bebeğime...

sultan__

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
1 Aralık 2012
1.480
500
173
bugün sen benden gideli tam 1 ay oldu. ikili testini yapmaya giderken, doktorun kalbi atmıyor demesiyle başladı herşey. güçlü olmalıydım sürekli bunu söyledim kendime ve güçlüde oldum. çünkü çevremdeki herkes güçlü olmamı söyledi bana ve dahası yeniden çocuğun olur dedi. nasıl bişeydi ki bu kocası ölen birine başka bir kocan olur demek gibi birşeydi. benim canımdan bir parça gitmişti oysa... sen benim ilk bebeğimdin. canım sıkılmış ve eczaneden öylesine test almıştım senin bana geldiğini bilmeden. daha adetime 10 gün vardı oysa. o testi yaptıktan sonra unutmuştum 10 dakika falan sonra aklıma geldi ve baktım ki ikinci çizgi ikinci can... ama bir sorun vardı sonrasında sanki tüm organlarım çıkacakmışcasına beni deli eden kramplar sancılar. doktora gittiğimde 'ilk bebek düşerse üzülme ikincinde bişey olmaz' demişti. ikincisi mi? o an için içimden bir parça ölümle yaşam arasında gidip geliyordu ben nasıl ikinci kelimesine odaklanabilirdim ki. neyse ki 12 hafta boyunca içimde taşıdım seni. biliyor musun bebeğim saatlerce süren mide bulantılarımı arıyorum şimdi . kahvaltı yapmayı bile seninle öğrendim ben. ve biliyor musun salça kokusu artık etkilemiyor beni. o kadar canın çekmişti eriği bebeğim ama çıkmamıştı ki daha bulamadım sana şimdi 3-4 kilo erik var dolapta baban almış canım çekiyordu diye ama kaç gündür duruyor orda bebeğim yiyemiyorum bile. bugün sen benden gideli 1 ay olmuş dün gibi bugün gibi. ve birkaç gün sonra kuzenin dünyaya gelecek. sana ve ona dair ne hayaller kurmuştuk teyzenle. ama olmadı bebeğim. sen cennete gitmeseydin şuan 17 haftalık olacaktın karnımda. bugünlerde cinsiyetinide öğrenmiş olacaktık. anneannen senin için ceket ördürecekti, ben sana en güzel kıyafetleri alacaktım. en güzel odayı hazırlayacaktım. senin için o çok sevdiğim mesleğime ara verip ücretsiz izin bile alacaktım. bebeğim beni duyorsan beni cennetinden görüyorsan söyle seni benden daha çok seven yaradana bana senin kardeşini göndersin meleğim. şunu bil ki yerin asla dolmayacak.. (annen)
 
bugün sen benden gideli tam 1 ay oldu. ikili testini yapmaya giderken, doktorun kalbi atmıyor demesiyle başladı herşey. güçlü olmalıydım sürekli bunu söyledim kendime ve güçlüde oldum. çünkü çevremdeki herkes güçlü olmamı söyledi bana ve dahası yeniden çocuğun olur dedi. nasıl bişeydi ki bu kocası ölen birine başka bir kocan olur demek gibi birşeydi. benim canımdan bir parça gitmişti oysa... sen benim ilk bebeğimdin. canım sıkılmış ve eczaneden öylesine test almıştım senin bana geldiğini bilmeden. daha adetime 10 gün vardı oysa. o testi yaptıktan sonra unutmuştum 10 dakika falan sonra aklıma geldi ve baktım ki ikinci çizgi ikinci can... ama bir sorun vardı sonrasında sanki tüm organlarım çıkacakmışcasına beni deli eden kramplar sancılar. doktora gittiğimde 'ilk bebek düşerse üzülme ikincinde bişey olmaz' demişti. ikincisi mi? o an için içimden bir parça ölümle yaşam arasında gidip geliyordu ben nasıl ikinci kelimesine odaklanabilirdim ki. neyse ki 12 hafta boyunca içimde taşıdım seni. biliyor musun bebeğim saatlerce süren mide bulantılarımı arıyorum şimdi . kahvaltı yapmayı bile seninle öğrendim ben. ve biliyor musun salça kokusu artık etkilemiyor beni. o kadar canın çekmişti eriği bebeğim ama çıkmamıştı ki daha bulamadım sana şimdi 3-4 kilo erik var dolapta baban almış canım çekiyordu diye ama kaç gündür duruyor orda bebeğim yiyemiyorum bile. bugün sen benden gideli 1 ay olmuş dün gibi bugün gibi. ve birkaç gün sonra kuzenin dünyaya gelecek. sana ve ona dair ne hayaller kurmuştuk teyzenle. ama olmadı bebeğim. sen cennete gitmeseydin şuan 17 haftalık olacaktın karnımda. bugünlerde cinsiyetinide öğrenmiş olacaktık. anneannen senin için ceket ördürecekti, ben sana en güzel kıyafetleri alacaktım. en güzel odayı hazırlayacaktım. senin için o çok sevdiğim mesleğime ara verip ücretsiz izin bile alacaktım. bebeğim beni duyorsan beni cennetinden görüyorsan söyle seni benden daha çok seven yaradana bana senin kardeşini göndersin meleğim. şunu bil ki yerin asla dolmayacak.. (annen)

çok duygulandım canım okurken sanki ben yazmışım gibi benim yaşadığım duyguları yansıtmışsın sanki... off off... ben de geçen sene 14 haftalık ilk bebeğimi, meleğimi uğurladım cennete dayanması zor bizi bizden başkası anlayamaz Allah sabırlar versin canım... inşallah tez zamanda meleğin gönderir kardeşini sana... beni mutlu eden tek şey onun beni cennette bekliyor olması, Rabbimin benden olan bir yavruyu cennetine melek yapması... bunlar acımı hafifletiyor biraz. kayboluyor mu hayırrrr... içimde hala yaradır evladım. ama şuan kardeşi benimle Rabbim nasip eder de kucağıma alırsam onu iki kişilik sevicem iki kişilik öpücem iki kişilik koklucam abisinin yerine de sevicem onu... sen de bir melek annesisin artık... çok öpüyorum seni canım, Rabbim yaşatmasın bir daha inşallah...
 
sağol canım. inşallah bebeğini sağ salim kucağına alırsın. önceleri kendini toparlamak adına anlamıyorsun birşey ama gün geçtikçe yokluğu canını acıtıyor insanın. heleki hamile birini görünce için parçalanıyor. ben öğretmenim ve velilerimin yarısı hamile. bitanesi benle aynı zamanlarda hamile kalmıştı. ona baktıkça benimde karnım böyle olacaktı diyorum. en zor olanıda eşime belli etmemeye çalışmak. çocukları çok seviyor belli etmiyor ama hala üzülüyor. hergün okuldan geldiğinde bebeğim diyerek karnımı severdi. ismi bile belliydi.emir tuna olacaktı erkek olursa kız olursa rüya. birtek yaşayan anları zaten beni. öğrendiğimde hastanenin koridorları üzerime üzerime gelmişti sanki. hiç geçmeyecek gibiydi o an. ama doktora gitmeden önce bir bebek görmüştüm rüyamda kız bebek. öyle güzeldi ki analatamam. hatta ben dünyada öyle bir güzel bebek görmedim. melekler gibiydi. o simsiyah zeytin gözler o minicik ağız burun ve o gülümsemesi gördüğüm o bebeği ömrümce unutmayacağım unutulacak bir bebek değildi çünkü. demekki meleğim oymuş o bebek benim kızımmış. Allah kimseyi evlat acısıyla sınamasın derler ya doğruymuş. 12 haftalıkta olsa daha tam bi bebek olmasada o benim melek bebeğimdi. ama buda bizim sınavımız. kimbilir şuan belkide cennette oynuyordur bebişlerimiz. melek annesi olmak herkese kısmet olmaz belkide. hepsi birer teselli işte. Allah ondan aldığı ömrü doğacak bebeklerimize versin..
 
ahh canım aynı şeyleri bende yaşadım 2 ay önce,seni çok iyi anlıyorum.
benimde ilk bebeğimdi,bu ay tekrardan başlıyacaz umarım 2. bebeğimde hemen gelir.
bu sefer uzun bir süre kimseye hamile olduğumu söylemicez,bebeğin gittiğine mi yanayım
geçmiş olsun için arayıp abuk sabuk konuşan akrabalara mı :19:
bütün testlerini yaptır,bir aksilik çıkmazsa eminim ki en kısa zamanda tekrar hamile kalırsın Allahın izniyle.
 
