Benden Ahmağı Yok

Farz edelim ki evet en güzel yıllarınız 19-20'li yaşlarınızdı. Bir şekilde de yanlış tercihler yaptınız hayal ettiğiniz gibi geçmedi o yıllar. Ee yani ne olacak şimdi? Sonsuza kadar o günleri değerlendiremedim diye sızlanarak mı geçireceksiniz? Bu mudur kendinize layık gördüğünüz hayat? Kaldı ki ben herkesin en güzel yıllar dediği yılların farklı yaşlara denk geldiğini düşünüyorum. Siz daha 23 yaşındasınız. Yolun başının da başı.
 
40 yaşındayım çocuklar biraz büyüsün bir daha gireceğim sinava diyorum siz 23 geç diyorsunuz. Hiçbir şey için geç değildir
 
İnanın yalnız değilsiniz. Ayrıca geç kalmış da değilsiniz. Önce nasıl mutlu olacağınıza karar verin. 30 40 yaşında istediği bölümü okuyanlar var. Karar verin ve bir yerden başlayın.
 
Sen 23 yaş için geç mi diyorsun inanki boşuna üzülüyorsun bence psikolojik tedavi görmen seni rahatlatır
 
Herkes kendi zamanını yaşar derler. Sende kendi zamanını en doğru yerinde yaşıyor olmalısın. Tabiki hatalar yapacaksın. Hata yapmış olman belki sana zamanini kaybettirdigini düşündürebilir ama senin zamanin o kaybettigini düşündüğün seylerin geleceğini oluşturmasıyla gelecek. 23 yaşındasın 40 yasinda universiteye baslayip meslek edinenler var. Hayatin karsina ne cikaracagi belli mi. Sen su anina odaklan. Demek kaybettiklerinde huzur bulamamissin ki mucadele etme geregi bile duymamışsın. Bunlar boylece kayip degil kazançtır. Senin fiziksel özelliklerin kimsenin umrunda olmamali, insanlar bunun için uzerinde baskı olusturuyorsa ki onlar insan bile degiller onlarin bi kere ruhları bozuk. Bu yuzden otursunlar kendi hallerine yansınlar. Hayat mücadelen senin elinde. Vereceğin kararlarda ani karar vermelerinden ve baskalarinin değerlendirmelerini uzun uzadiya düşünerek en ince süzgeçten gecirmen de fayda görüyorum. Amcan, dayın, halan hatta annen baban... hayatinin yonetmeni sensin. Insanlar fikir verebilirler ama sen inandigin yolda mucadele etmekten geri durmamalisin. Sonucta olmadi mi elimden geleni yapmadim cok calistim ama olmadi dersin ve bunun verdiği rahatlikla baska cizgiler çizersin. Kendini uzmemeye çalış böyle küçük şeyler için.
çok sağolun yazdıklarınız motive etti beni
 
Farz edelim ki evet en güzel yıllarınız 19-20'li yaşlarınızdı. Bir şekilde de yanlış tercihler yaptınız hayal ettiğiniz gibi geçmedi o yıllar. Ee yani ne olacak şimdi? Sonsuza kadar o günleri değerlendiremedim diye sızlanarak mı geçireceksiniz? Bu mudur kendinize layık gördüğünüz hayat? Kaldı ki ben herkesin en güzel yıllar dediği yılların farklı yaşlara denk geldiğini düşünüyorum. Siz daha 23 yaşındasınız. Yolun başının da başı.
çok teşekkür ederim evet hiç istediğim gibi geçmedi en büyük hata benim oldu ama bundan sonrası umarım çok güzel geçer
 
Sen 23 yaş için geç mi diyorsun inanki boşuna üzülüyorsun bence psikolojik tedavi görmen seni rahatlatır
evet 23 yaşın büyük bir yaş olduğunu düşünüyorum özellikle benden küçük olup hayallerini gerçekleştirmiş üniversite okuyup şehir şehir gezmişleri görünce daha bir üzülüyorum ve çok şey kaçırdığımı düşünüyorum
 
bence siz yanlış incelemişsiniz etrafınızı. şuan gencler 27sinden önce hayatını zaten kuramıyor. olan olmuş. gelecekle ilgili bundan sonra daha başka kararlar alırsınız ah vah etmeniz anlamsız.
 
