Ben kimim???

Can
Herkese günaydın,
Yıllardır kendimi tanımaya calisiyorum. Her bir davranışımı anlamaya çalışıyorum. Ve kendimde hoşuma gitmeyen bazı özellikler var. Bunlardan nasıl vazgeçerim kafam çok karışık. İş hayatıyla birlikte daha da fazla sorun olmaya başladı benim için.
Kendimi başkalarıyla çok kıyaslıyorum. Işte bu kişi burda güzel bir tutum sergiledi sen olsan öyle yapmazdın. Sorunları çözmede iletişim kurmada bak o nasıl başarılı sen olsan senin aklına o cümleler gelmezdi. Beynimde böyle konuşmalar geçiyor. 2 yıldır da kiloya çok takar oldum. Topluluğa girdim mi kendimi kasıyorum. Genelde hep dinleyen taraf oluyorum. Onların dediklerine sadece gülümseyerek katılıyorum. Doğal olarak karşı tarafta beni sıkıcı,konuşmayı bilmeyen olarak görüyordur.
Lise 2 'den beri psikolog, psikiyatr hep gittim. Antidepresan kullanıyorum o yıllardan beri. Annemle babam arasında problemler vardı.Onlarin tartışmalarına kaç kez şahit oldum ondan mi böyle oldum diye düşünüyorum. Bunları haketmediğimi düşünüyorum. Sanki potansiyelim bu kadar degil ben de daha da fazlası var hissediyorum ama bir şey engelliyor beni mücadele de ediyorum ama çoğu zaman zor oluyor.
Icimi döküp rahatlamak istedim sadece. Sizlerle konuşmak eminim bana iyi gelecek.


Canım benim ailevi sorunları sebep göstererek kendini karamsarlığa itmen asla bir gerekçe olamaz çünkü sıkıntısı olmayan aile yok. Tipik bir baba, tipik bir anne herkeste var. Öncelikle sen sorunları büyüterek kendini soyutlamaya çalışma. Bir ay önce yana yakıla agladigim derdimi şu an hatırlayamıyorum bile. Çok fazla kitap okumanı tavsiye ederim bu senin düşünce yapıni geliştirip toplum içersinde ki rolünü belirleyecektir. Bende eskiden senin gibiydim. İnan senin gibiydim. Yok ailem söyle de yok şu derdim varda yok kilom varda böyle pisirik pisirik otururdum. Şimdi ne mi oldu ? Çok güzel bir kitapkurdu oldum kütüphaneye gitmeye başladım kendi kendime dışarda çıkar gezerim bir şeyler alır yerim içerim. Toplum içinde ozguvenim arttı ama asla yapmacık olmadım. Emin ol insanların çoğu yapmacık. Sen kiloluysan evet ben kiloluyum diyeceksin. Bir şeyi bilmiyorsan evet ben bu konuyu bilmiyorum diyeceksin. Canım sana tek tavsiyem kendin olmaya çalış,herkesleşmeye calisma.
 
Can



Canım benim ailevi sorunları sebep göstererek kendini karamsarlığa itmen asla bir gerekçe olamaz çünkü sıkıntısı olmayan aile yok. Tipik bir baba, tipik bir anne herkeste var. Öncelikle sen sorunları büyüterek kendini soyutlamaya çalışma. Bir ay önce yana yakıla agladigim derdimi şu an hatırlayamıyorum bile. Çok fazla kitap okumanı tavsiye ederim bu senin düşünce yapıni geliştirip toplum içersinde ki rolünü belirleyecektir. Bende eskiden senin gibiydim. İnan senin gibiydim. Yok ailem söyle de yok şu derdim varda yok kilom varda böyle pisirik pisirik otururdum. Şimdi ne mi oldu ? Çok güzel bir kitapkurdu oldum kütüphaneye gitmeye başladım kendi kendime dışarda çıkar gezerim bir şeyler alır yerim içerim. Toplum içinde ozguvenim arttı ama asla yapmacık olmadım. Emin ol insanların çoğu yapmacık. Sen kiloluysan evet ben kiloluyum diyeceksin. Bir şeyi bilmiyorsan evet ben bu konuyu bilmiyorum diyeceksin. Canım sana tek tavsiyem kendin olmaya çalış,herkesleşmeye calisma.
Çok tsk ediyorum güzel yorumunuz için. Inş ben de sizin gibi böyle memnun olmadigim durumları değiştirebilirim inş.
 
