direk konuya giricem. Benim sorunum insanların ne düşündüklerini çok umursuyo olmam. Bıktım artık bu huyumdan. Şunu yapsam ayıp olur mu, rahatsız olmuş mudur dediğimden alınmış mıdır vs vs. örnek vermek gerekirse otobüste koltuğu arkaya itemiyorum azıcık da olsa. Sorup sakıcası olur mu diye bile sormuyorum çünkü belki bana ayıp olur diye olmaz dicek ama rahatsız olacak. Birinden asla borç alamıyorum vermek istemiyordur diye. Ya da birine hesap ödetemiyorum. Tvde biri rezil olunca çok kötü oluyorum onun adına çok ğzülüyorum. Milletin çok rahat bir şekilde borç alması ya da ne biliyim toplum içinde rahat olmaları bana çok garip geliyo aynı zamanda biraz da özeniyorum. Çok saçma bi sorun gibi dursa da artık hiçbi şeye sesini çıkarmayan başkaları rahatsız olacak diye hiçbir şey yapmayan bi insana dönüştüm. Acaba yetiştirilme tarzımdan mı kaynaklanıyor acaba diye de çok düşündüm. Çünkü annem bizi hep elleme ayıp olur dokunma tarzında büyüttü. 6 yaşındayken bile arkadaşlarının oyuncağını asla istemeyen arkadaşları ne derse yapan, hakkını arayamayan, biri azarlayınca ceval vermek yerine hüngür hüngür ağlayan bir çocuktum. Neyse uzun oldu ama çok sıkıldım bu halimden. Bana bi öneri verin lütfen