Ben Artık Kötü İnsanlarla Baş Edemiyorum

Merhabalar,

Nisan ayında annem ile babamın boşanma davası vardı. Daha önceden burada çok fazla konu açtığım için beni hatırlayan mutlaka olacaktır. Babam ile görüşmüyorum ve çok fazla kötü olay yaşatmıştı bize maalesef ki. Annem ile görüşüyorum ama kendisini de çok sevdiğim söylenemez. Açık açık da söylüyorum ona da zaten onu sevmediğimi ve yerimde başka birisi olsa onunla da asla görüşmeyeceğini. Babam bile isteye kötü bir adamdı. Bizi tehditleri ile kovup eve metresini getirmişti ve o arada iç çamaşırdan çantaya hatta pede kadar evden birçok şeyim çalınmıştı. Bu kadar görülmemiş duyulmamış derece kötü bir pislikti yani. Annem ise senelerce kocasına yaranmak için kırk takla atmış, beni hep ikinci planda bırakmış, o adamın bana yaptığı tonla haksızlığa ve kötülüğe seyirci kalmış, bana asla sahip çıkmamış bir kadındı. Sanırım onu da silsem zerre pişman olmam ama sadece tamamen kimsesiz kalmamak için silmiyorum. Her neyse bu boşanma davasına annemin avukatı beni de şahit yazmıştı. Annem boşanma davası açtıktan sonra memleketine gelmişti. Deprem olunca komşu illerden birinde ev tuttu. O dönem depremden sonra yani ben de onun memleketine atandım. Dolayısıyla annem şu an çalıştığım ilde değil ama yığınla akrabası burada. Dava da buradaki mahkemede görüldü. Ve ben mahkeme günü akşam nöbetçiydim ama mahkemeye gitmek istemediğim için yirmi dört nöbetim var gelemem diye yalan söyledim. Mantıksız bir davranıştı çünkü şahit yazılınca mecburen katılmak zorundasın ilerleyen zamanlarda zorla götürülme bile çıkabilir. Babam birinci derece yakınım olduğu için aleyhine şahitlik yapmak zorunda değilim çekilme hakkım var ama bunu da yine duruşmaya katılıp söylemek gerekiyor. O gün gitmedim çünkü gerçekten çok büyük bir bıkkınlık hissediyorum. İkisinden de bıktım. Bana bir şey vermediler hep götürdüler ve bu yaşa geldim hâlâ kene gibi yapışmış götürmek istiyorlar. Babama karşı tehdit davası açmıştım o bile seneler sonra yeni bitti. Yani gerçekten sıkıldım artık.

O günden sonra annemle kavga ettik. Öyle bir doldurmuşlar ki bana "Bana bakmak istemiyorsan şahitlik yapacaksın. Senin yüzünden mahkeme uzadı. Boşansaydım babamdan kalan maaşı alabilecektim." falan dedi. Avukat işte büyük kızın gelse bu kadar uzamazdı falan demiş. Halbuki yalan. Sürekli mesleki mazeret sunup o uzattı aslında UYAP'tan hep görüyordum. Ben asla ona bakmak zorunda olmadığımı onu sevmediğimi falan ağzıma ne geliyorsa saydırdım. Sonra yine eski iletişimimize döndük. Arada yanına gidiyordum telefonla konuşuyorduk falan. Sonra geçen hafta oraya gitmiştim ve kız kardeşim dedi ki "X Teyze sen şahitlik yapmadığın için 'Verin numarasını (Atandıktan sonra benimle kolay kolay iletişim kurmasınlar diye numaramı değiştirmiştim.) onun ağzına s****ım. İşte falan değil yalan söylüyor bu. Evlatlıktan reddet bunu. Şahitlik yapsın diğer mahkemede sonra engelle her yerden.' dedi. " dedi. Başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. Tamam, doldurduklarını biliyordum ama bu kadar hakaret ve küfür içerikli konuştuklarını bilmiyordum. Bu da daha çocuğun duyabildikleri kim bilir daha neler neler dediler. Annem de gık diyememiş her zaman ki gibi öyle dinlemiş. Yani her zaman sen nasıl annesin beni şuna karşı savunmadın buna karşı korumadın diye kızıl kıyamet kopartırım hiç mi insanın aklı başına gelmez, huyu törpülenmez? Ve bu teyzem deprem dönemi bize el uzatan tek tük kişilerden biridir. O yüzden az da olsa sever saygı duyardım. Bu açıdan da üzüldüm. Ama şunu da söyleyeyim buna rağmen hep herkese karşı sırf bana karışmasınlar diye uzak ve mesefeli durdum. Burası deprem ili olduğu için ben geri geldiğimde her yer virandı bu yüzden kalacak yer zar zor buldum. Yine de sırf ilerleyen zamanlarda bana karışma hakkını kendilerinde bulamasınlar diye kimsenin yanında kalmadım. İlk zamanlar çalıştığım hastanenin acilinden yattım hastalık kaptım yine de gitmedim. Dedem geçen yıl vefat etti Almanya 'dan akrabalar bile geldi ben izin alamadığımı söyledim aynı şehirde olmama rağmen taziye evine gitmedim. Yani bir şehirde yalnız mücadele eden bir kadınsanız hele de arkanızda bir aile desteği yoksa ve benim doğru düzgün arkadaşım da yok belli zamanlarda yardıma illa ki ihtiyaç duyuyorsunuz. En zor zamanlarda bile onlara bulaşmadım. Ama bu yaşa geldim kendi kendime okudum atandım artık ekonomik anlamda da özgürüm ama yine de isteyen istediği lafı bana söyleyebiliyor. Dayımın da kızları var mesela ve o kadar imkanın arasında liseyi zar zor bitirdiler çok saçma sapan kişiler ama kimse onlarla böyle konuşmaya cesaret edemez. Gerçekten adam gibi bir babamın olmayışını böyle durumlarda çok fazla hissediyorum. Ve çok üzülüyorum. İş yerinde zaten yığınla problemim var bir de bunlarla canım sıkılıyor.

