- 5 Ekim 2013
- 45
- 13
- Konu Sahibi burlahatun
- #1
Yeter artık psikolojim bozuldu.en azından buraya yazayım rahatlarım belki.birçoğunuza çok büyük bir dert gibi gelmeyebilir belki ama beni mahvetti.ben iki ay önce anne oldum ama inanın anneliğimin tadına varamadım.bu iki ayım süt olmayan göğüslerle emmek istemeyen bir bebeği emmeye zorlamakla geçti.bebeğimi mamayla beslediğimi görenlerin aaa sütün yok mu nidaları eşliğinde anne sütünün mücizevi etkisini anlattıkları nutukları dinlemekten öyle çok yoruldum ki .ya hangi anne bebeğini emzirmek istemez ki ? Ben de çok istedim ama olmadı.yemediğim ot içmediğim çay kalmadı ama yok iki damla üç damla olmadı .kendimi herkesten soyutladım hele küçük çocuğu olan bayanlardan öcü gibi kaçar oldum.çünkü onları emzirirken görmeye dayanamıyorum hemen ağlamaya başlıyorum .iki aydan sonra insanın sütü gelir mi acaba ben bir umut hala uğraşıyorum .eşim daha yolun başındasın daha iki sene emecek bu çocuk diyor .onunla da sürekli kavga ediyorum bıktım artık .ben anneliği hiç böyle hayal etmemiştim.