Ben de kişilik bozukluğu mu var ?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
kendine saygın sevgin yok

birisi beni sevsin yeterki ne yaptığı önemli değil gibi içinde bir düşünce var

birisi olmadan gayet yaşarız
birisi olmayınca aksinr daha uzun yaşarız

sakın psikolojin düzrlmeden ne o karaktersizle konış nede başka biriyle

öz değer yargın yok

herşeyden önce insansın sana saygılı olunmak zorunda sana kimse vuramaz

kafana aldığın darbeler ilerde seni yatalak bile eder
 
Dikkat et kendine.

birde neden? Bastan senin psikolijinde iyi degilmis ki kontrole gitmis tecavuze ugramis intihar etmissin ve tum bunlara eagmen cocuk yapmissin.

🤷🏻‍♀️
 
Merhaba hanımlar, 2,5 yıldır evliyim, eşimle tanıdık vasıtasıyla tanıştık görücü usulü gibi oldu. Tanıştık dört ay görüştük ve birbirimize aşık olduk (ya da öyle sandık) eşimin işi gereği izin işleri zor diye nikahı tanıştığımızın beşinci ayı yaptık ( maalesef çok erken ) nikah kıyılır kıyılmaz eşim değişmeye başladı hareketleri davranışları hitapları örn; eşim düğün olmadan benimle birlikte olmak istedi ben istemeyince kız olmadığımı iddia etti yoksa neden istemeyesin gibi laflar söyledi ve dr kontrole gidip öğrenelim diye baskı yaptı bende salaklık edip kabul ettim dr gittik direk doktora kız mı değilmi diye söyleyemedi ( kendini asla dışarıya kötü göstermez) biz birlikte olamıyoruz canı yanıyor diyor dedi doktora doktor muayene etti ve evet bir parça var o acı yapabilir onu alalım isterseniz ya da önce ilaçlar verelim dedi ve çıktık eşim dönüşte bana doktor tanıdıkmı diye bağırmaya başladı ve bana diktirdin mi ifadesini kullandı daha sonra arabayı kuytu bir yere çekip istememe rağmen bana saldırdı sonra özürler diledi ağladı bende affettim (maalesef) ama eşimin tuhaflıkları bitmemişti ablasını düğüne kadar yanında götürmek ve bizim evimizi düzmesini teklif etti haliyle kabul etmedim daha ben kullanmadan dört ay boyunca ablan benim eşyalarımı kullanamaz ben kendi kıyafetlerimi dolaba yerleştiririm ne münasebet dedim ve aramızda kavga oldu bana senden ayrılıyorum alacağımı aldım diyerek bitirdi (salak ben) intihar ettim benim intihar ettiğimi duyunca oda intihar etmiş sonra özürler yalvarmalar derken yine affettim (ailem intiharın iç yüzünü bilmiyordu ama yinede onla olmama karşılardı artık) daha sonra görev yerine gitti düğün yapmak için dört ay sonra geldiğindİ herşey güzeldi evlendik çok kıskanç oldu beni eve kilitliyor, anahtarı alıyor, tek başıma dışarı çıkartmıyordu birlikte çıktığımızda ise kafamı kaldırmama müsade etmiyordu bağırıyor çağırıyordu millete baktığımı iddia ediyordu, perde dahi açamıyordum onun kapattı şekli kendi biliyordu süpürürken süpürge çarpsa akşam perdeyimi açtın diye kavga ediyordu ben hep sabredip susuyordum ama bunların olmadığı zamanlar gayet iyi davranıyordu bende sanıyordum ki beni seviyor ondan kıskanıyor fazla takılmıyordum ( salaklık mı aptallıkmı bilemem ama hemen affediyorum herkesi ) böyle kavgalar sürerken aslında çocuk istemiyrdum ama o çok istiyor diye deniyorduk olmayınca dr gittik pcos hastası olduğumu öğrendim tedavi gördüm tedavi sürecinde olduğumuz zamanlardan bi gün ilk kez bana vurdu ben eşyalarımı topladım tam kapıdan çıkacakken saçlarımdan tutup beni duvara çarptı tekme tokat dayak yedim o sırada ben evden nasıl çıkarmışım sebebi buymuş ben kendimden geçince pişman oldu ağladı yalvardı kendine zarar vermeye başladı kendini öldüreceğini söyledi bende (işte tam burda kendimi tanıyamıyorum ona üzüldüğüm için onun ağlamasına dayanamadığım için