Anneme yine ağzıma geleni saydım. Bana "O bir cahillik etti bana neden böyle davranıyorsun?" deyip ağlamaya başladı. Teyzem olacak kadına da ağzıma geleni saymak istiyorum ama yine çıkar ilişkim araya giriyor. Ben araba almak istiyorum ve bana yardım edebilecek sadece kuzenim (Başka teyzemin kızı oluyor.) ve polis eşi var. Böyle büyük bir kavga çıkarsa bana onlar da tavır alır ve arabadan anlayan başka birini bulamam. O yüzden ona ağzıma geleni sayma seansını arabamı alma sonrasına bırakıyorum.

Bu aşamada ne yapmam gerektiğini kestiremiyorum. Diğer mahkeme de yaklaşıyor onuncu ayın başında.

hırsızın hiç suçu yok mu

Mahkemeye çıkın anneniz boşansın, iyice sakız gibi uzamış olay. Kaç senelik memursunuz bilmiyorum ama 3+1 atamasıyla süre dolunca en uzak şehre tayin isteyin. Ortamdan uzaklaşın ne kadar gitmesenizde görüşmesenizde aynı şehirde yakınlarda olmanın verdiği bi gevşeklikte var. Birde genelde kavga dili olan insanlar için söyler söyler susar diyip ciddiye almazlar sizin durumda buna dönmüş artık.

Konularına hakimim çok zor bir hayatın var içim sızladı bazı konularında ama hayatının önündeki en büyük engellerden birini kaldırdın maddi özgürlüğünü kazandın bundan sonra yavaş yavaş önün aydınlanacak inşallah tabi böyle bir aileye sahip olduğun için her şey yüzde yüz düzelmeyecek bazı şeyleri kabullenip sürekli bunları düşünmeyip kendine daha fazla yük etme.bence boşanma davasında şahitliğini yap boşansınlar o zaman annen sırtından iner belki en azından bahanesi kalmaz. Akrabalarını da umursama kimsenin ağzını büzemezsin dediğin gibi ailesi arkasında olmayana herkes sallar senin de dezavantajın bu. He emin ol o işe yaramaz kuzenlerini de konuşuyorlardır ama uluorta konuşamazlar. Kötü insanlar hep var her yerde var. Bu sadece sana senin çevrene özgü değil. Kötüler seni yıldırmasın

Dante .!.:

hırsızın hiç suçu yok mu

Genişletmek için tıkla...

Hırsız ben miyim?

Gerçekten evine metres getiren babana karşı annenin yanında olabilseydin . Kadın zaten mağdur olmuş . En korktuğu şey kocasından boşanmakti ve geçte olsa bunu başarıyor . Haksız değil annen bu konuda .

