Belki biraz özeleştiri?

kendinden küçük bi çocuğu döven sevgilisine hayran olan kızın aklına tükürürüm başka birşey olmaz...

o o kafayla çok silkelenir...

bazı insanların duygusal zekaları mı düşük olur sosyal yaşantıları mı sıfır başkasına şiddet uygulayan sevgiliyi bağıra basmak salaklığın daniskasıdır.
 
kadınlar daha mükemmeli aradıkları için ellerindekileri değiştirmeye çalışıyolar doğal olarak,tabiatımızda var,
ama erkekler ne yapıyor net davranıyorlar kısıtlayanlar küfür edenler vs. vs.
bişey dediğinizde işin içinden çıkıyolar
ama kadınlar ne yapıyor,kısıtlandıklarında ama neden??diye isyana başlıyor yada küfür duydugunda yapma etme dıye konusmaya başlıyor..hep bir çaba..
halbukı onlar gibi olsak net söylesek ve işin içinden çıksak,hala yapmaya devammı edıyor ozaman umusamaz olsak ılgılenmesek,ilgisizliğin farkına vardıklarında ve sorduklarında senden sogudum deyıp kendı hayatımıza bakabılsek..
çokmu şey istedimm:)
 

aynen katılıyorum,o hayran olunan şiddet tvırlarının birgün kendılerıne döneceklerini farketmıyorlar..
bir erkek ancak karşı taraftan gelen bir saldırı anında şiddete başvurmalıdır,trafıkte veya herhangı bır kavgada kendını ve yanındakılerı korumak anlamında..yoksa yok kıskanclıktan yok o baktı yok bu süzdü diye döven adamdan ne hayır gelır allah aşkına..
 
Bende evlliği sadece çocuk doğurmaktan ibaret zanneden kadınları anlamıyorum Birde kocişim çok iyi çok mükemmeellll ama annesine babasına görümceme bir laf edersem ağzımı burnumu kırar benden boşanır diyenleri anlamıyorum Benimde kafama bu 2 grup takılıyor
 
Sanırım birazda hep mükemmeli istiyoruz ....
Çok sıkıp bunaltıyoruz...
Herkes için geçerli değil ama bazen oyle bayanlar goruyorum ki
Eşinin dünyasının sadece ondan ibaret olmasını istiyorlar...
Bence biraz rahat bırakmalı ve en önemlisi aradaki saygıyı hiçbirzaman kaybetmemeli...
 
Evlenince düzelir mantığını daha çok gözlmeliyorum ben kendi çevremde, halbuki evlilik daha fazla özveri, daha fazla sorumluluk demek, evlenince düzelmedi mi bu defa çocuk olunca düzelir demeye başlıyolar yapıyolar bi çocuk, sorumsuz koca iyice evden kopuyo
 
Çok hayalciyiz biz kadınlar maalesef...Eğer biraz erkekler gibi gerçekçi olmayı başarabilsek her şey çok daha güzel olur...
 
annenin kaderi kıza derler ya.. doğru sanırım.... karşıma kim çıktıysa ailesine hastalık derecesinde bağımlı, kıskanç çıktılar. hiçbirini istemedim, hiçbirini

pişman mıyım? asla... şimdi karşıma çıkan erkeklere bu bana ne verebilir gözüyle bakıyorum. kıskançsa selam bile vermiyorum
 

umutsuz olma canım benim annemde çok çekti halada çekiyo şükür eşimle bi problemim yok şimdilik, nazar değmesin inşallah, belkide flört dönemimiz çok uzun olduğu için iyi tanıma fırsatım oldu ama genede belli olmaz, yastık değişir kader değişmez de derler bakma sen kocakarı lafları bunlar, dilerim çok mutlu olursun
 
ben körkütük aşık olup evlenmedim görücü usulü evlendik kısa bir süre nişanlı kaldık bu nedenle çok fazla kocamı gözlemleyemedim
bence evlilik kararı verilirken duygu mantık ikisi birarada olmalı
 

iyi dileklerin teşekkür ederim canım ama inan hep böyle kişiler çıktı. altlı üstlü oturalım, annemle oturalım.... bana askerliğini bitirmiş, anasını yitirmiş biri lazım
 

bu annenin kaderi kızına klişesini ben bozdum galiba.örtüşen hiç bir yanımız yok iyi ya da kötü
 
