Ben annemle napcam ya

Annem eşimi, onun ailesini, yaşadığı yeri, hiçbir şeyini beğenmiyor. Adam ne yaparsa yapsın sürekli küçük görüyor. Ben hayatımdan çok mutluyum ama sürekli yaşantımı küçümsüyor. Kayınvalidem ile kayınpederim yıllar önce boşanmışlar. Annem ana baba ayrı büyüyen çocukların sokak çocuklarından farkı yok diyor yetmezmiş gibi bunu alenen söylüyor eşime ve kardeşlerine bunlar sokak çocuğu gibiler diyor. Bugün telefonda konuştuk kardeşim o sırada belgesel izliyormuş sesini duydum "ıyy anne bu insanlar fare yiyiyorlar baksana" dedi. Annem de bana gülerek dalga geçerek "siz de fare yiyiyor musunuz, bunlar sizinkiler olmasın" dedi çok sinirlendim ama gülerek "yok biz böcek yiyoruz" diyip şakaya vurmaya çalıştım. Buna benzer daha nice şey yaşanıyor. Ben onu memnun etmek için yaşamayı bırakıp kendi hayatımı yaşamaya karar verdim ve o istemese bile sevdiğim adamla evlendim ve hayatımda doğru olduğunu düşündüğüm kararları aldım ama bu sefer de arayınca canımı sıkıyor nasıl tepki vereceğimi şaşırdım.


Sırf bu tavırları yüzünden onunla telefonda bile konuşmak istemiyorum artık. Arayınca hiç cevap veresim gelmiyor. Böyle yaparak beni kendisinden soğutuyor.

Annenize bu durumun sizi mutsuz ettiğini, eşinizle mutlu olduğunuzu, onunla konuşmaktan yorulduğunuzu anlattınız mı, açık açık söylemek lazım bazen.

Siz mutluymuşsunuz çok şükür.
Bir de mutsuz olsaydınız dinlerdiniz ne zehirler dökülür o ağızdan.

Maalesef böyle tipler konuşmaktan anlamaz. Az arayıp kısa kesmek mantıklı.