Selamlar herkese,
İçinden cikamadigim bı konu var.size danışmaya geldim.ben mi abartılı tepkiler veriyorum acaba diye.
42 yasinda 20 yıllık evliyim.esimle birbirimizi severek ve ailesinin çıkardığı onca probleme rağmen evlendik.ilk yıllar hem maddi hemde ailesi ile ilgili çok problemler yaşadık.5 yıllık evli iken ben artık dayanamayıp ailesi ile olan baglarimi tamamen kopardım.Allah var eşimde çok yıprandı ama bana baskı yapmadi hiç ailemle Barış diye.bu kuşluk 10 yıl sürdü.onlar yaşlandı biz olgunlastik derken sular duruldu.baristik.son beş yıldır görüşüyoruz.bu beş yildada ailesinden bişey görmedim.herkes dersini almış uzun kuşluk yillarindan.bu süreçte kayın pederimi kaybettik.cok kalabalık bir sülale.tabi cenazede ona göre oluyor.3 gün hiç evime gitmeden orada kaldım.ustume ne düşüyorsa fazlası ile yaptım.onlarin bana bı zararı yoktu.bende bu süreçte evin gelini olarak herşeye kostüm.esim çok mutlu oldu tabi.babasinin 40 i cikmadan annesi hastalandı.ilik kanseri teşhisi kondu.kemoterapi süreçleri oldu.bu serectede elimden geleni yaptım.bir kaç kez hastanede başında kaldım.gunduz kadını var evde.geceleri gittik yanlız kalmasın diye.yemek yaptım götürdüm.birkackez tahlilleri için kostüm.o hastanedeyken eşimin eve getirdiği çamaşırlarını idrarli kanlı demeden yıkadım gönderdim.yani bana ihtiyaç olan heryerde itiraz etmeden güzellikle üstüme düşeni yaptım.ama eşime hiç yetmiyor.4 kardeşler.gorumcem bize 3 saatlik bir mesafede yaşıyor.cok çok nadir geliyor.hep bı bahanesi var.iki abisi maddi anlamda ilgilenirler özel doktoruna gotururler ama angarya işlere asla girmezler.hastanede kalmazlar.kemoya goturmezler.ne kadar angarya varsa bizim üstümüzde.hafta içi hatanedeyse kadın kalıyor yanında ama hafta sonu eşim kalıyor.her şeye bizden fedakarlık bekliyor.bu hafta sonu gorumcwmin kızının nişanı vardı.tabi kayınvalidem bizim arabayla geldi.kadin nefes alırken bile zorlanıyor.kadini o halde 4 saat yola götürdüler.esimle gitmeden evvel konuşmuştuk hatta o istedi dönüşte kayınvalidem başka bir çocuğunun arabasıyla dönecek biz yakın bir yere gezmeye gidecektik.cunku çok oldu birlikte biseyler yapmayali.cocugu gezdirecektik biraz.ama neolduysa eşim vazgecti.abisi siz planinizi bozmayın biz gotururuz demesine rağmen inat etti.ve bunu enson ben duydum.ben çok sinirlendim tabi.cunku bu bir değil iki değil.tek çocuk olsa veya diğerleri biz bakmayız dese anliyacagim.ama yok adam her defasında başkası yapabilecekken bile herşeyi üstüne alıyor.bizi ihmal ederek yok sayarak yapıyor bunu.donunce kavga ettik tabiki.vicdani el vermiyormus.ya katillerin eline bırakıyor sanki.onlarda evladı.bana niye yok o vicdan.bak bu kadın yaşanan onca seye rağmen benim aileme kosuyor.cogu şeye ses cikarmiyor.bende üstüne fazla gitmeyeyim biraz esimlede ilgileneyim demiyor.bi de yılların yorgunlugu galiba artık bu şekilde değer gormemeyi kaldıramıyorum.yirmi yıldır ilk defa sen git biraz annemde kal biraz uzak duralım dedim.iceri gittim yattım bı saat kadar sonra sigara için kalktım.baktim alkol alıyor.oglumla konuşuyor telefonda.beni şikayet ediyor.o ne yapıyormuş.onun bı suçu yokken ben ailen de ailen diyormusum.bari gidip beni aldatsaymista bı suçu olsaymis.ki yıllar önce yaptida.hic tartışmaya girmedim tekrar.gitti yattı.butun gece oturdum ağladım balkonda.gercek gusuncelerinin bu olmasına beni hiç anlamayisina çok icerledim.sizce benmi abartılı tepkiler veriyorum yoksa haklimiyim.cok yoruldum artık.bu adamın hayatında hep alt sıralarda olmayı kaldıramıyorum.
