Çok Yorulmuş Ve kendimi Kullanılmış Hissediyorum Sevgili Arkadaşlar

erinmeden okudum birazcik uzun olmus:) arkadasim sende peygamber sabri mi var , nasil dayandin katlandin , ay ben olsam o kadini varya beter ederdim beter , vallaha melekler sana seytanlarda bana imrenirdi , :KK53: kendinin degerini bil kimseye ezdirme kendini, ezilmek icin gelmedik bu dunyaya , kizin varmis kizina yansitma bari böyle susmayi , iyi hos evliligin icin ama insan bu ya hakkini savunmalisin ki cevrendekiler bilmeli cürret bile edememelli, .................yok yok vallahi sinir sistemini kiskandim :KK14:

Bunlar daha buzdağının görünen yüzü sevgili arkadaşım. O kadını tanıdıktan sonra nevrim döndü. Hatta bir zaman sonra acaba o normalde ben mi anormalim diye düşünmeye başladım. O derce işlemiş hücrelerime.. Kul hakkı ile göçüp gidecek. Hayatta hakkımı helal etmeyeceğim kimse olamazdı, katilimi bile affedebilirdim pişmanlığına, samimi özrüne göre ama o kadına hakkımı asla helal etmeyeceğim... Yatacak yeri daha şimdide yok. Çok çaba verdim çok... Ben ayağına gidip ''seninle anne-kız gibi olalım, kayınvalide-gelin gibi değil'' diyecek kadar onurlu davrandım. Yarı yaşında olmama rağmen hep ben idare ettim taşıdım...Değmeyecek birine saniyemi feda etmeseydim keşke...Onun yüzünden eşimde hep geriliyor bana yansıtıyordu haliyle.. Şimdi yani dört senedir o hayatımızdan çıkalı eşimle evlenmişim diyorum o kadınla değil. Ama zaman zaman eşimin o sinirli gergin hallerini hatırlayıp ona bile kızıyorum:KK43: Annesinin nelere yol açtığına bakar mısınız? Bu boyutları bize yaşattığı için hesabı çok ağır ötede...
 
erinmeden okudum birazcik uzun olmus:) arkadasim sende peygamber sabri mi var , nasil dayandin katlandin , ay ben olsam o kadini varya beter ederdim beter , vallaha melekler sana seytanlarda bana imrenirdi , :KK53: kendinin degerini bil kimseye ezdirme kendini, ezilmek icin gelmedik bu dunyaya , kizin varmis kizina yansitma bari böyle susmayi , iyi hos evliligin icin ama insan bu ya hakkini savunmalisin ki cevrendekiler bilmeli cürret bile edememelli, .................yok yok vallahi sinir sistemini kiskandim :KK14:

Ercin
Menekşe sevgili arkadaşım. İlk yazım buraya o yüzden acemiliğimle paragraf bile yapmamışım.

Uzundu ama bu özetin özetiydi yaşattıklarının yanında. Daha çok var yaptıkları... Kendi günahında boğulmasına terk ettim on sene sonunda. Tek bir gün eşimi yaşayamadım o süreçte. Eşimde o ortamdan geriliyor fevri çıkışlar yapıyordu. Onu da düşündüğümde şimdi ne kadar iyi davranırsa davransın eskileri hatırlıyorum. Umarım aşabilirim. Eşime de kızıyorum neden fevri davrandı diye. Acaba diyorum çok yönlü düşündüğümde, kim olsa gerilmez miydi? ...Ben güler yüzlü biriyim ama onlar soldurmak istediler... Değerimin farkındayım, karşımdaki insan değildi, insanlaştırmaya çalıştım işte... Nankör ve hatırsızsa kendinizi de paralasanız sonuç ortada.
 
Valla bravo size.Allah size peygamber sabrı vermiş.Bu iş siz sabretseniz de sabretmeseniz de bu sonuca varırdı zaten size kalan en güzel şey vicdan rahatlığı olmuş.Evet yıllarınızı kaybetmişsiniz yaşanması gereken şeyleri yaşayamamışsınız ama bir de şu açıdan bakın.Eğer siz kayınvalide ile atışıp tutuşsaydınız,sürekli kavga gürültü etseydiniz belki şu anda evden giden kayınvalideniz değil siz olurdunuz onca yılla beraber eşinizi de kaybetmiş olurdunuz.Sizin sabrınız eşinizin gözünü açmasına vesile oldu belki de.Herşeyi kendisi idrak etmiş.Ne güzel.Sizinle aynı durumda olupta eşinden de destek göremeyen insanlar var.
Giden yıllar geri gelmiyor malesef ama en azından eşinizin sizinle beraber olduğuna şükredin ve yavrunuzla beraber bundan sonrası için yaşamaya bakın.Allah'ım size yaşayamadığınız güzellikleri kat kat yaşatsın inşallah.

tuana28 sevgili arkadaşım,
Vicdanen çok rahatım ama hak etmeyen fazlasıyla sabır gösterdiğim için pişmanım... Değse idi, hidayete erse, yanlışını anlasaydı yine de tüm yaşananlara rağmen değebilirdi... Sabır vardı ama belli bir yerde kitlendim bende. Uyuyamadım, ağlama krizleri geçirdim. Migren ağrıları... Herkes yaşadığını bilir. Bu insan için sağlığımın bu yönde etkilenmesine hiç değmezmiş... Eşimde o ortamdan etkilenip sinirleniyordu. Şimdi ne kadar iyi davranırsa davransın o hallerini de hatırlıyor üzülüyorum. Aşabilir miyim dersiniz? Normal midir oğlunun da böyle fevrileşmesi o süreçte? Unutmalı mıyım eşimin de annesinden etkilenip fevri hareketlerini dersiniz? Ya ben cıvıl cıvıl bir insanken, bir kadın bu kadar mı kabusa döndürür kimyasını insanın değiştirir?
 
yine rabbimin sevgili kuyumuşsunki eşin en azından senin yanında olmuş sana destek olmuş ya oda annesinin tarafında olsaydı sen bunları bu şekilde de atlatamazdın. eşin seni kurtarmış... ne diyim allaha havale etmekten başka diyecek bir söz bulamıyorum.

gecemavisy ; sevgili arkadaşım...Bir insan bu kadar mı kendisini merkezde görür. Bu kadar bencilce sonucunda neleri yaşatacağını düşünmeden davranır. O ne diyorsa doğrudur. Eşine de kurduğu dominantlık bu boyutta. Mesela evine misafir gelir diyelim ki bir saatlik yoldan, eğer uyuyorsa kalkmaz. Kaldırsam ''anne ayıptır kalk '' diye kalkmaz. Bu kadar egoist... Canı ne isterse onu yapar. Allah onu ıslah etsin... cenette bile bizi bir araya getirmesin...
 
peygamber sabrı dedikleri bu olsa gerek ama hep içinize atıp üzülmüşsünüz anladığım kadarıyla eşinizde sizin gibi sabırlı birisiymiş ... insan belli bi noktaya kadar dayanır eşiniz görmüş hissedip anlAMIŞ sizi bu yönden şanslısınız hiç kimse sizden daha kıymetli deil üzülüp kendinizi hasta etmeyin allah mükafatını verecektir bu kadar sabrın bundan sonra kv nizi hayatınızdan çıkarın mutluluğunuza bakın oğlu görüsmek isterse görüssün ama siz bence muhattap bile olmayın...

minnosumbenim; sevgili arkadaşım...Burada anlattıklarım spesif olanların binde biri belki de...Eşimde çok çaba gösterdi annesini kırmadan nasıl yola getirebilirim diye ama kadında nasıl bir ego varsa beton çatlardı o çaba ve iyi niyet enerjimizden o erimedi... Hadi bana saygısı yokta, oğluna da mı olmaz bir annenin ya? Eşimde sinirlenip kırabiliyordu o gerginlikle beni. Şimdi konuşuyoruz da; ''annem psikoloji mi bırakmıştı ikimizde de'' diyor. Sizce eşimi de o zor süreçte yaşadıklarına verip sinirli hareketlerini unutmalı mıyım? Ben inanıyorum ki herkes gibi normal bir evliliğe başlasaydık dört yıllık evli olacaktık rutin işleyen süreç gibi...
On sene uyuyamadığım her saatin hesabını helal etmiyorum ahirette karşılaşacağım yegane tek insan kendisidir...
 
uzun yıllar kaynanaya zoraki saygı onun yaptıklarına boyun eğmek sonrası insanda bir iğrenme ,tiksinti ve nefreti çağrıştırıyor ve insan yüzünü sesini duymak dahi istemiyor , sizin olayda böyle olmuş , gelinler köle değil
 
10 yılınıza yazık etmişsiniz.
Baktınız ki insanlık yaramıyor yapmayacaksınız, iyi olmayacaksınız.
Anne, baba olmak kolay anneliğin babalığın hakkını vermeyene boyun eğemem
kimse kusura bakmasın.
İnsan olamamış biri anne olsa kaç yazar?
Eşiniz hep destekçiniz olmuş bu iyi bir şey ama o da keşke daha yeni evliyken
tepkisini gösterebilseydi.
Kaynınızın 2 yıl sizinle yaşaması apayrı bir saçmalık.
Ben buna iyilik diyemiyorum.
Nasıl kabul ettiniz?
Eşiniz nasıl kabul etti?
Kardeştir tamam ama eşten evlattan öteye geçmemeli kimse.
Evdir, yurttur tutulur. Aranır sorulur bir ihtiyacın var mı diye.
Ama aynı evde hamilelik artı hizmetçilik, yaşanamayan evlilik..
Buna evet derken hiç düşünemediniz mi yaşanacak sıkıntıları..

Neyse çok geçmiş olsun.
Artık herkesten evvel kendinizi düşünün lütfen..
 
Üşenmeden tek tek okudum yazdıklarınızı, Allah size bir sınav vermiş sizde sınavınızı vermiş ve sonunda hakkı ile yollarınızı ayırmışsınız. Bundan sonra geriye bakmak yerine çocuğunuzla, eşinizle mutlu günlerinize bakın. Geçmiş değişmiyor ve geride kaldı, malesef geri dönüşü yok bu yüzden onları bir kenara koymayı deneyin... Evde kalan size onu hatırlatan eşyaları da yavaş yavaş maddi durumunuza göre değiştirin ama üzmeyin kendinizi.. Ne mutlu ki sizi anlayan, yanınızda olan destekleyen bir eşiniz var..

Allah sizi iki mekanda da ayırmasın..

Lydx; sevgili arkadaşım. Allah razı olsun iyi temennileriniz için... O kadar uzun yazmışım ki okyanustan bir damla olmuş yine de hissettiklerimin yanında... Evde kalan tüm eşyalar ilk beş yılda değişti zaten. Beyaz eşyalar ilk sende hemen hepsi bozulduğundan yeniledik. Masayı sandalyeleri yeniledik. Sandalyelerin hani oturduğunuz yer var ya ters çevirdiğinde normalde kumaş olur ya, annesinin aldıklarının altı kumaş değil bildiğiniz çuvaldandı. Beyaz çuvalla kaplamışlar altını. O kadar adiydi. Hangi gelin ister böyle eşyalarla oturmayı. Hiç saygısı yoktu ki istediğim gibi evi düzelim eşimle:KK43: Allah'ta onun moralini bozsun anlasın ban neler yatığını desem doğru olur mu bilemiyorum. Rabbime havale etim... Evi değiştirdik. iki sene kaynım yanımızda kaldı. annesi evlenene kadar yanımızda kalmasını istediğinden buda demektir ki beş yıl artı düğününe kadar ortalama yedi yıl. Çareyi başka bir şehre taşınmakta bulduk. Bu kadarda hazıra konmacılardı işte. Hamileyken başıma koydular bir yıllık evliyken henüz... Eşim o süreçte beni annesinden etkilenip kırmıştır bir çok kez. Şimdi ne kadar gözümün içine baksa da o anlarda bile yaptıklarını hatırlıyor üzülüyorum. Normal diye mi düşünmeliyim. O da çok zor günler geçirdi haliyle. Her şeyi benimle birlikte eleştirildi. Eşimde bende öğretmeniz. Kendisi ilk okul üç terk görseniz ordünalyus havalarında. Bende sırf kendini ezik hissetmesin karşımda diye hiç eğitimimi öne sürmedim.'' Sen kimsin seni bilgimle bile döverim'' demeyi hadsizlik bildim sevgili arkadaşım...
 
