merhaba,
Allah yardımcınız olsun ne kadar zor olduğunu ancak tahmin edebilirim çünkü henüz evli değilim ama bu duurmda olup evlat özlemi çeken annelerin (anne diyorum çünkü annelik insanın içinden gelen bir duygu) neler yaşadığını az çok takip ediyorum evlat edinme topiğinden...
peki sen de düşünmez miydin? tabii benimkisi sadece tavsiye... bir yıllık üyeyim ve yaklaşık bir yıl olcak bu topiğin takipçisiyim
ufacık bir hisle başladı takip etmem ve şimdi ben de onlar gibi bekliyorum, inşallah bugun de bir eve güneş doğar, bir yavru ailesine kavuşur diye... sanal da olsa onların hislerini ben de yaşayabiliyorum hissedebiliyorum
bu topiği takip ederken duyarlı olmaya çalışıyordum ama eksiklerim de vardı haliyle... o kadar çok şey öğrendim ki onlardan... biri de şu:
"evlat evlattır, doğurmak ya da başkasının onu karnında taşıması, onun ayrı bir muamele göreceği, aşağılanacağı ya da ikinci plana atılacağı anlamına gelmez"
bir diğeri de bu minvalde:
"önemli olan karnında büyütmek değil yüreğinde büyütmektir"
bir çocuk sevgiyle büyür, siz ona sevginizi gösterirseniz, o da sizi sever, çünkü çocuk bir tohum gibidir ne ekerseniz onu biçersiniz
sevgi emek ister, özveri ister, şefkat ister...
sizin de ne kadar evalt hasreti çektiğiniz ortada, o yüzden size tavsiyem aşağıda ekleyeceğim "evlat edinme" başlıklı topiği okumanız, özellikle de son 10 sayfayı okuyun lütfen... geçen gün bir arkadaşımız da evladına kavuşacağı haberini verdi belki de kavuşmuştur yavrusuna...
ve lütfen olumsuz yorumları görmeden okuyun güzelliklere odaklanarak... sizden ricam bu, en azından şimdilik biraz içiniz ferahlar...
http://www.kadinlarkulubu.com/evlat...er-lutfen-duygularinizi-bizimle-paylasin.html
Annelik içten gelen bir duygu cümlenize yerden göğe kadar katılıyorum. Bunu bir kenara koyalım.
Ancak yazdığınız yoruma ahkam kesmek yada bekara karı boşamakta diyebilirsiniz. Niye derseniz.
Anne olmaya çalışan, uğraşan bu uğurda gözyaşı döken insanlara sanki amerikayı yeni keşfetmenin verdiği bir duyguyla evlat edinin denmez. O insanlarında asgari müşterekte sizin kadar aklı var, yıllarca anne olmayı istemiş bir kadının sizce aklına böyle bir seçenek gelmemiş midir ?
Annelik duygusu taşımak farklı , bu uğurda herşeyini feda etmeye hazır olmak ve bu sürecin içinde olmak ayrıdır.
Dua edin konu sahibi hamile kalmış, ya hamile olmasaydı ?
Madem o kadar empati yeteneğiniz var o zaman bilip bilmeden ahkam kesmenizin onun yüreğinde açacağı yarayı da hesaba katmış olmanız lazımdı, bunu düşündünüz mü ?
Özellikle anne olmaya çalışanlara, bu sürecin ne kadar zorlu bilip bilmeden yorum yapmayın.
Anne olmaya çalışan kadına, evlat edinin demeyin.
Anne olmayan çalışan kadına, herkes evlat sahibi olmak zorunda değil, dünya böylede güzel demeyin.
Ben bunları demedim demeyin, evlat edinin diyen, lafın nereye gittiğini düşünmeyen bunları da der.
Allah sizi uğraştırmasın, eğer uğraşırsanız bunun nasıl birşey olduğunu o zaman anlarsınız.
