bizimki de anneanneyleyken öyle biraz :) bana gelmez ve pek yüz vermez (hatta babaya da gitmez). bunun kendi yaptığım bir hatadan veya eksiklikten kaynaklandığını düşünmüyorum. aksine bu durumu kendi lehime çevirmeye çalışıyorum. işlerim varsa onları hallediyorum veya bebeğim anneanneden farklı şeyler öğreniyor, onunla değişik oyunlar öğreniyor ve mutlu oluyor diye düşünüyorum.
siz annesiniz, besleyen, üstünü, altını değiştirensiniz. bir yemeği yemediğinde veya istemediğiniz bir şeyi yaptığında yüzünü buruşturansınız. ama aile büyükleri biraz farklı sanıyorum. anneanne ve babaanneyi oyun arkadaşı gibi görüyorlar. onlar torunların hatalarını görmezden geliyorlar genelde. daha çok arkadaş gibiler. benim yorumlamam bu şekilde. bence kendinizi üzmeyin, eminim bebeğiniz sizi çok seviyordur