başka konulara yönel ugraş bul.kafanı dagıt.boşver.inan boşvermek zor ama senin yılların gidiyo ve onun umru duymuyo.ve bu yaşa birdaha gelemiyorsun.en azından eşin senin kıymetini biliyo.bu durumda olupta hala annem haklı annem ne derse o dogru diyen birçok erkek var.şükret ve artık her anın tadını çıkar derim

pambuksekeri; sevgili arkadaşım. Mesajın için teşekkürler. Bunların hepsinin farkındayım. Farklı uğraşlar edinmenin de iyi geleceğini biliyorum. Ama takdir edersin ki hiç kolay değil atlattıklarım. İnsanın gülerken birden soğuk duş etkisiyle buz kesilmesini yaşatmıştır. Bir kaç kez ağlarken gördüm yaklaştım yanına; '' anne babamla mı anlaşamıyorsun? Nedir derdin, bayan bayana konuşabiliriz beni kızın gibi gör, dinlerim seni'' dedim. Ben bu kadar iyi niyetliyken hak etmedim sevgili arkadaşım:KK43:
 
ben hep şunu göruyorum. ne kadar çok ezdırırsenız o kadar ezmeye devam ederler. yahu nıye bukadar uysalsınız bu kaynanalara karşı. şukur benım hıç sorunum olmadı ama bılırler eğer ufak bı laf carpıtmalarını anlarsam hıç çekınmem bozar atarım. ne elın oğlu üzsün diye nede elin anası üzsün dıye doğurmadı benı anam:KK47:. kımse ezemez benı. bilirler bunu ezmeye kalkarlarsa hiç kımse ne onların nede eşimin yanında tutamaz benı
valla hayret şu yaşadıklarınıza. inş eşiniz annesıyle hıç barışmaz. o kadın haketmış bunları

Sibelim84; Sevgili arkadaşım teşekkürler hepinize. Bu foruma bugün üye oldum ve ne iyi yapmışım ki sizler gibi dostlara sahip olmuşum:) Bende sizin gibi bozsaydım eminim bunların hiç birini yaşamayacaktım... Hep iyilikle çözmek istediğimden başıma geldi bunlar. ecrini muhakkak ki Rabbim verecek. Bu dünyada yaşadıklarım inş. imtihanımdır diye kendimi serinletiyorum... bende istemez miydim, sevgi-saygıya dayalı düzeyli bir iletişim olabilsin kayınvalidemle? Hem de çok.. Gayretimde hep bundan dolayıydı. Ama tek taraflı olamadı .Ben on adım koşarken o yüz adım geri gidiyordu...Nedenini yazdım ama eklemem gerekirse birde şu olabilir. Oğlu yakınında oturmuyor diye. Halbuki eşim öğretmen işi gereği nerde olduğunun ne önemi var. Önemli olan evladının huzuru olması gerekmez mi bir annede? Bebeğimiz iki aylıkken bayramda gidemedik küçük yollarda üşür hastalanır diye kıştı. Sabah namazdan gelir gelmez eşime arayalım üzülmesin annen bayramda diye tüm samimiyetime ben arattım Eşimi. Ne yaptı annesi dersiniz? Gidemedik diye telefonu yüzümüze kapattı. Bayram sabahı ikinci bir kişi daha tanımadım böyle kalp kıran... Daha yaralarımı tam olarak onaramadım... Siz olsanız bayramda böyl yapsa kayınvalideniz ne hissederdiniz sevgili arkadaşım?
 
Sadece bu konu için demiyorum.
Bu sorunlu kadınları, adamları yetiştiren anneler, babalar ne yapıyorlar da sonuç böyle "yetişkinler" oluyor bilmek isterdim.
Yani bir çok konuda görüyorum dünyaya evlat getirmişsin, kayınvalide olmuşsun, orta yaşlarına sağlıkla gelmişsin, torun torba sahibisin niye insanlıktan çıkmaya çalışıyorsun diye sormak istiyorum. İnsan olarak yaratılmışsın öyle kal demek istiyorum.


