Baba evine cocukla donmek koca evinden daha da zordur yasamayan bilmez
Cok tesekkur ederim arayacagim mutkaka
gerçekten bunu bende merak ediyorum.. abimle genç kızlığımda bile kavga ederdik aramızda 9 yaş var tekme tokat girişirdik... yani eşim Allah korusun beni dövmeye kalksa refleks olarak duramam gücüm yetmez ama yinede dediğiniz gibi elime ne geçse fırlatırım rezillik çıkarırım bende vururum bilmiyorum belki bize söylemek kolay geliyordur ama birazda karakter ve yetiştirilme tarzı ile alakalı sanırım çünkü babam beni böyle yetiştirdi...
kendi ayaklarınız üzerinde durmayı evlenemeden önce düşünseydiniz şimdi kara kara düşünmezdimiz işiniz olurdu mesleğiniz olurdu istediğiniz zaman çıkıp giderdiniz
Evet sükür öyle bisey yasamadım ama yasasam insanım tutamam kendimi .
Vallah hiç bişey yapamasam uykusunda kafasına geçirirm tavayı. Uyurken zehirlemeyi bile düşünürüm bırak çocuk yapmayı
Peki annesini döven babanın eline o cocugu bırakmak?
Valla bende tavacıyım.Gecirirdim kafasına tavayı.
Anam babam sabah akşam mesai gibi saysa sövse elin psikopatının eziyeti karşısında çiçek bahçesi gibi gelir. Bence bebeği bırakmadan aileyle yakınlaşmak samimi şekilde yaklaşmak tek çaresi…
Ben bebegi biraksin demedimki yazdim zaten asla birakma bebegi diye. Kadin siginma evlerine git dedim, ailesi maddi yardim edecekse kendi bebegiyle evinde kalsa cok daha iyi olur tabi ama orasi supheli yardim ederlermi ki
Cunku anne ayriligi travma yaratiyor bebek icin. Bebegim dogdugunda hemen yogun bakima alindi. 5 gun kaldi. Sonra hic ayrilik yasamadik cok sukur. Su anda 2.5 yasinda olmak uzere, surekli bana temas etmek, gogsumde yatmak istiyor. Cocuk psikiyatristi yasadigimiz ilk ayriligin beden hafizasinda kaldigini, hala ayrilacagimizdan korktugu icin boyle oldugunu, istedigi surece bana temas etmesine izin vermemi soyledi. Baba tabi ki sorumluluk almak zorunda ama annenin yeri ile babanin yeri asla ayni degil. Bir bebek anneye ihtiyac duyar. Bu konu sahibi de sinirlerimi bozdu. 8 aylik sut kuzusu nasil birakilabilir? Empati yapamiyorum. Boyle bir durumda oturur plan yaparim, dusunurum, kafa patlatirim bu durumdan nasil cikarim diye, ama bu planlar asla bebegimsiz olmaz. Benim cahilligimin cezasini niye bebek ceksin, hem de hayati boyumca bir travmayla ugrasmak zorunda kalsin. Hic bir sey yapamiyorsa bir uyenin dedigi gibi kurban psikolojsiinden ciksin, kirsin dizini otursun, bebegine annelik yapsin.
Zaten böyle böyle yüz buluyorlar
Off cok fena ya
Yukarida alıntı yaptığım,bu konuya bebegin 8 aylık oldugunu ögrendikten sonra ki yaptıgım yorumum :)
