bende mi sorun.....yok mu bi Allah ın kulu....?

elele

canlarım benim....
Kayıtlı Üye
16 Ağustos 2009
1.619
6
156
Diğer
selamlar...
düşünüyorum düşünüyorum bende ne var ne hatam var..artık koptum sanki ev işi yapmak istemiyorum heryer dağınık umurumda değil ..düşünüyorum bazen anlamlı bazenboş boş...eski konularımdan bilen bilir zorrr 1 sene geçirdimzor ağır bi hamileleik hamileyken dolandırılma ;borçlandık üstüne 10 bin tl kadar kredi ödüyoruz ...üstüne bebeğim doğunca eşim işsiz kaldı şükür şuan işi var...çok gazlı ve erken diş çıkarma sancıları üstüne kızımın kıskançlıkları hırçınlıkları..artık sıklaşan tartışmalaımızın olduğu bir eş..şua aralar hiç durmayan heryere emekleyen zaptetmekte zorlandığım oğlum ..yüzüme bile bakmayan bi eş..Allah var yemek vs çocuk konusunda yardımcı oluyor arada.ama ben çoooooook bunaldım çok..kafama taktığım ise;hiç arkadaşım yok ...8 senedir istanbuldayım ilk taşındığım yerde 3 sne oturdum çok iyiydiler ilgiliydiler hele karşı komşum ..taşındıktan sonra 2. çocuğumun doğumuna kadar gittim..hamile olduğumu gördüler..ama 3 haneden birisi de arayıp öldü mü kaldı mı doğurdu mu die bi telefon dahi açmadığı ve 4 senedir bu oturduğum yere hiç gelemdikleri için artık gitmeme kararı aldım ..oturduğum yerde herkesin yaşı büyük..ev sahibinden ne kadar arkadaş olunur bilemem o da büyük...
lise arkadaşlarım bi yana dağıldı...burada kimsem yok...şöyle derleşebileceğim arad kahvaltılara birbirimizi çağırabileceğim Allah rızası için kötülük beslemeden dostluk yapacağım..o kadar yanlızım ki....eşim yorucu işte çalışır geç gelir konuşacak kimsem yok gelse de yatar tv karşısına konuşmaz ..
bugün izmite 1 sene önce taşınan bi arkadaşımla konuştum 1 sene içinde hemen komşuluk arkadaşlık olayı olduğunu kahvaltılara gittiğini söyle..çok içlendim 8 senedir kimsem yok....kızımı servisle okula yolladığım için hani okuldan tanışsam diyeceğiim...bebekle gidemiyorum die servis olduğu için kimseyi gördüğüm de yok...Allah ım devamlı uyumak istiyorum ev berbat halde parmağımı dahi kaldırmak istemiyorum....bende mi bi sorun var hani yola çıkıp da Alllah rızasını gözetecekher derdimize koşturacağımız bi arkadaş yok mu diyesim var..bende mi sorun var 8 senedir niye kimse yok 1 senede hemen kommşu edinen arkadaşım kadar olamadım....:(
 
