Bir önceki konumda sözüme bir hafta kala olan sorunlardan bahsetmiştim. erkek arkadişım abu şartlarda gelmemesi gerektiğini de söyledm ama geldiler dedim mutlu oluruz içimdeki sıkıntı gider bayram sabahı oldu.. mesajlaşırken ilk tartışma sabah çiçek çikolatadan dolayı oldu ben ona göstermiştim hangi çikolatadan istediğimi, ama gitmiş sade normal bşey ayarlattırmış. özenmemişsin dedim hiç umurunda değil benim isteklerim dedim al çikolatanı başına çal dedim bunu deme sebebim gerçekten dolmuş olmam. hiçbirşey ama hiçbirşey bana göre benim isteğime göre umurunda olmadı son zamanlarda. kardeşimle bile tercih dneminde bi kouşmuşlugu ilgilenmişliği olmadı. sen abisin 3 yıldr hayatımdasn aileler biliyor, ne bileyim hep geride durud benim isteğim kırılmam üzülmem umurunda olmadı . çikolagta mevzusunda patladım artık. hiçbirşey istediğim gibi değil yoruldum artık dedim zaten bi haftadr olanalr beni son raddeye getirdi dedim ağlamış ağlamaya başlamış . geç çıkmışlar .
- sonra geldiler aramz düzeldi o yoldayken önemli değil patladım artık dedim tek bir sorun bile beni sınır noktasına getiriyor çünkü.
- ailesi ikimizde çalıştıgımız için birimizin maaşını ev kredisine bağlamak derdindeler 3 yıldır hep sorun çıkıyor bu yüzden. isteme oldu yine açıldı bu mevzu . bizde aramızda konuşmuştuk önceden. tamam bende ev istiyordum ama düğündeki takılara taktılar . istanbulda ev fiyatlarını bilenler bilir çok fazla . şimdi daha ilk yılımızdan en az 200 bin gibi bi kredi miktarına girmek benim gözümü korkuttu. hemde 2+1 gibi küçük bir ev için . takıalrı 3+1 alırsak veririm diye yazmıştım ben erkek arkadaşıma. orda bunun tam tersini söyledi. sen ama veririm demiştin dedi ailelerin içinde . kendimi yalancı durumuna düşmüş hissettim o kadar kötü oldum ki. para hesabının derdine düşmüşler neden çalışıyorum ki dedim çalışmasam böyle hesap kitap işine girmezdi belki ailesi.
- mutfağa geçtim çok üzüldüm sonra annesi yollamış yanıma , neden böyle yapıosn falan dedi bende anlattım beni yalancı durumuna soktun dedim . ağlamaya başladım bide çiftlik kurma planalrı varmış orda öğreniyorum ben . istemiyorum hayvancılıkla ugraşılmasını ve korktum. sonra anneler geldi yanımıza bu böyle olmaz falan dediler. konu dallandı budaklandı . olay eşyalara kadar geldi . annesi bekar evindeki eşyaları getirmek zorundasın getireceksin dedi ben zorunda mıyım ya getirmek mecburiyetinde miyim sorarım size .
- tabi söz için insanlar geliyorlar eve. biz hala konuşuyoruz . yengesi kız kardeşi ayrılmıyorlar dibimizden . laf dinliyorlar anneler sordu son kararınız ne bakın yeter artık kaçtır çok yıprandık. diye erkek arkadşım bilmiyorum dedi. neys çıktı herkes biz başbaşa kaldık aileler gördü tartıştıgımızı karar veremiyorum dedi artık ne zaman iyiyiz desekte inanmayacaklar hep şüphe olacak dedi. iyi dedim ama seni seviyorum ayrılmak istemiyorum dedi. devam kararı verip çıktık odadan .
- babalarda çağırdı sonkez söyleyin geri dönüşü olmasın dediler . orda yine uzun bi sessizlikten sonra tamam dedik ve salona geçtik. yüzükler takıldı ama keyfimiz yok tabi. o gece anne babası ile aynı odada kaldı erkek arkadaşım.
- sabah oldu kahvaltıdan sonra onlar memleketlerine gidecekelrdi gitmeden salon bakalım nişan için dedik. normalde haftasonları hep dolu . gittiğimiz yerde boşalmıl bizden önce iptal etmişler. hemde istediğimz tarihi. bizim de cevremiz geniştir. kalabalık olur adam büyük salonu tutmak istemedi sığamayız diyor bizimkiler yok diretiyor . salon görevlisi de izah etmeye başladı. sonr abi baktık babası çıktı yanımızdan geçti karşıda masalara oturdu. ailem erkek arkadşım annesi ve ben diğer büyük salona bakmaya gittik. orda bakarken telefonu çaldı. dışarı çıktı. sonra beni çağırdı yanına konuşmamız gerek diye.
