Ben ne yapmalıyım sizce?

xuesheng

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
9 Kasım 2013
253
78
34
Merhabalar öncelikle :) Benim sorunum belki size biraz değişik gelecek. Yıllardır tek başıma okuyorum ailemden uzakta. Aslında yıllardır kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum diyebilirim. Mesela kendi paramı kendim kazandım üniversite hayatım boyunca, ve başarılı bir öğrenci oldum hep. Bu yıllarda çok şey öğrendim arkadaşlığı, aşkı, para kazanmayı ve onu idare etmeyi falan falan. Çok neşeli biriyimdir, herşeyden zevk alacak birşey mutlaka bulurum :) Bir erkek arkadaşım oldu. 2 yıl beraberdik sonra beni bıraktı toparlamakla uğraşırken 2 yıl geçti üzerinden. bu arada biraz hatalar yaptım ya boşluktan yada bilmiyorum işte(hala pişmanlıklarım var). Başka insanlar ile görüştüm ama hep bir görüşme olarak kaldı, belki bi kafede 1-2 saat yada bir kaç gün mesajlaşmak, sonra kimseyle olmadı. Çünkü kimseye aynı duyguyu hissedemedim. Aynı duyguyu aramak yanlıştı belki ama işte ben biraz mükemmelliyetçiyim bu konuda sanırım. O kadar mutlu olamadım hiç. Söylenenlere, atılan güzel mesajlara falan inanmıyorum, halbuki belkide karşı taraftaki iyi niyetli ama inanmıyorum. Yanlış anlamayın bir erkeğe ihtiyaç duyduğum falan yok, ama insan bazen aşık olmak istiyor. Şimdi bir çocukla konuşuyorum ondan biraz etkilendim yalan değil, ama inanın bir erkeğe nasıl davranılır unutmuşum :) onun içinde foruma yazmıştım daha önceden hatta. yalnız Ondan da çok mesaj atınca sıkılıyorum öfff diyebiliyorum mesela ama etkilendim bundan eminim. Güzel şeyler söyleyince hep art niyet arıyorum sözlerinde inanmıyorum. Mesaj atmayınca da niye atmıyor diye düşünüp duruyorum. Biraz da tatminsizlik var galiba memnun olamıyorum bir şeylerden. Sorumsuzluk başladı, tahammül edemiyorum herşeye öyle. Mutsuz değilim yalnız bi garip oldum :) Psikoloğa gitmeyi düşünüyorum. sizin fikirleriniz nelerdir acaba? Yani okurken ilk ne hissettiniz? bunu merak ediyorum.
 
anladığım kadarıyla yaşın ufak değil 24-25 herhalde. artık karakter de oturmuştur istediğini de anlamışsındr hayattan. ama bazen insanların karşısına birlikte olmaları gereken insan çıkıyor ve dünya gailesi. bi şekilde o iş olmazsa diğerleri hep yarım yamalak boşlukta gibi hissediliyor. sen anlatılınca ben bunu düşündüm. bence içinden atamadğn duygularn var o yüzden yeni ilişikilerine kendini vermiyorsun
 
şunu hissettim 2 yıllık ilişkini hala bitiremediğini aklından beyninden kalbinden hala silemedigini düşündüm aklın ondayken ondan ayrılma nedenlerindeyken ve onla yaşadıgın ilişki birazda güvenini sarstığı için başkasına güvenme korkusu yaşadığını düşündüm
 
anladığım kadarıyla yaşın ufak değil 24-25 herhalde. artık karakter de oturmuştur istediğini de anlamışsındr hayattan. ama bazen insanların karşısına birlikte olmaları gereken insan çıkıyor ve dünya gailesi. bi şekilde o iş olmazsa diğerleri hep yarım yamalak boşlukta gibi hissediliyor. sen anlatılınca ben bunu düşündüm. bence içinden atamadğn duygularn var o yüzden yeni ilişikilerine kendini vermiyorsun

Evet 24 yaşım. peki ne zaman dolar bu boşluk ki. Hep böyle devam mı edecek :KK66:
 