İçinden cikamadigim bı konu var.size danışmaya geldim.ben mi abartılı tepkiler veriyorum acaba diye.
42 yasinda 20 yıllık evliyim.esimle birbirimizi severek ve ailesinin çıkardığı onca probleme rağmen evlendik.ilk yıllar hem maddi hemde ailesi ile ilgili çok problemler yaşadık.5 yıllık evli iken ben artık dayanamayıp ailesi ile olan baglarimi tamamen kopardım.Allah var eşimde çok yıprandı ama bana baskı yapmadi hiç ailemle Barış diye.bu kuşluk 10 yıl sürdü.onlar yaşlandı biz olgunlastik derken sular duruldu.baristik.son beş yıldır görüşüyoruz.bu beş yildada ailesinden bişey görmedim.herkes dersini almış uzun kuşluk yillarindan.bu süreçte kayın pederimi kaybettik.cok kalabalık bir sülale.tabi cenazede ona göre oluyor.3 gün hiç evime gitmeden orada kaldım.ustume ne düşüyorsa fazlası ile yaptım.onlarin bana bı zararı yoktu.bende bu süreçte evin gelini olarak herşeye kostüm.esim çok mutlu oldu tabi.babasinin 40 i cikmadan annesi hastalandı.ilik kanseri teşhisi kondu.kemoterapi süreçleri oldu.bu serectede elimden geleni yaptım.bir kaç kez hastanede başında kaldım.gunduz kadını var evde.geceleri gittik yanlız kalmasın diye.yemek yaptım götürdüm.birkackez tahlilleri için kostüm.o hastanedeyken eşimin eve getirdiği çamaşırlarını idrarli kanlı demeden yıkadım gönderdim.yani bana ihtiyaç olan heryerde itiraz etmeden güzellikle üstüme düşeni yaptım.ama eşime hiç yetmiyor.4 kardeşler.gorumcem bize 3 saatlik bir mesafede yaşıyor.cok çok nadir geliyor.hep bı bahanesi var.iki abisi maddi anlamda ilgilenirler özel doktoruna gotururler ama angarya işlere asla girmezler.hastanede kalmazlar.kemoya goturmezler.ne kadar angarya varsa bizim üstümüzde.hafta içi hatanedeyse kadın kalıyor yanında ama hafta sonu eşim kalıyor.her şeye bizden fedakarlık bekliyor.bu hafta sonu gorumcwmin kızının nişanı vardı.tabi kayınvalidem bizim arabayla geldi.kadin nefes alırken bile zorlanıyor.kadini o halde 4 saat yola götürdüler.esimle gitmeden evvel konuşmuştuk hatta o istedi dönüşte kayınvalidem başka bir çocuğunun arabasıyla dönecek biz yakın bir yere gezmeye gidecektik.cunku çok oldu birlikte biseyler yapmayali.cocugu gezdirecektik biraz.ama neolduysa eşim vazgecti.abisi siz planinizi bozmayın biz gotururuz demesine rağmen inat etti.ve bunu enson ben duydum.ben çok sinirlendim tabi.cunku bu bir değil iki değil.tek çocuk olsa veya diğerleri biz bakmayız dese anliyacagim.ama yok adam her defasında başkası yapabilecekken bile herşeyi üstüne alıyor.bizi ihmal ederek yok sayarak yapıyor bunu.donunce kavga ettik tabiki.vicdani el vermiyormus.ya katillerin eline bırakıyor sanki.onlarda evladı.bana niye yok o vicdan.bak bu kadın yaşanan onca seye rağmen benim aileme kosuyor.cogu şeye ses cikarmiyor.bende üstüne fazla gitmeyeyim biraz esimlede ilgileneyim demiyor.bi de yılların yorgunlugu galiba artık bu şekilde değer gormemeyi kaldıramıyorum.yirmi yıldır ilk defa sen git biraz annemde kal biraz uzak duralım dedim.iceri gittim yattım bı saat kadar sonra sigara için kalktım.baktim alkol alıyor.oglumla konuşuyor telefonda.beni şikayet ediyor.o ne yapıyormuş.onun bı suçu yokken ben ailen de ailen diyormusum.bari gidip beni aldatsaymista bı suçu olsaymis.ki yıllar önce yaptida.hic tartışmaya girmedim tekrar.gitti yattı.butun gece oturdum ağladım balkonda.gercek gusuncelerinin bu olmasına beni hiç anlamayisina çok icerledim.sizce benmi abartılı tepkiler veriyorum yoksa haklimiyim.cok yoruldum artık.bu adamın hayatında hep alt sıralarda olmayı kaldıramıyorum.
