bazen kimseyi sevmiyorum

sizede olur mu arkadaşlar
ben bazen değil aslında son zamanlarda çoğu zaman kimseyi sevmiyorum 'anneciğim' hariç..ona karşı böle bişi hiç hissetmedim onu üzmek isteyeceğim en son şey
tüm akrabalarıma arkadaşlarıma çevreme karşı sevgisizliğim var
her ne kadar kendimce haklı sebeplerim olsada bu sevgisizlik kalbimde ağırlık yapıyor

ailemden kimseyle görüşmek istemiyorum
annem ablam hariç
teyze amca hala dayı hiçbirini görmek istemiyorum bu yeni olan bu durum bazen alıp başımı gitmek istediğim anlar oluyor bir yere ait hissetmediğim anlar
 
sizede olur mu arkadaşlar
ben bazen değil aslında son zamanlarda çoğu zaman kimseyi sevmiyorum 'anneciğim' hariç..ona karşı böle bişi hiç hissetmedim onu üzmek isteyeceğim en son şey
tüm akrabalarıma arkadaşlarıma çevreme karşı sevgisizliğim var
her ne kadar kendimce haklı sebeplerim olsada bu sevgisizlik kalbimde ağırlık yapıyor

bende de fazlasıyla var bu ya, kendimi bildim bileli. bir de insanlardan sıkılıyorum, 3 ay çok çok iyi anlaşıyorum biriyle mesela. sonra sıkılıyorum
kalbimde ağırlık yapıyor demişsin ya, aynen yani, sanki koca bir taş kütlesi var gibi.
 
çok mutlu görünen insanların çoğunun gerçekten mutlu olduğunu sanmıyorum.
ya mutsuzluklarını sorunlarını kabullenmek istemeyen insanlar,
ya da elalem ne der olayını çok kafaya takıp
mutsuz olduğunu gizlemek zorunda olanlar, daha abartılı mutluluk gösterisi yapıyor bence.
ne gerek varsa.
ben şahsen rol yapan insanları hiç sevmiyorum.
kendi olsun surat assın hiç önemli değil. yeter ki gerçek olsun.

Şimdi okuyunca ben de mesela acaba dışarıdan mutlu gösterisi yapıyor gibi mi görünüyorum dedim kendime açıkçası :1:çok saçma ama, çok ama çok mutsuz olduğumda dahi eğer dikkatim dağıtılırsa sohbete girersem o ruh halimi unutup sanki hiçbir şey yaşanmamış olmamış gibi gülüp eğlenebiliyorum ..uzun süreli bunalımlı ruh halinde kalamıyorum..bu iyi bir şey mi kötü bilmiyorum da açıkçası:)
 
konu sahibi arkadaşım ve aynı fikirde olan diğer arkadaşlarım,bu kiçkimseyi sevememe haliniz içinde bulunduğunuz geçici ve sıkıntılı dönemlerle alakalı olabilir mi?kişilere ve olaylara farklı açılardan bakmanızı tavsiye ederim.çevrenizdeki insanların bir de iyi yönlerini görmeye çalışsanız.siz onlara adım atıp yaklaşsanız mesela.büyüklerimiz ne der:''iyiliğe karşı iyilik her kişinin,kötülüğe karşı iyilik er kişinin harcıdır.'' şimdi bazılarınız bu söylediklerimi komik bulabilir belki.içindden bu devirde böyle davranışların enayilik olabileceği gibi düşünceleri geçirebilir.ama inanın denemekten hiçkimseye bi zarar gelmez.mutluluk,sevgi,güven bunlar karşılıklı gelişip oturabilecek duygular.hayata ne verirseniz,onu alırsınız.ne ekerseniz onu biçersiniz.gülümseyerek yaklaştığınız birinin size tepkisi de gülümsemek olacaktır.yani karşınıza çıkan herkesin,tüm yakınlarınızın kötü ve ikiyüzlü olma olasılığı ne kadar gerçekçi!!!
 
insanların iki yüzlülüğünü kıskançlığını ,riyakarlığını görüp sevmemen doğal yani özellikle yakın çevremiz bize en zarar veren insanlar arkadaşlar kıskançlıklar senin mutlu olduğun zaman kıskanan tipler .neyse ben artık mutsuzum sevindiler rahatlamıştırlar .
 
Back
X