Evliliği yolunda gitmeyen yeni evli çiftlere demiyor muyuz "aman sakın çocuk yapmayın" diye.
E işte, çünkü boşanmalarda çocuk büyük sorumluluk.
Çocuksuz boşanmak çok rahat.
Çocuk olunca o sorumluluk bir yana, ayrıldığın insanla ömrün boyunca aranda bir bağ oluyor yeri geliyor onu görüyorsun haberini alıyorsun vs.
Bunlar kolay şeyler değil.
Keşke çocuk yokken ayrılsaydık diye düşünmek çok da abes olmasa gerek.
Arkadaşınız da lohusa sendromu yaşamakta.
Diğerlerinden farkı, o yalnız yaşamakta.
Eşi yok.
Bu az bir boşluk değilki, bebek için de, kendisi için de çok zor.
Düşünceleri hiç sağlıklı değil.
Değil işte...
Şimdi bu sağlıklı halimle onu yargılamak istemedim.
Ona tavsiyeniz 'destek alması' olsun.
Bir de hayırlısını dilesin.
Bu saatten sonra pekala bekarını da bulur, yeniden evlenir de, belki yaşı büyük olur, belki küçük, belki çocuksuz, hatta belki hiçbir zaman çocuk sahibi olamayacak bir adam bulur, ya da çocuklu bir adam, direkt geniş bir aile olarak başlar.
Her türlü kombinasyonda yapılan evlilikler mevcut hayatta, etrafımda da öyle.
O şimdi şu süreçleri atlatsın.
Anneliğini yaşasın.
Emin olsun yalnız kalmaz.Doğru adamı bulamasa da yalnız kalmaz.
Çünkü karşılıksız ve sonsuz sevgi ile bağlanacak olan evladı var artık.
Hayatı bitmiş gibi düşünmesin
Ülke şartlarında babasız çocuk büyütmek zor ama imkansız değil.
Kaldı ki bebek babasız da değil.