Siz sürekli olmamışları düşünürseniz, bugün oldurabilme imkanınız olan güzellikleri kaçıracaksınız.
Hep böyle bakın.
Bugün gidin alın örneğin o istediğiniz nevresimi, güzel bir fincan takımını.
Neye inanıyorsanız ona sımsıkı sarılın.
Bol bol açık havada yürüyüş yapın, ablam depresyona girdiğinde doktorunun en önemli tavsiyesi buydu.
Allah gönlünüze göre versin inşallah.

buzdevri; teşekkürler yorumun için sevgili arkadaşım. Annesi de (kayınvalidemin) kavgacı hır-gür çıkaran biri. İnsanlığı ben çok farklı bilirdim. Babam; ''güler yüzün sadaka hükmündedir kızım'' diye yetiştirmişti beni... Babam çok nezaketli biri. Keşke diyorum bazen bende kayınvalidem gibi '' benden sonrası tufan felsefesiyle mi yetişseydim'' diye düşünüyorum... Eğer yaşıyorsam Rabbimin kudretidir. O kadar üzüldüm ki hak etsem ettim-buldum, ilahi adalet diye avutayım kendimi, benim gibi sakin birine bile bunu yapabildi ya yatacak yeri yok... Eşimi sevmeme rağmen on yıl kayıp zamandı ikimize de. Şimdi bir on yıl daha ömrümüz olabilecek mi bir birimiz için? :KK43:
 
Sadece bu konu için demiyorum.
Bu sorunlu kadınları, adamları yetiştiren anneler, babalar ne yapıyorlar da sonuç böyle "yetişkinler" oluyor bilmek isterdim.
Yani bir çok konuda görüyorum dünyaya evlat getirmişsin, kayınvalide olmuşsun, orta yaşlarına sağlıkla gelmişsin, torun torba sahibisin niye insanlıktan çıkmaya çalışıyorsun diye sormak istiyorum. İnsan olarak yaratılmışsın öyle kal demek istiyorum.


Siz sürekli olmamışları düşünürseniz, bugün oldurabilme imkanınız olan güzellikleri kaçıracaksınız.
Hep böyle bakın.
Bugün gidin alın örneğin o istediğiniz nevresimi, güzel bir fincan takımını.
Neye inanıyorsanız ona sımsıkı sarılın.
Bol bol açık havada yürüyüş yapın, ablam depresyona girdiğinde doktorunun en önemli tavsiyesi buydu.
Allah gönlünüze göre versin inşallah.

buzdevri; teşekkürler yorumun için sevgili arkadaşım. Annesi de (kayınvalidemin) kavgacı hır-gür çıkaran biri. İnsanlığı ben çok farklı bilirdim. Babam; ''güler yüzün sadaka hükmündedir kızım'' diye yetiştirmişti beni... Babam çok nezaketli biri. Keşke diyorum bazen bende kayınvalidem gibi '' benden sonrası tufan felsefesiyle mi yetişseydim'' diye düşünüyorum... Eğer yaşıyorsam Rabbimin kudretidir. O kadar üzüldüm ki hak etsem ettim-buldum, ilahi adalet diye avutayım kendimi, benim gibi sakin birine bile bunu yapabildi ya yatacak yeri yok... Eşimi sevmeme rağmen on yıl kayıp zamandı ikimize de. Şimdi bir on yıl daha ömrümüz olabilecek mi bir birimiz için? :KK43:
 
benzer seyleri yasamis biri olarak derimki hic üzülme sen imtihan verdin o da verecek rabbim intikam alanlarin en hayirlisidir allaha havale et belki biraz gec olur ama yasamadan ölmez emin ol.
 
Sizi oncelikle tebrik ediyorum. Sabriniz, tavriniz 10 sene boyunca cok sasirtti. Boyle bir imtihan gelmis basina 10 sene boyunca ve sen de bundan guzellikle cikmissin.

Esine annesini gormesini tavsiye etmen bence cok yerinde. Annesi anlamiyor, cok kotu, vs ama dediginiz gibi oldukten sonra cok uzulur. Ama esiniz bunu yaparken sizinle kayinvalidenizi gorusturmek zorunda degil. Bence siz uzakliginizi koruyun. Esiniz gormek istiyorsa o gitsin, telefon acsin gibi.

Kayinvalidenizin karakterinde bir problem var. Bana gore cok asiri kiskanc, esinizi degil sizi kiskaniyor. Bazi insanlar o kadar kiskanc oluyor ki artik gozu donuyor beyni bulaniyor ne yapacagini sasiriyor, sacmaliyor. Sizi de sessiz, yumusak gorunce tepenize binmeye calismis. Eden bulur, hesabi oteye birakilmazsa onu kotu gunler bekliyor diyebilirim.

