Ben mi kötü niyetliyim

zelzeleee

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
28 Haziran 2016
2.640
5.614
78
Bebeğim 1 yaşında, gece 2-3 kez uyanır. Uyku eğitimi verdim ama atak dönemlerinde coşuyor. Uyandığında Emer ve geri uyur. Sabahları 6-6 buçuk arası uyanır. Ve ben artık, oğlum gece uyandığında onu uyutuyor ama kendim geri uyuyamıyorum. Saat 23:39 dan beri uyanığım. Sürekli düşünce halindeyim. Lohusa depresyonuna 1 yıl sonunda giriyorum sanırım. Ölsem de uyusam diye düşünüyorum artık. Anneler sizde de oldu mu bu durum?
 
Son düzenleme:
Var tabiki. Minik tırtılım 7 aylık. Gece iki saatte bir uyanır. Sabah 6 dan sonra hiç uyumuyor. Gece uyanınca bir daha uyuyamıyorum. Sabah uyumaya çalışıyorum. Hem evin önünde yol çalışması var. Hemde uyumaya çalışınca oğlum mızırdanıyor. Tam uyuyacagim telefon çalıyor. Maalesef haftaya ise başlayacağım. Uykuya hasret kaldım. Ama aklıma ölüm gelmiyor. Senin durum biraz daha ciddi sanırım.
 
Sizinle aynı durumda olan binlerce yeni anne vardır eminim. benim çevremde bile bisuru. Ne yazıkki bebeğiniz belli bir yaşa gelene kadar uykuya hasretiniz artacak Sabriniz azalacak. Anneliğin kutsallığı sadece karnında taşıyıp doğurmaktan ibaret değil malesef :) benden size nacizane bir tavsiye; bu kadar bunalıp daraldiginizda bebeğini doğurup evine hiç goturememis yoğun bakımlarda hergun bebeğinin bir tık daha iyileşmesi için sabahi sabah eden anneleri düşünün. Sayıları o kadar çok ki.. evimizde sağlıklı olsun da beni uykumdan alikoysun diye düşünün. Bu zorlu yolculuk elbet bitecek, bebeğiniz büyüdükçe size ihtiyacı azalacak. Bu yasa bu günlere geri dönmeyecek belki de özleyeceksiniz. Bu zorlu yolculukta size sabır ve güç diliyorum :)
 
Kizim nerdeyse iki yasina girecek hala uykusuzum.Gece agladiginda uyaninca bir daha uykuya dalmak bazen saatlerimi aliyor. Ben de yari depresyon halinde dolaniyorum, herkesin yasadigi seyler normal gecicek.
 
Gece 2 3 kez uyanmasında bir sorun yok ki. Her bebek böyle. Ben bunun 10 mislini yaşıyordum. Sağlık sorunu vardı. Sabaha kadar aglardi. Aylarca sürdü hem de. Siz sukredin bence.


O kadar uykusuz gecelerim oldu ki gündüzleri halüsinasyon goruyordum.
 
Bebekten önce anne adaylarına bir kılavuz hazırlayasın geliyor :)
‘2 bazen 3 yıl uyku yok, ona göre’ ilk madde sanırım.
Evet çoğunluk böyle. Bazı şanslı anneler var, çocuğu uyuyor gece boyu falan onlarla muhatap olmuyorum, sonra çocuğa ‘hadi oğlum falancanın oğlu hep uyuyormuş’ falan demeye başlıyorum :))
 

O falanca ben oluyorum galiba. Gerçi benim kızım var.

