- Konu Sahibi sevdicegim
- #1
Merhaba Kk'nın Güzel Üyeleri... Yine Bir Sorunumla Karşınızdayım.. :26:
Erkek Arkadaşımın Ailesine Karşı Ön Yargılarım Olmuştu... Fakat Tanıdıkça Onları Çok Sevmeye Başladım... Elimden Gelse Her Günümü Onların Yanında Geçiririm.. Fakat Yüz Göz Olmamak Adına Felaket Şekilde Frenliyorum Kendimi.. Bilenler Bilir Ama Kısa Bir Özet Geçeyim.. Ben 3 Yaşımda Babamı Kaybettim.. Ve Yıllar Boyu Onun Eksikliğini Yaşadım.. Annemden De Olması Gereken Sevgiyi Tam Anlamında Göremedim.. Sanırım Bundan Kaynaklı Olmak Üzere; Babasına Büyük Bir Hayranlığım Var.. Ömrüm Boyu Düşününce Bile Bazen Utandığım, Bazen İse Boğazımda Yumruk Oluşmasına Sebep Olan O "Baba" Kelimesini Boynuna Atlayarak Söylemek İçin Sabırsızlanıyorum.. Öyle Şeker Ki, O Hep Konuşsun Ben Dinleyeyim.. Annesi De Öyle.. Çeşit Çeşit Şeyler Yapar Çağırır, Elimi Birşeye Sürdürmez Çok Temiz Kalpli.. Sorun Ne Diyecek Olursanız..........
Lise Sona Giden Bir Kayın Adayım Var.. Ve Kız Arkadaşı Var Haliyle.. (Bu Arada Biz Kısmetse Bu Sene Eylül Ekim Gibi Sözleneceğiz..) Ve Utanarak Söylüyorum Ki O Kızı Kıskanıyorum Arkadaşlar
Ya Onu Daha Çok Severlerse, Ya Beni Eskisi Gibi Sevmezlerse Diye... Özellikle Babası Sadece Beni Sevsin İstiyorum 
Bunları Düşünmek İçin Erken Biliyorum Ama Kurtulmak İçin Bu Düşüncelerden Zaman Kaybetmek İstemiyorum.. Yok Yere Bir Anne Evladına Kinlenmek İstemiyorum.. Neden Böyle Oldum Ben.. Hayatımda İlk Defa Birilerini Paylaşmaktan Korkuyorum
Erkek Arkadaşımın Ailesine Karşı Ön Yargılarım Olmuştu... Fakat Tanıdıkça Onları Çok Sevmeye Başladım... Elimden Gelse Her Günümü Onların Yanında Geçiririm.. Fakat Yüz Göz Olmamak Adına Felaket Şekilde Frenliyorum Kendimi.. Bilenler Bilir Ama Kısa Bir Özet Geçeyim.. Ben 3 Yaşımda Babamı Kaybettim.. Ve Yıllar Boyu Onun Eksikliğini Yaşadım.. Annemden De Olması Gereken Sevgiyi Tam Anlamında Göremedim.. Sanırım Bundan Kaynaklı Olmak Üzere; Babasına Büyük Bir Hayranlığım Var.. Ömrüm Boyu Düşününce Bile Bazen Utandığım, Bazen İse Boğazımda Yumruk Oluşmasına Sebep Olan O "Baba" Kelimesini Boynuna Atlayarak Söylemek İçin Sabırsızlanıyorum.. Öyle Şeker Ki, O Hep Konuşsun Ben Dinleyeyim.. Annesi De Öyle.. Çeşit Çeşit Şeyler Yapar Çağırır, Elimi Birşeye Sürdürmez Çok Temiz Kalpli.. Sorun Ne Diyecek Olursanız..........
Lise Sona Giden Bir Kayın Adayım Var.. Ve Kız Arkadaşı Var Haliyle.. (Bu Arada Biz Kısmetse Bu Sene Eylül Ekim Gibi Sözleneceğiz..) Ve Utanarak Söylüyorum Ki O Kızı Kıskanıyorum Arkadaşlar
Ya Onu Daha Çok Severlerse, Ya Beni Eskisi Gibi Sevmezlerse Diye... Özellikle Babası Sadece Beni Sevsin İstiyorum Bunları Düşünmek İçin Erken Biliyorum Ama Kurtulmak İçin Bu Düşüncelerden Zaman Kaybetmek İstemiyorum.. Yok Yere Bir Anne Evladına Kinlenmek İstemiyorum.. Neden Böyle Oldum Ben.. Hayatımda İlk Defa Birilerini Paylaşmaktan Korkuyorum 
utanmasam yarım ayrım konuşacağım 
aynen öyle benim buna çözüm bulmam lazım derhal yoksa işin içinden çıkamam 