Iyi niyetinizi anlayabiliyorum, cok uzulmussunuz yillar boyu. Ama bence sukredin ki, ayni evde degilmissiniz. Yoksa sizi oldururdu. Esinizle bu mevzuda ayni fikirdesiniz, ya o da annesini tutuyor olsaydi? Sukredecek cok sey var. Bence dusunmemeye calisin, kendinize kafaniza gore arkadaslar edinin, disarda vakit gecirin, vaktinizi onu dusunmek yerine faydali seylerle harcayin. Bosverin onu. 10 senenizi yemis, daha da dusunerek vakit kaybetmeyin. Cikin bu atmosferden. Kendiniizi mesgul edin. Tek cocugunuz var degil mi? Cocuk da iyi gelebilir. Cok cukur kurtulmussunuz.
 
Geçmiş olsun diyorum ki sende bunu düşün geçmiş gitmiş artık gözümde bir kaç gündür ciddi bir rahatsızlık var o yüzden tamamını okuyamadım kusura bakma ama okuduğum bir kaç satır yetti zaten konuyu anlamama. Allah sabrını vermiş ve seni sürekli yanında olacak bir kocayla destek olacak bir eş ile ödüllendirmiş. 14 yıl dile kolay bundan sonra geçmişi hatırlama ve ne olursa olsun aklına getirme, geldiği anda kızının eşinin resmine bak yanında oldukları için bunca zaman güçüklere rağmen mutluluğu yakalayabilmiş olduğunu düşünüp şükrederek birlikte geçirdiğiniz huzurlu 4 seneolsa da o anları düşünüp eskiyi hemen savuştur aklından. İnşallah bundan sonra bu mutluluk hiçbozulmadan nice nice mutlu 14 seneler geçirirsiniz arkadaşım.

Nilüfer; Sana da geçmiş olsun arkadaşım. Doktora bir gidin isterseniz, Allah şifalar versin. O süreçte çok zor anlarım oldu saniyeler sene gibi idi bende. Eşimde etkilendi o gergin havadan ve de o moral bozukluğunu bana yansıtıyordu.4 senedir annesi hayatımızdan çıkalı kendimiz evli imiş diyeli bir birimizle sadece. (hayatı annesi eşim ve ben olarak yaşıyorduk çünkü) ne kadar bana merhametli, sevecen ve empatik yaklaşsa da o süreçteki sinirli hallerini hatırlıyor üzülüyorum. Birden soğuyorum eşime neden oda fevri idi diye. Bazen de düşünüyorum oda insan haliyle o ortam onu da etkiledi diye. Siz ne düşünüyorsunuz? Eşime kızmakla haklı mıyım? Onu da anlamaya çalışıyorum ama olmuyor. Birden izler geçmiyor.. Ruh taşıyoruz sonuçta.
 
Nilüfer; Sana da geçmiş olsun arkadaşım. Doktora bir gidin isterseniz, Allah şifalar versin. O süreçte çok zor anlarım oldu saniyeler sene gibi idi bende. Eşimde etkilendi o gergin havadan ve de o moral bozukluğunu bana yansıtıyordu.4 senedir annesi hayatımızdan çıkalı kendimiz evli imiş diyeli bir birimizle sadece. (hayatı annesi eşim ve ben olarak yaşıyorduk çünkü) ne kadar bana merhametli, sevecen ve empatik yaklaşsa da o süreçteki sinirli hallerini hatırlıyor üzülüyorum. Birden soğuyorum eşime neden oda fevri idi diye. Bazen de düşünüyorum oda insan haliyle o ortam onu da etkiledi diye. Siz ne düşünüyorsunuz? Eşime kızmakla haklı mıyım? Onu da anlamaya çalışıyorum ama olmuyor. Birden izler geçmiyor.. Ruh taşıyoruz sonuçta.

Haksizzin demek vicdansizlik olur. Haklisin sonuna kadar. Sebep olan kendi annesi, en azindan biraz alttan alabilirdi. Bunu konusmayi hic denedin mi? 4 sene gecmis uzerinden ama iyi bir aninda , biliyor musun uzerinden bunca vakit gecti ama ben senin o donemde beni kirmani unutamiyorum, ne kadar ugrastiysam gitmiyor, bir kalp kirikligi var diye? Esiniz zaten anlayisli birisiyse ozur dileyecektir. Gonlunuzu almaya calisacaktir. Esinizi siz taniyorsunuz, boyle bir durumda ne yapacagini kestirebilirsiniz. Bence konusun. Bunu icinizde tek basiniza yasayacaginiza beraber tamir etmeye calisin.
 