- işte içime sinmiyor ben yapamıycm içimde bi sızı var falan demeye başladı bende madem öyle buyur yüzüğün dedim. ailelere söyleyelim dedi.
içine sinmiyormuş buyrun yüzükleri dedim gittim ortamdan. uzaktan görüyorum ağlayarak geliyor annesi de aglıyor kendisi de. ama o istedi şimdi de çok pişman o zamanki sızı yerine yangın abıraktı diyor. babam asla seni onlara vermem artık diyor asla diyor. beni ezip geçeceksen silerim seni dedi.
kızlar kabus gibi günler geçiriyorum canım çok yanıyor ney eyanacağımı şaşırdım ..paylaşmak istedim çünkü içim kan ağlıyor kaç gündür boğuluyorum ..
- sonra geldiler aramz düzeldi o yoldayken önemli değil patladım artık dedim tek bir sorun bile beni sınır noktasına getiriyor çünkü.
- ailesi ikimizde çalıştıgımız için birimizin maaşını ev kredisine bağlamak derdindeler 3 yıldır hep sorun çıkıyor bu yüzden. isteme oldu yine açıldı bu mevzu . bizde aramızda konuşmuştuk önceden. tamam bende ev istiyordum ama düğündeki takılara taktılar . istanbulda ev fiyatlarını bilenler bilir çok fazla . şimdi daha ilk yılımızdan en az 200 bin gibi bi kredi miktarına girmek benim gözümü korkuttu. hemde 2+1 gibi küçük bir ev için . takıalrı 3+1 alırsak veririm diye yazmıştım ben erkek arkadaşıma. orda bunun tam tersini söyledi. sen ama veririm demiştin dedi ailelerin içinde . kendimi yalancı durumuna düşmüş hissettim o kadar kötü oldum ki. para hesabının derdine düşmüşler neden çalışıyorum ki dedim çalışmasam böyle hesap kitap işine girmezdi belki ailesi.
- mutfağa geçtim çok üzüldüm sonra annesi yollamış yanıma , neden böyle yapıosn falan dedi bende anlattım beni yalancı durumuna soktun dedim . ağlamaya başladım bide çiftlik kurma planalrı varmış orda öğreniyorum ben . istemiyorum hayvancılıkla ugraşılmasını ve korktum. sonra anneler geldi yanımıza bu böyle olmaz falan dediler. konu dallandı budaklandı . olay eşyalara kadar geldi . annesi bekar evindeki eşyaları getirmek zorundasın getireceksin dedi ben zorunda mıyım ya getirmek mecburiyetinde miyim sorarım size .
- tabi söz için insanlar geliyorlar eve. biz hala konuşuyoruz . yengesi kız kardeşi ayrılmıyorlar dibimizden . laf dinliyorlar anneler sordu son kararınız ne bakın yeter artık kaçtır çok yıprandık. diye erkek arkadşım bilmiyorum dedi. neys çıktı herkes biz başbaşa kaldık aileler gördü tartıştıgımızı karar veremiyorum dedi artık ne zaman iyiyiz desekte inanmayacaklar hep şüphe olacak dedi. iyi dedim ama seni seviyorum ayrılmak istemiyorum dedi. devam kararı verip çıktık odadan .
- babalarda çağırdı sonkez söyleyin geri dönüşü olmasın dediler . orda yine uzun bi sessizlikten sonra tamam dedik ve salona geçtik. yüzükler takıldı ama keyfimiz yok tabi. o gece anne babası ile aynı odada kaldı erkek arkadaşım.
- sabah oldu kahvaltıdan sonra onlar memleketlerine gidecekelrdi gitmeden salon bakalım nişan için dedik. normalde haftasonları hep dolu . gittiğimiz yerde boşalmıl bizden önce iptal etmişler. hemde istediğimz tarihi. bizim de cevremiz geniştir. kalabalık olur adam büyük salonu tutmak istemedi sığamayız diyor bizimkiler yok diretiyor . salon görevlisi de izah etmeye başladı. sonr abi baktık babası çıktı yanımızdan geçti karşıda masalara oturdu. ailem erkek arkadşım annesi ve ben diğer büyük salona bakmaya gittik. orda bakarken telefonu çaldı. dışarı çıktı. sonra beni çağırdı yanına konuşmamız gerek diye.
- işte içime sinmiyor ben yapamıycm içimde bi sızı var falan demeye başladı bende madem öyle buyur yüzüğün dedim. ailelere söyleyelim dedi.
içine sinmiyormuş buyrun yüzükleri dedim gittim ortamdan. uzaktan görüyorum ağlayarak geliyor annesi de aglıyor kendisi de. ama o istedi şimdi de çok pişman o zamanki sızı yerine yangın abıraktı diyor. babam asla seni onlara vermem artık diyor asla diyor. beni ezip geçeceksen silerim seni dedi.
kızlar kabus gibi günler geçiriyorum canım çok yanıyor ney eyanacağımı şaşırdım ..paylaşmak istedim çünkü içim kan ağlıyor kaç gündür boğuluyorum ..
Son düzenleme:
