- 10 Ağustos 2016
- 1.072
- 374
- 123
- Konu Sahibi kendinikesfet123
- #21
Can
Canım benim ailevi sorunları sebep göstererek kendini karamsarlığa itmen asla bir gerekçe olamaz çünkü sıkıntısı olmayan aile yok. Tipik bir baba, tipik bir anne herkeste var. Öncelikle sen sorunları büyüterek kendini soyutlamaya çalışma. Bir ay önce yana yakıla agladigim derdimi şu an hatırlayamıyorum bile. Çok fazla kitap okumanı tavsiye ederim bu senin düşünce yapıni geliştirip toplum içersinde ki rolünü belirleyecektir. Bende eskiden senin gibiydim. İnan senin gibiydim. Yok ailem söyle de yok şu derdim varda yok kilom varda böyle pisirik pisirik otururdum. Şimdi ne mi oldu ? Çok güzel bir kitapkurdu oldum kütüphaneye gitmeye başladım kendi kendime dışarda çıkar gezerim bir şeyler alır yerim içerim. Toplum içinde ozguvenim arttı ama asla yapmacık olmadım. Emin ol insanların çoğu yapmacık. Sen kiloluysan evet ben kiloluyum diyeceksin. Bir şeyi bilmiyorsan evet ben bu konuyu bilmiyorum diyeceksin. Canım sana tek tavsiyem kendin olmaya çalış,herkesleşmeye calisma.
Herkese günaydın,
Yıllardır kendimi tanımaya calisiyorum. Her bir davranışımı anlamaya çalışıyorum. Ve kendimde hoşuma gitmeyen bazı özellikler var. Bunlardan nasıl vazgeçerim kafam çok karışık. İş hayatıyla birlikte daha da fazla sorun olmaya başladı benim için.
Kendimi başkalarıyla çok kıyaslıyorum. Işte bu kişi burda güzel bir tutum sergiledi sen olsan öyle yapmazdın. Sorunları çözmede iletişim kurmada bak o nasıl başarılı sen olsan senin aklına o cümleler gelmezdi. Beynimde böyle konuşmalar geçiyor. 2 yıldır da kiloya çok takar oldum. Topluluğa girdim mi kendimi kasıyorum. Genelde hep dinleyen taraf oluyorum. Onların dediklerine sadece gülümseyerek katılıyorum. Doğal olarak karşı tarafta beni sıkıcı,konuşmayı bilmeyen olarak görüyordur.
Lise 2 'den beri psikolog, psikiyatr hep gittim. Antidepresan kullanıyorum o yıllardan beri. Annemle babam arasında problemler vardı.Onlarin tartışmalarına kaç kez şahit oldum ondan mi böyle oldum diye düşünüyorum. Bunları haketmediğimi düşünüyorum. Sanki potansiyelim bu kadar degil ben de daha da fazlası var hissediyorum ama bir şey engelliyor beni mücadele de ediyorum ama çoğu zaman zor oluyor.
Icimi döküp rahatlamak istedim sadece. Sizlerle konuşmak eminim bana iyi gelecek.
Canım benim ailevi sorunları sebep göstererek kendini karamsarlığa itmen asla bir gerekçe olamaz çünkü sıkıntısı olmayan aile yok. Tipik bir baba, tipik bir anne herkeste var. Öncelikle sen sorunları büyüterek kendini soyutlamaya çalışma. Bir ay önce yana yakıla agladigim derdimi şu an hatırlayamıyorum bile. Çok fazla kitap okumanı tavsiye ederim bu senin düşünce yapıni geliştirip toplum içersinde ki rolünü belirleyecektir. Bende eskiden senin gibiydim. İnan senin gibiydim. Yok ailem söyle de yok şu derdim varda yok kilom varda böyle pisirik pisirik otururdum. Şimdi ne mi oldu ? Çok güzel bir kitapkurdu oldum kütüphaneye gitmeye başladım kendi kendime dışarda çıkar gezerim bir şeyler alır yerim içerim. Toplum içinde ozguvenim arttı ama asla yapmacık olmadım. Emin ol insanların çoğu yapmacık. Sen kiloluysan evet ben kiloluyum diyeceksin. Bir şeyi bilmiyorsan evet ben bu konuyu bilmiyorum diyeceksin. Canım sana tek tavsiyem kendin olmaya çalış,herkesleşmeye calisma.