- 2 Ağustos 2013
- 9.439
- 45.111
- 548
benim iletişim sorunum var sanırım diye düşünmeye başladım artık.insanlara kırıldım,gücendim diyemiyorum.ne zaman desem karşı taraf hemen bi savunmaya geçiyor ne yapıp edip kendini haklı cıkartıyor ve her söyledigimi başka bi taraftan anlıyorlar.canım sıkıldı neden mi?
evliyim ee evlendigim içinde memleketten ayrıldım.cok sık gidemiyorum yakın olmasına ragmen gitsem bile bi cok arkadasım orada ikamet etmiyor.ve şöyle bi sıkıntım var benim,zaman geçtikçe insanları daha iyi anladım ve netice olarak cevremde bi kac tane samimi olan arkadaşım oldugunu anladım.arkamı döndügümde arkamdan fısırdamıycak birileri.neyse onlardan biriyle uzun süredir görüsmüyordum.kendisi uzakta ve ekstradan yurtdısına falan gidiyor sık sık gelemiyor memlekete.ee bayram dolayısıyla gittim o zaman o da gelmiş görüşmek için önceden konusmustuk illa görüselim özledik birbirimizi falan.herneyse gittim haber verdim diger arkadaşlarımla bulusmak için sözlemişmişler ee ben evliyim ya artık eşimde pek öyle cafe ortamlarına izin vermez.tamam dedim siz görüşün sonra ben bi arkadaşımın yanında olucam yanıma gelirsin görüşürüz.ee geldi arkadaşım yanıma bes dk durdu durmadı yok yeni bi dükkan acılmıs oraya bakıcakmış falan bakıyım gelcem dedi tamam dedim.bekledim bayagı bir bucuk iki saat falan ki bizim memleket öyle ahım şahım büyük bi yer degil neticede ufak bi kasaba.geldi geriye bu kezde baska bi arkadasımla beraber yine durdu durmadı gidicem dedi oturdugu yerde söz vermiş yalnız kalmasınmış falan.tamam dedim ozaman bana gel gitmeden ki eşimde gece vardiyasında banada arkadas olursun hemde görüşürüz.tmam gelicem dedi.bekledim kaç gün oldu döneli ses cıkmayınca bende bugün yazdım.gelemiycekmiş dügünleri varmış bi tanıdıgının falan fıstık.olabilirrr.kırıldım dedim sözde gelicektin.neymiş efendim ben evlenmişim artık,digerleriyle de fazla görüşemiyormuş ben zaten onları istemiyormuşum.evet birinden bi aralar haz etmiyordum pek ama sonra kendi kendime düşündüm ki ben kendime bazen kızarım saçma sapan nedenlerle insanlara kulp buluyorum diye.o kötü hissi yok ettim kafamda kimseyle de sorunum yok.herneyse sinir oldum yaa sinir.yani amaaaaann salla diyorum kendi kendime ama böylede hiç arkadaşım yokmuş gibi.yaa aslında arkadaş çokta dost yok.ben istiyorum ki birine bişey söyledigimde o onda kalsın.ama öyle olmadı son iki yıldır falan.birine söyledin mi hooopp digerinden duyuyordum.ben simdi napıyım sinirim geçer elbet ama tavrım nasıl olucak o kıymet verdigim arkadasa bilemiyorum.yumusadıgım zaman tepeme cıkıyorlar.onuda istemiyorum.yani istiyorum ki biraz beni anlasın ne demek istedigimi.evlendim diye arkadaslarımla görümücek halim yok sonucta.ben sadece kırk yılda bir görüştügümüz için en azndan ben onu beklerken cekip cekip gitmesin istemiştim :44:
evliyim ee evlendigim içinde memleketten ayrıldım.cok sık gidemiyorum yakın olmasına ragmen gitsem bile bi cok arkadasım orada ikamet etmiyor.ve şöyle bi sıkıntım var benim,zaman geçtikçe insanları daha iyi anladım ve netice olarak cevremde bi kac tane samimi olan arkadaşım oldugunu anladım.arkamı döndügümde arkamdan fısırdamıycak birileri.neyse onlardan biriyle uzun süredir görüsmüyordum.kendisi uzakta ve ekstradan yurtdısına falan gidiyor sık sık gelemiyor memlekete.ee bayram dolayısıyla gittim o zaman o da gelmiş görüşmek için önceden konusmustuk illa görüselim özledik birbirimizi falan.herneyse gittim haber verdim diger arkadaşlarımla bulusmak için sözlemişmişler ee ben evliyim ya artık eşimde pek öyle cafe ortamlarına izin vermez.tamam dedim siz görüşün sonra ben bi arkadaşımın yanında olucam yanıma gelirsin görüşürüz.ee geldi arkadaşım yanıma bes dk durdu durmadı yok yeni bi dükkan acılmıs oraya bakıcakmış falan bakıyım gelcem dedi tamam dedim.bekledim bayagı bir bucuk iki saat falan ki bizim memleket öyle ahım şahım büyük bi yer degil neticede ufak bi kasaba.geldi geriye bu kezde baska bi arkadasımla beraber yine durdu durmadı gidicem dedi oturdugu yerde söz vermiş yalnız kalmasınmış falan.tamam dedim ozaman bana gel gitmeden ki eşimde gece vardiyasında banada arkadas olursun hemde görüşürüz.tmam gelicem dedi.bekledim kaç gün oldu döneli ses cıkmayınca bende bugün yazdım.gelemiycekmiş dügünleri varmış bi tanıdıgının falan fıstık.olabilirrr.kırıldım dedim sözde gelicektin.neymiş efendim ben evlenmişim artık,digerleriyle de fazla görüşemiyormuş ben zaten onları istemiyormuşum.evet birinden bi aralar haz etmiyordum pek ama sonra kendi kendime düşündüm ki ben kendime bazen kızarım saçma sapan nedenlerle insanlara kulp buluyorum diye.o kötü hissi yok ettim kafamda kimseyle de sorunum yok.herneyse sinir oldum yaa sinir.yani amaaaaann salla diyorum kendi kendime ama böylede hiç arkadaşım yokmuş gibi.yaa aslında arkadaş çokta dost yok.ben istiyorum ki birine bişey söyledigimde o onda kalsın.ama öyle olmadı son iki yıldır falan.birine söyledin mi hooopp digerinden duyuyordum.ben simdi napıyım sinirim geçer elbet ama tavrım nasıl olucak o kıymet verdigim arkadasa bilemiyorum.yumusadıgım zaman tepeme cıkıyorlar.onuda istemiyorum.yani istiyorum ki biraz beni anlasın ne demek istedigimi.evlendim diye arkadaslarımla görümücek halim yok sonucta.ben sadece kırk yılda bir görüştügümüz için en azndan ben onu beklerken cekip cekip gitmesin istemiştim :44:
Son düzenleyen: Moderatör:
