Bebek ziyaretine gidecek gücüm yok 😢

Duygularınızı anlıyorum ama bazen daha güçlü olmak zorundayız. Hayat bu. Ziyarete gidin, bir dua alırsınız. Ömür boyu bebek sahibi olamayacaksınız dememiş ki doktor. Allah tekrar nasip etsin.
 
Acinizi anliyorum, allah hayirlisiyla size de nasip etsin. Ancak iste bu yasananlar hayatin bir gercegi,dogum da var ölüm de var,allah siralisini versin insallah
 
leylosvemecnun .!.:
Uzman yardımı almalı mıyım sizce ? Ben bunu yakınlarımla paylaşamam.Gerçekten fesat bir insan değilim, çoğu zaman kendimden çok karşımdakini düşünen biriyim eminim ki birine anlatsam fesat diyecek bana çünkü etrafımda bebeğini kaybeden kimse hiç olmadı.İçimi döksem anlayacak kimsem yok kıskanıyor, fesat Allah alır işte öyle diyivereceklermiş gibi geliyor.Ben bu duyguyu istemiyorum zaten başkasının mutluluğu kendime dönüp baktığımda hüzün olsun istemiyorum herkes mutlu olsun istiyorum
Genişletmek için tıkla...
Neden hamile kalabiliyorm diye düsün müyorsunuz?
Kızımdan 2 ay önce kimyasal gebelik yasamıstım.
Kimsyasal diye cok üzülmüstüm.
Ama bi yanım hamile kalabiliyorm diye sevinmisti.
2 ay sonra kızm geldi.
Pozitif yaklasın olaylara.
Karalar baglayıp aglamak daha da geri iter.
 
leylosvemecnun .!.:
4 farklı doktora gidiyormuş hangisi denk gelirse onda doğuracakmış öyle anlatıyordu doğumdan önce.Ona bile ne şımarıkmış bulmuş da doktor beğenmiyor diyorum içimden.Yani kaç doktora giderse gitsin bana ne ben bunu bile takar oldum şu 3 gündür delirecek gibiyim nefret ettim kendimden ben kimseyi kıskanmazdım
Genişletmek için tıkla...

bence bir destek alabilirsiniz, çünkü bence normal değil 4 doktora gittiğini söylemesine bile içerlemişsiniz, üzüldüm adınıza
 
Aynı zamanda hamile kaldıysanız sizin kaç haftalık durdu ki kalbi üzerinden çok zaman geçmiş olmuyor mu bu durumda? Bence bi destek alın ağır atlatıyorsun gibi geldi yazdıklarından
 
Arkadaşınızın yaptığı düşüncesizlik. Ama her insan empati yapamıyor maalesef. Kıskanma mevzusuna gelirsek o hamur çok su kaldırır canım. Dünya da kıskanmaya başlarsan o kadar çok şey bulursun ki. Yaşadığın insani bir şey ama kendine güzel şeyler telkin et. Bak hamile kalabiliyormussun demek ki yine olabilir. Kendini hırpalama boşuna. 1 sene sonra oluverir. Her şey nasip kısmet
 
benim bebegimin kalbi durduktan kisa bir sure sonra arkasasim dogum yapti cok ta iyi bir arkadasim, ne gittim ne aradim, mesaj attim "tatlim allah anali babali buyutsuz sizin icin cok sevindim, gelmek mutlulugunuza sahit olmak isterdim ama durumu biliyorsun suan buna hazir degilim beni anlyacahini biliyorum" dedim.

ardindan ben tekrar hamile kaldim cocugum suan 2 yasinda, hala bir araya geldigimizde o mesajin ona ne kadar dokundugunu dile getirir lafi acilinca.

karsinizdaki bir anne, bence acik yureklilikle soylerseniz sizi anlayacaktir.
 
Ben size hak veriyorum ,arkadaşınız duyarlı değil ama bence duygularınızı biraz açın. Çok üzüldüğünüzü bilirlerse belki ona göre biraz daha dikkatli davranırlar. ''Ben üzülüyorum elimde değil ''diyebilirsiniz. Bu ayıp değil!
 
