ilk paragrafta haklısınız zaten eşimi ihmal etmeye hiç dayanamam ikisinin yeri ayrı.
kötü demedim ki kıskanıyorum dedim bunu da sizle paylaştım ne var bunda?? benden daha fazla görüyor, izin versem haftasonları tepemde olacak, bazen eşime şikayet ediyo çocuğu bana vermiyor filan diye eşimden yüz bulsa sürekli dedikodumu yapacak. ruh hastası mısın zaten sen bakıyosun sana vermeme gibi bi durumum nası olabilir ki diycem bi gün patlayıp. her gün sabah 7:10 da onun kucağına bırakıp çıkıyorum bildiğin çin işkencesi bi anne için onlar koklaşa koklaşa oynarken ben yola gidiyorum. sabahları 10 dk yarım saat ya görüyorum ya görmüyorum. akşam geliyorum 2-3 saat sonra uyuyo zaten böyle annelik mi olur diyorm yani.
ayrıca da kendisi hayatından çok memnun merak etmeyin ben çalışmadan önce çok çatışıyorduk sürekli benle inatlaşıp dediğini yaptırmaya çalışıyordu ve klasik "çocuğu bana vermiyor" muhabbeti. istiyor ki örneğin gün 16 saatse, 8 saat onda olsun 8 saat bende, veya herşeyi ona sorup onaylatayım o onay merci olsun çocuk büyütmüş ya herşeyi biliyo. neyse bunlar farklı konular böyle olmasaydı da yine üzülecektim muhtemelen ama bunlar da tuz biber katıyo
