bugün sevgilimin ailesiyle pikniğe gittik,çok kalabalıktık kardeşleri kardeşlerinin eşleri kuzeninin eşi v.s,ben onlardan bile kıskanıyorum mesela kardeşinin nişanlısıyla konuşuyo hemen başlıyo sohbete kız zaten patavatsız biri biraz sinirden ölüyorum çok canım acıyor diğer kardeşinin eşiyle konuşuyo kızı seviyorum ama ondanda kıskanıyorum kuzeninin eşiyle sohbet ediyo yine kıskanıyorum hemen yüzüm düşüyo elimde değil...
mutlu gittim mutsuz geldim sizin anlayacağınız,bide uyardım yani fazla sohbet etme dedim ama yine konuştu..eskisi kdr belli edip kavga çıkarmıyorum ama çok doldum şu an çünkü içime atıyorum.
piknikten sonra gidip biyerlere oturduk mesela sohbet ettik yarın derslere girmeye başlıycakmış yaz okulu var bazen hocası giriyo bazen o, şimdi sıra onda aklıma geldikçe deliriyorum günlerce derslere girecek aklım onda kalıcakkk şu an zor tutuyorum ağlamamak içinn dişlerimi sıkıyorum dayanamıyorum artıkk kaldıramıyorum,ondanda ayrılamıyorum ayrılsam bunun 100 katı acı cekerim biliyorum.
ama böylede yaşamıyorum artık o kadar mutsuzum ki size anlatamam,yüzüm hiç gülmüyo
bunların tek sebebi o eskiden güvenimi zedeleyecek şeyler yaptııııı aldatma fln değil asla ama güvenim zedelendi o yüzden bu haldeyim şimdi onarmak için hiçbirşey yapmıyo.ne bileyim mesela piknikte onlarla gerekmedikçe hiç konuşmasaydı.yarın derse girdiğinde beni çağırsaydı gel sende gir bak nasıl davrandığımı gör deseydi ama yapmadı...
10 gün sonrada istanbula gidecek kardeşiyle beraber,kardeşi istanbulda yaşıyo eşiyle araba kullanmada biraz acemi geirkende babasıyla gelmişler şimdi dönerken sevgilim gidecek onlarla bi kaç gün kalır gitmişken buna da delirdim tabii ama bşy demedim.
ben kaderim mutsuzluk benim yüzüm gülmiycek ben anladım.