızım sakin ol diyorum kendime ama.. yok konu itibari ile kendimi ikna edemeyeceğim kadar hassasım. Ayrıca kırıldığım konudan da söz etmek istiyorum onlara. Hatta yapmalıyım bence.

Bilemiyorum işte.. Ya da belki bu iyi gün dostluğuna aynı tavrı gösterek onlara devam etmeliyim? Ne dersiniz?
Teşekkürler cevaplar için şimdiden..

Genişletmek için tıkla...

Aynı size olan ilgisiz tavırlarını sizde onlara yöneltin.
Cidden bazı insanlar değmiyor
Bir “başın sağolsun çok üzüldüm teyzen vefat etmiş” yazabilirlerdi en azından.
O yüzden az insan çok huzur, sıfır üzüntü

hindistancevizli .!.:

Aynı size olan ilgisiz tavırlarını sizde onlara yöneltin.
Cidden bazı insanlar değmiyor
Bir “başın sağolsun çok üzüldüm teyzen vefat etmiş” yazabilirlerdi en azından.
O yüzden az insan çok huzur, sıfır üzüntü

Genişletmek için tıkla...

Sanırım onlar beni bu denli yakın görmedikleri için alınmazlar bana.. böyle yüzeysel arkadaşlıkları öğrenmeliyim belki de en azından kendi çıkarım için

Başınız sağolsun
Ne kadar yüzeysel arkadaş olursanız olun, insan bi başsağlığı dilemeli.
Bu kadarda değil gerçekten. Duygusuz vicdansız insanlarla birdaha hiçbir şey yapmazdım sizin yerinizde olsam.

Cicek Kiz .!.:

Başınız sağolsun
Ne kadar yüzeysel arkadaş olursanız olun, insan bi başsağlığı dilemeli.
Bu kadarda değil gerçekten. Duygusuz vicdansız insanlarla birdaha hiçbir şey yapmazdım sizin yerinizde olsam.

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkürler. Öyle düşünüyorum zamanla evet…

cunkuneden .!.:

Sanırım onlar beni bu denli yakın görmedikleri için alınmazlar bana.. böyle yüzeysel arkadaşlıkları öğrenmeliyim belki de en azından kendi çıkarım için

Genişletmek için tıkla...

Evet
Yüzeysel insanlarla mesajlaşmam bile
Güne de girmem
Sizin ki o kadar yüzeysel değil demek ki ama siz yine de size değer vermeyenleri önemsemeyin
Daha az düşünürsünüz
Daha az üzülürsünüz

cunkuneden .!.:

Herkese selamlar.. eskiden olsa çok takılmayacağım bir konu aslında. Zira yaş ilerledikçe hastalık, ölüm, ayrılık.. gibi zor ama insanı daha insan yapan şeyleri yaşar oldum ben de tabi.

Bir arkadaş grubumuz var kadınlı erkekli, evli çiftler (yaşça büyük), birkaç benim gibi bekar kadın var (4-5 yıllık bir grup bu arada). Hepsi güvendiğim, iyi diyebileceğim insanlar aslında. Ancak içinden sadece bir kadın ile kısmen daha yakınım. Bir de whatsapp grubumuz var işte. Ayda bir iki dışarda toplanır yemek yeriz, yuro günümüz var onun düzeni konuşulur, herkes meslektaş olunca birbirine konu danışanlar olur, çok nadir şehir dışına da gezi falan düzenleriz.. hani iyi vakit geçirme grubu gibi, şahsen çok özelimi açmam onlara, benim neye üzülüp üzülmediğimi (saklayamayacak kadar yoğun değilse) bilmezler bile..


asıl mesele teyzemin cumartesi günkü vefatı.. evet yanlarında rahatsızlığından falan pek bahsetmedim ama biri biliyordu tedavi olduğunu senelerdir. Grupta bi tiyatro etkinliği olacaktı onla ilgili bir konuşma döndü dün sabah. Bilet temini konusunda yardım edecektim ama teyzemin kaybından ve onun evinde olduğumuzdan bahsettim uğrayamadım diye. O an konuştuğumuz (kısmen yakınım dediğim) kadın hemen önemli değil hocam, üzüldüm başın sağolsun falan dedi.. teşekkürler ettim neyse, ben çalışmıyordum diğerleri mesaideydi muhtemelen. Heralde dedim mesai bitimi yazarlar. tamam bu tarz şeyleri paylaştığım bir grup değil, tamam kötü insanlar da değiller, muhtemelen unuttular falan.. ancak kayıp da benim çok yakınım. Ya bu kızın çok yakını, mesai bitimi aklımda olsun da, arama değil, bir mesaj yazayım, diye geçirmez mi insan içinden? Günlerdir teyzemin evinde belki yedi kat elden başsağlığı temennisi alıyorum. Ancak meslektaşım, arkadaşım dediğim bu insanlar bu yakın kaybıma bu denli kayıtsız kalınca gerçekten kırıldım.

