ben mi abartıyorum?

parfumkokusu

hola!
Kayıtlı Üye
5 Nisan 2013
2.856
2.696
önceden de eşimin ailesi ile çocuk açısından çok tartıştık.. malum herşeye karışıyorlardı. fakat ben çalışmaya başlayınca ve çocuğa eşimin yoğuuuun ısrarı ile onlar bakmaya başlayınca bu karışma hat safhalara çıktı. evde eşimin annesi babası ve görümcem olmak üzere 3ü kalıyor.fakat artık karışmadan da öte sanki çocuğu ekstrem sahipleniyorlar gibi geliyor. hatta öyle bir durum ki sanki benim değil de çocuk onların, akşamları bakıcısı olarak ben gelip alıyormuşum gibi hissediyorum.
örnek verecek olursam, çocuğu aldım iş çıkışı eve götürücem. zaten araba ile geçiyoruz. sıcak iklimli bir bölgedeyim. ben ince bir hırka ile günü geçirebiliyorum. görümcem ille ısrar kıyamet çocuğa hırkasını giydir diye tutundu. çocuğun üstünde kalın bir sweat ve içinde de uzun kol bodysi var zaten. yeteri kadar kalın. yok dedim dışarısı zaten sıcak, arabada da terler gerek yok. illa giydir sen yinede diyor. bunu diyen kız bekar ve benden küçük. yok diyorum zaten araba ile gidiyoruz. hala çekiştiriyor çocuğun kolunu ceketi giydirmeye çalışıyor. sinir oldum aldım elinden ceketi apar topar çıktım. onun dışında bir sürü şey var. yemesinden içmesine karışıyorlar. 1 kase yemek yese bile çocuk aç muamelesi görüyor. tüm gün yemek tıkmaya çalışıyorlar ağzına. eve gelince çocuk rahatlıyor resmen. şu süreçte başka çare de yok. ama bu sahiplenme muhabbeti cidden can sıkıcı oluyor. abartılı mı düşünüyorum sizce?

edit: bakıcı konusu için ortaç cevap olsun, kv ultimatomu çok sert verdi eşime. ben varım, bakıcı tutarsanız gözüm arkada kalır, bi daha yüzümü göremezsiniz vb. çok kavgalar savaşlar ettik. başta anlaştık kv ile. benim istediğim gibi bakılacaktı. sözde kaldı tabi. he he deyip bildiklerini yapıyorlar ben yokken eminim.

edit 2: işi bırakma şansım yok. piyasaya göre çok çok iyi bir işte çalışıyorum ve eğer bırakırsam buraya geri dönme şansım yok. ücretsiz izin hakkım da yok.

edit 3: bakıcı için son edit gelsin: ben hamile iken bakıcı diye konuştuk. ilk 6 ay ben bakacaktım. ama o süreçte bebek doğdu ve kv bizim evin 2 ay boyunca atsan bile gitmeyen demirbaşı yaptı kendini. çocuk bazı sıkıntılar atlattı ,Allah beterlerinden korusun, hepten ipin ucu koptu. eşim kvyi çocuk bakımı bilirkişisi atadı. ben başta karşı çıktım ama işe başlamama 1 ay kala güzel dillerle beni ikna etti. senin istediğin gibi bakılacak vs diye. ben o ültimatomlardan habersizdim o süreçte. ben de tamam dedim. şimdi de bakıcı tutalım desem eşim de kvde de küfür ediliyormuş gibi tepki veriyorlar. yok biz bakamıyor muyuz, bizden iyi mi bakacak. eşim, bakıcı varken çocuğa bişi olursa ihmaldir düşer bi yerini vurur vs diye tüm sorumluluk sende falan gibi. ağır konuşup vebalde bırakıyor. bişi olduktan sonra her zaman olur Allah korusun ama tek başına bir kararla o vebal altına giremiyorum.

son edit:

genel olarak yazıyorum: bakıcı mı anneanne babaanne mi değil zaten mevzu.. imkanlar değişir, kimi içine sindiği için bırakır ailesine kimi ekonomik anlamda düşünerek hareket eder. bakıcıya baktıran da iyi annedir, akrabasına baktıran da bi o kadar çocuğunu seviyordur. çocuğun üst aileyi sevmesi tabiki normaldir. ama anne çalıştığı için sanki üst ailesini anneden daha çok sevmesi normalmiş gibi bir algı yaratılması saçmalıktır. anne bebeğine en iyi şekilde bakım imkanı için çalışabilir. çocuğu sevmek benimsemek başkadır. babane, hala teyze olarak seversin. ama çocuğu sahiplenmek çok başkadır.benim buraya yazmak istediğim sorun, aile baktığında ipin ucunun kaçmasıydı. sizdeki durum neydi diye merak ettim açıkçası. yanında ben olduğum halde çocuğa müdahale edildikçe ve ben aksini söylediğimde diretilince açıkçası hoşlanmıyorum. sallamayadabilirdim. millet ne derse amaaann deyip geçebilirdim de. ama huy işte yapamıyorum ve rahatsız oluyorum. bunu dile getirmek istemiştim. ve fikir almak istemiştim. yanıt yazan herkese teşekkür ederim.
 