başın sağolsun canım. en büyük tesellin onun cennet kapısında senin elinden tutmanı beklediğini bilmek olsun.gurur duymalısın bir meleğin annesisin.evlat 7sinde de 70 inde de olsa acısı yakıp kavuruyor.bebeğin küçükmüş falan filan denmesi küçümsenmesi kadar kalp kırıcı şey yoktur.ben de oğlumu kaybettim.doğduktan sonra 2 buçuk ay yaşadı.ona dair ne hayallerim vardı.her anı kameradaydı.büyünce gösterecektik sen el kadardın bu kadar oldun diye.işte.......herşey güzel gitmiyor bir gün ansızın kollarımda kalbi durdu.cenazede bana 10 yaşında kaybetseydin daha çok yanardın dediler.belki öyleydi ama o an hissettiğim acı .tarifsizdi.dualara tutundum.ve 4 ay sonra tekrar hamile kaldım.evet korkularım var ,oğlumun yerini hiçbir şey dolduramaz ama eskisi gbiibi sinir krizleri falan geçirmiyorum.düşünmem gereken bebeğim var artık.eminim sen de yakın zamanda tekrar aynı heyacanı yaşayacaksın ve yeni umutlarla yolun adevam edeceksin.
 
bugün sen benden gideli tam 1 ay oldu. ikili testini yapmaya giderken, doktorun kalbi atmıyor demesiyle başladı herşey. güçlü olmalıydım sürekli bunu söyledim kendime ve güçlüde oldum. çünkü çevremdeki herkes güçlü olmamı söyledi bana ve dahası yeniden çocuğun olur dedi. nasıl bişeydi ki bu kocası ölen birine başka bir kocan olur demek gibi birşeydi. benim canımdan bir parça gitmişti oysa... sen benim ilk bebeğimdin. canım sıkılmış ve eczaneden öylesine test almıştım senin bana geldiğini bilmeden. daha adetime 10 gün vardı oysa. o testi yaptıktan sonra unutmuştum 10 dakika falan sonra aklıma geldi ve baktım ki ikinci çizgi ikinci can... ama bir sorun vardı sonrasında sanki tüm organlarım çıkacakmışcasına beni deli eden kramplar sancılar. doktora gittiğimde 'ilk bebek düşerse üzülme ikincinde bişey olmaz' demişti. ikincisi mi? o an için içimden bir parça ölümle yaşam arasında gidip geliyordu ben nasıl ikinci kelimesine odaklanabilirdim ki. neyse ki 12 hafta boyunca içimde taşıdım seni. biliyor musun bebeğim saatlerce süren mide bulantılarımı arıyorum şimdi . kahvaltı yapmayı bile seninle öğrendim ben. ve biliyor musun salça kokusu artık etkilemiyor beni. o kadar canın çekmişti eriği bebeğim ama çıkmamıştı ki daha bulamadım sana şimdi 3-4 kilo erik var dolapta baban almış canım çekiyordu diye ama kaç gündür duruyor orda bebeğim yiyemiyorum bile. bugün sen benden gideli 1 ay olmuş dün gibi bugün gibi. ve birkaç gün sonra kuzenin dünyaya gelecek. sana ve ona dair ne hayaller kurmuştuk teyzenle. ama olmadı bebeğim. sen cennete gitmeseydin şuan 17 haftalık olacaktın karnımda. bugünlerde cinsiyetinide öğrenmiş olacaktık. anneannen senin için ceket ördürecekti, ben sana en güzel kıyafetleri alacaktım. en güzel odayı hazırlayacaktım. senin için o çok sevdiğim mesleğime ara verip ücretsiz izin bile alacaktım. bebeğim beni duyorsan beni cennetinden görüyorsan söyle seni benden daha çok seven yaradana bana senin kardeşini göndersin meleğim. şunu bil ki yerin asla dolmayacak.. (annen)

başın sağolsun canım allahım daha beterinden korusun ilk bebeğimin 8 haftalıkken kalbi atmadığını öğrenmiştim dünyalar başıma yıkılmıştı sanki bundan daha büyük bi acı yok gibi geliyordu kürtaj oldum 2 ay sonrada tekrar hamile kaldım korkuyorum ilk haftalarda aynı şeyleri yaşarsam diye 12 haftayı atlatınca derin bi ohh çektim kızım olacağını öğrendim çok mutluydum ama 33 haftalık doğum yaptım sağlıklı dediler bebeğin bişeyi yok küveze bile koymadılar ertesi gün eve çıktık 3 ay benimle yaşadı yavrum onun kokusunu sadece 3 ay içime çekebilmiştim 3 ay sonra sadece sıvı kaybı nedeniyle! kaybettik kızımızı cenazeden sonra eve giremedim onun kokusu vardı evde eşyalrı doluydu heryerde nasıl gireyim allahım bana dayanma gücü ver sabır ver diye dua ettim hep herkes üzülme daha gençsin tekrar olur size bişey olmasın diyolardı onları duymuyordum bile tek tesellim vardı meleğim beni bekliyordu cennette hamile kalmaktan korkuyordum aynı şeyleri yaşamaktan rabbim meleğimin kardesini korunurken gönderdi bana şimdi 5 aylık oldu kızım ama hala kaybetme korkusu var içimde geceleri kalkıp kontrol ediyorum nefes alıyormu diye allahım kimseyi evladıyla sınamasın 2 yıl oldu kızımı kaybedeli hala acısı taze ama hayata devam etmek zorundayım kızım için sende devam etmek zorundasın doğacak evlatların için rabbim en kısa zamanda meleğinin kardeşini yollar sana inşallah melek annesiyiz biz cennette bekliyo bizi yavrularımız birgün onlara kavuşacağız inşallah
 
