- 16 Kasım 2014
- 732
- 362
- 103
Evet aynen öyle.38 yaşıma yaklaştım. İşim var, kurumsal. Ama çalışmak istemiyorum. Hem bu şehirde hem bambaşka ülkelerde yaşamak istiyorum. Ve buna benzer onlarca şey. İnsanlar neler yaşıyor sen buna mı takıldın demeyin. İnsanların neler yaşadığını gördükçe korkuyorum belki de. Şükür diyorum sık sık. Bugünüme şükür. Ama ileride keşke demek de istemiyorum. Hayatıma yeni bir yön vermeliyim. Evde çalışmak istiyorum mesela ama iş durumum buna müsait değilim. Büyük bir ilde yaşıyorum ama iş piyasası öyle evde çalışılabilecek bir şehir değil. Yoköyle işler burada. Fabrikalar bile asgari ücret verirken işçisine kim evde çalışana para verir. Oysa okul arkadaşlarımın ön2mli bir kısmı şu anda evinden çalışıyor, çünkü daha büyük şehirdeler. Konu, virüs falan da değil. Uzun zamandır bu konu aklımda. Mobil uygulamalar geliştirmek istiyorum ama harekete geçemiyorum. Kitaplar yazıyorum ama başlamaktan öte gidemiyorum. Sıkılıyorum çünkü. Ne yapsam sıkılıyorum. Her konuda böyleydim. Tam başlayacağım aklıma başka işler geliyor erteliyorum ama o işleri de yapmıyorum. Kafam karışık. Uzattım kusura bakmayın.
Kafam rahat ediyor.