Canım ben de 23 yaşındayım. Şöyle düşünüyorum daha zamanımız var ya yani ne istersen yapabilirsin. Hiç bir şeye geç değil ve her şey düzelebilir herkesin en güzel dönemi farklıdır. Ben de mesela yüksek lisans yapıyorum biraz zorluyor bırakıp bir daha üniversite okumuayı da düşünüyorum. Bakalım yani neden olmasın? Sen de ne karar verceksen daha sakin, rasyonel ve pozitif ver. Kendini sıkıştırma bu kadar.
 
Tekrardan merhaba burda birçok konu açtım geçmiş yaşantım ve hatalarımla ilgili ben 23 yaşındayım annem bana bakamadı bi süre annanem teyzem büyüttü ama hep dövüp aşağılayarak büyüdüm eve dönüncede ne kardeşlerimle aram iyi oldu ne anne babamla hayatta kimsem yok ve bi engel ile dünyaya geldim bacağımda doğuştan sorun var yamuk yürüyorum okul hayatındada hep dalga geçtiler yürüyüşümle yada konuşmamla hergün ama hergün dalga geçildim ama pes etmedim üniversitede herşey düzelecek dedim 20 yaşında 3.senemde kazandım gittim 1 dönem okudum 2.dönem bıraktım bazı sorunlar yaşadım yurtta ailemde çok ısrar etti bırak zaten çok mutlu değilsin orda tekrar hazırlan vs diye onları dinledim gitmedim 2.dönem ama hayatımın hatası oldu affedemiyorum asla kendimi çünkü ardından bir saçma karar daha alıp hiç bilmediğim kötü bi şehire geçiş yaptım yani üniversite okunmayacak bi şehir zaten psikolojim de bozuktu kaldığım yurt seneti 9 bindi amcam en iyisi dondur git eğer kötü olursan psikolojik olarak mutlaka o parayı ödemek zorunda kalırsınız ailen seni gebertir dedi mantıklı geldi dondurup eve döndüm 5.kez hazırlandım şimdi sağlık okuyorum 2 yıllık aile yanında ama pişmanım sonuçta yaşamak istediğim hayata kavuşmuştum 1 nebze ve yaptığım aptallık sonucu yaşım 23 oldu hala istediğim hayatı yaşaysmıyorum ünivden dönenleri görüyorum herkes hayalini gerçekleştirmiş ben ise hala perişan bi haldeyim herşeyin zamanında güzel zamanında yaşanmış olması gerektiğini düşünüyorum ve benim ise güzellikleri çoktan kaçırdığımı artık olmasının bir önemi kalmadı sanki bunca acıdan sonra ve yaptığım ahmaklıktan sonra
Ne yaptıysanız kendiniz yapmışsınız. Kendinize acımayı ve başkalarını suçlamayı bırakın. Bu arada yaptıklarınız gerçekten ahmakça. Artık kendinize gelip önünüze bakın
 
Bir kere yaşın henüz çok genç.Hiç bir şey icin gec kalmis sayılmazsin. Cok iyi bir universiteden ve bölümden mezunum ona rağmen ben de is bulamadım.Genclerin genel sorunu işsizlik bu yüzden kendini asla suçlama.Ayrıca dikkatimi çeken şey, kendinle ilgili kararlarda dönüp içine ne yapmak istediğini sormuyorsun ve etrafını dinliyorsun anladığım kadariyla bunu yapmamaya çalış.Insan kendi de hata yapabilir ama kendi hataları kisiyi olgunlastirir baskasinin lafiyla yapilan hata pismanlik hissinden baska bir sey vermez kisiye.Her seyin güzel olmasi icin önünde kocaman zaman var ve guzellestirmek senin elinde.Ama sürekli kendini aciz biri gibi görerek bu amaca ulaşamazsın.Sen biriciksin ve kimse senden degerli degil bunu unutma.Gecmisin üzüntülerine dönüp dönüp bakarak kendine acımaktan vazgeç.o sekilde büyümeyi sen secmedin ama.gelecegini sen secebilirsin.
 
