Ben bu depresif ruh halinden nasıl kurtulurum..

Ershd

Çabucak geç zaman !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
11 Şubat 2012
1.116
434
Kızlar hatırlarsınız belki, aylar once annemin karacigerinde bir tumor tespit edilmisti. Rabbime binlerce kez sukur ki ameliyat olma şansımız vardı, ve şu an tertemiz, herşey çok yolunda 3 aylık ilk kontrolumuzu tamamladık, boyle devam edicez artık..

Bu hastalıgı atlatmamıza ragmen ben moral bozuklugunu hala atamıyorum, beynimin icinde yankılanan ya tekrar ederse ya birdaha olursa sesini atamıyorum. Bazen unutuyorum, bir anda tekrar..
Annemin azıcık karnı agrısa yüregim agzıma geliyor.
Surekli kafamın icinde bunlar var, kendimi saldım gidiyorum iyice, başka birşey duşunemez oldum..

Ne yapmalıyım, nasıl kendime çeki düzen veririm ? Bu panik, bu endişe hayatımı mahvediyor cunku benim.. Normal yasantıma bir turlu donemiyorum..
 
Gecmis olsun, ins daha iyiye gider annen.


Bence kafani dagitmalisin

Kendine yeni ugraslar bul,
Bol bol misafir cagir, sen birilerine git
Spora basla
Hobi filan dene
Kura filan bul
Degisik bir sosyal ortama gir,dernekler filan..
 
Gecmis olsun, ins daha iyiye gider annen.


Bence kafani dagitmalisin

Kendine yeni ugraslar bul,
Bol bol misafir cagir, sen birilerine git
Spora basla
Hobi filan dene
Kura filan bul
Degisik bir sosyal ortama gir,dernekler filan..

Aklımı verebilsem.. Calısıyordum, avukatım. İşten ayrıldım teşhis konulduğunda, ameliyat olalı 2 ay oldu ama hala tabi hafif agrılar var, her işini yapamıyor.. 2 aydır 3 kez dışarı çıktım, malesef cok akrabamız arkadasımızda yok.. Belkide ondan, evde hep bi sessizlik sakinlik olunca tabi, hemen bunları dusunmeye baslıyorum..
 
Kızlar hatırlarsınız belki, aylar once annemin karacigerinde bir tumor tespit edilmisti. Rabbime binlerce kez sukur ki ameliyat olma şansımız vardı, ve şu an tertemiz, herşey çok yolunda 3 aylık ilk kontrolumuzu tamamladık, boyle devam edicez artık..

Bu hastalıgı atlatmamıza ragmen ben moral bozuklugunu hala atamıyorum, beynimin icinde yankılanan ya tekrar ederse ya birdaha olursa sesini atamıyorum. Bazen unutuyorum, bir anda tekrar..
Annemin azıcık karnı agrısa yüregim agzıma geliyor.
Surekli kafamın icinde bunlar var, kendimi saldım gidiyorum iyice, başka birşey duşunemez oldum..

Ne yapmalıyım, nasıl kendime çeki düzen veririm ? Bu panik, bu endişe hayatımı mahvediyor cunku benim.. Normal yasantıma bir turlu donemiyorum..
[/doktora gidin, size antidepresan önerebilir.
 
Kızlar hatırlarsınız belki, aylar once annemin karacigerinde bir tumor tespit edilmisti. Rabbime binlerce kez sukur ki ameliyat olma şansımız vardı, ve şu an tertemiz, herşey çok yolunda 3 aylık ilk kontrolumuzu tamamladık, boyle devam edicez artık..

Bu hastalıgı atlatmamıza ragmen ben moral bozuklugunu hala atamıyorum, beynimin icinde yankılanan ya tekrar ederse ya birdaha olursa sesini atamıyorum. Bazen unutuyorum, bir anda tekrar..
Annemin azıcık karnı agrısa yüregim agzıma geliyor.
Surekli kafamın icinde bunlar var, kendimi saldım gidiyorum iyice, başka birşey duşunemez oldum..