Son düzenleme:
Çocuğu olmayan bir insan olarak yorum yapacağım. Çocuğu onlar baktığına göre bana ilgilenmeleri normal geldi. Bazı insanlar pimpirikli veya fazla müdahaleci olabiliyor. Önemli olan niyetleri bence. Bunu kötü niyetle yapıyor olabilirler mi? Çocuk bize alışsın,en çok bizi sevsin veya annesini dinlemesin bizi dinlesin gibi mesela... Bilemedim. :işsiz:
 
İnsan emek ettiğini sahiplenir zaten.
Dolayısıyla onların davranışları ne kadar yanlış olsa da anlaşılır bir durum.
Bu sebeple her durumda bakıcı bakıcı bakıcı diyorum.
bakıcı dedim başından beri de savaşlar çıktı evde. güvenilir biri vardı başta baktıracak o da bu kararsızlıkta başkasıyla anlaştı. sonra ortada kaldık. zaten kv ultimatomu vermiş eşime "bakıcı bakarsa yüzümü göremezsiniz" diye
 
Çocuğu olmayan bir insan olarak yorum yapacağım. Çocuğu onlar baktığına göre bana ilgilenmeleri normal geldi. Bazı insanlar pimpirikli veya fazla müdahaleci olabiliyor. Önemli olan niyetleri bence. Bunu kötü niyetle yapıyor olabilirler mi? Çocuk bize alışsın,en çok bizi sevsin veya annesini dinlemesin bizi dinlesin gibi mesela... Bilemedim. :işsiz:
öyle bir niyet yoktur ama çocuk tüm gün kvde de. tepesinden inmiyormuş. ben gelince ona gitmiyor tabi. bariz bi şekilde bozuk atıyor öyle olunca. iyi de annesiyim sonuçta, ve çocuk özlüyor tabiki. ne bekliyorsa. beni bırakıp onlarla yaşamasını mı =)
 
art niyet seziyorsanız haklısınız. ama sadece sevdikleri ve baktıkları için böyleyse birşey diyemem.
bir de bazı insanlar komşuya bile böyle davranabiliyor.
kişilikleri bu ise çok da yapacak birşey yok gibi.
mümkün mertebe mesafe koyup, çözüm olarak bakıcı bulmak gerekir sanki.
 
İnsan emek ettiğini sahiplenir zaten.
Dolayısıyla onların davranışları ne kadar yanlış olsa da anlaşılır bir durum.
Bu sebeple her durumda bakıcı bakıcı bakıcı diyorum.
Yüz tane bakıcidqn iyidir aile. İnanjn şuan çok isterdim kaynanam gelsin baksn yavruma. Evet bakıcı olsa sen onu yonlendiriyrsn şunu yap şu saatte yedi diye belki ama. Yok ya. Ne bakicilar var çocuğu döven mi bağıran mi. Biz bile bazen sabredemeyip bagiriyorz sonra uzuluyrz yada evlat diyip sabredy, yinede konu sahibi kendibilir
 
bakıcı dedim başından beri de savaşlar çıktı evde. güvenilir biri vardı başta baktıracak o da bu kararsızlıkta başkasıyla anlaştı. sonra ortada kaldık. zaten kv ultimatomu vermiş eşime "bakıcı bakarsa yüzümü göremezsiniz" diye
kaç yaşında çocuğunuz
kreş zamanı geldiyse kreş düşünebilirsiniz
meb anaokulları eylül öncesi açılmayacak maalesef ki
 