direk kendimden örnek vereyim...
bende memleketimden 7 saat uzaklıkta bi şehirdeyim..benimde 3 yaşında bi oğlum var...bulunduğum yer köy gibi biyer....
göçmenler burdakiler ve türkçeyi bilen az kişi var....çevremde herkes emekli yaşlı başlı insanlar....
dost yok arkadaş yok komşu yok...gecede gündüzde allah muhafaza bi sıkıntımız olsa yetiş diye seslensek yetişecek kimsemiz yok....
seni bu forumda sanırım en iyi ben anlarım... bi yandan okuyorum önlisans...oğlum çok yaramaz, ne ders çalışabiliyorum, nede temzilik iş güç...evimin merdivenlerinden aşaığ inmeyeli bazen haftalar geçiyor.....
bende ne hayallerle geldim buraya, canım sıkıldığında bi arkadaşımı kahvaltıya çağırsam eğlenerek gülerek dertleşsek...
ben ona gitsem, akşamlasak, akşam eşler de gelse muhabbetin dibine vursak....ahh ah arkadaşım yaramı deştin gece gece...
kolay değil...şuan bu forumda tavsiye fikir veren çok olacaktır eminim ama başa gelmeyen bilemez....
kurslara kaydol diyecekler, spor salonlarına git diyecekler...nasıl gidebilirz ki, çocuk var nereye bırakacaz...kreşe ver diyecekler...maddi durum yeterli mi bilinmez...
şükür maddi sorunum yok benim ama bende yalnızlıktan çok muzdaribim...
ev temzilesem kime temzileyim ki diyorum, gelen giden mi var....
pastalar börekler yapsam kime yapayım diyorum...bazen böyle bi melankoliğe bağlıyorum ama rabbimi unutmuyorum sonra toparlanıyorum...şükür diyorum rabbim sana binlerce şükür....şuan benim konumumda olmak isteyen binlerce kadın var...evladım var şükür sağlıklıyız, başımızı sokabileceğimiz bir ev var, yiyecek ekmeğimiz var, eşim var sevdiğim yanımda çok şükür... ne kadınlar var eşlerine köle olan ama yaranamayan daya yiyen sokaklara atılan...veya maddi sıkıntısı olmayıp evlat sahibi olmak için gece gündüz gözyaşı döken...
bunları iyi oku canım benim, şükürden ayrılma isyana gitme, elindeki nimetlerin kıymetini bil...
her insanın bi imtihanı var, bu benim sınavım yalnızlık imtihanım deyip şükret....
eğer elindekine kanaat etmezsen, allah elindekini de alabilir allah muhafaza...
 
Siz gerçekten çok bunalmışsınız ara ara bende sizin gibi oluyorum, benimde 3 tane yavrum var çocuklar çoğaldıkça sosyallik sıfıra iniyor
Hele 3 çocukla hiç bir yere sığamıyorsunuz, komşular çağırıyor bazen ama gitmiyorum çünkü çocuklarla rahat edemiyorum.Evimde kafam rahat...
Biz haftasonlarını gezmeye ayırdık ancak benim piskolojime iyi geliyor yoksa bende kafayı yiyorum bazen...
Arkadaşım çok ama onların da çocukları var ve bir araya gelince ne oturduğumuzdan ne yediğimizden hiçbişey anlamıyoruz savaş alanına dönüyor heryer....
Mesela yazın alıyorum çocukları parka götürüyorum onlar oynarken bende hem hava alıyorum hemde başka çocukları olan bayanlarla çocuklar hakkında konuşuyoruz inan terapi gibi oluyor...
Eşlere gelince hiç bi zaman anlamıyacaklar...
 
direk kendimden örnek vereyim...
bende memleketimden 7 saat uzaklıkta bi şehirdeyim..benimde 3 yaşında bi oğlum var...bulunduğum yer köy gibi biyer....
göçmenler burdakiler ve türkçeyi bilen az kişi var....çevremde herkes emekli yaşlı başlı insanlar....
dost yok arkadaş yok komşu yok...gecede gündüzde allah muhafaza bi sıkıntımız olsa yetiş diye seslensek yetişecek kimsemiz yok....
seni bu forumda sanırım en iyi ben anlarım... bi yandan okuyorum önlisans...oğlum çok yaramaz, ne ders çalışabiliyorum, nede temzilik iş güç...evimin merdivenlerinden aşaığ inmeyeli bazen haftalar geçiyor.....
bende ne hayallerle geldim buraya, canım sıkıldığında bi arkadaşımı kahvaltıya çağırsam eğlenerek gülerek dertleşsek...
ben ona gitsem, akşamlasak, akşam eşler de gelse muhabbetin dibine vursak....ahh ah arkadaşım yaramı deştin gece gece...
kolay değil...şuan bu forumda tavsiye fikir veren çok olacaktır eminim ama başa gelmeyen bilemez....
kurslara kaydol diyecekler, spor salonlarına git diyecekler...nasıl gidebilirz ki, çocuk var nereye bırakacaz...kreşe ver diyecekler...maddi durum yeterli mi bilinmez...
şükür maddi sorunum yok benim ama bende yalnızlıktan çok muzdaribim...
ev temzilesem kime temzileyim ki diyorum, gelen giden mi var....
pastalar börekler yapsam kime yapayım diyorum...bazen böyle bi melankoliğe bağlıyorum ama rabbimi unutmuyorum sonra toparlanıyorum...şükür diyorum rabbim sana binlerce şükür....şuan benim konumumda olmak isteyen binlerce kadın var...evladım var şükür sağlıklıyız, başımızı sokabileceğimiz bir ev var, yiyecek ekmeğimiz var, eşim var sevdiğim yanımda çok şükür... ne kadınlar var eşlerine köle olan ama yaranamayan daya yiyen sokaklara atılan...veya maddi sıkıntısı olmayıp evlat sahibi olmak için gece gündüz gözyaşı döken...
bunları iyi oku canım benim, şükürden ayrılma isyana gitme, elindeki nimetlerin kıymetini bil...