şunu hissettim 2 yıllık ilişkini hala bitiremediğini aklından beyninden kalbinden hala silemedigini düşündüm aklın ondayken ondan ayrılma nedenlerindeyken ve onla yaşadıgın ilişki birazda güvenini sarstığı için başkasına güvenme korkusu yaşadığını düşündüm

O kişiyi beklemiyorum, aklıma da gelmiyor açıkçası. ilişkimi değil de ondaki kadar mutlu olamadım hiçbir zaman. o mutluluğa özlem olabilir belki :/
 
Cunku sen eski iliskini yasamak istiyorsun.
Ondan bir seyler ariyorsun belki.
Onun gibi davranmasini mesaj atmasini sana kendini guvendirmesini istiyosun.
Ondan bi parca ariyorsun bence.
Bunu bulamayinca karsindakine asik olamiyorsun
Senin alistigin insani sen baskalarinda ariyorsun ama herkesin karakteri farkli bu sebepten yasadiklarin normal buluyorum
Nasil degisir dersen guvenini kazanan birine mutlaka bir sans vermelisin
 
O kişiyi beklemiyorum, aklıma da gelmiyor açıkçası. ilişkimi değil de ondaki kadar mutlu olamadım hiçbir zaman. o mutluluğa özlem olabilir belki :/


işte ondaki derken hala ondan bir şeyler arıyorsun o ilişki iyi ve kötü yanlarıyla yaşandı bitti yeni bir kişi yeni ilişki gelişi gidişadı farklı olucak
bunu kabullenmeli ve bunu anlamalısın

eger güven kaybın varsa bunu zamanla anlıyacaksın güvenceksin ön yargılı yaklaşmamak gerek ve yeni birisini de eskiyle kıyaslamam gerek

kalbine ve duyglarına bırak kıyas yapma ve akıp gitsin nereye götürecek ne yapıcak sal kendini hayata bence
 
Aşk dolu sözlere özellikle sevgiliden gelen iltifatlara bende hiç inanmamışımdır. Sanki sevgili olmanın gereklerini yerine getiriyor gibi görüyorum çünkü çirkinsende gelip sana çirkinsin demeyecek ya elbet güzeller güzeli sevgilim diyecek :KK70:Aşkıda, iltifatıda davranışlarda ararım. Gerçekten güzel olduğumu hissettirecek 2 saniyelik bakış, gerçekten sevdiğini gösterecek davranışlar... İşte inandıklarım bunlar, kelimeler değil. Sende benim gibisin sanırım. Psikologluk bir durum göremedim. Zamana bırakıp tanımak bir şans vermek en doğrusu. Zamanla anlarsın o aşk kelimeleri o iltifatlar gerçekmiymiş yoksa içi boş kelimeler miymiş.. İlişkinin en başında bunu anlaman imkansız yani tatlım şans ver zaman göstersin :KK66:
 
Cunku sen eski iliskini yasamak istiyorsun.
Ondan bir seyler ariyorsun belki.
Onun gibi davranmasini mesaj atmasini sana kendini guvendirmesini istiyosun.
Ondan bi parca ariyorsun bence.
Bunu bulamayinca karsindakine asik olamiyorsun
Senin alistigin insani sen baskalarinda ariyorsun ama herkesin karakteri farkli bu sebepten yasadiklarin normal buluyorum
Nasil degisir dersen guvenini kazanan birine mutlaka bir sans vermelisin

"Ondan birşeyler arıyorsun belli ki"
Bu cümle kesinlikle doğru. teşekkürler :)
 
işte ondaki derken hala ondan bir şeyler arıyorsun o ilişki iyi ve kötü yanlarıyla yaşandı bitti yeni bir kişi yeni ilişki gelişi gidişadı farklı olucak
bunu kabullenmeli ve bunu anlamalısın

eger güven kaybın varsa bunu zamanla anlıyacaksın güvenceksin ön yargılı yaklaşmamak gerek ve yeni birisini de eskiyle kıyaslamam gerek

kalbine ve duyglarına bırak kıyas yapma ve akıp gitsin nereye götürecek ne yapıcak sal kendini hayata bence

