bir kaç hafta kadar önce bir arkadaşımızı toprağa verdik...
tam da sizin gibi düşünüyor olmalıydı... canına kıydı...
hep dedim ki, arkasından dökülen bu gözyaşlarını görse, onun için üzülenleri görse;
o zaman kesin çok pişman olurdu yaptığı hatadan..
bir kere çok bencilce... çevresine sadece ölüm acısı yaşatmıyor.. insanlarda suçluluk hissi yaratıyor, vicdanlarını sömürüyor.
çünkü giden arkadaşımızın ardından herkes kahroldu, neden yanında olamadık mı, niye derdini bize anlatamıyordu, onu yeterince dinlemedik mi,
çok mu çaresizdi, hiç mi bizleri düşünmedi, güzel günlerimiz hiç mi hatırına gelmedi,
değer miydi bir kız için canından vazgeçmeye, bilseydik başka kızlar bulurduk unuttururduk..
neden bu kadar iradesizdi.. bir sürü soru işaretleri...bir sürü vicdan sorgulamaları...
peki buna kimin hakkı vardı ?
70 küsür yaşındaki babası ; oğlum sıra benimdi senin değil diyerek kendine gelemedi ağlamaktan..
annesi, düğün yemeğini yiyecektik yavrum ölüm yemeğini değil diye feryatlar etmekte..
ne için peki ? bir kız için...
peki o kız dışındakiler insan değil miydi ? cansız bedenini arkadaşlarımız bulup aldılar.. o arkadaşlarımızın psikolojisi, kardeşim dediği insanı o şekilde görmek... uzun süre o psikolojiyi atlatmak kolay olacak mı?
neden bu kadar bencil olur insanlar? o kızın ne kadar umurunda bu durum ? ahh vah mı edecek, yoksa iradesiz diyerek geçecek mi?
evet canınız yanıyor, canınızı sıkanlar var, umutsuz olmanıza sebep olacak olaylar var....
peki diğerleri ?
onlara bu acıyı yaşatmaya, insanların vicdanlarını titretmeye, ailenize cevapsız sorular bırakmaya bunlara hakkınız var mı ?
işin dini boyutuna hiç girmiyorum... araştırıp görün.. sadece bu dünyanın derdine katlanamıyorsanız, böylesi büyük bir günahla gittiğiniz dünyada sizce ne kadar rahat edeceksiniz ?
şimdikinden kat be kat misli azap var...
değmez sevgili arkadaşım... şu dünyada ki hiçbir kimse kendi canına kıymaya değmez... hepsi birer imtihan..
ve şu da bir gerçek, ne kadar insanlar arkanızdan üzülse de ağlasa da kahroluyor olsa da, zamanla herkes ama herkes uğruna ölümü göze aldıklarınız en başta olmak üzere herkes kendi hayatlarını yaşamaya devam edecek...
peki siz ? siz de büyük günahınızın cezasını çekiyor olacaksınız...
sizi en fazla 2 ay sonra unutacak insanlar için , boş verin o yüzden...
bu hayatınızı karartanları Allah'a havale edin, o insanlar uğruna kendi ahiretinizi karartmayın...