- 8 Ekim 2010
- 864
- 183
- 323
- 38
- Konu Sahibi siyahbeyazbilgisayar
- #1
arkadaşlar 2 yıllık evliyim severek evlendik. Eşimde ben de ÇAlışıyoruz.
nişanlıyken bir gün bana gel hastaneye gidip test yaptıralım çocuk için bir sıkıntı varsa tedaviye başlarız demişti çok sinirlenmiştim özür dilemişti konu kapanmıştı.ki öncesinde hemen çocuk yapmayacağımızı konuşmuştuk.
Eşim çocuk istiyor ben şimdilk istemiyorum çünkü çok tartışıyoruz..Çocuk meselesi açılınca ben dedimki o testleri yaptırsaydık benim çocuğum olmayacak olsa da evlenir miydin dedim cevap düşünürdüm çocuk önemli sonuçta oldu
ben olsaydım eşimin çocuğu olmayacak olsa bile evlenirdim.ben mi abarttım bilmiyorum ama çok üzüldüm ağladım.Çünkü bana göre insanlar birbirini çok sevdiği için çocuk yapmalıydı.çocuk yapmak için evlenmemeliydi.Ona göre çok sevmek iyi değil normal sevmeli insan. çok vakit geçirmek iyi değil özlemeli.evliliğin en büyük sebeplerinden biri çocuk olmalı.
benim üzüntüm 3 4 gün sürdü özür diledi yanlış anladın seni çok seviyorum dedi .ona göre ben saplantılıymışım artık yavaş yavaş normale dönüyormuşum olgunlaşıyormuşum. ha bir de başka insanlar ailesi de dahil kim bana ne derse desin idare etmeliymişim eleştirmemeliymişim çünkü ben okumuş biriymişim.
Eşime çok kırgınım ve artık içimde ne öfke ne sinir yok.saçma sapan bir sakinlik içindeyim. mutlaka bende hatalar yaptım bazı konuları uzattım üstüne çok düştüm. o benimle ilgilenmedi sabah kadar günlerce yatağa gelmedi bile ben bekledim ilgilendim o sürekli umursamazdı ben ise ona düşkün. o kendi takılmak istiyordu ben birlikte. ilgisiz davranmayı kendi başıma çıkıp gezmeyi eğlenmeyi denedim bu onun daha da çok hoşuna gitti...
şu an nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum.sizlere danışmak istedim ben mi abartıyorum..
nişanlıyken bir gün bana gel hastaneye gidip test yaptıralım çocuk için bir sıkıntı varsa tedaviye başlarız demişti çok sinirlenmiştim özür dilemişti konu kapanmıştı.ki öncesinde hemen çocuk yapmayacağımızı konuşmuştuk.
Eşim çocuk istiyor ben şimdilk istemiyorum çünkü çok tartışıyoruz..Çocuk meselesi açılınca ben dedimki o testleri yaptırsaydık benim çocuğum olmayacak olsa da evlenir miydin dedim cevap düşünürdüm çocuk önemli sonuçta oldu
ben olsaydım eşimin çocuğu olmayacak olsa bile evlenirdim.ben mi abarttım bilmiyorum ama çok üzüldüm ağladım.Çünkü bana göre insanlar birbirini çok sevdiği için çocuk yapmalıydı.çocuk yapmak için evlenmemeliydi.Ona göre çok sevmek iyi değil normal sevmeli insan. çok vakit geçirmek iyi değil özlemeli.evliliğin en büyük sebeplerinden biri çocuk olmalı.benim üzüntüm 3 4 gün sürdü özür diledi yanlış anladın seni çok seviyorum dedi .ona göre ben saplantılıymışım artık yavaş yavaş normale dönüyormuşum olgunlaşıyormuşum. ha bir de başka insanlar ailesi de dahil kim bana ne derse desin idare etmeliymişim eleştirmemeliymişim çünkü ben okumuş biriymişim.
Eşime çok kırgınım ve artık içimde ne öfke ne sinir yok.saçma sapan bir sakinlik içindeyim. mutlaka bende hatalar yaptım bazı konuları uzattım üstüne çok düştüm. o benimle ilgilenmedi sabah kadar günlerce yatağa gelmedi bile ben bekledim ilgilendim o sürekli umursamazdı ben ise ona düşkün. o kendi takılmak istiyordu ben birlikte. ilgisiz davranmayı kendi başıma çıkıp gezmeyi eğlenmeyi denedim bu onun daha da çok hoşuna gitti...
şu an nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum.sizlere danışmak istedim ben mi abartıyorum..