Çok bunaldim mi çıkış yolu bulamadim mi evet annemle babamın geçimsizlikleri aklıma geliyor ondan ozguvenmissizim gibi geliyor. Çünkü bazı dönemler ananemlerde kaldık okulumun bir kısmını orda okudum. Hep bir git gel durumu. Tabi bunları düşünüp geleceğime olumlu katkı sağlayamam. Bir yol bulamayınca bahane olarak öyle arkasına saklanıyor da olabilirim haklısınız.
Ailenin tartışmalarını kendine bahane olarak değil bir farklılık olarak düşün. bu farklılığı daha farklı şeylerle süsle. psikoloğa gitmek ve bunu herkesin içinde bir eziklik değil aslında bir özgüven durumudur. herkes gitmeye cesaret edemez hadi gittin bunu her yerde söyleyemez. sen gerekli özgüvene sahipsin hemde liseden bu yana. bu öz güvenini bahanelerle gölgeleme. yapacağın şey farklı bir aile yapımız vardı bende farklı büyüdüm. bu farklılığı hayatımda göstermeliyim düşüncesine sahip olman. kısa süre içerisinde mutlu olacaksın ve mutluluk sana diğer istediğin güzellikleri getirecek.
 
Burada benzer durumları yasayan, bunları aşan, aşmak için çabalayan insanlarla tanışmak isterim. Hatta özelden bile konuşabiliriz. Birbirimize güç vermiş oluruz. Arkadaşlarım var ama onlar bu tip sıkıntıları benim kadar yaşamıyorlar belki de yasıyorlardır ama ben gibi üzerinde fazla durmuyorlar. O yüzden onlarla paylaşsam bile yüzeysel kaliyor konuşmalarımız. O yüzden burdan böyle arkadaşlar edinmek çok isterim.
 
Senin ki birazda takıntı gibi geldi bana. Her şeyi kafana çok takıyorsun gibi.
Bende zaman zaman kendimi diğer insanlarla kıyaslarım.
Ama bu geçici bir düşünce olur, üzerinde durup çok fazla düşünmem yani.
Sen sürekli kendi kalıbından çıkmak istiyorsun sanırım, kendinden farklı veya üstün gördüğün insanların özelliklerini almak istiyorsun.
Ama şöyle düşün onlarda insan mükemmel değiller, onlarında zayıf noktaları var.
Onlarda öyle olmak için çaba sarf ediyorlar. Kimse dört dörtlük olamaz.
Biraz da kendinde olan iyi özelliklere odaklanmalısın. İyi yönlerini bulup onları geliştirmeye çalışmalısın.
 
Senin ki birazda takıntı gibi geldi bana. Her şeyi kafana çok takıyorsun gibi.
Bende zaman zaman kendimi diğer insanlarla kıyaslarım.
Ama bu geçici bir düşünce olur, üzerinde durup çok fazla düşünmem yani.
Sen sürekli kendi kalıbından çıkmak istiyorsun sanırım, kendinden farklı veya üstün gördüğün insanların özelliklerini almak istiyorsun.
Ama şöyle düşün onlarda insan mükemmel değiller, onlarında zayıf noktaları var.
Onlarda öyle olmak için çaba sarf ediyorlar. Kimse dört dörtlük olamaz.
Biraz da kendinde olan iyi özelliklere odaklanmalısın. İyi yönlerini bulup onları geliştirmeye çalışmalısın.
Sen sürekli kendi kal.. diye başlayan cümleniz aynı beni yansıtıyor
 
Her insan kendince özeldir. Sen de öylesin. Kiyaslama kendini kimseyle.
Birde insan kendinin en iyi dostu da destekciside olmali.
Baskalarini elestirmiyorsak her kucucuk sey icin, kendimizide fazla elestirmeyelim. Oldugumuz gibi kabul edelim sevelim ilk once.
Seni tutan kendi dusuncelerinden baska birsey degil.
Ilaclara degil, yasam kocuna sana bunlari tekrardan hatirlatacak psikologa ihtiyacin var veya arkadaslara. Tabi kendin basaramiyorsan. Yoksa kendi kendine de destek olabilirsin yazdigim gibi.
Hayatini degistirecek kisi sensin. Istersen tabiki.
 