Annene kiziyorsun ama aslinda ayni kafa ile yaklasiyorsun madem tum bagini kopar
Neden sahitlik yapmadin bu resmen babani desteklemek anlamina geliyo durmak istediğin nokta bu mu?
Yarin topragina sarilip cok pisman olursun cok gencsin ve annenin yurudugu yoldan yurumeden onu anlaman imkansiz

Hemen uzaklaşın ilk tayin döneminde. Duruşmaya gidin anneniz boşansin daha da uğraşmayın birşeyle. Tezenize ağzına geleni saysaniz da içiniz rahatlamaz mesafe en iyisi. Kardeşimizi de çok iyi niyetli bulmadım neden hemen gelip size yetiştiriyor. Birşey deseniz kötü siz olacaksanız demeseniz içiniz içinizi yiyiyor

Iliskiler tek tarafli yurumez en zor zamaninda sahit oldugun seyde destegin yok cok acimasizlik bu ifadelerin cok korkunc tamamen silsen kendi tercihin ama kimsediz kalmamak vs bu dogru degil

Canım benim, Türk Medeni Kanunu Madde 364’ü oku. Nafaka talep etmesin annen. Git ve tanıklık yap, aranı bozma, alsın maaşını kurtul. Bir de böyle bir şeyle uğraşma, politik davranacaksın, idare edeceksin, duyma, görme, suyuna git.

mahh .!.:

Merhabalar,

Nisan ayında annem ile babamın boşanma davası vardı. Daha önceden burada çok fazla konu açtığım için beni hatırlayan mutlaka olacaktır. Babam ile görüşmüyorum ve çok fazla kötü olay yaşatmıştı bize maalesef ki. Annem ile görüşüyorum ama kendisini de çok sevdiğim söylenemez. Açık açık da söylüyorum ona da zaten onu sevmediğimi ve yerimde başka birisi olsa onunla da asla görüşmeyeceğini. Babam bile isteye kötü bir adamdı. Bizi tehditleri ile kovup eve metresini getirmişti ve o arada iç çamaşırdan çantaya hatta pede kadar evden birçok şeyim çalınmıştı. Bu kadar görülmemiş duyulmamış derece kötü bir pislikti yani. Annem ise senelerce kocasına yaranmak için kırk takla atmış, beni hep ikinci planda bırakmış, o adamın bana yaptığı tonla haksızlığa ve kötülüğe seyirci kalmış, bana asla sahip çıkmamış bir kadındı. Sanırım onu da silsem zerre pişman olmam ama sadece tamamen kimsesiz kalmamak için silmiyorum. Her neyse bu boşanma davasına annemin avukatı beni de şahit yazmıştı. Annem boşanma davası açtıktan sonra memleketine gelmişti. Deprem olunca komşu illerden birinde ev tuttu. O dönem depremden sonra yani ben de onun memleketine atandım. Dolayısıyla annem şu an çalıştığım ilde değil ama yığınla akrabası burada. Dava da buradaki mahkemede görüldü. Ve ben mahkeme günü akşam nöbetçiydim ama mahkemeye gitmek istemediğim için yirmi dört nöbetim var gelemem diye yalan söyledim. Mantıksız bir davranıştı çünkü şahit yazılınca mecburen katılmak zorundasın ilerleyen zamanlarda zorla götürülme bile çıkabilir. Babam birinci derece yakınım olduğu için aleyhine şahitlik yapmak zorunda değilim çekilme hakkım var ama bunu da yine duruşmaya katılıp söylemek gerekiyor. O gün gitmedim çünkü gerçekten çok büyük bir bıkkınlık hissediyorum. İkisinden de bıktım. Bana bir şey vermediler hep götürdüler ve bu yaşa geldim hâlâ kene gibi yapışmış götürmek istiyorlar. Babama karşı tehdit davası açmıştım o bile seneler sonra yeni bitti. Yani gerçekten sıkıldım artık.