Üzüldum,Rabbim tekrardan nasip etsin inşallah, sağlıkla kucağınıza alın.
Ben kötü niyetli olduklarını düşünmedim,sadece sizi dışlar gibi olmamak için belkide fazlaca dahil ediyorlar,sizin ne hissettiğinizi bilmedikleri için de farkında bile değiller bence.
Arkadaşıniza söyleyebilirsiniz ben atlatamadım henüz diye,eminim anlayışla karşılayacaktır.
 
leylosvemecnun .!.:
Eşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyu adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin
Genişletmek için tıkla...
Ben de tüp bebekle hamile kalırken arkadasım istediği ay kaldı ve evet bi burukluk yaşadım. Ama asla sizinki gibi doğunca hıçkırarak ağlamadım. İçime bi hüzün cöktü sadece. Bana davranışınız anormal geldi
 
leylosvemecnun .!.:
Eşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyu adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin
Genişletmek için tıkla...
Ah canım benim çok üzüldüm durumuna. Tabiki kıskanmıyorsun sadece acın var seninde ama geçicek inşallah. Allaha sıgın bol bol dua et. Muhakkak bir zamanı vardır duaların kabul edilecektir.
 
Baska biri yokmuyus bebek yatagini monte etmesi için?

Yani elbette sürekli cenaze havasi olmasi gerekmiyor. Elbette bebeklerin ufak tefek heycanlarini paylasabilirler.

Ancak bunu sürekli yapmalari, hele daha kayip bu kadar tazeyken.

Bebek yatagi zaten fiyasko. Bu nasil bir düsüncesizlik? Esin buna nasil karsi gelmiyor? Hiçmi üzülmedi kendi bebegini kaybetti diye?

Bilemedim, bende gitmeye zorlanirdim. Yani seninki kiskançlik degil. Onlarda art niyet seziyorsun bence.
 
Başınız sağolsun yaşadığınız acı çok büyük eminim ama yasınızı tutarken başka insanların mutluluğuna kızmamanız lazım.

Eşiniz arkadaşıyla yakın olduğu için bu sevinci birlikte yaşayıp ortak olmak istemiştir yeni baba olan kişi. Ayrıca cenaze evine gidin ölümün sıcaklığında bile, insanlar orada gülüp şakalaşıp gündelik hayattan konuşuyorlar. Bebeği olmayan kişiler başka biri hamilelik haberini paylaşmadığında da bozuluyorlar ,sanki onları mı kıskanacağım gözüm mü kalacak diye, haber verip bebekten konuşunca da sinirleniyorlar sanki inadıma yapıp beni kıskandırmaya çalışıyorlar diye. Yani acısı ve üzüntüsü olan insana ne yapılsa da olmuyor zoruna gidiyor demek ki.

İnsanlar size gelip senin bebeğin vefat etti bak benimki yaşıyor diye inadına bir tutum içinde değil bu hisler size ait dolayısıyla üstesinden gelmesi gereken kişi sizsiniz. İlk bebekleri olmuş, siz hassassınız diye bu sevinci yaşamasınlar mı?
 
Bu olaydan önce ağır bir vajinismus yaşadım geçmiş konularımda görebilirsiniz ağır şeyler yaşadım.Vajinismusken de iyileşememe paikolojisiyle ağlardım şu hamile kalmış ben ilişkiye bile giremedim vs vs. iyileştim 2 ay sonra hamile kaldım belki de bu kadar erken istemekle hata yaptık çevre baskısı diye acele ettik önce o vajinismus psikolojisini atlatmam gerekirdi.Bir de üzerine bebek kaybı olunca bir travmaya dönüştü ben eskiden böyle bir insan değildim.Kimseyle kendimi kıyaslamazdım.Boşanma noktasından dönüp ardarda 2 mutluluk yaşayıp bulutların üstüne çıkınca birden tabiri caizse yere çakıldım
 