Herkese günaydın,
Yıllardır kendimi tanımaya calisiyorum. Her bir davranışımı anlamaya çalışıyorum. Ve kendimde hoşuma gitmeyen bazı özellikler var. Bunlardan nasıl vazgeçerim kafam çok karışık. İş hayatıyla birlikte daha da fazla sorun olmaya başladı benim için.
Kendimi başkalarıyla çok kıyaslıyorum. Işte bu kişi burda güzel bir tutum sergiledi sen olsan öyle yapmazdın. Sorunları çözmede iletişim kurmada bak o nasıl başarılı sen olsan senin aklına o cümleler gelmezdi. Beynimde böyle konuşmalar geçiyor. 2 yıldır da kiloya çok takar oldum. Topluluğa girdim mi kendimi kasıyorum. Genelde hep dinleyen taraf oluyorum. Onların dediklerine sadece gülümseyerek katılıyorum. Doğal olarak karşı tarafta beni sıkıcı,konuşmayı bilmeyen olarak görüyordur.
Lise 2 'den beri psikolog, psikiyatr hep gittim. Antidepresan kullanıyorum o yıllardan beri. Annemle babam arasında problemler vardı.Onlarin tartışmalarına kaç kez şahit oldum ondan mi böyle oldum diye düşünüyorum. Bunları haketmediğimi düşünüyorum. Sanki potansiyelim bu kadar degil ben de daha da fazlası var hissediyorum ama bir şey engelliyor beni mücadele de ediyorum ama çoğu zaman zor oluyor.
Icimi döküp rahatlamak istedim sadece. Sizlerle konuşmak eminim bana iyi gelecek.
konuşmayı yeni öğrenen bebeklere "baba" veya "anne" dedirtmek için söylenen söz yada bunalıma girmis bir şahsın kendisine sürekli olarak sorduğu soru.
kendin.. alıp karşına konuştuğun hergün.her baktığında aynaya karşı karşıya kaldığın.sorup sorup cevap bulamadığımnkim bilebilir ki senin kim olduğunu,sen bile bulamamışken..kime gösteriyorsun gerçek yüzünü,hangisi gerçek yüzün...kim gerçekten kendisi ki?
herkesin içinde masum,cani,bakir,fahişe,katil,merhametli insanlar yok mu?kaçımız tanışmaya cesaret ettik kendimizle?kaybolmadık mı kendimizi ararken.en fazla zahirimizi gördük aslımızı değil.başkalarında aradık kim olduğumuzu,bulamadık kendimizde,içimizde.peki kimdin sen, kim olacaksın bir sonraki adımda?geri geri yürüyüp takılacaksın kendi gölgenin çelmesine,düşeceksin ve o küçülecek,o da sensin aslında, karanlık tarafın sen düştükçe düşen kalktıkça doğrulan,sen olmak istediğin değil bir adım sonrasının nedeni bir adım öncekinin sonucusun ama sen bu değilsin,şu an değil şimdi değil,belki gelecek belki geçmiş,sen aslında kendinsin ama bunun farkında değilsin,sorsam bilirmisin,kimsin?
 
Doktor sana çözüm olarak ne dedi merak ettim ,canım bak asla insanları gözünde büyütme boşver takma bile onları , ondan sonra kendini sev senin sana saygın olsun ..
 
Doktor sana çözüm olarak ne dedi merak ettim ,canım bak asla insanları gözünde büyütme boşver takma bile onları , ondan sonra kendini sev senin sana saygın olsun ..
Spor yapabilirsin dedi isten sonra hemen eve dönme yürüyebilirsin tek başına dedi daha çok beni dinledi
 
Herkese günaydın,
Yıllardır kendimi tanımaya calisiyorum. Her bir davranışımı anlamaya çalışıyorum. Ve kendimde hoşuma gitmeyen bazı özellikler var. Bunlardan nasıl vazgeçerim kafam çok karışık. İş hayatıyla birlikte daha da fazla sorun olmaya başladı benim için.
Kendimi başkalarıyla çok kıyaslıyorum. Işte bu kişi burda güzel bir tutum sergiledi sen olsan öyle yapmazdın. Sorunları çözmede iletişim kurmada bak o nasıl başarılı sen olsan senin aklına o cümleler gelmezdi. Beynimde böyle konuşmalar geçiyor. 2 yıldır da kiloya çok takar oldum. Topluluğa girdim mi kendimi kasıyorum. Genelde hep dinleyen taraf oluyorum. Onların dediklerine sadece gülümseyerek katılıyorum. Doğal olarak karşı tarafta beni sıkıcı,konuşmayı bilmeyen olarak görüyordur.
Lise 2 'den beri psikolog, psikiyatr hep gittim. Antidepresan kullanıyorum o yıllardan beri. Annemle babam arasında problemler vardı.Onlarin tartışmalarına kaç kez şahit oldum ondan mi böyle oldum diye düşünüyorum. Bunları haketmediğimi düşünüyorum. Sanki potansiyelim bu kadar degil ben de daha da fazlası var hissediyorum ama bir şey engelliyor beni mücadele de ediyorum ama çoğu zaman zor oluyor.
Icimi döküp rahatlamak istedim sadece. Sizlerle konuşmak eminim bana iyi gelecek.
Kişisel gelişim kitapları okumanı tavsiye ederim
 
