- Konu Sahibi benkahvecanavari
-
- #1
KK'nin bende onemli bir yeri var, ne zaman ustesinden gelemedigim birsey olsa gelir buralarda size danisirim, yardimi oldu mu? Bir cok kez!
Ben disardan sert, acimasiz, duygusuz gibi gorunurum ama icimde o kadar duygusalim ki, anlatmam mumkun degil. Canimi sikan birsey olursa bunu insanlarin yaninda asla belli etmem, umrumda degilmis gibi davranir ama eve gelince aglarim. Yine guclenirim, cikar disari savarim, eve gelince yine ayni tas ayni hamam. Amac ne bacim diye soracak olursaniz bir kac yakin arkadas disinda zayif yonlerimi insanlarla paylasmam, bilirim onlar ilk ordan vurur beni, mutluyum aslinda cok guzel bir hayatim, ailem ve arkadaslarim var ama zaten icimde cok kirigim, tabir-i caizse parmaklarimin uclarina kadar paramparcayim, birini sevdim olmadi, belki de takintiydi ama yurek dagladi, cok beklentim vardi, bana yanlis yapti artik kabullenemedim, kisiligime edilen iltifatlar muthis fakat davranislar tam bir ortam kiziymisim gibi, utangacliktan bir kere bile elini tutamaz, gozlerine bakarken yuzum al al olurken ustelik, hep okulumda, evimde, isimde gucumdeyken bana boyle davranilmasi yipratti. Uzuldugum tek konu kalbim, duygularim, umutlarim. Onlar tertemizdi, ne amaclari vardı ne cikarlari. Maalesef bu gunden sonra beklentim yok, dun gece kirdi yine kalbimi, her yerden silip engelledim, bana ulasmak icin bir yolu yok artik, bilgisayarimdaki fotograflarini da kaldirdim, ilk kez bu kadar cok kararliyim. Hayat bu yillar sonra olur da tekrar karsi karsiya gelirsek, ben onu coktan unutmus olurum, belki de o evlenmis falan olur. Beni acitan taraf bitmesi degil, hic bir umudum kalmayisidir. Hayatin bana yine verdigi bir ders, seni sevenin kiymetini bil, kisiligi bozuk insanlari degistirmek icin ugrasma, sadece zaman kaybı! Ha bu arada, kimseden birsey beklemeyin, cunku beklentiler sadece uzer...
Ben disardan sert, acimasiz, duygusuz gibi gorunurum ama icimde o kadar duygusalim ki, anlatmam mumkun degil. Canimi sikan birsey olursa bunu insanlarin yaninda asla belli etmem, umrumda degilmis gibi davranir ama eve gelince aglarim. Yine guclenirim, cikar disari savarim, eve gelince yine ayni tas ayni hamam. Amac ne bacim diye soracak olursaniz bir kac yakin arkadas disinda zayif yonlerimi insanlarla paylasmam, bilirim onlar ilk ordan vurur beni, mutluyum aslinda cok guzel bir hayatim, ailem ve arkadaslarim var ama zaten icimde cok kirigim, tabir-i caizse parmaklarimin uclarina kadar paramparcayim, birini sevdim olmadi, belki de takintiydi ama yurek dagladi, cok beklentim vardi, bana yanlis yapti artik kabullenemedim, kisiligime edilen iltifatlar muthis fakat davranislar tam bir ortam kiziymisim gibi, utangacliktan bir kere bile elini tutamaz, gozlerine bakarken yuzum al al olurken ustelik, hep okulumda, evimde, isimde gucumdeyken bana boyle davranilmasi yipratti. Uzuldugum tek konu kalbim, duygularim, umutlarim. Onlar tertemizdi, ne amaclari vardı ne cikarlari. Maalesef bu gunden sonra beklentim yok, dun gece kirdi yine kalbimi, her yerden silip engelledim, bana ulasmak icin bir yolu yok artik, bilgisayarimdaki fotograflarini da kaldirdim, ilk kez bu kadar cok kararliyim. Hayat bu yillar sonra olur da tekrar karsi karsiya gelirsek, ben onu coktan unutmus olurum, belki de o evlenmis falan olur. Beni acitan taraf bitmesi degil, hic bir umudum kalmayisidir. Hayatin bana yine verdigi bir ders, seni sevenin kiymetini bil, kisiligi bozuk insanlari degistirmek icin ugrasma, sadece zaman kaybı! Ha bu arada, kimseden birsey beklemeyin, cunku beklentiler sadece uzer...