Beceremedim maalesef

Cileklivanilinn

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
7 Aralık 2018
7.383
18.998
248
28
Merhaba hanımlar daha önceki konularımı bilenler vardır. Maalesef beceremiyorum artık kendi başıma kalmamak için sokaklarda ayağım parçalanana kadar yürümekten, kafamı yastığa koyduğum anda gelen kalp çarpıntılarından yoruldum. Bu sefer de deri hastalığım çıktı saçlarım tek tek dökülüyor iki gündür hiç uyumadım sindirim sistemim bile çalışmaz halde. Fanusun içinde boğuluyormuş gibi hissediyorum hayatımdaki hiçbir şeye baplılık hissedemiyorum hiçbir şeye tutkuyla yaklaşamıyorum aşağılık biri olarak görüyorum kendimi. Beni seven dostlarım var ne olursa olsun annem ve babam var ama içimdeki o yaşam enerjisi yok. Bahtsız bedeviden farksızım neye elimi atsam kuruttum. İçim acımadan en son ne zaman kahkaha attım hatırlamıyorum bile. Geçmişim yok geleceğim yok sanki. Köksüz dalsız hissediyorum insanlara inancımı kaybettim. Üniversite sınavına tekrar girdim kendi bölümüm tutmadı o yüzden annem izin vermedi gitmeme. Bana çok kötü şeyler yaşatan insanlar oldu sebepsiz yere iftiraya uğradım ,en değer verdiğim insanın ölümüne tanık oldum, ilk aşkımın hakkımda söylediklerini duydum şuan hepsi çok mutlu. Hatta o kadar mutlular ki bana yaptıkları akıllarına bile gelmiyordur. Ne kadar şey yaşarsam yaşayayım içimdeki saf salaklığı atamadım hamurumda yok. Beni hayata bağlayan hiçbir şey yok gülemiyorum bile ve beynim acıyor. Günah sevap bilmiyorum çok dua ettim ama olmadı..
 
Canım elini yüzünü yıka içinden geldiğince ağla sinirlerin boşalsın. Ben de öyle zamanlarda yürüyüşe çıkıyorum. Yaşın kaç seni en çok üzen şey ne şu an ? Depresyon ölçeği var onu çöz bir istersen. Burada psikologlar da var belki sana öneride bulunurlar. Ben de bugün yarın danışmanlık almayı düşünüyorum. Bazen tek başımıza atlatamıyoruz çünkü. Yakın arkadaşlarını ara bol bol o da çok iyi geliyor. Bir insan sana hata yaptı diye onu genel hayatına yayma inan bana iyi insanlar da var.
 
Bir defa onkoloji servisine gidin
Yatan hastalara bi bakın
Zaman geçirin
Sonra dönün kendinize üzülün

Hayattan bıkmak ne kolay

Bir de bu istemediğiniz “ hayat” o insanlar için ne demek acaba onu görün
Haklısınız Allah şifalarını versin ama konu sahibi depresyonda gibi yani onkoloji servisine gidince şükredecek ama çözmesi gereken şeyler başka bence. Hem bir insanın derdinin olması için illa ki fiziken bir şeyinin olması gerekmez bazen insanın ruhu da kanser olabilir. Üzüntü çaresizlik umutsuzluk tüm hayatını kaplar tıpkı metastaz gibi. Dünya sağlık örgütünün tanımında da var zaten sağlık dediğimiz şey sadece bedenin değil ruhun da iyi olma hali. Sağlıkla kalın :KK36:
 
Yani kısaca dipteyim diyorsun. Hayatının dibinde..

Şuan önünde iki seçenek var, ya düştüğün yerden doğrulacaksın ve tekrar hırsla tırmanmaya elinden geleni yapmaya çalışıcaksın ve bu hayata tırnaklarınla tutunucaksın - tüm o sana bunu yapanlara inat-

Yada düştüğün yerde kalmaya devam edip Allahım neden ben neden diye sızlanmaya üzülmeye devam ediceksin.

Sen seç, karar senin.
 
Canım elini yüzünü yıka içinden geldiğince ağla sinirlerin boşalsın. Ben de öyle zamanlarda yürüyüşe çıkıyorum. Yaşın kaç seni en çok üzen şey ne şu an ? Depresyon ölçeği var onu çöz bir istersen. Burada psikologlar da var belki sana öneride bulunurlar. Ben de bugün yarın danışmanlık almayı düşünüyorum. Bazen tek başımıza atlatamıyoruz çünkü. Yakın arkadaşlarını ara bol bol o da çok iyi geliyor. Bir insan sana hata yaptı diye onu genel hayatına yayma inan bana iyi insanlar da var.
Üst üste uğradığım haksızlıklar aile hayatım kendimi cam bir fanusta hissediyorum. Hiç haketmediğim şeyler yaşadım en sevdiklerim sırt çevirdi. Yaşama gücüm hiç yok böyle söyleyince biliyorum anlaşılır olmuyor ama yerimde olsanız anlarsınız o kadar kötü ki durduk yere ateşim çıkıyor beni hayata bağlayan bir şey yok çok yalnız hissediyorum birine sıkı sıkı sarılmayı özledim
 
Konularınızın hemen hemen hepsini biliyorum. Bence siz artık bu itilmişlik hissinden vazgeçmelisiniz.
Bakın sürekli eski sevgilim şöyle , ten uyumum böyle, sevmeden evlilik olur mu ? Tarzında konularınız var. Siz daha çok gençsiniz. Okul hayatınızı da bu saçmalıklar yüzünden harcıyorsunuz.
Evliliği oyun sanıyorsunuz ama şu halinizle sizce bir evlilik yürütebilir misiniz ?
Bence size çevreniz de iyi gelmiyor , yaşadığınız yer de. Çünkü sürekli bir dedikodu halindesiniz.
Eski sevgilinizin mutluluğuna bile takmışsınız.
Acil şekilde bir psikologa gitmelisiniz. Ben sizi hiç sağlıklı bulmuyorum.
 
Bir defa onkoloji servisine gidin
Yatan hastalara bi bakın
Zaman geçirin
Sonra dönün kendinize üzülün

Hayattan bıkmak ne kolay

Bir de bu istemediğiniz “ hayat” o insanlar için ne demek acaba onu görün
Hastalar siz oraya gidip acıyarak onlara bakın sonra da halinize şükredin diye orda yatıyor zaten. Ne ayıp şey şu söylediğiniz.
 
sebepsiz yere iftiraya uğradım ,en değer verdiğim insanın ölümüne tanık oldum, ilk aşkımın hakkımda söylediklerini duydum şuan hepsi çok mutlu.
diğer konuna da yazmıştım insanların söylediklerine aşırı takıntılısın
iftira attılar arkandan konuştular eee sonuç koca bir hiç için canını sıkıyorsun
psikolog öneririm :kahve:
 
Niye profesyonel yardım almıyorsunuz da böyle kendinize acımayı tercih ediyorsunuz? Derdin büyüğü küçüğü olmaz, içinde olduğunuz zaman her dert büyüktür dayanılmazdır, bunu çok iyi anlıyorum ama böyle kendinize acımanızı, gidip tedavi olmamanızı anlamıyorum.
 
Dehset takintilisin, ruzgar esse eminim takilacaksin. Insanlar iftira atti da seni de biliyoruz kiz arkadasini milletin agzina sakiz yaptigini. Ozelestirini yap derim. Hicbirimiz mukemmel degiliz, olamayiz da cunku insaniz!
Lutfen acil destek al.
 
Üst üste uğradığım haksızlıklar aile hayatım kendimi cam bir fanusta hissediyorum. Hiç haketmediğim şeyler yaşadım en sevdiklerim sırt çevirdi. Yaşama gücüm hiç yok böyle söyleyince biliyorum anlaşılır olmuyor ama yerimde olsanız anlarsınız o kadar kötü ki durduk yere ateşim çıkıyor beni hayata bağlayan bir şey yok çok yalnız hissediyorum birine sıkı sıkı sarılmayı özledim

yerinde olmamıza gerek yok. buradaki insanların çoğu hayatında en az bir kere dibi görmüştür. ben sana anlatsam oturur ağlarsın. başkası anlatsa daha beter olursun belki. herkes kendince haksızlık yaşıyor, yeri geliyor kimsenin yaşam gücü kalmıyor. ama herkes sürekli dipte kalsa dünyayı kim döndürecek??
önemli olan sağlığın. kafayı taktığın şeyler sağlığını etkiliyorsa kendine sürekli acımak yerine gidip bir tedavi ol. en kısa zamanda. burada sürekli isyan dahi yazsan, kendini dağlara taşlara da vursan kimsenin sana faydası olmayacak. iyi bir psikologla çözebilirsin.
 
Bir defa onkoloji servisine gidin
Yatan hastalara bi bakın
Zaman geçirin
Sonra dönün kendinize üzülün

Hayattan bıkmak ne kolay

Bir de bu istemediğiniz “ hayat” o insanlar için ne demek acaba onu görün

Hayattaki tek imtihan kanser mi/ölüm mü zannediyosunuz?
Ruh sağlığı, akıl sagligi, evlat, anne-baba, kazik yemek, psikolojik baskı, mutsuz aile, baskıcı aile/eş, ağzı bozuk eş, ekonomik durumun kötülüğü, dolandırılmak ve daha nicesi.
Kanser hastalarını gör şükret çok sığ.
Mesela yaşadıklarından zaten intiharın eşiğine gelen insanlar var, olse mutlu olacaklar.
Kanser hastalarının ne gibi bir faydasi olacak?

Ayrıca ailesinde bilmem kac kişi kanser olan biri olarak söyleyeyim, buraya böyle bir şey yazılmaz.
Sanki dünyada en kötü durumda olan onlar, sanki çaresi yok, sanki hayatin dibi kanser hastaligi..
 
Hayattaki tek imtihan kanser mi/ölüm mü zannediyosunuz?
Ruh sağlığı, akıl sagligi, evlat, anne-baba, kazik yemek, psikolojik baskı, mutsuz aile, baskıcı aile/eş, ağzı bozuk eş, ekonomik durumun kötülüğü, dolandırılmak ve daha nicesi.
Kanser hastalarını gör şükret çok sığ.
Mesela yaşadıklarından zaten intiharın eşiğine gelen insanlar var, olse mutlu olacaklar.
Kanser hastalarının ne gibi bir faydasi olacak?

Ayrıca ailesinde bilmem kac kişi kanser olan biri olarak söyleyeyim, buraya böyle bir şey yazılmaz.
Sanki dünyada en kötü durumda olan onlar, sanki çaresi yok, sanki hayatin dibi kanser hastaligi..
Size bir şey demiyorum
Hayatım boyunca büyük konuşmaktan korkmuşumdur

Siz bunları bir de kanser hastası birine söyleyin bakalım size ne diyecek
 
Back
X