affediyorum) ve affettim tabi kalkan el inmez derler defalarca dayak yedim sonra tedavi işe yaradı hamile kaldım hamileyken bile dayak yedim bayıltana kadar döverdi, lohusayken de dayak yedim (anlatınca insan kendine bile sinir oluyor eminim şuan herkes bana gıcık olmuştur ama akıl tutulması mı artık bilmiyorum affet diye ağlayınca ona üzülüyor ve affediyordum) onun ailesine söylemiştim ama kendi aileme söylersem boşanırız diye söyleyemedim birgün oğlum üç dört aylık falanken kavga etmiştik annemi arayıp boşanacağım bilmem ne demişti beni şikayet etmiş annem beni aradı ne oldu boşanıcam falan diyor dedi bende anlattım herşeyi benim mi suç dedim ailem yıkıldı babam hemen polisi ara falan dedi ama dinlemedim çünkü yine özürler dileyip affettirmişti kendini (bu arada kavgalar hep saçma şeylerden çıkıyordu aslında dövmek için sebep arıyordu Diyeyim apartmanda bi kadına selam vermeden geçsem ki kadını tanımıyorum ona bile dayak yemişliğim vardı lohusaydım) Artık ailem diken üstündeydi sürekli korkuyolardı tehtit edildiğimi, beni yastıkla boğmaya çalıştığını, kafama silah dayadığını, boğazıma bıçak dayadığını herşeyi anlatmıştım (perişan ettim ailemi gitmeyeceksen anlatma değil mi) aileme söyleyince değişti hiç dövmüyordu artık ama eşyaları kırmaya heryeri parçalamaya başlamıştı hakaret ve küfürleri siz tahmin edin artık ben susup kenarda sinirinin geçmesini bekliyordum yine bi gün kavga ederken bir ay önce bana kaldırım o... getirsem senden daha iyi karı olurdu bana dedi ve ben o lafından sonra ayrılma kararı aldım ve ona da söyledim tamam dedi ertesi gün hazırlanırken yalvarmaya başlamıştı ağladı kendini öldürmekle tehtit etti yine gidemedim ki ailemi ayaklandırmıştım biletimi almışlardı (eşimin işi gereği 1400 km uzakta yaşıyoruz ailelerle) affettim kendime bile kızarak affettim ama valizlerimi dolaba yerleştirmeye cesaretim bile olmadı güvenmiyordum sürekli ben niye burdayım bu adamdan nefret ediyorum diyordum kendime ama sonra içime merhamet doluyordu sanki vazgeçiyordum. Bu olaydan bikaç gün sonra annesi ve babası geldi yanımıza kurban bayramı arefesi yani ben ayrılacağım diye gelmişler onlar evdeyken de kavga ettik bana bağırmaya başladı bende uzamasın diye bebeğimi alıp başka odaya gittim yanıma gelip beni tartaklamaya başladı annesi de gelmişti bu eş kşisi ailesini görünce daha bir deliriyor, eli omuzumdan kurtuldu ve dudağıma çarptı dudağım patladı kanamaya başladı ben ağlamaya başlayınca annesi ne var bunda kocan o senin hiç mi vurmasın gibi laflar etti elimden telefonumu aldılar baban gelsin seni alsın dedi babası bende verin arıyım babamı dedim ve kendimi yatak odasına kilitleyip polisi aradım o gün polislerle çıktım evden darp raporu uzaklaştırma hepsini aldım beni güvenli bir şekilde aileme ulaştırdılar kucağımda bebeğimle ordan oraya savruldum arefe günü perişan oldum ondan nefret ediyorum ama mesaj atıyor arıyor ağlıyor ona da kıyamıyorum ağlarken görünce yada üzüldüğünü düşününce çok kötü oluyorum ailem affedersen bizi unut diyır ama aklım karışıyor kendime engel olamıyorum psikolojimin bozulduğunu düşünüyor herkes tabi bende öyle düşünüyorum Destek alacağım ama bu aptallığım düzelir mi bilmiyorum bu saplantılı ruh halinden çıkabilirim inşallah.
Okuduğunuz için teşekkür ederim rabbim kimseyi bu durumlara düşürmesin ben aptallığımdan bunca şeyi yaşadığımı biliyorum sadece paylaşmak rahatlamak istedim
Yazık ya adama. Nasıl kiydin da polisi aradın? Hemen geri dön diyeceğim de...
ASLA DÖNME VE ACOMA. ACONACAK DURUMDA OLAN SENSIN.
 