Ne yapmalıyım, nasıl kendime çeki düzen veririm ? Bu panik, bu endişe hayatımı mahvediyor cunku benim.. Normal yasantıma bir turlu donemiyorum..
Canım öncelikle çok çok geçmiş olsun. Bu ruh halini fazla sürdürme derim sana çünkü iyi bilirim bunu sonradan anksiyete ve depresyona çeviriyor. Olumlu düşün mutlu ol ne olursa olsun polyanna gibi olmaya çalış :)
 
Yaşadıklarınız cidden zor, anlayabiliyorum.
Sadece yürüyüş yapmak için de olsa mutlaka her gün dışarı Çıkın bence.
 
yanı hiç birimiz bu hayattta kalıcı değiliz hastalıklar gelir geçer bunları doğal olarak sende bılıyorsun ve kendını ikna edemiyorsan en doğru yolu bı doktora başvurmak bazen bazı üzütüler daha fazla etkıler insanı atlatamaz
 
oncelikle cok gecmis olsun. yuruyus yapin,film izleyin,muzik dinleyin veya hobiler edinin ...bunlar 1 hafta belki 10 gun rahatlamanizi saglar . kesin cozum maneviyatta . mis gibi bi abdest aldiktan sonra gecenin karanliginda seccadenin uzerinde Rahman ile dertlesip dua etmekten,tesbih cekip icinizdeki huzursuzlugu gozlerinizden akitmaktan daha huzur verici baska ne olabilir ki. derdi veren O ise ,derman sahibi de yine O dur. huzurlu saglikli bi omur diliyorum
 
çok geçmiş olsun.yürüyüş yapın spor yapın her parkta spor aletleri var artık hatta bence annenizle birlikte yapin bunlari (durumunu uygunsa tabi bilmiyorum kusura bakmayin).bence işe baslamalisiniz.kendisi kansere yakalanıp hayatı bırakmayan o kadar çok hayat hikayesi var ki tv internet ünlü vs... bunları okuyun sizin moraliniz yüksek olsun ki annenizde sizi gördükçe uzulmesin.daha da olmazsa bi uzmandan yardım alın bence.umarım yanlış birşey soylememisimdir. Allah yardımcınız olsun.
 
oncelikle cok gecmis olsun. yuruyus yapin,film izleyin,muzik dinleyin veya hobiler edinin ...bunlar 1 hafta belki 10 gun rahatlamanizi saglar . kesin cozum maneviyatta . mis gibi bi abdest aldiktan sonra gecenin karanliginda seccadenin uzerinde Rahman ile dertlesip dua etmekten,tesbih cekip icinizdeki huzursuzlugu gozlerinizden akitmaktan daha huzur verici baska ne olabilir ki. derdi veren O ise ,derman sahibi de yine O dur. huzurlu saglikli bi omur diliyorum

Cok guzel demissiniz.. Duzenli olarak yapamasamda sabah namazını ve yatsıyı kılmaya calısıyorum. Namaz sonrası gercekten rahatlıyorum, dua edince hersey yoluna giricekmis gibi hissediyorum ve evet rahatlama sağlıyor..
 
çok geçmiş olsun.yürüyüş yapın spor yapın her parkta spor aletleri var artık hatta bence annenizle birlikte yapin bunlari (durumunu uygunsa tabi bilmiyorum kusura bakmayin).bence işe baslamalisiniz.kendisi kansere yakalanıp hayatı bırakmayan o kadar çok hayat hikayesi var ki tv internet ünlü vs... bunları okuyun sizin moraliniz yüksek olsun ki annenizde sizi gördükçe uzulmesin.daha da olmazsa bi uzmandan yardım alın bence.umarım yanlış birşey soylememisimdir. Allah yardımcınız olsun.

Aslında iyiyiz, yani moral acısından cok sorun yok.. Ameliyat sonrası dikiş bolgesindeki hafif agrılarından başka probleminiz yok.. Hava guzel oldukca markete kadar gidip geliyoruz, neşemiz keyfimiz yerinde ama ne zaman boş kalsam bunları dusunmekten alamıyorum kendimi, halbuki mantıksız bu dusunduklerim, hepimizin bir hastalıga yakalanma ihtimali var sonucta, yarın belki bende cıkıcak bilemeyiz, surekli bunları dusunumeyiz ama başa gelince işte akıl mantık kalmadı.
 