Psikologluk birşey yok yani öyle mi :)
 
Psikolog vs. şu durum için gerekli değil bence. Kendini, sorununu bilen aklı başında birisin. Hayatıma artık biri girmeli veya bu cocuk tam bana göre onunla olmalıyım diye kendini zorlarsan dha kötü olur. Sen uğraştıkça ters teper malesef. Akışına bırak illaki çıkacaktır biri :) eskiyi unutmak kadar yeniyi bulmakta zor :)
 
Aşk dolu sözlere özellikle sevgiliden gelen iltifatlara bende hiç inanmamışımdır. Sanki sevgili olmanın gereklerini yerine getiriyor gibi görüyorum çünkü çirkinsende gelip sana çirkinsin demeyecek ya elbet güzeller güzeli sevgilim diyecek :KK70:Aşkıda, iltifatıda davranışlarda ararım. Gerçekten güzel olduğumu hissettirecek 2 saniyelik bakış, gerçekten sevdiğini gösterecek davranışlar... İşte inandıklarım bunlar, kelimeler değil. Sende benim gibisin sanırım. Psikologluk bir durum göremedim. Zamana bırakıp tanımak bir şans vermek en doğrusu. Zamanla anlarsın o aşk kelimeleri o iltifatlar gerçekmiymiş yoksa içi boş kelimeler miymiş.. İlişkinin en başında bunu anlaman imkansız yani tatlım şans ver zaman göstersin :KK66:

Evet cümlelerinde kendimi gördüm gerçekten :) Hissettirmek önemli ya kesinlikle öyle.
 
Merhabalar öncelikle :) Benim sorunum belki size biraz değişik gelecek. Yıllardır tek başıma okuyorum ailemden uzakta. Aslında yıllardır kendi ayaklarımın üzerinde duruyorum diyebilirim. Mesela kendi paramı kendim kazandım üniversite hayatım boyunca, ve başarılı bir öğrenci oldum hep. Bu yıllarda çok şey öğrendim arkadaşlığı, aşkı, para kazanmayı ve onu idare etmeyi falan falan. Çok neşeli biriyimdir, herşeyden zevk alacak birşey mutlaka bulurum :) Bir erkek arkadaşım oldu. 2 yıl beraberdik sonra beni bıraktı toparlamakla uğraşırken 2 yıl geçti üzerinden. bu arada biraz hatalar yaptım ya boşluktan yada bilmiyorum işte(hala pişmanlıklarım var). Başka insanlar ile görüştüm ama hep bir görüşme olarak kaldı, belki bi kafede 1-2 saat yada bir kaç gün mesajlaşmak, sonra kimseyle olmadı. Çünkü kimseye aynı duyguyu hissedemedim. Aynı duyguyu aramak yanlıştı belki ama işte ben biraz mükemmelliyetçiyim bu konuda sanırım. O kadar mutlu olamadım hiç. Söylenenlere, atılan güzel mesajlara falan inanmıyorum, halbuki belkide karşı taraftaki iyi niyetli ama inanmıyorum. Yanlış anlamayın bir erkeğe ihtiyaç duyduğum falan yok, ama insan bazen aşık olmak istiyor. Şimdi bir çocukla konuşuyorum ondan biraz etkilendim yalan değil, ama inanın bir erkeğe nasıl davranılır unutmuşum :) onun içinde foruma yazmıştım daha önceden hatta. yalnız Ondan da çok mesaj atınca sıkılıyorum öfff diyebiliyorum mesela ama etkilendim bundan eminim. Güzel şeyler söyleyince hep art niyet arıyorum sözlerinde inanmıyorum. Mesaj atmayınca da niye atmıyor diye düşünüp duruyorum. Biraz da tatminsizlik var galiba memnun olamıyorum bir şeylerden. Sorumsuzluk başladı, tahammül edemiyorum herşeye öyle. Mutsuz değilim yalnız bi garip oldum :) Psikoloğa gitmeyi düşünüyorum. sizin fikirleriniz nelerdir acaba? Yani okurken ilk ne hissettiniz? bunu merak ediyorum.