Bu adamın iyicr delirip çocuğunuza zarar vermesini mi beklediniz bunca zaman? Belli ki size verdiği zarar unutukup gidiyor, ama yine affederseniz delirip çocuğunuza da vurma düşünmediniz mi hiç? Kaldı ki fiziksel olarak zarar vermesine bile gerek yok o çocuğun psikolojisi ne haldedir allah bilir.
 
yapmayın etmeyin... kendinize saygınız olsun, kimsenin kölesi olmak için gelmediniz bu dünyaya. sizi de seven düşünen insanlar,bir aileniz var. ağaç kovuğundan çıkmadınız,sahipsiz mi sanmış sizi? herkesin yalnızca bir (1) tane hayatı var. giden saniyeler geri gelmiyor. çile çekmeye mi geldiniz bu dünyaya?
ne demek kıyamıyorum affediyorum? bakın ben de çabuk yumuşayan,çabuk affeden biriyimdir genelde ama neyin affedilip neyin affedilmeyeceğini bilirim; sizinki anormal ve patolojik bir boyutta. her şey affedilmez! ağlıyormuş zırlıyormuşmuş... pis herif... öyle boş gürültü yapan birisi kendisine zarar falan vermez. ruh hastası, ve ruh hastaları genellikle kurnaz olur. zayıf tarafınızı bulmuş,üst üste bunu kullanıyor farkında mısınız? ruh hastasını tedavi etmek sizin göreviniz değil,ailesi düşünsün,doktora gitsin! hamileyken bayıltana kadar dövmek? ben gerçekten yazdıkça sinirleniyorum, ama yanlış anlamayın ben size hakaret etmek için veya rencide etmek için söylemiyorum bunları,asla! sizi kırdıysam şimdiden özür diliyorum. ama gerçekten artık kendinizi düşünüp kendinize ve ailenize saygı duymanın zamanı gelmiş. cesaretlenin ve gözlerinizi açın diye söylüyorum bunları. bu hayatta her şey insanlar için. yeni bir hayat kurmak imkansız değil. en başta zor olabilir ama buna değecek. rica ediyorum,bu duruma boyun eğmeyin. bir şeylerin değişmesi gerekiyor artık! ha tüm bunlara rağmen hala o adamı sevdiğiniz için bırakamadığınızı düşünüyorsanız siz de yanılıyorsunuz; bu sevmek değil... psikolojiniz haklı olarak bozulmuş,sindirilmişsiniz.. siz de tıbbi destek alın,bu utanılacak bir şey değil. dediğim gibi her şey biz insanlar içindir...
 
Konunda hatalarının farkında olduğunu söylüyorsun ama burda hatalarını söyleyenlere hep bir bahane bulma çaban var. Bunu neden söylüyorum. Yaptıklarının hiç bir bahanesi yok. Burdaki insanların ne düşündüğü önemli değil ama kendine dürüst ol. Tecavüzcünle bile isteye evlendin, seni döven aşağılayan kişiliğine ve bedenine zarar veren adamdan bile isteye çocuk yaptın. Üstelik bunun için tedavi olarak. Kendince sebeplerin vardı belki ama işte o sebepler hiç mantıklı değil, sağlıklı değil ve yaşadıklarının bahanesi olamaz.

Sen o psikopata acıya acıya acınacak hale düşüyorsun. Acaba sana kim merhamet gösterecek. O adama değil kendine acı. Ona hiç bir şey olmaz. Senden sonra kendine yeni bir kurban bulur. Sen kendini düşün. Kendini düşünmüyorsan çocuğunu düşün. Düşünüyorum diceksin ama lafla olmaz. İcraat lazım.
 
“ benimle birlikte olmak istedi ben istemeyince kız olmadığımı iddia etti yoksa neden istemeyesin gibi laflar söyledi ve dr kontrole gidip öğrenelim diye baskı yaptı bende salaklık edip kabul ettim dr gittik”
Bundan sonrasını okumadım. Siz de kişilikbozukluğu var mı bilemem ama “özsaygı” probleminiz kesin var.
Ayni seyi dusundum
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X