Evet utanarak söylüyorum ki ben şanslı insanlardanım. Kızım akşam yatar sabah kalkar, neredeyse 6-7 aylıktan itibaren bu böyle. Tabi ki dönemsel coşmalar, çıldırmacalar, gecenin bi körü uyanıp uyumamalar falan oldu. Ben de o dönemler uçurumun kenarında gezdim. Uykusuzluk bana hiç yakışmadı. Allah dağına göre kar verdiği için bana bu çocuğu göndermiş diye düşünüyorum. Siz dayanıklı kadınlarsınız vesselam, şapka çıkartıyorum :)
 


3 yaşında oğlum 2 yaşında gece uykusunu öğrendi. Su an 7 aylık bir tane daha var rutinde 1.5 saatte bir uyanıp yarım saat memede kalıyor.
Şu an diş çıkarıyor ve zombi gibiyim :)
3 yıldır uyumuyorum. Zaten ikinci çocuğu da hazır uyanığım ikisine bir bakarım diye erken istemiştim:))

Bu arada maşallah. Bakalım hangi uykusuz annenin nazari değecek bebeye :))
 
Aynen katiliyorum :)) 8 aylik bebegim var.Uykusuzluktan basim agriyor artik.
 
Uyku düzeni biyolojik saat bozulunca depresyona zemin hazırlamış oluyorsunuz..
Lohusa olmasanız bile bu ruh halinizi bozabilir.. sürekli düşünme halinde olursunuz beyin susmaz uyumaz..
Sizi oyalayacak birşeyler bulun.. sessizlikte oturmayın..
 
Anneliğin bir parçası sanırım . Doktora danıştınız mı uykusuzluk için ne yapabilirim diye
 
Benimkiler 2-3kez uyansalardı şükür edecektim. Hele küçük en az on kez deyim. Şimdi o da büyüdü artık uykulara doyamıyorum. O kadar uyumamışım hele ki küçükte üç yıl. Darısı başınıza diyelim. Ben de o çocuğu uyuyanlar konuşurken kendimi kapatıyordum dünyaya. Bir de çocukla işini yapamayanlari anlayamiyorum ayolcular vardi.
 
Benim de 2 tane ergen kızım var , biri 3 , diğeri 6 yaşında . Bu yaşlar gerçekten zormuş .. bebeklik dönemlerinde zombiligin kitabını yazmış bir kadınım :) bir gece sabaha karşı uyudu sandım ( büyük velet ) , sevinçle girdim yorganın altına ,tam dalacakken, eşim kabus görmüş yapıştı omuzlarıma sarsıyor benı .. zaten uykusuzum ,uykuyla uyanıklık arasında onu başka biri gibi gördüm ,çığlığım bütün mahalleyi inletti .tekmelerle yataktan attım . O yatağa çıkmaya çalışırken ben de kaçmaya çalışıyordum ,tepe üstü yere çakıldım :) bu sırada bizim minnoş uykuya dalmış :| çıt çıkmasa deli gibi bağırarak uyutmaz bizi ..neyse eşim kovalıyor ben kaçıyorum evde :) başkası sanıyorum onu,o kadar beynim yanmış :)) daughter dur lütfen benim x,diye kendini tanıtıyor :) akşama kadar yanıma yanastirmadim, o kadar büyük korku yaşadım adam kafayı yedim sanıp işe bile gidemedi. Gul diye anlatayim dedim .Acayip zor bir süreçti .sabır lazım bolca .. geçecek bu zamanlar da ..
 
7 ay gece gündüz 15 er dakika uyurdu .Oda normal uyuması gereken zamanlarda .Artık birara iyice kafa gidikti bende o aglarken bende aglıyordum .Bigün panik atakla atılmış gitmisim .
40_50 kilo filan kalmısım .Ablamlar hâla o hallerime gülüyor zombi gibiydin diye .
Geçecek ,geçecek yine de oglumun o günlerini bile özlüyorum .
Eşim sadece cocuga bak hicbirsey istemiyorum demisliği var .
 
Sizin ki yine iyimiz benim kızım 8 aylik oldu halen 15 er dakika uyuyor ve gündüz de hiç uyumuyor ama şikayetçi değilim sağlıkları yerinde olsunda bugünlerde geçecek:)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…