Merhaba ablalarım.. İkinci başlığım olacak bu yardımcı olursanız sevinirim
Çok takıntılıyım, en ufak bir olayı bile büyütüp kendime dert ediniyorum. Ya da birisi benimle ilgili bir şey söylese iyi yada kötü bir hafta hep o sözü düşünüyorum başka hiçbirşey düşünemiyorum.. Tartışma yaşasak dünya başıma yıkılıyor gibi geliyor ya da sınıfımından bir erkek arkadaştan bir davranış görsem normalde kimseye yapmayan biri mesela, tek bana yaptığında acaba birşeyler mi var diye kaç hafta düşünüyorum hep
Umursamaz olmayı, kötü şeyler söyleseler de aman hıh diyip geçmek istiyorum ama yapamıyorum sadece dıştan öyle görünüyorum ama içim içimi yiyor..
Ya da karşımdakiyle konuşurken ya çok ezik hissediyorum ya da çok özgüvenli hatta hissediyorum özellikle sınıf arkadaşlarımın karşısında. Ortası yok.. Normalde birçok insanın imrendiği biriyim, ama bazen dünyanın en kötü insanıymışım gibi geliyor. Bazen de en mükemmel en başarılı hissediyorum dediğim gibi ortası yok
Hayatım çok zor geçiyor her günüm bir maraton gibi geçiyor bu hissettiklerimden dolayı


Ya da karşımdakiyle konuşurken ya çok ezik hissediyorum ya da çok özgüvenli hatta hissediyorum özellikle sınıf arkadaşlarımın karşısında. Ortası yok.. Normalde birçok insanın imrendiği biriyim, ama bazen dünyanın en kötü insanıymışım gibi geliyor. Bazen de en mükemmel en başarılı hissediyorum dediğim gibi ortası yok

Hayatım çok zor geçiyor her günüm bir maraton gibi geçiyor bu hissettiklerimden dolayı