Ben okurken şunu hissettim; aslında güçlü ve neşeli görünen/görünmeye çalışan insanların bir tarafının eksik olduğunu ya da arızalı olduğunu düşündüm.

Aslında sen öğrenciyken dahil pek çok şeye göğüs germişsin ama bir boşluk içindeymişsin. Ailen neredeydi? Seni okutmak onların göreviyken sen bir takım şeyleri kendin üstlenmişsin.

Ben buradan kaynaklı bir sorun olduğunu düşünüyorum açıkça.
 
Psikolog vs. şu durum için gerekli değil bence. Kendini, sorununu bilen aklı başında birisin. Hayatıma artık biri girmeli veya bu cocuk tam bana göre onunla olmalıyım diye kendini zorlarsan dha kötü olur. Sen uğraştıkça ters teper malesef. Akışına bırak illaki çıkacaktır biri :) eskiyi unutmak kadar yeniyi bulmakta zor :)


Haha :) evet. O kısımda da zorlanıyorum. Birinci günden konuşmalarımın kesilmesinin en büyük sebebi bak amacın gezmek tozmaksa ben o kişi değilim senin için diyorum. Sanırım bu yüzden de korkuyorlar ve gidiyorlar. Yanlış mı yapıyorum doğru mu onu da bilmiyorum. belkide bana aşık olacak benimde açık olabileceğim birini baştan böyle kaybediyorum :)
 
Ben okurken şunu hissettim; aslında güçlü ve neşeli görünen/görünmeye çalışan insanların bir tarafının eksik olduğunu ya da arızalı olduğunu düşündüm.

Aslında sen öğrenciyken dahil pek çok şeye göğüs germişsin ama bir boşluk içindeymişsin. Ailen neredeydi? Seni okutmak onların göreviyken sen bir takım şeyleri kendin üstlenmişsin.

Ben buradan kaynaklı bir sorun olduğunu düşünüyorum açıkça.

Ailem var, onların eksikliği değil aslında bu tamamen benim isteğim. Ben kendim çalışmak istedim, manevi olarak yanımdalardı zaten ama maddi yönden çalışmak benim tercihimdi. çünkü kardeşlerim de üniversite okuyordu yük olmak istemedim. Yaptığım işi de biliyorlardı öğretmenlik yaptım genel olarak. Hı Tabiki yardımları oldu ama dediğim gibi ben istedim. Güçlü biriyim o yönden ama duygularım yıprandı. Duygularım karıştı. Her türlü insanla karşılaştığım için.
 
Haha :) evet. O kısımda da zorlanıyorum. Birinci günden konuşmalarımın kesilmesinin en büyük sebebi bak amacın gezmek tozmaksa ben o kişi değilim senin için diyorum. Sanırım bu yüzden de korkuyorlar ve gidiyorlar. Yanlış mı yapıyorum doğru mu onu da bilmiyorum. belkide bana aşık olacak benimde açık olabileceğim birini baştan böyle kaybediyorum :)
İlk günden evlilikten ve kaç çocuğunuz olacağından bahset bide
 
Yaşadığın hiç bir şeyden pişman olma. Doğru ya da yanlış, onlar hayatı öğretiyor bize.
Geçmişte yaşadığın olumsuzlukları hayatına yeni giren insanlardan çıkarma bence ben bu hatayı çok yaptım ve birini kaybettim 6 yıl oldu keşke ona guvenseydim diyorum. Ama artık çok geç. Evet senin kimseye ihtiyacın yok bunu benimsemiş olman çok güzel seni güçlü kılar ama insan güvenecek biri olsun istiyor hayatında. Yeniden birine güvenmeyi öğrenmem lazım ya da güvenmek istemeyi diyelim. Ama hiç bir zaman kendini kaptırma. Hayatta en güvendiğin kişi kendin olsun...
 
X