Ben niye yaşıyorumki??isyan değil ama bu soruyu kendime sormaktan bıktım

Bu moral bozukluğu ile iş görüşmelerinizin yolunda gitmemesi çok doğal. Bunu bir başarısızlık olarak görmeyin. Pek çok kişi aynı şeyleri yaşıyor, ha deyince iş bulunmuyor. Bu konudaki çabalarınızdan vaz geçmeyin bana kalırsa.

Ablanızın söylediklerine de hiç aldırmayın bence. Bir aile içinde ona, buna yük olmak diye birşey olmaz böyle durumlarda. Aslında, ablanız kendisi aileye karşı mahçup, ezik bir durumda ki, hırsını sizden çıkartıyor. Siz nişanlınızdan ayrıldığınız için sıkıntılısınız, boşluktasınız. Ablanız da evlilik dışı bir hamilelik yaşıyor, terk edildi, ya da evli biriyle lişkiye girdi, bunlardan dolayı bunalımda. Eğer ilişkileriniz geçmişten beri sorunlu idiyse birşey diyemem, ama bu son dönemde başladıysa sorunlar, ileride, hele de yeğeniniz doğduktan sonra, daha fazla birbirinize destek olabilirsiniz belki. Sanki başka açtığınız topikte bu evlilik dışı hamileliğe biraz fazla tepkiliymişsiniz gibi aklımda kalmış. Eğer ablanızı çok yargılaydıysanız, ondan da kaynaklanabiliyordur size bu şekilde hareket etmesi. Ablanız bu hamilelikte ne kadar hatalı olursa olsun onu yargılamaya hakkınız olmadığını düşünüyorum. Kimin ne zaman hangi hataya düşeceği hiç belli olmaz. Bir gün bakarsınız ki, siz çok daha kötüsünü yapmışsınız. Bu işler hiç belli olmaz, lütfen biraz daha esnek olmaya çalışın. Yeğenler neredeyse insanın kendi çocuğu kadar çok seviliyor. Hamilelik nasıl gerçekleşmiş olursa olsun, kendinizi bu mutluluktan mahrum etmeyin derim ben. Belki de sizi tekrar hayata bağlayacak olan şey yeğeninizin doğumu olacaktır. Ablanızla ilişkinizi biraz düzeltebilip, doğacak olan yeğeninize odaklanabilirseniz belki de yaşama sevincinize tekrar kavuşabilirsiniz. Bence bu olayı, nişanlınızdan ayrıldığınız bu zor döneminizde bir külfet değil aksine bir nimet olarak görmeye çalışın.

cnm ben asla yargılamadım ama o her fırsatta bana sataşıyor..ayrıca o çok mutlu..çocuğun baasız olması umrunda değil.tek istediği şey onu dünyaya getirmek ve o bunun mutluluğunu yaşıor..yanii o zor durumda görmüyor kendisini..
 
cnm aynen yazdığın gibi.defalarca yemek yaptım gittim boynuna sarıldım ağladım ama her fırsatta bana saldıryor..yaa evlenip gideceksin yada abime yük olmayıp para getireceksin eve diyor inan dayanacak gücüm kalmadı..

nasıl bir abla bu:53:ne biçim mantığı var sana o mu bakıyor ki yük olma abime diyor.birde merak ettim kendisi çalışıyor mu acaba:23:
annende çok tuhafmış evde kızını bir başına bırakıyor hiç arayıp sormuyor bile öldün mü kaldın mı diye:20:
ay canım amacım seni daha fazla üzmek değil ama çok tuhaf bir ailen varmış
sen yinede kafana takma üzülme bir işe girip çalış kafanı dağıt iş olmazsa ücretsiz kurslar oluyor onlara git bir şekilde kendini meşgul et canım:31:
 
cnm ben asla yargılamadım ama o her fırsatta bana sataşıyor..ayrıca o çok mutlu..çocuğun baasız olması umrunda değil.tek istediği şey onu dünyaya getirmek ve o bunun mutluluğunu yaşıor..yanii o zor durumda görmüyor kendisini..

