Burdaki konuları okudukça ben de etkileniyorum çoğu zaman. Çevremde de gördüm bi kaç tane böyle iğrenç insanlardan. Ama herkes öyle değil, öncelikle bunun bilincinde olun ve rahatlatın kendinizi biraz. Mesela babam, bazen ters bi adamdır, sık sık tartışabiliriz, çoğu konuda fikrimiz uyuşmaz, siyasetten futbola kadar hep zıttız. Ama altın gibi kalbi vardır. Ne annemi bi kez olsun aldatmış ne de bizi muhtaç etmiştir.
Kahveye bile gidip bir bardak çay içmez orda. Evimin rızkını harcamak istemiyorum der. Orda bi bardak çaya vereceğim paraya marketten başka bi şey alırım, evde hep beraber yeriz der. Maaşını olduğu gibi anneme verir, parayı annem idare eder, annem yönetir. Babam ihtiyacı olursa annemden ister. Bizim her istediğimizi elinden geldiğince yapmaya çalışır.
Evimize arkadaşımız gelse, kalkar diğer odaya geçer, sırf kızlar rahatsız olmasın diye onlar gidene kadar dolaşmaz evin içinde.
Babam gibi erkekler de var. Herkes kötü değil, herkes sapık değil. Ama tabiki dikkatli olmak gerekir, ilk bakışta anlayamazsınız ama zamanla tavırları, hareketleri, düşünce yapısı, bi konu hakkındaki fikirleri bi şekilde size sinyaller verecektir zaten nasıl biri olduğuyla ilgili.
Ben de korkuyorum, en çokta çocuk yetiştirmekten korkuyorum. Ne kadar dikkat etsem de her an her dakika yanında nasıl olurum? Hergün okulda sınıfta peşinde gezemem ki. Ergenlik dönemine girince arkadaşlarıyla çıkmak gezmek ister, peşine takılamam ki. Ancak ona doğruları anlatır, kendini nasıl koruyacağını söyleyebilirim ama etraftaki kötü insanlar onu kendine benzetmeye çalışsa, aklını karıştırsa o zaman ne olur?
Sadece bir çeşit de değil ki problem. Bombası var, teröristi var, depremi var, hırsızı var, pedofilisi var, tecavüzcüsü var, katili var. Nasıl koruyabilirim? Tek çözümüm hep iyi yetiştirmek, hep doğruları yanlışları gösterip ayırt etmesini sağlamak, her zaman iyi iletişim içinde olmak, gözünü korkutmamak, bi şey olunca benden saklamaması gerektiğini düşündürmek.. bunların dışında da bol bol dua etmek. Başka ne yapabiliriz ki?
Çok güzel bi şiir okudum geçenlerde. Çok ütopik günümüze göre, ama bi o kadar da gerçekleşmesini istediğim.
Ben isterim ki
Bulutlar ağlasın,
Çocuklar ağlamasın.
Hiçbiri öksüzlük,
Yetimlik duymasın.
Ben isterim ki
Konuşsun her çiçek kendi dilince,
Silahların kesilsin sesi.
Ben isterim ki
Soğuğa, karanlığa kapansın kapılar,
Gözler kapanmasın,
Sözler kapanmasın.
Ben isterim ki,
Yangınlar sönsün,
Umutlar sönmesin.
Erişsin her meyve kendi çağında.
Yüreklere acı söz değmesin.
Ben isterim ki,
Eğilsin dallar bereketten.
İnsanoğlu başını eğmesin, utançtan ya da güçsüzlükten.
Ben isterim ki
Gözyaşı gibi aksın pınarlar,
Berrak, duru toprağın üzerinde.
Pınar gibi akmasın gözyaşı,
yeryüzünün hiçbir yerinde.
Ben isterim ki
Her şey eğilsin insanın önünde,
İnsan insana tutsak olmasın.
Ben isterim ki
sevinç, mutluluk
bol olsun.
Yürekten yüreğe,
ülkeden ülkeye
açık yol olsun...
Bi arkadaşıma geçen gün iyi geceler mesajı atmıştım, bana verdiği cevap : ''Geceyi boşver de iyi insanlar dilerim''
Çok hoşuma gitti gerçekten, ''iyi geceler ya da iyi sabahlar değil, hepinize iyi insanlar dilerim''