bakıcı dedim başından beri de savaşlar çıktı evde. güvenilir biri vardı başta baktıracak o da bu kararsızlıkta başkasıyla anlaştı. sonra ortada kaldık. zaten kv ultimatomu vermiş eşime "bakıcı bakarsa yüzümü göremezsiniz" diye
Sırf şu laf için bile bakıcı tutardım ben, öyle bir karakterim var:)
Çocuklarım haftada 1 temizlik gününde anneanne babaanneye gidiyor, düşünün ayda 2 kere gidiyor yani yalnız olarak bir eve.
Ona rağmen kendileri büyütmüş gibi tripler yiyorum, kurallarım çiğneniyor, müdahalelerim engelleniyor ve çok sert şekilde geri püskürtüyorum.
Bu şekilde çocuklarıma bakılsa anne ben olmam öyle söyleyeyim, esamem okunmaz.
Çocuğum benim uygun gördüğüm şekilde büyütülmüyor ve disipline edilemiyorsa, kocam da bakıcıya hayır diyorsa, çok çok ihtiyacım yoksa inanın çalışmam ya da o bakıcıyı zorla sokarım eve.
İnanın aileler alternatifimde olmaz, katil olurum.
 
Yüz tane bakıcidqn iyidir aile. İnanjn şuan çok isterdim kaynanam gelsin baksn yavruma. Evet bakıcı olsa sen onu yonlendiriyrsn şunu yap şu saatte yedi diye belki ama. Yok ya. Ne bakicilar var çocuğu döven mi bağıran mi. Biz bile bazen sabredemeyip bagiriyorz sonra uzuluyrz yada evlat diyip sabredy, yinede konu sahibi kendibilir
Hiç de öyle değil, çocuğuma herhangi bir şey katamayan bir aile ile büyümesindense, en azından direktiflerimi uygulayan bakıcı tercih ederim.
Haberiniz var mı dadı kamerası diye bir şey var:) canlı izliyor, kayıt da alıyorsunuz:)
 
baktıları için kendilerinde o hakkı görüyorlar ne yazık ki
yani tamam emeklerine sağlık. her ne kadar karşı çıktığım şeyler olsa bile. babanesi vs. ama akıl verir gibi kendimden genç çocuk konusunda tecrübesiz bir kız çocuğunun, bana, benim çocuğum hakkında şunu giydir, şunu yedir, şöyle yap demesi... ne bileyim hem sinir oluyorum hem ya sabır deyip kreş çağını bekliyorum. işi bırakamam. iyi bir işim var. çıkarsam bir daha bu şekilde bir iş bulamam
 
Sırf şu laf için bile bakıcı tutardım ben, öyle bir karakterim var:)
Çocuklarım haftada 1 temizlik gününde anneanne babaanneye gidiyor, düşünün ayda 2 kere gidiyor yani yalnız olarak bir eve.
Ona rağmen kendileri büyütmüş gibi tripler yiyorum, kurallarım çiğneniyor, müdahalelerim engelleniyor ve çok sert şekilde geri püskürtüyorum.
Bu şekilde çocuklarıma bakılsa anne ben olmam öyle söyleyeyim, esamem okunmaz.
Çocuğum benim uygun gördüğüm şekilde büyütülmüyor ve disipline edilemiyorsa, kocam da bakıcıya hayır diyorsa, çok çok ihtiyacım yoksa inanın çalışmam ya da o bakıcıyı zorla sokarım eve.
İnanın aileler alternatifimde olmaz, katil olurum.
işii bırakma şansım yok. piyasaya göre çok çok iyi bir işte çalışıyorum ve eğer bırakırsam buraya geri dönme şansım yok. ücretsiz izin hakkım da yok. maalesef katlanıyorum
 
işii bırakma şansım yok. piyasaya göre çok çok iyi bir işte çalışıyorum ve eğer bırakırsam buraya geri dönme şansım yok. ücretsiz izin hakkım da yok. maalesef katlanıyorum
Şu anneleri böyle duruma düşürmeseler ne olur...
Bakıcı için biraz daha zorlayın eşinizi derim eğer olmuyorsa da aileye sert bir çizgi çizip kurallar, yapmanızı istediklerinizi belirtin.
Çünkü sizinkiler hayrına bakmıyor aksine başka bir alternatifi küfür olarak sayıyorlarsa, sizin gayet onlara direktif verme hakkınız da doğuyor böylece.
Her atağı geri püskürtün, annesi olduğunuzu ve sizin sözünüzden çıkmanın sadece çocuğu üzeceğini anlatın.
 
böyle olacağını tahmin etmek zor değildi aslında..
ileride bir çocuğum olursa kesinlikle anneleri karıştırmadan ben bakarım çocuğuma, çalışırsam da bakıcı tutarım..
ama burada önemli olan eşinizin tutumuydu.. eşiniz de bu konuda sizi desteklemiş olsaydı böyle sorunlar yaşamazdınız...
en azından fikrini değiştirmeye çalışın.. ben annelerimizin bakmasını istemiyorum sonuçta benim çocuğum ve şu şu sebeplerden ötürü kırıldım, annelerimiz bu işe dahil olmazsa onlarla da çok daha sağlıklı iletişim kurabiliriz falan diyebilirsin..
 