yok yok ablan hiç normal değil canım:50:
başka biri olsa şu durumda ailesine karşı mahçup olur.çocuğu babasız doğacağı için üzülür çevreden utanır sıkılır ama bu durumdan mutluluk duyanını da ilk defa görüyorum:26:
 
Konu içeriği nedeniyle" Kendi ailesiyele ilgili sorun yaşayanlar" başlığına taşınmıştır.
Lütfen konuları içerikleri ile ilgili başlıklara açmaya özen gösterelim.
 
cnm aynen yazdığın gibi.defalarca yemek yaptım gittim boynuna sarıldım ağladım ama her fırsatta bana saldıryor..yaa evlenip gideceksin yada abime yük olmayıp para getireceksin eve diyor inan dayanacak gücüm kalmadı..

cnm ben asla yargılamadım ama o her fırsatta bana sataşıyor..ayrıca o çok mutlu..çocuğun baasız olması umrunda değil.tek istediği şey onu dünyaya getirmek ve o bunun mutluluğunu yaşıor..yanii o zor durumda görmüyor kendisini..

Eh, artık ablanız, bir çeşit bunalım mı desem bilemedim, bir tuhaf davranıyor. Siz, şu an olan olaylar nedeniyle hiç kendi kendinizi yemeyin. Ablanız dedi diye evlenip gitme ya da para kazanma diye bir zorunluluğunuz neden olsun ki? Tabi iş ararsınız, kısmet olduğunda da evlenirsiniz hayırlısıyla ama bunları takıntı yapmayın.

Önce biraz moral kazanmaya çalışın bana kalırsa. Çevrede bir takım bedava kurslar olabilir, onlarla ilgilenin, öğrenmekten zevk alabileceğiniz birşeyler bulup o kurslara devam edin, biraz özgüveniniz yerine gelsin. Ya da müsaitse evde/bahçede bir hayvan beslemek belki iyi gelebilir size. İş aramaya ondan sonra başlarsınız, şimdi böyle demoralize bir halde en iyi bildiğiniz iş bile olsa, bunu karşınızdaki işverene yansıtmanız güç oluyordur. İş bulamamayı hiç başarısızlık addetmeyin. Zaten bu işsizlik ortamında kim kolay iş bulabiliyor ki.

Evde öyle sırf bisküvi yemekten falan da vazgeçin. İyi beslenemezseniz, kendinizi daha zor toparlarsınız. Hem yemek yapmak da elinizden geliyormuş bak, bu sitede pek çok değişik tarif var, onların bazısını deneyebilirsiniz mesela. Zaten anneniz size bu konuda güvenmese abinizin bakım işini size emanet eder miydi, bunu da düşünün.

Kimse değersiz değildir. Bakın burada biz sizi tanımayız etmeyiz, yine de aklımızın erdiği kadar bu konuda size fikir vermeye çalışıyoruz. Siz de bugün veya yarın başka bir konuda bizlere fikir vereceksiniz. Kendiniz bırakmayın lütfen.
 
ablanda pek bi yüzsüzmüş tamam herkesin başına gelebilir Allah korusun ama insanda biraz mahcubiyet olur, abinle aran nasıl peki oda yük olduğunu mu düşünüyo ,kafana takma diycem ama saçma olucak en azında böyle karalar bağlayıp umutsuz olma iyi düşün iyi olsun canım hep dua et çabalamaktan da vaz geçme pes etme iş aramaya devam et kendin için bişeyler yap madem kimsenin seni düünmediğini düşünüyosun önce sen kendini düşün kendine değer ver güçsüz insan yoktur umutsuz insan vardır güçlü olduğunu sakın unutma bi an önce kendi ayakların üzerinde durmaya bak böylelikle iş çevreside edinmiş olursun bu sana güzel şeyler getirebilir
 
Back
X