Başta da dediğim gibi bu konularda hassasım, böyle anlarda iki elim kanda olsa yazar, arar sorarım. Belki daha da hassasım süreç itibari ile de.. aklımda şu saçma para gününden de çıkmak var hatta, bu ay sıra bendeydi, sadece aldıklarım versin kalanına katılmak istemiyorum diyip, sürece yaymalı bir uzaklaşma ile gruptan da çıkmak istiyorum. Histerik bir tepki mi kızım sakin ol diyorum kendime ama.. yok konu itibari ile kendimi ikna edemeyeceğim kadar hassasım. Ayrıca kırıldığım konudan da söz etmek istiyorum onlara. Hatta yapmalıyım bence.

Bilemiyorum işte.. Ya da belki bu iyi gün dostluğuna aynı tavrı gösterek onlara devam etmeliyim? Ne dersiniz?
Teşekkürler cevaplar için şimdiden..

Genişletmek için tıkla...

Açıkçası böyle bir durumda ben kırıldığımı belli edip gruptan çıkardım. Çünkü yazdığım halde görüp bir şeyler denilmiyorsa orada olmamın anlamı yok.

cunkuneden .!.:

Herkese selamlar.. eskiden olsa çok takılmayacağım bir konu aslında. Zira yaş ilerledikçe hastalık, ölüm, ayrılık.. gibi zor ama insanı daha insan yapan şeyleri yaşar oldum ben de tabi.

Bir arkadaş grubumuz var kadınlı erkekli, evli çiftler (yaşça büyük), birkaç benim gibi bekar kadın var (4-5 yıllık bir grup bu arada). Hepsi güvendiğim, iyi diyebileceğim insanlar aslında. Ancak içinden sadece bir kadın ile kısmen daha yakınım. Bir de whatsapp grubumuz var işte. Ayda bir iki dışarda toplanır yemek yeriz, yuro günümüz var onun düzeni konuşulur, herkes meslektaş olunca birbirine konu danışanlar olur, çok nadir şehir dışına da gezi falan düzenleriz.. hani iyi vakit geçirme grubu gibi, şahsen çok özelimi açmam onlara, benim neye üzülüp üzülmediğimi (saklayamayacak kadar yoğun değilse) bilmezler bile..


asıl mesele teyzemin cumartesi günkü vefatı.. evet yanlarında rahatsızlığından falan pek bahsetmedim ama biri biliyordu tedavi olduğunu senelerdir. Grupta bi tiyatro etkinliği olacaktı onla ilgili bir konuşma döndü dün sabah. Bilet temini konusunda yardım edecektim ama teyzemin kaybından ve onun evinde olduğumuzdan bahsettim uğrayamadım diye. O an konuştuğumuz (kısmen yakınım dediğim) kadın hemen önemli değil hocam, üzüldüm başın sağolsun falan dedi.. teşekkürler ettim neyse, ben çalışmıyordum diğerleri mesaideydi muhtemelen. Heralde dedim mesai bitimi yazarlar. tamam bu tarz şeyleri paylaştığım bir grup değil, tamam kötü insanlar da değiller, muhtemelen unuttular falan.. ancak kayıp da benim çok yakınım. Ya bu kızın çok yakını, mesai bitimi aklımda olsun da, arama değil, bir mesaj yazayım, diye geçirmez mi insan içinden? Günlerdir teyzemin evinde belki yedi kat elden başsağlığı temennisi alıyorum. Ancak meslektaşım, arkadaşım dediğim bu insanlar bu yakın kaybıma bu denli kayıtsız kalınca gerçekten kırıldım.

Başta da dediğim gibi bu konularda hassasım, böyle anlarda iki elim kanda olsa yazar, arar sorarım. Belki daha da hassasım süreç itibari ile de.. aklımda şu saçma para gününden de çıkmak var hatta, bu ay sıra bendeydi, sadece aldıklarım versin kalanına katılmak istemiyorum diyip, sürece yaymalı bir uzaklaşma ile gruptan da çıkmak istiyorum. Histerik bir tepki mi kızım sakin ol diyorum kendime ama.. yok konu itibari ile kendimi ikna edemeyeceğim kadar hassasım. Ayrıca kırıldığım konudan da söz etmek istiyorum onlara. Hatta yapmalıyım bence.

Bilemiyorum işte.. Ya da belki bu iyi gün dostluğuna aynı tavrı gösterek onlara devam etmeliyim? Ne dersiniz?
Teşekkürler cevaplar için şimdiden..

Genişletmek için tıkla...

Siz =ben
Arkadaşların= arkadaşlarım..

cunkuneden .!.:

Herkese selamlar.. eskiden olsa çok takılmayacağım bir konu aslında. Zira yaş ilerledikçe hastalık, ölüm, ayrılık.. gibi zor ama insanı daha insan yapan şeyleri yaşar oldum ben de tabi.

Bir arkadaş grubumuz var kadınlı erkekli, evli çiftler (yaşça büyük), birkaç benim gibi bekar kadın var (4-5 yıllık bir grup bu arada). Hepsi güvendiğim, iyi diyebileceğim insanlar aslında. Ancak içinden sadece bir kadın ile kısmen daha yakınım. Bir de whatsapp grubumuz var işte. Ayda bir iki dışarda toplanır yemek yeriz, yuro günümüz var onun düzeni konuşulur, herkes meslektaş olunca birbirine konu danışanlar olur, çok nadir şehir dışına da gezi falan düzenleriz.. hani iyi vakit geçirme grubu gibi, şahsen çok özelimi açmam onlara, benim neye üzülüp üzülmediğimi (saklayamayacak kadar yoğun değilse) bilmezler bile..


asıl mesele teyzemin cumartesi günkü vefatı.. evet yanlarında rahatsızlığından falan pek bahsetmedim ama biri biliyordu tedavi olduğunu senelerdir. Grupta bi tiyatro etkinliği olacaktı onla ilgili bir konuşma döndü dün sabah. Bilet temini konusunda yardım edecektim ama teyzemin kaybından ve onun evinde olduğumuzdan bahsettim uğrayamadım diye. O an konuştuğumuz (kısmen yakınım dediğim) kadın hemen önemli değil hocam, üzüldüm başın sağolsun falan dedi.. teşekkürler ettim neyse, ben çalışmıyordum diğerleri mesaideydi muhtemelen. Heralde dedim mesai bitimi yazarlar. tamam bu tarz şeyleri paylaştığım bir grup değil, tamam kötü insanlar da değiller, muhtemelen unuttular falan.. ancak kayıp da benim çok yakınım. Ya bu kızın çok yakını, mesai bitimi aklımda olsun da, arama değil, bir mesaj yazayım, diye geçirmez mi insan içinden? Günlerdir teyzemin evinde belki yedi kat elden başsağlığı temennisi alıyorum. Ancak meslektaşım, arkadaşım dediğim bu insanlar bu yakın kaybıma bu denli kayıtsız kalınca gerçekten kırıldım.

Başta da dediğim gibi bu konularda hassasım, böyle anlarda iki elim kanda olsa yazar, arar sorarım. Belki daha da hassasım süreç itibari ile de.. aklımda şu saçma para gününden de çıkmak var hatta, bu ay sıra bendeydi, sadece aldıklarım versin kalanına katılmak istemiyorum diyip, sürece yaymalı bir uzaklaşma ile gruptan da çıkmak istiyorum. Histerik bir tepki mi kızım sakin ol diyorum kendime ama.. yok konu itibari ile kendimi ikna edemeyeceğim kadar hassasım. Ayrıca kırıldığım konudan da söz etmek istiyorum onlara. Hatta yapmalıyım bence.

Bilemiyorum işte.. Ya da belki bu iyi gün dostluğuna aynı tavrı gösterek onlara devam etmeliyim? Ne dersiniz?
Teşekkürler cevaplar için şimdiden..

Genişletmek için tıkla...

Belki okulda denk gelince söyleyeceklerdir. Grupta yazılmışsa aslında her okuyan bir başsağlığı dilemeli ama bilemedim ?