Merhaba kızlar, konuyu yanlış yere mi açıyorum bilmiyorum. İnanın ellerim titriyor ilk bulduğum gözüme çarpan yere konuyu açıyorum. Henüz 16 yaşındayım, ailemdeki sorunları kaldıramayacak kadar güçsüzüm yani.. 2 yıldan beri babamın annemi aldattığını tahmin edebiliyorum, daha doğrusu MSN de konuşulanları kayıt alan bir program var, babamın bütün yazıştıklarını oradan okuyorum.. İnanın bu benim babam mı diyordum. Anneme anlatmaya çalıştım, babam kızlara böyle böyle bebeğim falan diyor dedim. Şakadır makadır kızım bozma sen moralini dedi..
İyi dedim, kapattım konuyu. Ne olduysa 2 yıldan sonra yani bugün oldu. İçerde oturuyordum, daha sonra babamın odasında (oturma odası) kitabımı unuttuğumu farkettim. Gittim aldım, daha 2 dakika önce. Hala gülme sesleri geliyor, deli gibi ağlıyorum. Neyse girdim odaya babam "Hıı, tamam, evet" falan demeye başladı. Telefondanda kadın sesleri kulağıma geliyor, annem gününde kalacak bugün. Neyse kapıyı kapatmadan çıktım sonra babam dedi ki telefondakine "Sen boşandın değil mi? Ne zaman boşanacaksın, beni de boşlamaya başladın. Miras almak için 1 yıl daha bekleme, harcarsın kendini kakara kikiri hahahaha" İşte o anda ipler koptu. Odamın kapısını şak diye çarptım ve kendi odama geçtim. Daha sonra dayanamadım gittim tekrar kitabımı arıyormuş gibi yaptım "Baba kitabım nerde?" diyorum ki o allahın belası kadın anlasın da içi acısın ben bu yükün altına giremem cehennemde cayır cayır yanamam desin! Babam da "Bilmiyorum ki Dicle, oralardadı" diyor. Sonra tekrar gülüşüyor. Gözlerinin içine bakıyorum, anlaması için.. Babamı anlatılmayacak kadar çok seviyorum.. Hep üzerime titrer, 10 seneden sonra oldum tek çocuğum, o da beni hep kollar. Ama ben ne yapacağım bilmiyorum. Annemle Babam hiç iyi geçinemez zaten. Hatta babamın anneme vurduğu, bazen küçğk çaplı dövdüğü de oldu. Benim okulumdan şikayet gelince vay efendim nasıl gelir diye annemi dövmüş, annanem anlattı. Soğuyorum, gittikçe en sevdiğim adamdan soğuyorum.. Elimde değil.
İyi dedim, kapattım konuyu. Ne olduysa 2 yıldan sonra yani bugün oldu. İçerde oturuyordum, daha sonra babamın odasında (oturma odası) kitabımı unuttuğumu farkettim. Gittim aldım, daha 2 dakika önce. Hala gülme sesleri geliyor, deli gibi ağlıyorum. Neyse girdim odaya babam "Hıı, tamam, evet" falan demeye başladı. Telefondanda kadın sesleri kulağıma geliyor, annem gününde kalacak bugün. Neyse kapıyı kapatmadan çıktım sonra babam dedi ki telefondakine "Sen boşandın değil mi? Ne zaman boşanacaksın, beni de boşlamaya başladın. Miras almak için 1 yıl daha bekleme, harcarsın kendini kakara kikiri hahahaha" İşte o anda ipler koptu. Odamın kapısını şak diye çarptım ve kendi odama geçtim. Daha sonra dayanamadım gittim tekrar kitabımı arıyormuş gibi yaptım "Baba kitabım nerde?" diyorum ki o allahın belası kadın anlasın da içi acısın ben bu yükün altına giremem cehennemde cayır cayır yanamam desin! Babam da "Bilmiyorum ki Dicle, oralardadı" diyor. Sonra tekrar gülüşüyor. Gözlerinin içine bakıyorum, anlaması için.. Babamı anlatılmayacak kadar çok seviyorum.. Hep üzerime titrer, 10 seneden sonra oldum tek çocuğum, o da beni hep kollar. Ama ben ne yapacağım bilmiyorum. Annemle Babam hiç iyi geçinemez zaten. Hatta babamın anneme vurduğu, bazen küçğk çaplı dövdüğü de oldu. Benim okulumdan şikayet gelince vay efendim nasıl gelir diye annemi dövmüş, annanem anlattı. Soğuyorum, gittikçe en sevdiğim adamdan soğuyorum.. Elimde değil.
annene söylemeye çalışmışsın belki annen biliyordur, ama yine de annenle konuş psikolojinin bozulduğunu söyle. baban da senin üstüne titreyen biriymiş zaten , senin için en iyisinin ne olacağına göre dikkat etmeye çalışır.