Şu anneleri böyle duruma düşürmeseler ne olur...
Bakıcı için biraz daha zorlayın eşinizi derim eğer olmuyorsa da aileye sert bir çizgi çizip kurallar, yapmanızı istediklerinizi belirtin.
Çünkü sizinkiler hayrına bakmıyor aksine başka bir alternatifi küfür olarak sayıyorlarsa, sizin gayet onlara direktif verme hakkınız da doğuyor böylece.
Her atağı geri püskürtün, annesi olduğunuzu ve sizin sözünüzden çıkmanın sadece çocuğu üzeceğini anlatın.
aslında çok direktif veriyorum. dinliyorlar mı? hı hı diyorlar... ama ben yokken işlemiyor biliyorum. eşime de söylüyorum. sen söyle diyorum. o da söylüyor. ama eşim artık sıkıldı. arada kalıyorum diyor. bazen bu yüzden tartışıyoruz mesela. çocuğu yesin diye zorluyorlar. aksam eve geliyoruz korona tatili dönemi boyunca gül gibi yiyen çocuk şimdi yine başladı kafa çevirmeye. tadına bile bakmak istemiyor. eşime diyorum zorluyorlar diye. söylüyorum ne yapayım daha diyor. onu da dinlemiyorlar. ben öff demeye başlayınca haydi bakalım evde tartışma. eşimle de aramız açılıyor artık. kısır döngü oldu. 1 buçuk yaşında. bekliyorum 2ye bassın ertesi gün kendini kreşte bulacak.
 
öyle bir niyet yoktur ama çocuk tüm gün kvde de. tepesinden inmiyormuş. ben gelince ona gitmiyor tabi. bariz bi şekilde bozuk atıyor öyle olunca. iyi de annesiyim sonuçta, ve çocuk özlüyor tabiki. ne bekliyorsa. beni bırakıp onlarla yaşamasını mı =)
Siz de farkındasınız zaten. Çocuk sizin çocuğunuz ve sizinle olan ilişkisi kimseyle olmayacak. Ne kadar uğraşılırsa uğraşılsın. Eğer para karşılığı bakıyorsa ve çok rahatsızsanız bakıcı tutun madem. Eşinize de nelerden rahatsız olduğunuzu anlatırsınız. Ama para karşılığı bakmıyorsa idare edilebilir bir sorun bence. Sonuçta sizi büyük bir maddi yükten de kurtarıyor aynı zamanda.
 
böyle olacağını tahmin etmek zor değildi aslında..
ileride bir çocuğum olursa kesinlikle anneleri karıştırmadan ben bakarım çocuğuma, çalışırsam da bakıcı tutarım..
ama burada önemli olan eşinizin tutumuydu.. eşiniz de bu konuda sizi desteklemiş olsaydı böyle sorunlar yaşamazdınız...
en azından fikrini değiştirmeye çalışın.. ben annelerimizin bakmasını istemiyorum sonuçta benim çocuğum ve şu şu sebeplerden ötürü kırıldım, annelerimiz bu işe dahil olmazsa onlarla da çok daha sağlıklı iletişim kurabiliriz falan diyebilirsin..
herhalde hiç yoksa 50 kere konuşmuşumdur eşimle. ben hamile iken bakıcı diye konuştuk. ilk 6 ay ben bakacaktım. ama o süreçte bebek doğdu ve kv bizim evin 2 ay boyunca atsan bile gitmeyen demirbaşı yaptı kendini. çocuk bazı sıkıntılar atlattı ,Allah beterlerinden korusun, hepten ipin ucu koptu. eşim kvyi çocuk bakımı bilirkişisi atadı. ben başta karşı çıktım ama işe başlamama 1 ay kala güzel dillerle beni ikna etti. istediğin gibi bakılacak vs diye. ben o ültimatomlardan habersizdim o süreçte. ben de tamam dedim. şimdi de bakıcı tutalım desem eşim de kvde de küfür ediliyormuş gibi tepki veriyorlar. yok biz bakamıyormuyuz, bizden iyi mi bakacak. eşim, bakıcı varken çocuğa bişi olursa ihmaldir düşer bi yerini vurur vs diye tüm sorumluluk sende falan gibi. ağır konuşup vebalde bırakıyor. bişi olduktan sonra her zaman olur Allah korusun ama tek başına bir kararla o vebal altına giremiyorum.
 
X