Bebeğim var kendi bebekliğimi düşünüyorum

Boşverin. Kendincocuhujuza odaklanin i zmnlar geçmiş gitmiş. O zmn o u gerektouyriudu veya bilinçli degillerdi öyle olmuş. Ben bebekken belki 2 3 yaşlarında annem bi masa örtüsü yaptım sen oyuncaklarla outurrudun fln der. Ben de içimden benimle ilgilenmiyor muydu hic derim.
Aklima geldi. Çocukken bizim evim yanına terzi açılmıştı onun da kızı vardı. Kızı benimle yaşıt her gün farklı farklı güzel giyinir gelirdi oynardık..annesi ona alt üst takım vs dikerdi. Ben de özenir belki kıskanırdım. Ben öyle suslu giyineemzdum bikac tsort vardı belki de giydiğim.
Ablam da sanırım bsylerin eksikliğini kendi kızında yaşatmamaya çalışıyor.ne isterse alor kiyafet oyuncak vs vs..biz pek aileden göremedikya imkan yoktu ya vardı da alınmadı bilmiyorum..
Babamin bizi hic sevdiğini kızım dediğini hatırlamam elimizden tutup parka götürdüğünü fln.. her yıl takdir alırdım da karneye bakıp kenara koyardi. Bir kere aferim kızım diyip bi çarşıya goturseydi begendigini alalım deseydi.
Belki bizimle ilgilenseydi farkki kr evlilik hayatım olabilirdi..Belki eş seçiminde farklı davranirdim bilmiyrium.
Bir çocuk ailede ilgiye sevgiye doymalı yoksa yetişkin olsa da o çocukluktaki yaralar kapanmıyor biryerde kendini belli ediyor..geçmişi degistriemzsin ama cocugum için güzel bir aile ortamı yaratabilirsin.
 
Zahmet olmazsa .!.:
Bebeğimi çok seviyorum. Ancak şöyle bir sorunum var. Bebeğim çok ağladığı zaman ya da bir sorunu olduğunda ya da sorunu olmasın bana sarılmak istediğinde hep kendi bebekliğim nasıl geçti acaba, bana nasıl davrandılar, sevdiler mi yoksa hiç mi sevgi görmedim ben diye düşünüyorum. Çünkü sevgi iz bırakır. Bende hiç sevilmişliğe dair belirti yok. Küçüklük bebeklik fotoğrafım hiç yok. Bir tane vesikalık var 5 yaşlarında. Bir şeye lazım olmuş da çektirmişler. O fotoğraftaki çocuğun gözlerine bakıyorum. Çok mutsuz. Ailemi de anlatayım neden böyle düşündüğümü anlamanız açısından. Babam kız doğduğumu görünce doğura doğura bunu mu doğurdun demiş. Annem de çok sabırsız ve çok uykuya düşkün. Benim bebekken sürekli ağladığımı söyler. Ne derdim vardı acaba? Daha bebekken bir gün açlıktan çok ağladığımı anlatır. Şekerli su vermiş. Halam da kızmış evdeki şekeri bitiriyorsun diye. Ne yedim, ne giydim, çok mu üşüdüm bunları düşünüp üzülüyorum bebeğime baktıkça. Kendi bebekliğimi alıp bakmak büyütmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Hatırlamadığınız bir geçmişi bu denli dert etmek normal bir davranış değil, kendi çocuğunuzu sağlıklı yetiştirmek ve huzurlu bir ortam yaratmak için psikolojik destek almalısınız. Artık yetişkinsiniz, yıllar öncesine acımak, üzülmek sağlıklı değil
 
Zahmet olmazsa .!.:
Bebeğimi çok seviyorum. Ancak şöyle bir sorunum var. Bebeğim çok ağladığı zaman ya da bir sorunu olduğunda ya da sorunu olmasın bana sarılmak istediğinde hep kendi bebekliğim nasıl geçti acaba, bana nasıl davrandılar, sevdiler mi yoksa hiç mi sevgi görmedim ben diye düşünüyorum. Çünkü sevgi iz bırakır. Bende hiç sevilmişliğe dair belirti yok. Küçüklük bebeklik fotoğrafım hiç yok. Bir tane vesikalık var 5 yaşlarında. Bir şeye lazım olmuş da çektirmişler. O fotoğraftaki çocuğun gözlerine bakıyorum. Çok mutsuz. Ailemi de anlatayım neden böyle düşündüğümü anlamanız açısından. Babam kız doğduğumu görünce doğura doğura bunu mu doğurdun demiş. Annem de çok sabırsız ve çok uykuya düşkün. Benim bebekken sürekli ağladığımı söyler. Ne derdim vardı acaba? Daha bebekken bir gün açlıktan çok ağladığımı anlatır. Şekerli su vermiş. Halam da kızmış evdeki şekeri bitiriyorsun diye. Ne yedim, ne giydim, çok mu üşüdüm bunları düşünüp üzülüyorum bebeğime baktıkça. Kendi bebekliğimi alıp bakmak büyütmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Bebeğinize kendi bebekliğinizmiş gibi bakın büyütün o halde.. Daha daha çok sevin daha daha çok sarılın öpün :KK200:
 
Yeni mi anne oldunuz?
İnsan ailesini seçemiyor, ama şimdi kendi kurduğunuz bir aileniz var. Evladınız da sizi seçemeden geldi dünyaya.
Nasıl isterseniz öyle büyüteceksiniz, geçmişin acılarını unutun, kendi dilediğiniz gibi büyütün.
Anneler bebekleriyle birlikte kendini de büyütür derler, bu söze bu açıdan bakmamıştım hiç. Belki de kendi bebekliğimizde olmasını istediğimiz - istemediğimiz şeyleri açığa çıkarıyordur annelik. E bu temiz sayfayı siz doldurun güzelliklerle.
 
Zahmet olmazsa .!.:
Bebeğimi çok seviyorum. Ancak şöyle bir sorunum var. Bebeğim çok ağladığı zaman ya da bir sorunu olduğunda ya da sorunu olmasın bana sarılmak istediğinde hep kendi bebekliğim nasıl geçti acaba, bana nasıl davrandılar, sevdiler mi yoksa hiç mi sevgi görmedim ben diye düşünüyorum. Çünkü sevgi iz bırakır. Bende hiç sevilmişliğe dair belirti yok. Küçüklük bebeklik fotoğrafım hiç yok. Bir tane vesikalık var 5 yaşlarında. Bir şeye lazım olmuş da çektirmişler. O fotoğraftaki çocuğun gözlerine bakıyorum. Çok mutsuz. Ailemi de anlatayım neden böyle düşündüğümü anlamanız açısından. Babam kız doğduğumu görünce doğura doğura bunu mu doğurdun demiş. Annem de çok sabırsız ve çok uykuya düşkün. Benim bebekken sürekli ağladığımı söyler. Ne derdim vardı acaba? Daha bebekken bir gün açlıktan çok ağladığımı anlatır. Şekerli su vermiş. Halam da kızmış evdeki şekeri bitiriyorsun diye. Ne yedim, ne giydim, çok mu üşüdüm bunları düşünüp üzülüyorum bebeğime baktıkça. Kendi bebekliğimi alıp bakmak büyütmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Bir psikolog arkadaşım bunun normal olduğunu söylemişti. 2. Doğumdan sonra da hep ilk çocuğumun bebekliği geliyor aklıma
 
Pinhan .!.:
Yeni mi anne oldunuz?
İnsan ailesini seçemiyor, ama şimdi kendi kurduğunuz bir aileniz var. Evladınız da sizi seçemeden geldi dünyaya.
Nasıl isterseniz öyle büyüteceksiniz, geçmişin acılarını unutun, kendi dilediğiniz gibi büyütün.
Anneler bebekleriyle birlikte kendini de büyütür derler, bu söze bu açıdan bakmamıştım hiç. Belki de kendi bebekliğimizde olmasını istediğimiz - istemediğimiz şeyleri açığa çıkarıyordur annelik. E bu temiz sayfayı siz doldurun güzelliklerle.
Genişletmek için tıkla...
Yeni anne oldum sayılır. Yani 10 aylık bebeğim. Bir bebeğin hangi evrelerden geçtiğini görmek ona sabır ve sevgi, ilgi göstermek bunları yaşayınca insan düşünüyor kendi bebekliğini. Çok seviyorum ve sımsıkı sarılıyorum bebeğime
 
Zahmet olmazsa .!.:
Kendi bebekliğimi alıp bakmak büyütmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...