her insanın bi imtihanı var, bu benim sınavım yalnızlık imtihanım deyip şükret....
eğer elindekine kanaat etmezsen, allah elindekini de alabilir allah muhafaza...

haklsın canım yerimizde olmak isteyen onlarca kişi var..şükür yavrularım iyi ..ama işte düşünmeye başladımben çok mu kötüyüm kimse çıkmadı olmadı diye düşünür oldum...dediklerine aynen katılıyorum kreş vs kurs falan imkansız anlattığın sebeplerden dolayı..3 sneedir dua ediyorum Allah ım bana Allah rızasını gözetecek iyi bir arkadaş nasip et diye..inşallah sana da bana da olur..
 
Siz gerçekten çok bunalmışsınız ara ara bende sizin gibi oluyorum, benimde 3 tane yavrum var çocuklar çoğaldıkça sosyallik sıfıra iniyor
Hele 3 çocukla hiç bir yere sığamıyorsunuz, komşular çağırıyor bazen ama gitmiyorum çünkü çocuklarla rahat edemiyorum.Evimde kafam rahat...
Biz haftasonlarını gezmeye ayırdık ancak benim piskolojime iyi geliyor yoksa bende kafayı yiyorum bazen...
Arkadaşım çok ama onların da çocukları var ve bir araya gelince ne oturduğumuzdan ne yediğimizden hiçbişey anlamıyoruz savaş alanına dönüyor heryer....
Mesela yazın alıyorum çocukları parka götürüyorum onlar oynarken bende hem hava alıyorum hemde başka çocukları olan bayanlarla çocuklar hakkında konuşuyoruz inan terapi gibi oluyor...
Eşlere gelince hiç bi zaman anlamıyacaklar...

havalar ısınsa ben de şöyle çıksam çocuklarla dediğin hakikaten çok bunaldığımı hissediyorum hep yatsam diyorum gündüzleri...
 
valla anliyorum sizi
beni düsünün birde Turkiyede bile degilim
ve benimde hic arkadasim yok
Türkiyede en azindan komsuluk var
:(

temizlik falan bende buraktim valla
 
Son düzenleme:
valla anliyorum sizi
beni düsünün birde Turkiyede bile degilim
ve benimde hic arkadasim yok
Türkiyede en azindan komsuluk var
:(

temizlik falan bende buraktim valla

yok canım komşuluk burda benim oturduğumyerde de sıfır neredeyse..tabi Allah sana da yardım etsin senin işin daha da zormuş; yabancı bi ülkede olmak..
 
yok canım komşuluk burda benim oturduğumyerde de sıfır neredeyse..tabi Allah sana da yardım etsin senin işin daha da zormuş; yabancı bi ülkede olmak..