sultaaan, canım, ne acı...anlattıkların hissettiklerin yaşadıkların ne acı... yaşamasaydım yineüzülecektim yine dua edecektim senin için ama yaşayınca daha iyi anlıyormuşşun,yaşamadan Allah yardımcısı olmak başkaymış yaşayınca Allah yardımcımız olsundemek daha bir başkaymış... ben de meleğimi 7 haftalık olduğunu düşünürken 6+3günlükken kalbi durduğu için kaybetmişim bilmeden bir hafta daha benle kalmışbebeğim... tam da işlerim bitti doyasıya tadını çıkara çıkara hissede hissedebüyüteceğim onu içimde dediğim bir günde öğrendim kaybettiğimi... bin birendişeyle gidip sonucu öğrendiğimde yaşadığım sızıyı daha önce hiç yaşamadım...hiç bir şeyle tarif edemiyorum... benim de ilk bebeğimdi meleğim...babasıdışarda bekliyordu ve kapı aralanınca benim kederli ve ağlayan yüzümü gördü...anlatamam nasıl tarifsiz bir çaresizlik... hiç aklıma gelmemişti... ailemde deduymamıştım... şu saat itibariyle benden ayrılalı 17 gün oldu... ne kadarzormuş Allah ım... yanımda birileri vaken iyiyim gidince yine aynı eli kolu hiçbişeye kalkmayan oturduğu yerde kalakalan hopefor... ben de sen gibi rüyamdagördüm kürtajın bir haftası dolduğu gün... tertemiz yüzzlü bir erkek... Allahım, kundaklıydı ilkin yüzünü sevdim elimle okşadım, sonra birden ayaklandı 5-6adım yürüdü bu arada görümcem kocamla benim fotolarımı çekiyordu bebeği çekelimhiç olmazsa hatıra kalır dedim sanırım biliyordum rüyamda da kaybettiğimi kiaceleyle telefonun kamerasını ayarlamaya çalışırken kocam birden yürüyecekseviyeye geldiği için gideceği için çabuk yürüdü dedi ve ondan sonra yerdeyattığını gördük gittiğini anladık... hemen çekilen fotolara baktık...karelerin hepsi boştu... uyandım ne düşüneceğimi şaşırdım o anda içimdehissettiğim göğsümdeki baskıyı şimdide hissediyorum... gözümde canlanıyorhep... genelde güçlü bir insanım ve kimseye gerek kalmadan kollarımdan tutarakkendimi kaldırırım... ama bu kez olmadı iyiyim diyorum bi bakıyorum gözümde yaşaklımda yüzü...Allah ım diyorum isyan etmiyorum ama aciz bir kulunum derlerddievlat acısı zordur diye evet belki daha sonraları kaybeden arkadaşlarımız içindaha zor oldu ama daha 1.5 aylıkken bile bu kadar bağlanılabiliyormuş...hepimizin tek tesellisi Rabbimizin yanında olması cennette olacak olması vebelki de böylesinin hem bizim için hem bebeğimiz için Allah ın daha hayırlıolduğuna hükmettiğine inanmak... inanıyorum ki unutulmayacak nasıl unutursunki... hep ilk çocuğum olarak kalacak ve Allah ım nasip ederse kardeşlerininbüyüğü olacak... diliyorum ki Allah ım bizlere bu acıyı bir daha yaşatmasın vehayırlısıyla birlikte sağlıklı aklı başında hayırlı evlatlar nasip etsinbizlerle kalmalarına izin versin inşaallah... arkadaşımızın dediği gibi gelecekyavrularımızı bir de kaybettiğimiz bebeğimiz için de öpeceğiz ve seveceğizAllah ın izniyle...
 
sonuda 32. günde adet oldum. teşekkür ederim arkadaşlar. yaşadıklarımız kolay değil ama bizim sınavımızda buymuş. ben korunmayacağım. bu kez doktorları dinlemeyeceğim. ve bebe aspirini alıyorum 2 haftadır. pıhtılaşma sorunu falan varsa engelliyormuş. bakalım hepimiz için hayırlısı
 
Back
X