Zahmet olmazsa .!.:
Bebeğim çok ağladığı zaman ya da bir sorunu olduğunda ya da sorunu olmasın bana sarılmak istediğinde hep kendi bebekliğim nasıl geçti acaba, bana nasıl davrandılar, sevdiler mi yoksa hiç mi sevgi görmedim ben diye düşünüyorum.
Genişletmek için tıkla...
Kendi çocukluğunuzu çocuğunuzla büyütmek size iyi gelecek. Bebeğiniz sizin bebekliğinizmiş gibi kendinizde eksik gördüğünüz duyguları ona göstererek kendi çocukluğunuzu da onarabilirsiniz.
İmkanınız varsa uzman desteği alabilirsiniz başedemiyorsanız.
 
Zahmet olmazsa .!.:
Bebeğimi çok seviyorum. Ancak şöyle bir sorunum var. Bebeğim çok ağladığı zaman ya da bir sorunu olduğunda ya da sorunu olmasın bana sarılmak istediğinde hep kendi bebekliğim nasıl geçti acaba, bana nasıl davrandılar, sevdiler mi yoksa hiç mi sevgi görmedim ben diye düşünüyorum. Çünkü sevgi iz bırakır. Bende hiç sevilmişliğe dair belirti yok. Küçüklük bebeklik fotoğrafım hiç yok. Bir tane vesikalık var 5 yaşlarında. Bir şeye lazım olmuş da çektirmişler. O fotoğraftaki çocuğun gözlerine bakıyorum. Çok mutsuz. Ailemi de anlatayım neden böyle düşündüğümü anlamanız açısından. Babam kız doğduğumu görünce doğura doğura bunu mu doğurdun demiş. Annem de çok sabırsız ve çok uykuya düşkün. Benim bebekken sürekli ağladığımı söyler. Ne derdim vardı acaba? Daha bebekken bir gün açlıktan çok ağladığımı anlatır. Şekerli su vermiş. Halam da kızmış evdeki şekeri bitiriyorsun diye. Ne yedim, ne giydim, çok mu üşüdüm bunları düşünüp üzülüyorum bebeğime baktıkça. Kendi bebekliğimi alıp bakmak büyütmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Feride can Koçak’ın bilinçaltından gelen ebeveyn isimli kitabını okumanı tavsiye ederim
 
Zahmet olmazsa .!.:
Bebeğimi çok seviyorum. Ancak şöyle bir sorunum var. Bebeğim çok ağladığı zaman ya da bir sorunu olduğunda ya da sorunu olmasın bana sarılmak istediğinde hep kendi bebekliğim nasıl geçti acaba, bana nasıl davrandılar, sevdiler mi yoksa hiç mi sevgi görmedim ben diye düşünüyorum. Çünkü sevgi iz bırakır. Bende hiç sevilmişliğe dair belirti yok. Küçüklük bebeklik fotoğrafım hiç yok. Bir tane vesikalık var 5 yaşlarında. Bir şeye lazım olmuş da çektirmişler. O fotoğraftaki çocuğun gözlerine bakıyorum. Çok mutsuz. Ailemi de anlatayım neden böyle düşündüğümü anlamanız açısından. Babam kız doğduğumu görünce doğura doğura bunu mu doğurdun demiş. Annem de çok sabırsız ve çok uykuya düşkün. Benim bebekken sürekli ağladığımı söyler. Ne derdim vardı acaba? Daha bebekken bir gün açlıktan çok ağladığımı anlatır. Şekerli su vermiş. Halam da kızmış evdeki şekeri bitiriyorsun diye. Ne yedim, ne giydim, çok mu üşüdüm bunları düşünüp üzülüyorum bebeğime baktıkça. Kendi bebekliğimi alıp bakmak büyütmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
aslinda cocuklar bizim sandigimizdan cok daha guclu, siz de simdi bir evlat yetistiriyorsunuz ne guzel.
 