O günden sonra annemle kavga ettik. Öyle bir doldurmuşlar ki bana "Bana bakmak istemiyorsan şahitlik yapacaksın. Senin yüzünden mahkeme uzadı. Boşansaydım babamdan kalan maaşı alabilecektim." falan dedi. Avukat işte büyük kızın gelse bu kadar uzamazdı falan demiş. Halbuki yalan. Sürekli mesleki mazeret sunup o uzattı aslında UYAP'tan hep görüyordum. Ben asla ona bakmak zorunda olmadığımı onu sevmediğimi falan ağzıma ne geliyorsa saydırdım. Sonra yine eski iletişimimize döndük. Arada yanına gidiyordum telefonla konuşuyorduk falan. Sonra geçen hafta oraya gitmiştim ve kız kardeşim dedi ki "X Teyze sen şahitlik yapmadığın için 'Verin numarasını (Atandıktan sonra benimle kolay kolay iletişim kurmasınlar diye numaramı değiştirmiştim.) onun ağzına s****ım. İşte falan değil yalan söylüyor bu. Evlatlıktan reddet bunu. Şahitlik yapsın diğer mahkemede sonra engelle her yerden.' dedi. " dedi. Başımdan aşağıya kaynar sular döküldü. Tamam, doldurduklarını biliyordum ama bu kadar hakaret ve küfür içerikli konuştuklarını bilmiyordum. Bu da daha çocuğun duyabildikleri kim bilir daha neler neler dediler. Annem de gık diyememiş her zaman ki gibi öyle dinlemiş. Yani her zaman sen nasıl annesin beni şuna karşı savunmadın buna karşı korumadın diye kızıl kıyamet kopartırım hiç mi insanın aklı başına gelmez, huyu törpülenmez? Ve bu teyzem deprem dönemi bize el uzatan tek tük kişilerden biridir. O yüzden az da olsa sever saygı duyardım. Bu açıdan da üzüldüm. Ama şunu da söyleyeyim buna rağmen hep herkese karşı sırf bana karışmasınlar diye uzak ve mesefeli durdum. Burası deprem ili olduğu için ben geri geldiğimde her yer virandı bu yüzden kalacak yer zar zor buldum. Yine de sırf ilerleyen zamanlarda bana karışma hakkını kendilerinde bulamasınlar diye kimsenin yanında kalmadım. İlk zamanlar çalıştığım hastanenin acilinden yattım hastalık kaptım yine de gitmedim. Dedem geçen yıl vefat etti Almanya 'dan akrabalar bile geldi ben izin alamadığımı söyledim aynı şehirde olmama rağmen taziye evine gitmedim. Yani bir şehirde yalnız mücadele eden bir kadınsanız hele de arkanızda bir aile desteği yoksa ve benim doğru düzgün arkadaşım da yok belli zamanlarda yardıma illa ki ihtiyaç duyuyorsunuz. En zor zamanlarda bile onlara bulaşmadım. Ama bu yaşa geldim kendi kendime okudum atandım artık ekonomik anlamda da özgürüm ama yine de isteyen istediği lafı bana söyleyebiliyor. Dayımın da kızları var mesela ve o kadar imkanın arasında liseyi zar zor bitirdiler çok saçma sapan kişiler ama kimse onlarla böyle konuşmaya cesaret edemez. Gerçekten adam gibi bir babamın olmayışını böyle durumlarda çok fazla hissediyorum. Ve çok üzülüyorum. İş yerinde zaten yığınla problemim var bir de bunlarla canım sıkılıyor.

Anneme yine ağzıma geleni saydım. Bana "O bir cahillik etti bana neden böyle davranıyorsun?" deyip ağlamaya başladı. Teyzem olacak kadına da ağzıma geleni saymak istiyorum ama yine çıkar ilişkim araya giriyor. Ben araba almak istiyorum ve bana yardım edebilecek sadece kuzenim (Başka teyzemin kızı oluyor.) ve polis eşi var. Böyle büyük bir kavga çıkarsa bana onlar da tavır alır ve arabadan anlayan başka birini bulamam.

Bu aşamada ne yapmam gerektiğini kestiremiyorum. Diğer mahkeme de yaklaşıyor onuncu ayın başında.

Genişletmek için tıkla...

Gir şahitliğini yap annen de bosansin babasından kalan maaşla gecinsin sen yoluna o yoluna.

Ay mahh ya sürekli bir şeyler yapıp sonra hatanın sorumluluğunu almıyorsun. Kendin yazdın o memleketi sonra burada kaç ay ağladın. Yapacağın alt tarafı gidip şahitlik edip anneni boşamak ya bu kadar faydasız olmayı nasıl beceriyorsun? Bir de teyzeye kızarsam araba almama yardımcı olacak kimse kalmaz diyor ya. Gerçekten insanın sana aciyacagi varsa da bu karakterin yüzünden başına her şey gelir diyorum. Aman sakın hiç bir faydan olmasın kimseye, sadece senin etrafında dönsün her şey.