Yaşadıklarınız cidden zor, anlayabiliyorum.
Sadece yürüyüş yapmak için de olsa mutlaka her gün dışarı Çıkın bence.

Evet öyle, lay lay lom bir hayatımız varken 1 günde bütün herşey değişince afallafık tabii. Çok şukur derdi veren dermanımızıda çok çabuk verdi, annemin her nefes alışında sükrediyorum, ama işte düşüncelerde gitmek bilmiyor.. Hergun en kotu ihtimalle markete gidip yolu uzatıp geliyorum, geçer yakında inşallah.
Annem iyileşti, sıra bende..
 
Geçmiş olsun, çok üzüldüm. Ama bir yandan da şanslı görünüyorsunuz, zamanında müdahale edilmiş. Yeterli cerrahi işlem uygulandıysa ve genetik temeli de yoksa hastalığın nüksetme ihtimali düşük. "Neden yeniden hasta olsun ki?" diye bakmalı. Ben de en dertsiz zamanlarımda anneme bir şey olacağından korkup yoktan dert bulmakta ustayımdır. Umarım bir daha asla böyle bir dertle sınamaz yaşam sizi.
Anneler çok kıymetli varlıklar. Arkadaşlar yürüyüş yapmanızı önermiş, bence de çok işe yarar. En idmansız vücut için bile en az günde yarım saat yürüyüş gerekiyor. Bunun dışında birlikte umut verici, iç açıcı filmler izleyebilirsiniz. Anneniz el işlerine meraklı ise belediyelerin kursları oluyor onlara katılabilir. Anladığım kadarıyla ikinizin de canlanmaya ihtiyacı var. Burada iş size düşüyor. Zamanında size bu manevi gücü kazandıran annenize şimdi güç vermek sizin elinizde. Birlikte tiyatroya, sinemaya, pikniğe gidin, uygun olabilecek arkadaşlarınızla evde çay filan düzenleyin.
İşinizde başarılı olmanın hazzını hatırlayın. Yaşamakta olan bir kadın olduğunuzu her gün kendinize hatırlatın, siz bakımlı diri durun ki anneniz de daha yaşanacak çok güzel günler olduğunu hissetsin. Annenizi de süsleyin desem abartmış olur muyum?
İşin zor kısmını aşmışsınız, resmin kabası bitmiş. Şimdi sıra son rötuşlarda :)
 
Aslında iyiyiz, yani moral acısından cok sorun yok.. Ameliyat sonrası dikiş bolgesindeki hafif agrılarından başka probleminiz yok.. Hava guzel oldukca markete kadar gidip geliyoruz, neşemiz keyfimiz yerinde ama ne zaman boş kalsam bunları dusunmekten alamıyorum kendimi, halbuki mantıksız bu dusunduklerim, hepimizin bir hastalıga yakalanma ihtimali var sonucta, yarın belki bende cıkıcak bilemeyiz, surekli bunları dusunumeyiz ama başa gelince işte akıl mantık kalmadı.

Ateş düştüğü yakar diye boşa dememisler.benim annem annesini 6 yaşında kaybetmiş. Allah size uzun sağlıklı bir ömür versin.
 