Zahmet olmazsa .!.:
Bebeğimi çok seviyorum. Ancak şöyle bir sorunum var. Bebeğim çok ağladığı zaman ya da bir sorunu olduğunda ya da sorunu olmasın bana sarılmak istediğinde hep kendi bebekliğim nasıl geçti acaba, bana nasıl davrandılar, sevdiler mi yoksa hiç mi sevgi görmedim ben diye düşünüyorum. Çünkü sevgi iz bırakır. Bende hiç sevilmişliğe dair belirti yok. Küçüklük bebeklik fotoğrafım hiç yok. Bir tane vesikalık var 5 yaşlarında. Bir şeye lazım olmuş da çektirmişler. O fotoğraftaki çocuğun gözlerine bakıyorum. Çok mutsuz. Ailemi de anlatayım neden böyle düşündüğümü anlamanız açısından. Babam kız doğduğumu görünce doğura doğura bunu mu doğurdun demiş. Annem de çok sabırsız ve çok uykuya düşkün. Benim bebekken sürekli ağladığımı söyler. Ne derdim vardı acaba? Daha bebekken bir gün açlıktan çok ağladığımı anlatır. Şekerli su vermiş. Halam da kızmış evdeki şekeri bitiriyorsun diye. Ne yedim, ne giydim, çok mu üşüdüm bunları düşünüp üzülüyorum bebeğime baktıkça. Kendi bebekliğimi alıp bakmak büyütmek istiyorum.
Genişletmek için tıkla...
Duygularınızı ne güzel anlatmışsınız. Terapiye başlasanız çok güzel yol alırsınız
 
Size ve küçüklüğünüze sarılmaya geldim. O kız büyüdü çok güzel bir anne oldu, bebeğine sarılarak kendini de bebeğini de iyileştirip büyütecek. Hem de çok güzel büyütecek. Güzel şeyler düşünün ki gününüze yansısın. Üzmeyin küçük halinizi.
 
yenimi doğum yaptiniz?
bende lohusalık dönemimde farklı konularda aynı buhranı yaşayip 3 5 gün çocuğumu her kucağima aldıgımda ağladım, sütüm kesilme noktalarına geldi hatta üzüntüden elime ne geçti hiç.
geçmişi boş verin olmuşla ölmüşe çare yok derler, önünüze bakın nedenler nasıllar hiç bitmiyor yoksa.
 
Aklina geldi 1-2 defalik anlarim
Ama belli ki duyduklarin sende travma olmus, gecmisi hele hele hatirlamadigin zamanlari hatirlamaya calismak bu kadar sorgulamak vs. Normal degil.

Bazi seyler benimde aklima gelir, cocuklukta vs. Uzulurum o an icin gecer. Surekli dusunmenin sorgulamanin bi faydasi yok bana gore, o yuzden dusunmemeye calisirim. Gecmisi birak gelecege bak..
 
Babamda benim kız olduğumu duyunca üzülmüş abime erkek kardeş olsun istemiş. Annem ise kendini geliştirmemiş birisiydi. Doğduğumda iki üç kere emzirebilmiş sonra sütü kesilmiş. daha 40 ı bile çıkmamış bana muhallebi yedirirmiş hani var ya arı markalı pirinç unu sadece onu yedirirmiş zaten çok kusarmışım. Benim zamanımda bebek bezleri yeni çıkmış ama annem muşamba bağlıyormuş altım pişik olurmuş annem almazmış. Babamın parasıda vardı halbuki.. düşmüştüm küçükken çenem yarıldı bildiğin et sallanıyordu annem merhemlerle iyileştirdi biliyor musun hastaneye bile götürmediler ben o acıyla günlerce yaşadım kaynarken ki acı zahmet küçükken bitirmişti beni. ben varlıklı bir ailede yokluk içinde yetişen bir insanım. Ama bunları sadece şuan hatırlıyorum.O zaman öyle yaşanması gerekmiş yaşanmış sebebi ne olursa olsun bitmiş gitmiş. Bunlar bana üzüntüden başka bir şey vermiyor. Ben mutluluğu kahkahayı seven biriyim bunlar beni sadece üzüyor. Düşünmeyin inanın gerek yok. bitti gitti siz evladınızla mutlu olmaya bakın.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
Bir derdim var
Yorumlar
13
Görüntüleme
1K
kedimiyav
K
akrephanim
Antalya’da tüp bebek sürecim Leep, Salpenjektomi
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
7K
akrephanim
akrephanim
D
Annem koşullu seven manipülatif biri ,kaldıramıyorum?
5 6 7
Yorumlar
124
Görüntüleme
8K
pisekar
P
D
Kayınpederiyle benim gibi olan var mı?
2
Yorumlar
24
Görüntüleme
2K
Artemissisipi
Artemissisipi
S
Bebek Kıyafetleri, Bebek Eşyaları Bebek için neleri iyi ki almışım dedim?
4 5 6
Yorumlar
111
Görüntüleme
59K
ggitp
G
Back
X