Ben neden kabullenemiyorum ??

Cancancan333 .!.:

2 buçuk yıllık evliyiz 28 yaşımı doldurmama az kaldı. Evlenirken hiçbir zaman çocuk yapma niyetiyle evlenmedim ve böyle bir düşüncede olmadım ve çocuk fikri hep uzak geldi ailelerden uzakta yaşıyoruz ve memurum. Geçen yıl kasım ayında bir gebelik geçirdim ve suyu kalmadığı için bebeğimi düşürdüm. 8 haftalıkken. O süreç evet yıpratıcıydı ama etkilenmedim diyebilirim içten içe zaten istememiştim planlı değildi diyorum. Ben vicdansız mıyım arkadaşlar ??? Evde 2 kedim var onları canımdan çok sever gözüm gibi bakarım sokaktaki kedilerime günlük mama tavuk haşlar doyururum. Ama iş çocuğa geldiği zaman bana bi telaş kaygı basıyor yok olmuyor kabullenemiyorum etrafımdakiler gibi heves edip bebek istemiyorum sonra düşünüyorum neden istemiyorum ben diye. Asla bir evladım olsun istemiyorum gibi bi fikre de cesaretim yok hamile kalıp çocuk yapmayada cesaretim yok. Ve şu an reglim 2 gün gecikti düzenli adet gören biri olarak bu durum beni yine şüpheye düşürüyor akıntım ve kasık ağrım var bi önceki gebelik belirtilerini yaşıyorum aşağı yukarı … sadece mide bulantım ve göğüs hassasiyetim yok. O kadar çıkmazdayım ki arkadaşlar nolur bana bi akıl verin hamileysem bu sürece nasıl alışacağım ne yapacağım kendimi nedense hiç anne olabilir gibi görmüyorum o sıfatı kabul edemiyorum kendi içimde bu arada uzun zamandır korunuyoruz zaten çok nadir geri çekilme yöntemimi uyguluyorduk bu ayda 1 kere uyguladık yani olduysa o ara mı oldu nasıl oldu bilmiyorum test sonucumu bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

GamzeAsl .!.:

Neden vicdansız olasınız ki? Herkes anne olma isteği ve duygusu yaşamayabilir ömrü boyunca isteyerek çocuk sahibi olmayan veya yıllarca kendini hazır hissetmeyen bir sürü insan var. Ama çocuk istemiyorsanız geri çekilme yöntemini kullanmamamız gerekiyor çünkü bu bir korunma yöntemi değil. Doğum kontrol hapı, deri altı implantı, prezervstif gibi bir çok yöntem var. Bunları denemeniz gerekiyor

Genişletmek için tıkla...

Cancancan333 .!.:

2 buçuk yıllık evliyiz 28 yaşımı doldurmama az kaldı. Evlenirken hiçbir zaman çocuk yapma niyetiyle evlenmedim ve böyle bir düşüncede olmadım ve çocuk fikri hep uzak geldi ailelerden uzakta yaşıyoruz ve memurum. Geçen yıl kasım ayında bir gebelik geçirdim ve suyu kalmadığı için bebeğimi düşürdüm. 8 haftalıkken. O süreç evet yıpratıcıydı ama etkilenmedim diyebilirim içten içe zaten istememiştim planlı değildi diyorum. Ben vicdansız mıyım arkadaşlar ??? Evde 2 kedim var onları canımdan çok sever gözüm gibi bakarım sokaktaki kedilerime günlük mama tavuk haşlar doyururum. Ama iş çocuğa geldiği zaman bana bi telaş kaygı basıyor yok olmuyor kabullenemiyorum etrafımdakiler gibi heves edip bebek istemiyorum sonra düşünüyorum neden istemiyorum ben diye. Asla bir evladım olsun istemiyorum gibi bi fikre de cesaretim yok hamile kalıp çocuk yapmayada cesaretim yok. Ve şu an reglim 2 gün gecikti düzenli adet gören biri olarak bu durum beni yine şüpheye düşürüyor akıntım ve kasık ağrım var bi önceki gebelik belirtilerini yaşıyorum aşağı yukarı … sadece mide bulantım ve göğüs hassasiyetim yok. O kadar çıkmazdayım ki arkadaşlar nolur bana bi akıl verin hamileysem bu sürece nasıl alışacağım ne yapacağım kendimi nedense hiç anne olabilir gibi görmüyorum o sıfatı kabul edemiyorum kendi içimde bu arada uzun zamandır korunuyoruz zaten çok nadir geri çekilme yöntemimi uyguluyorduk bu ayda 1 kere uyguladık yani olduysa o ara mı oldu nasıl oldu bilmiyorum test sonucumu bekliyorum

Genişletmek için tıkla...