leylosvemecnun .!.:
Eşimin en yakın arkadaşı bana oldu.Eşi de benim arkadaşımdır eşli olarak görüşüyoruz iyilerdir sağolsunlar.Düğünlerimiz bile 1 hafta arayla oldu.1 ay öncesine kadar ben de hamileydim ama kalbi durdu işte miniğimin...Sağolsunlar geçmiş olsun dediler arayıp sordular ama bebek heyecanından olsa gerek her yerde ultrason fotosu paylaşıp görüştüğümüzde de sürekli bebeklerinden bahsettiler.Bebeğe beşik aldıklarında bile bebeğimizi kaybedeli 2 hafta olmuşken eşimi beşik monte etmeye çağırdılar.Ya da olağan konuşmalardı olası şeylerdi ben çok üstüme çektim.İçimde kıskançlık yokken kıskançlık oluştu kıskançlık da değil duyguyu adlandıramıyorum bebek sağlıkla doğdu şükür gözüm yok Allah her türlü kötülükten korusun ama elimde değil işte üzülüyorum kıskanıyorum benim bebeğim de doğacaktı nasip olmadı diyorum onlar adına sevinip kendime üzülüyorum.Dün eşim eve gelip bebek doğdu dediğinde oturdum hüngür hüngür ağladım ben nasıl ziyarete giderim nasıl görüp de güçlü durabilirim diye ne hamile kadın göresim var ne bebek göresim var asla güçlü duramam ama gitmek zorundayız.Gitmesek kıskandı diyecekler belki de.Eşim de kızıyor kıskançsın o adam benim kardeşim gibidir o bebeğin amcasıyım ben gitmemiz lazım bizimki öldüyse onların suçu ne diyor ama benimki fesatlık kıskançlığı değil üzüldüğüm için böyle hissediyorum.Herşey kader kısmet biliyorum kalbime söz geçiremiyorum o bebeğe hediye almak için mağazaya girdiğimizde hüngür hüngür ağlayarak çıktım iyi değilim ne yapayım ben bana moral verin
Genişletmek için tıkla...
Arkadaşlarınızın art niyetli olduğunu düşünmüyorum kesinlikle. Ama insanlar birçok şeyi kendileri de yaşamadan empati yapamıyorlar. Örneğin babasını kaybetmiş birine laf arasında, babanız size sarılmasından bahsetmiş ve bilmeden onu incitmiş olabilirsiniz. Maddi durumu iyi olmayan bir arkadaşınıza, kendiniz için aldığınız eşyaların güzelliğinden bahsedip hiç farkında olmadan onu üzebilirsiniz. Çoğumuz bilmeden, kötü duygular beslemeden böyle hatalar yapabiliyoruz.
Hem sizin çocuğunuz olmuyor diye bir durum yok ki. Allah ım hayırlısıyla yeniden verecek inşaallah. Çevremde çok tanıdığım var, hamileliğin ileriki haftalarında bebeklerini kaybedip kısa süre sonra yeniden hamile kalan. Size de nasip olacak inşaallah
 
sahraikebir .!.:
Başınız sağolsun yaşadığınız acı çok büyük eminim ama yasınızı tutarken başka insanların mutluluğuna kızmamanız lazım.

Eşiniz arkadaşıyla yakın olduğu için bu sevinci birlikte yaşayıp ortak olmak istemiştir yeni baba olan kişi. Ayrıca cenaze evine gidin ölümün sıcaklığında bile, insanlar orada gülüp şakalaşıp gündelik hayattan konuşuyorlar. Bebeği olmayan kişiler başka biri hamilelik haberini paylaşmadığında da bozuluyorlar ,sanki onları mı kıskanacağım gözüm mü kalacak diye, haber verip bebekten konuşunca da sinirleniyorlar sanki inadıma yapıp beni kıskandırmaya çalışıyorlar diye. Yani acısı ve üzüntüsü olan insana ne yapılsa da olmuyor zoruna gidiyor demek ki.

İnsanlar size gelip senin bebeğin vefat etti bak benimki yaşıyor diye inadına bir tutum içinde değil bu hisler size ait dolayısıyla üstesinden gelmesi gereken kişi sizsiniz. İlk bebekleri olmuş, siz hassassınız diye bu sevinci yaşamasınlar mı?
Genişletmek için tıkla...
İşte bak ne güzel anlattın.İşte ben bu yüzden üzüldüğüm için kendime kızıyorum.Tam da bu yüzden yardım almam gerektiğini düşünüyorum.Çünkü kimsenin suçu değil bu olanlar
 
anneannem 89 yaşında 57 yaşındaki annemi kaybetti. 5 sene bekledikten sonra binde bir hamile kalma ihtimaliyle, tesadüfen doğurabildiği tek çocuğunu yani.
o bile hayata böylesine küsüp başkasına böyle şeyler hissetmedi.
biraz da bu pencereden bakın derim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X