Birde sen artik küçük bir kız çocuğu değilsin . Anneme para göndermek istemiyorum diye konun vardı . Bir ateş var ortada aman banane diyorsun . Sonra insanlar niye tepki veriyor diyorsun . Haklı olarak böyle tepki verirler . Benim de kardeşime çocuğu böyle davransa bende aynı şeyi söylerdim . Yetişkin bir kadın gibi davransanız .

neden şahitlikten imtina ediyorsunuz tam oalrak bilemiyorum fakat anne ve babasının boşanma davasında yirmili yaşlarında şahitlik etmiş birisi olarak açıklıkla söyleyebilirim ki zaten davayı kurtaracak ya da batıracak olan sizin şahitliğiniz değildir. ifademi vermek üzere kürsüye yöneldiğimde çocukların şahitliğinin baskı altında olma ihtimalina karşı çok önemsemediklerini ve o anda isrtersem vazgeçebileceğimi söylemişti hakim bey. doğru mudur bilemem ama benim duyumum böyle idi. gidin şahitliğinizi yapın ve bu yükü üstünüzden atın.

Bosanma davasi sahitliginde zorla goturulme yok?

Iki kez istegim ve bilgim disinda sahit yazildim, sadece beni sahit yazan avukata katılmayacağımı nezaketen bildirdim hepsi bu. Hatta taraf avukati benim adimin karsi taraf icin yildirici etken olacağını o sebeple tutmak istedigini soyledi, ben asla katılmayacağımı belirttim ve katilmadim. Yani hicbir celseye gidip hakim karsisina gecip de ben katılmayacağım demedim ama kimse de zorla goturmedi beni davaya.

Ha dediginiz sey ceza davasi ise mecbur birakilirsiniz o ayri ama bosanma da boyle bir uygulama pratikte yok. Hukukcu arkadaslar tabiiki dogrusunu yazar ama ilk elden durumu yasadigim icin yazmak istedim.

Sigrid .!.:

neden şahitlikten imtina ediyorsunuz tam oalrak bilemiyorum fakat anne ve babasının boşanma davasında yirmili yaşlarında şahitlik etmiş birisi olarak açıklıkla söyleyebilirim ki zaten davayı kurtaracak ya da batıracak olan sizin şahitliğiniz değildir. ifademi vermek üzere kürsüye yöneldiğimde çocukların şahitliğinin baskı altında olma ihtimalina karşı çok önemsemediklerini ve o anda isrtersem vazgeçebileceğimi söylemişti hakim bey. doğru mudur bilemem ama benim duyumum böyle idi. gidin şahitliğinizi yapın ve bu yükü üstünüzden atın.

Genişletmek için tıkla...

O beni yıllarca kimseye karşı korumadı ve savunmadı. Döndü dolaştı yine benim korumama ve savunmama muhtaç kaldı. Üstelik o adam ifademi okuyup yine bana kafayı takacak.

mahh .!.:

O beni yıllarca kimseye karşı korumadı ve savunmadı. Döndü dolaştı yine benim korumama ve savunmama muhtaç kaldı. Üstelik o adam ifademi okuyup yine bana kafayı takacak.

Genişletmek için tıkla...

annenizi cezalandırdıktan sonra aile içerisinde oluşan dramalardan ve baş ağrısından dert yanmanız hiç yetişkin insana göre bir hareket değil.

bu keser bir gün döner ben diyeyim de
bu da burda dursun

Çok bencil davranmışsınız. Evet kötülüğe iyilikle yaklaşın demiyoruz ancak anneniz o sizin. Sizi savunmadı diye eve metres getiren adamla bir tutamazsınız. Siz ezilirken ses çıkartmadı diye o ezilirken de siz mi susuyorsunuz ? Kendi ezilmenizle annenizin ezilmesini de bir tutuyorsunuz zaten o da ayrı muamma. Anneniz sizden daha çok şey yaşamış evini terk etmek zorunda kalmış berbat pislik bir adamla ömrünü gençliğini yıllarını harcamış siz beni savunmadı diyorsunuz. Şahitlik edecektiniz ve kimsenin diline annenizi düşürmeyecektiniz. Bir de arabaya destek olacaklar diyorsunuz. Sırf çıkarınız için teyzenize gücünüz yetmemiş bağırmamışsınız tüm hıncınızı mazlum annenizden çıkartmışsınız.

Edit; annenizin size ne yaptığını bilmiyorum detayları öğrenemedim bu okuduğum konuda sadece sizi savunmadığından bahsedip kavgalarınızı anlatmışsınız. Tam olarak anlarsam yorumumu değiştirmek isteyebilirim.

Annenin boşanmasına yardım et ve sonrasında görüşmeyi kes , kendi hayatına bak ...