Öz-güven eksikliği kaynaklı oluyor bu yaşadıkların dedi
Tabi ki anne baba kavgaları ve onların size tutumları özgüven eksikliğine sebep olmuş. Ancak daha önemlisi sizin geçmişe takılıp kalmanız bence. Olan oldu bitti. Yanlış yaptım ya da doğru bu önemli değil. Benim önüme bakıp daha iyisini yapma azmim her zaman olmalı diye kendinize telkin verin devamlı. Benim çocukluğum, gençliğim de ana baba aile kavgaları, aşağılanma ve sevgisizlikle geçti. Ama aştım bir şekilde. Sosyal ortamlara bol bol katılın. Hobi kurslarına gidin. Ve dediğim gibi en önemlisi önünüze bakın. Geçmişte sizin ya da başkalarının ne yaptığının hicbir önemi yok. Geçmiş geçmiştir. Unutun. Kendinize geçmişi unutmayı öğretin.
 
Herkese günaydın,
Yıllardır kendimi tanımaya calisiyorum. Her bir davranışımı anlamaya çalışıyorum. Ve kendimde hoşuma gitmeyen bazı özellikler var. Bunlardan nasıl vazgeçerim kafam çok karışık. İş hayatıyla birlikte daha da fazla sorun olmaya başladı benim için.
Kendimi başkalarıyla çok kıyaslıyorum. Işte bu kişi burda güzel bir tutum sergiledi sen olsan öyle yapmazdın. Sorunları çözmede iletişim kurmada bak o nasıl başarılı sen olsan senin aklına o cümleler gelmezdi. Beynimde böyle konuşmalar geçiyor. 2 yıldır da kiloya çok takar oldum. Topluluğa girdim mi kendimi kasıyorum. Genelde hep dinleyen taraf oluyorum. Onların dediklerine sadece gülümseyerek katılıyorum. Doğal olarak karşı tarafta beni sıkıcı,konuşmayı bilmeyen olarak görüyordur.
Lise 2 'den beri psikolog, psikiyatr hep gittim. Antidepresan kullanıyorum o yıllardan beri. Annemle babam arasında problemler vardı.Onlarin tartışmalarına kaç kez şahit oldum ondan mi böyle oldum diye düşünüyorum. Bunları haketmediğimi düşünüyorum. Sanki potansiyelim bu kadar degil ben de daha da fazlası var hissediyorum ama bir şey engelliyor beni mücadele de ediyorum ama çoğu zaman zor oluyor.
Icimi döküp rahatlamak istedim sadece. Sizlerle konuşmak eminim bana iyi gelecek.

1. Si karakteriniz itibariyle felsefik ve hislerini derin yaşayan ince ruhlu oluşunuzun sonucunu yaşıyorsunuz , zira kişinin kendini sürekli sorgulaması varlığını keşfedip mükemmelleştirmeye çabalaması manasını taşıyorsa bu hem kendinize hem etrafınıza saygı duymanız ve gereğini yapmanız sorumluluğundandır

2. Si hayatımız boyunca her zaman mükemmel hayatlar yaşamayız , zira hayat sadece bizden ibaret değil bizim dışımızda engelleyemediğimiz travmatik süreçler oluyor bu da hayatın cilvesi Zaten. Bunun sonucu sizin hassaslığınız ile birleşince daha da zorlayabilir sizi. Bu da doğal bunun böyle olduğunu kabul ettiğiniz zaman sizi rahatsız etmeden hayatınıza devam edersiniz. Froud der ki, insan Doğumdan ölüme evrelerden geçer kişinin yapısı göz önünde bulundurulmak üzere, Kişiler eğer herhangi bir evrede eksiklik yada sıradışılık yaşarsa hayatının diğer evrelerinde. Bu hep karşısına çıkar ve muhakkak çözüm için beynini kemirir. Yani demem o ki belli ki geçmişte bir yerlerde aşağılanma, bastırılma, önemli bulunmamaya maruz kalmışsınız. Kimi için bu çok ağır bir vaka ile ortaya çıkar . Kimi için annenin ya da babanın git işim var sonra bakarım cümlesi bile size bu travmayı yaşatabilir. Bunu göz önüne alın.

