- 21 Kasım 2012
- 9.036
- 9.554
- Konu Sahibi greengirll
- #1
Kızlar merhaba, ben çalışan ve evli bir bayanım. İki senelik evliyim, başlarda eşim çok fazla bebek istiyordu hatta nişanlıyken ismi bile belliydi vs... Evlendikten bir süre sonra istememeye başladı, ben de aksine heveslenmeye başlamıştım. Ne gerek var böyle iyiyiz, kim bakacak, ne zaman konuyu açsam istemediğini anlıyorum. İkimiz de çok yoğun çalışan insanlarız açıkçası, bebek benim için çok büyük bir sorumluluk olacak bunun da farkındayım ve eşimden destek görmeden illa yapalım diye tutturamıyorum. Ailem ve eşimin ailesi ile aynı şehirdeyiz ama, annem hem uzak hem de baktığı hasta ve yaşlı kişiler var evde bebek sorumluluğu vermek onu çok yorar, kendisinin de rahatsızlıkları var zaten. Kıyamıyorum pek açıkçası. Kayınvalidem tarafına gelirsek...Çok yakın oturuyoruz, herhangi bir hastalığı yok, evde onu engelleyen kimse yok... Ama ağzından hiç bir şekilde torun istiyorum yardımcı olurum vs kelimeleri çıkmadı. En son geçen gün annemin yanında söyledi, ne gerek var vs diye. Ben zaten akşama kadar geziyorum akşam gelince de ayaklarımı uzatıp kimse bana ellemesin istiyorum, herkes bakarsın diyor ama ben istemiyorum dedi :S Açıkca bana güvenmeyin diyor. Biliyorum kimseye güvenerek bebek yapılmaması gerekiyor ama bu kadar yakınken, bu kadar da uygunken en azından kızım yardımcı olmaya çalışırım vs demesi gerekmez mi. İstiyor ki akşama kadar gezeyim tozayım. Bu zamana kadar çilekeş bir hayatı da olmamış, çalışmamış vs. Eşimin söyledikleri de birebir onun ağzından çıkan laflar onu da anladım o gün net olarak. Bebeğimi büyütmek için ücretsiz izin alma gibi bir durumum yok geldiğimde yerim olmayacak çünkü, bunu bırakın ücretsiz izni doğum izninden dönen arkadaşlar bile yaşadı. Acımasız bir sektördeyim yani. 6 aylık ücretsiz izin sonunda da bebeğimi direkt bakıcıya bırakma fikri de içime sinmiyor. Siz olsanız ne yapardınız??