biz kadınlar aşıkken kusurları görmüyoruz.. hep pozitif yönlerine bakıyoruz adamın.. midemizde kelebekler , akıl mantık göklerde.. ohh.. ben bu konuda öz eleştiri yapiyorum ve kendime çok kızıyorum.. 2 kere nişanlanıp ayrıldım ben.. 2sinde de nişana bile gerek kalmadan flört ederken terk etmeliydim onları.. çünkü gördüm görmem gerekeni ama düzelir, geçer, değişir dedim hep.. ama hayır değişmiyor kimse.. senelerim heba oldu.. ilk nişanlılık dönemim 3 , ikincisi 4 sene sürdü.. ilki hadi neye küçüktüm cahildim ama ya ikincisi ? geçen sene yürümeyeceğini anlayıp bitirdim ama verilen sözlere inanıp tekrar deneme kararı aldım.. ama ne oldu.. aynı sebeplerden bitti gene.. taa en başından belliydi sorumsuz olduğu, çalişmayı sevmediği, bundan koca olmaz işte anlasana.. yok ama aşığım ya düzelir, çalişir diyip durdum.. 4 sene geçti adam hala işsiz güçsüz.. yayılıyor evde.. armut pişecek de paşamızın ağzına düşecek.. ben öğretmenim atama bekliyorum, son zamanlarda "sen atan da düğünümüzü yaparız" demeye başladı. ben tek başıma çalışıp yapacam yani düğünümüzü ? ama ben o kadar aptalım ki ondan gene ayrılmazdım taa ki son bi olay olmasaydı.. bunlardan değil de bambaşka sebeplerden ayrıldık.. böyle de ahmağım işte.. niye böyleyim beynimin hangi lobunda sorun var çözemedim.. kendime sövüp durmak da anlamsız.. ne değişecek ? önüme bakmak durumundayım.. allahım beni tez vakitte ıslah eylesin inşallah
 
Son düzenleme:

kendinizi yargılamayın böyle. olayların sonunu bilseydik farklı davranırdık değil mi? fakat bilmiyoruz, gördüğümüz kadarıyla yorum yapıp kendimize göre doğru olanı yapıyoruz.

bir insanı tanımak için yıllarca beraber olmanız birşey değiştirmez. aynı evde yaşamadığınız, sıkıntılarda nasıl davrandığını, hayattaki sorumlulukları nasıl idare ettiğini görmediğiniz sürece tanıyamazsınız. önceden az çok belli edilse de tamamen anlamak için beraber yaşamak gerekir. bu yüzden herşeyi kontrol edemeyeceğimizi bilmek gerekiyor. evlilik konusunda da çokça dua edip, düşünmek, büyüklerle istişare etmek ve ona göre fazla uzatmadan karar verip adım atmak gerekir.

sizin iki nişanlılık döneminizde çok uzamış. bu kadar uzayan ilişkilerde iki tarafta zamanla tahammül sınırlarını yitirebiliyor. çevremden de gördüğüm kadarıyla aileler de işin içine girip nişan yapıldıktan sonra evliliği geciktirmemekte fayda var. ben 1 sene nişanlı kaldım ama maddi durum el verse en fazla 6 ay nişanlı kalıp evlenmek isterdim. çünkü uzadıkça gerginlikler arttı aramızda. bunun baştan farkında olduğum için uzamasını istemedim ama maddi sorunlar olduğu için beklemek zorunda kaldım. yine de tüm sorunlara rağmen 1 seneden fazla uzamasına izin vermezdim sanırım. eğer olmayacaksa olmuyor der yoluma bakardım. uzadıkça laçkalaşan bir ilişki istemiyordum.

sevgili durumu olsa belki uzasada sıkıntı yaşanmıyor ama nişan gibi ailelerin karıştığı durumlarda uzadığı zaman muhakkak sıkıntılar çıkıyor. bizim gibi beklentisi çok toplumlarda aileler ''şu bunu yaptı, bunu neden yapmadı'' vs gibi bitmek bilmeyen isteklerle birbirini ve tabi arada çiftleri yıpratabiliyor. bu yüzden eğer tekrar evlenmek için adım atarsanız size tavsiyem hiç uzatmayın. baştan 1 yada 2 ay iyice görüşün (ki o insanı tanıdığınız 1 ayla birkaç sene çok fark etmiyor, hep aynı kişi ve siz hep belli bir yönünü tanıyacaksınız zaten) sonra evlilik için hızlı adım atın. buna göre görüşün. isteğinizi net olarak söyleyin.

Allah hayırlı evlilik nasip etsin.
 
kızlar tekrarlamamda fayda var bu hatayı bende yaptım bi öküzden bi prens yaratmaya çalıştım geçmişte, ama olmadı olmuyor, hamurla alakası var hamuru kumaşı uygun olmayandan bi b.k olmuyorrr
 

aileleri işin içine son raddede katmakta bence de fayda var, biz eşimle 9 yıldan sonra evlendik ama o 9 yılda ne ben evlerine girip çıktım olağanüstü durumlar dışında -ki o olağanüstü durum şimdiki eşim ameliyat olmuştu arkadaşlarla birlikte hep beraber geçmiş olsuna gittik- ne zaman ki o askerliği halletti ben işe girdim aileleri tanıştırdık nişanlandık 8 ay içindede evlendik, o 8 ayda ailelerin mecburi gidip gelmeleri bile bizi baymıştı çünkü yapı olarak çok farklılardı ve zoraki görüştükleri her hallerinden belliydi
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…