3. Siz normalsiniz psikolog olabilir ama ilaç kullanmak doğru değil. Biz bencil bir toplumuz kimse kendini sorgulamaz bizim toplumda bu alışılmışlık belli ki sizi ben anormalim düşüncesine itmiş. Yazdıklarımı bir düşünün bence. Son olarak Sokrates der ki: toplumun tamamı bir şeyi söylüyor diye o doğru anlamına gelmez , ya toplumun ramamı ahmaksa ! İnçe bir detay var burada biraz düşünmenizi rica edicem. Kimseye böyle yorumlarımı yapmam lakin sizi kendime benzettim. Keyifli günler dilerim
 
1. Si karakteriniz itibariyle felsefik ve hislerini derin yaşayan ince ruhlu oluşunuzun sonucunu yaşıyorsunuz , zira kişinin kendini sürekli sorgulaması varlığını keşfedip mükemmelleştirmeye çabalaması manasını taşıyorsa bu hem kendinize hem etrafınıza saygı duymanız ve gereğini yapmanız sorumluluğundandır

2. Si hayatımız boyunca her zaman mükemmel hayatlar yaşamayız , zira hayat sadece bizden ibaret değil bizim dışımızda engelleyemediğimiz travmatik süreçler oluyor bu da hayatın cilvesi Zaten. Bunun sonucu sizin hassaslığınız ile birleşince daha da zorlayabilir sizi. Bu da doğal bunun böyle olduğunu kabul ettiğiniz zaman sizi rahatsız etmeden hayatınıza devam edersiniz. Froud der ki, insan Doğumdan ölüme evrelerden geçer kişinin yapısı göz önünde bulundurulmak üzere, Kişiler eğer herhangi bir evrede eksiklik yada sıradışılık yaşarsa hayatının diğer evrelerinde. Bu hep karşısına çıkar ve muhakkak çözüm için beynini kemirir. Yani demem o ki belli ki geçmişte bir yerlerde aşağılanma, bastırılma, önemli bulunmamaya maruz kalmışsınız. Kimi için bu çok ağır bir vaka ile ortaya çıkar . Kimi için annenin ya da babanın git işim var sonra bakarım cümlesi bile size bu travmayı yaşatabilir. Bunu göz önüne alın.

3. Siz normalsiniz psikolog olabilir ama ilaç kullanmak doğru değil. Biz bencil bir toplumuz kimse kendini sorgulamaz bizim toplumda bu alışılmışlık belli ki sizi ben anormalim düşüncesine itmiş. Yazdıklarımı bir düşünün bence. Son olarak Sokrates der ki: toplumun tamamı bir şeyi söylüyor diye o doğru anlamına gelmez , ya toplumun ramamı ahmaksa ! İnçe bir detay var burada biraz düşünmenizi rica edicem. Kimseye böyle yorumlarımı yapmam lakin sizi kendime benzettim. Keyifli günler dilerim
Bakış açınızı ve düşüncelerinizi çok beğendim. Bunları düşüneceğim. Size de keyifli günler dilerim. Ve ayrıca şöyle bir karar aldım. Kendimi kötü hissedersem bu konumdaki yorumlarınızı bütün herkesin yorumlarını okuyacagim.
 
Bakış açınızı ve düşüncelerinizi çok beğendim. Bunları düşüneceğim. Size de keyifli günler dilerim. Ve ayrıca şöyle bir karar aldım. Kendimi kötü hissedersem bu konumdaki yorumlarınızı bütün herkesin yorumlarını okuyacagim.
Teşekkür ederim mesleki yorumum oldu Şaş’ında, kendimden de yola çıkarak, zira ben de çok ağır dönemler geçirdim ve sonuçları şükür iyi oldu kendinizi değerli hissediyorsunuz ve bunu lütfen sık sık kalbinize de kabullendirin bu Harika bir şey
 
Back
X