Merhaba, bende bebeğimi sezeryan ile doğurdum.
36 + 5 de dünyaya geldi. 4.150 kg boy 56 cm bir kız çocuğu :) boynuna 2 defa kordon dolanmıştı, bu nedenle doktorum bu kararı verdi. Aslında normal olmasını çok istiyordum ama nasip bazı şeyler.
Hastaneye gittiğimde çok heyecanlıydım ki ben iğneden korkan bir tipim. Önce sonda taktılar, biraz zorlandı hemşire. Çok tırstım aslında korkacak bişi yoktu ama işte. İnsan panikliyor. Sonra aşağı indirdiler ameliyathaneye. Serum vs. takılmıştı. Ben sandım ki o serum içinde bi madde var ve gidene kadar bayılacağım ama olmadı. Ameliyathaneye indim, doktora dedim ki ben neden bayılmıyorum? :) Dedi bayılmak mı istiyosun? Dedim evet. Nasıl olacak yoksa? Meğer anestezi uzmanı gelecekmiş. Neyse ben kurbanlık koyun gibi yatıyorum ellerimi ayaklarımı bağladılar aman Allahım o nasıl bir andır, inanın orada öyle yatmak ve başınızda beyaz önlüklerle doktorları görmek başına ne geleceği bilememek. Dedim ki Rabbim senden başka kimsem yok bana yardım et. Sonra derin bir nefes al dediler uyandığımda bebeğim doğmuştu. Ama göremedim çünkü hala ameliyathanedeydim, hastanede yangın çıkmış. Odaya çıkaramamışlar. Orada çok sancım vardı ama asansörle yukarı çıkınca beni bekleyenleri görünce ve odama girince hemen toparlandım. Kızım gelince ise hiç bir şeyim kalmadı. Bir gün sonra gaz çıkarınca çıktım hastaneden. 1 gece kaldım sadece. o kadar korkulacak bişi yokmuş, belki de ben çok şanslıydım. Belki değil aslında tam olarak öyle.