eger söyle istedigin zaman görüsebilecegin
kafa dengi
kahve icip sohbet edebilecegin
güvenebilecegin
samimi bir dostun olda
dostumuz olsa yani
sanirim herser daha güzel gelir gözümüze

biz ev isi bebek bakimi yemek su bu derken zaten cok yipraniyoruz
o kadar guzel birsey ki komsunun kapisini calip gel kahve icelim demek
hemen gidiyor yorgunlugun
biraz sohbet vs havasi degisiyor insanin

Türkiyeye gidince komsular geliyor hemen
bahcede cay kek su bu yapilip herkes geliyor
arkadaslar cok
o kadar kalabalikki dünya
burada bir ben bir bebegim birde esim
zilimizi sadece kargocu postaci calar
o derece yani

kadin doktorum
bebegim krese baslayinca arkadas bulursun demisti
insallah diyorum ne diyeyim
 
bana benzettim aynı durumdayız bizde bende yalnızım bazen çıldırıyorum ama çıkarsız görüşecek insan yok denecek kadar az bir ara niyetlendim arkadaş edimdim ben evde yokum diye full dekolde kapımda bitti.ben evde olmayacağım demiştim halbuki ama eşim evde olacaktı bişiy yapardı demiyorum ama amaç neydi çözemedim sonrada tek başıma daha iyi dedim kestim görüşmeyi .kimseye güvenmiyorum
 
eger söyle istedigin zaman görüsebilecegin
kafa dengi
kahve icip sohbet edebilecegin
güvenebilecegin
samimi bir dostun olda
dostumuz olsa yani
sanirim herser daha güzel gelir gözümüze

biz ev isi bebek bakimi yemek su bu derken zaten cok yipraniyoruz
o kadar guzel birsey ki komsunun kapisini calip gel kahve icelim demek
hemen gidiyor yorgunlugun
biraz sohbet vs havasi degisiyor insanin

Türkiyeye gidince komsular geliyor hemen
bahcede cay kek su bu yapilip herkes geliyor
arkadaslar cok
o kadar kalabalikki dünya
burada bir ben bir bebegim birde esim
zilimizi sadece kargocu postaci calar
o derece yani

kadin doktorum
bebegim krese baslayinca arkadas bulursun demisti
insallah diyorum ne diyeyim
haklısın canım bu konuda..derteleşeşecek şöyle karşılıklı yardımlaşacağımız keke vs yaptım hadi gel diyeceğimiz ya da diyen birileri olsa...aynen dedğin gibi zilimiz kargo için fatura için çalar..arada bi de yanlı numara olur..inşalalh bulursun hayırlı bir dost..
 
bana benzettim aynı durumdayız bizde bende yalnızım bazen çıldırıyorum ama çıkarsız görüşecek insan yok denecek kadar az bir ara niyetlendim arkadaş edimdim ben evde yokum diye full dekolde kapımda bitti.ben evde olmayacağım demiştim halbuki ama eşim evde olacaktı bişiy yapardı demiyorum ama amaç neydi çözemedim sonrada tek başıma daha iyi dedim kestim görüşmeyi .kimseye güvenmiyorum

işte ben de korkuyorum.3 sene önce samimi olarak görüştüğüm 2 kişi vardı eşimin işyeri arkadaının hanımları bi tanesi iftira attı bana üzüntüden depresyona girdim ..şuan görüşmüyorum ..bir de karşı binadan bir arkadaş var bu iftira olayını biliyor o da.ama nedense bu iftira olayından sonra iftiracı şahıs sadece karşı binadaki görüştüğüm arkadaşla sık gelip gitmeye başladı..bana iftira attığını bile bile gitmesi sık sık sanki inadına yapar gibi geldi..bi de "aman elele öyle düşünme armudun sapı üzün çöpü dee sır verme yeter acil bi durumda kapısını çalcağn biğ ki kalsın" diyorum.bi yandan da güvenm yok
 
buradaki sanal arkadaşlık daha güvenilir ... tabi bir yere kadar... bıktım insanların çirkinliklerinlerinden çünkü...evine gelirler yemeğini yerler birde arkandan iş çeviriler ...canım sıkılsın daha iyi...napayım:))
 
Back
X