Gecmise bu kadar takili kalirsaniz , bugunu de yasayamazsiniz.
4 senedir hayatinizin disinda ama siz hala gecmise takili, ayni seyleri tekrar
Yasiyormuscasina mutsuz ediyorsunuz kendinizi.
Bu onun size yaptigi kadar kotu bir sey,
ustelik bunu siz kendinize yapiyorsunuz.
Birsekilde bunu geride birakmayi basarmalisiniz.
Size yasattiklariyla daha fazla sizden calmasina izin vermeyin.
Gerekirse yardim almalisiniz.
Esiniz zaten hayatinizdan cikarmis aiesini, bu herkesin yapmayacagi birsey.
Sizde caba gostermeli mutlu olmaya konsantre olmalisiniz.
 
kayınvalidemin dünya üzerinde bir eşi var mı acaba diye düşünürdüm....varmış....aman Allahım aman yazdıklarını okudukça tekrar yaş adım o kabus dolu günleri...bende 12 sene üstelik aynı evde oturdum...üstelik maddi olarak hiçbir sıkıntımız olmadığı halde....sen şanslısın ayrı evlerde oturmuşsunuz...bende eşimin o zamanlar yaptığı davranışlara takılıyorum sık sık...herşey geçiyor ama yakıp ta geçiyor....benim ki rahmetli oldu 12 senedir...ama asla hakkımı helal etmiyorum bende...Allah affetsin onu, ama ben affetmiyorum...en güzel yıllarım ne zaman kavga çıkaracak diye beklemekle geçti...benimkisi herkese aynıydı diğer gelinlerine kızlarına da...neyse geçmiş olsun diyelim...Allah bazı kullarına gençlikte bazılarına da yaşlılıkta sıkıntı verirmiş....çok şükür bugünkü halimize....
 
esininde elinde degildir canim bu tip insanlar öyle manipüle ediyolarki karsisindakini saglikli düsünemiyor oda pismandir ama is isten gecti bir hanim yazmis cok asiri kiskanc diye aynen katiliyorum insallah biz öyle olmayiz.
 
yasadiklarina gercekten cok üzüldüm fakat...

Asla, Gecmiste yasama,
Ama daima Gecmisten
Ders Al..!
hz. mevlana

saygiyi sevgiyi hak eden insan var hak etmeyen insan var hayatindan yeterince tecrübe sahibi olmusundur kardesim bundan sonra ona göre davranirsin insaALLAH...
bende senin gibi düsünüyordum hatda öylede olmamiz gerekiyor bize tas atana biz ekmek atmaliyiz fakat sunu anladim ki bu devirde insanina göre davranmak lazim!
tabiki kavga gürültü patirti degil ama uzak durmak ve mesafeli davranmak en iyisi, biliyorsun seni günaha sokan insandan uzak durmak lazim..!
biz iyi niyetimiz ile elimizi uzatiyoruz millet kolumuzu istiyor vermeyincede senden kötüsü olmuyor bu devir böyle malesef...

esine gelince sil gitsin aklina geldikce o bir imtihandi geldi gecti de noktayi koy...
ama yok olmuyor dersen bir arkadasin dedigi gibi esin ile musait bir vakitte konus ozamanlar söyle böyle yaptin dedin diye icime sindi unutamiyorum aklima gelince cok üzülüyorum diye söyle, ama ben bundan yana degilim (laniye tatsizlik olsun diye seni dürtüklüyor) bence hic söz konusu etmeyin artik cünkü belliki esinizde bunalmis istemeyerek hata yapmis kimse 4 4lük degildir ama cok takdir ediyorum ki annesine restti cekmis bu zamanda kim yapabilir böyle demek ki kv nin zulmune öz oglu bile dayanamamis...

ALLAH sizi esinizi kizinizi tüm kötü niyetli fesatlardan uzak eylesin, huzurlu mutlu bir yuvaniz olur bundan sonra insaALLAH...
 
X