Geçmiş olsun, çok üzüldüm. Ama bir yandan da şanslı görünüyorsunuz, zamanında müdahale edilmiş. Yeterli cerrahi işlem uygulandıysa ve genetik temeli de yoksa hastalığın nüksetme ihtimali düşük. "Neden yeniden hasta olsun ki?" diye bakmalı. Ben de en dertsiz zamanlarımda anneme bir şey olacağından korkup yoktan dert bulmakta ustayımdır. Umarım bir daha asla böyle bir dertle sınamaz yaşam sizi.
Anneler çok kıymetli varlıklar. Arkadaşlar yürüyüş yapmanızı önermiş, bence de çok işe yarar. En idmansız vücut için bile en az günde yarım saat yürüyüş gerekiyor. Bunun dışında birlikte umut verici, iç açıcı filmler izleyebilirsiniz. Anneniz el işlerine meraklı ise belediyelerin kursları oluyor onlara katılabilir. Anladığım kadarıyla ikinizin de canlanmaya ihtiyacı var. Burada iş size düşüyor. Zamanında size bu manevi gücü kazandıran annenize şimdi güç vermek sizin elinizde. Birlikte tiyatroya, sinemaya, pikniğe gidin, uygun olabilecek arkadaşlarınızla evde çay filan düzenleyin.
İşinizde başarılı olmanın hazzını hatırlayın. Yaşamakta olan bir kadın olduğunuzu her gün kendinize hatırlatın, siz bakımlı diri durun ki anneniz de daha yaşanacak çok güzel günler olduğunu hissetsin. Annenizi de süsleyin desem abartmış olur muyum?
İşin zor kısmını aşmışsınız, resmin kabası bitmiş. Şimdi sıra son rötuşlarda :)

Mantıklı dusununce hastalıgın tekrar etmesi icin sebep yok, zaten bu hepimizde olabilir, annemede özel değil. Hangimizin yarını belli.
Annem benden iyi durumda, sabah kalkar makyajını yapar giyinir öyle oturur. Hastanede yoğun bakımda ayna ve cımbız isteyen tek hastaydı :))
Moralı, yaşam enerjisi, gücü çok fazla..
O toparladı, sorun bende ben toparlayamadım :) Hava guzel oldukca markete gidip yolu uzatıp geliyoruz simdilik, fazla yuruyemiyor dikişler karın bolgesinde oldugu icin dik durdukca geriliyor sırt agrısı vs yapıyor.
Aslında bir sorunumuzda yok, ama beynimdeki şu seslerde bir sussa..
 
Ateş düştüğü yakar diye boşa dememisler.benim annem annesini 6 yaşında kaybetmiş. Allah size uzun sağlıklı bir ömür versin.

Mekanı cennet olsun, tüm annelerin..Amin inşallah, güzel dileklerin icin tesekkur ederim..
 
Oh çok sevindim :) Siz her türlü toparlarsınız, annenize hayran kaldım.
Evde pilates yapmak iyi gelir belki? Resimle, müzikle, yazmakla ilgileniyor musunuz? Evde kalmanız gerekiyorsa kendinize bir "neşe seçkisi" yapın derim. İçinizi açan kitaplar, yapbozlar, şarkılar... Uzun zamandır yapayım dediğiniz işlere girişirsiniz belki. Mesleki okumalar yapabilirsiniz. Bol şans, eminim bahardan yaza geçerken bu kasvetli havayı yırtıp yenilenerek çıkacaksınız.
 
Ne güzel bi evlatsın . Benim verebileceğim bir tavsiye yok.bu senin karakterin ne hobi ne aktivite yaparsan yap bence etki etmez bu anneciğine düşkün olduğun için böyle

malesef ki bende anneme karşı böyleyim hep kaybetme ve hasta olacak korkusu var.evlendim çocuğum var ve hâlâ anneme yoğunlşacak gücüm var.

Allah annene hep sağlık versin ki bu dusunceler hiç aklına gelmesin.ömrünüz sağlıklı huzurlu geçsin
 
Ne güzel bi evlatsın . Benim verebileceğim bir tavsiye yok.bu senin karakterin ne hobi ne aktivite yaparsan yap bence etki etmez bu anneciğine düşkün olduğun için böyle

malesef ki bende anneme karşı böyleyim hep kaybetme ve hasta olacak korkusu var.evlendim çocuğum var ve hâlâ anneme yoğunlşacak gücüm var.

Allah annene hep sağlık versin ki bu dusunceler hiç aklına gelmesin.ömrünüz sağlıklı huzurlu geçsin

Hep korkardım birsey olmasından, bundan oncede dısardayken bile sacma sapan seyler gelirdi aklıma, duşa girse ayagı kayar mı gibi senaryolar olurdu kafamda. Cok sukur cok zor bi donem gecirdik, en onemli kısmını atlattık, sıra geldi psikolojik olarak iyileşmeye.. Çok duşkunum, bu iyi mi kötü mü bilemiyorum..
 
X