Ne yaptıysanız kendiniz yapmışsınız. Kendinize acımayı ve başkalarını suçlamayı bırakın. Bu arada yaptıklarınız gerçekten ahmakça. Artık kendinize gelip önünüze bakın
evet ben yaptım ahmak olmasam ikinci dönem okula giderdim çok pişmanım çok
İnanın yalnız değilsiniz. Ayrıca geç kalmış da değilsiniz. Önce nasıl mutlu olacağınıza karar verin. 30 40 yaşında istediği bölümü okuyanlar var. Karar verin ve bir yerden başlayın.
teşekkür ederim ama benim kadar salağı yoktur çünkü çok zor kazandım ünivi ve bıraktım bu sebeple affedemiyorum kendimi
 
Hayatta hiçbir zaman geç kaldım düşünme, hele 23 yaşında hiç düşünme, bi şeyleri düşünüp değiştirmek istediğin andan itibaren ona göre çabala..
 
Bir kere yaşın henüz çok genç.Hiç bir şey icin gec kalmis sayılmazsin. Cok iyi bir universiteden ve bölümden mezunum ona rağmen ben de is bulamadım.Genclerin genel sorunu işsizlik bu yüzden kendini asla suçlama.Ayrıca dikkatimi çeken şey, kendinle ilgili kararlarda dönüp içine ne yapmak istediğini sormuyorsun ve etrafını dinliyorsun anladığım kadariyla bunu yapmamaya çalış.Insan kendi de hata yapabilir ama kendi hataları kisiyi olgunlastirir baskasinin lafiyla yapilan hata pismanlik hissinden baska bir sey vermez kisiye.Her seyin güzel olmasi icin önünde kocaman zaman var ve guzellestirmek senin elinde.Ama sürekli kendini aciz biri gibi görerek bu amaca ulaşamazsın.Sen biriciksin ve kimse senden degerli degil bunu unutma.Gecmisin üzüntülerine dönüp dönüp bakarak kendine acımaktan vazgeç.o sekilde büyümeyi sen secmedin ama.gelecegini sen secebilirsin.
çok teşekkür ederim ama işte çok pişmanım evet dediğiniz gibi kararlarımda başkalarını etrafı dinledim hep üzüldüğüm nokta bir nebze de olsa yaşamak istediğim hayata ulaşmıştım birkaç sorun için bıraktım o kadar üzülüyorum ki buna
 
Öncelikle yaptığın ahmaklık değil. Ama sende bir şey fark ettim neyi seçersen seç pişmanlık duyuyorsun uyum sağlayamıyorsun. Bu konusa profesyonel bir yardım al tek başına başa çıkamazsın. Yaşın oldukça küçük üniversitede 40 yaşında arkadaşlarımız vardı . Kesin ve net kararlar al hayatın hakkında ve bunları kendi kararınla uygula vazgeçme kimsenin şafıyla dönme. Senin hayatın senin kararların. Kimse sen duygularını hissettiklerini bilemez . O yüzden sen kendi mutluluğunu düşünerek yaşayacaksın önünde harika yıllar var
 
Öncelikle yaptığın ahmaklık değil. Ama sende bir şey fark ettim neyi seçersen seç pişmanlık duyuyorsun uyum sağlayamıyorsun. Bu konusa profesyonel bir yardım al tek başına başa çıkamazsın. Yaşın oldukça küçük üniversitede 40 yaşında arkadaşlarımız vardı . Kesin ve net kararlar al hayatın hakkında ve bunları kendi kararınla uygula vazgeçme kimsenin şafıyla dönme. Senin hayatın senin kararların. Kimse sen duygularını hissettiklerini bilemez . O yüzden sen kendi mutluluğunu düşünerek yaşayacaksın önünde harika yıllar var
teşekkür ederim ama genelde ben yanlış karar veriyorum okulu bırakmam tamamen ahmaklık çünkü çok zorlukla kazandım ama birkaç sorun yüzünden bıraktım affetmiyorum kendimi yaşamak istemediğim şehirde bir 3 yıl daha kaldım
 
teşekkür ederim ama aile içinde çok problem yaşıyorum birde hayallerim vardı çok güzel hayaller bırakmamış olsaydım okulu gerçekleştirmiş olacaktım birçoğunu üzülüyorum 18 19 20 yaşında yaşayamadıklarım için

Ya bunu bilemezsin, okulda belki ring ezecekti seni zaten yaşamicaktin. Belali bi cocukla kavga edip yurt binasindan asagi atilcaktin belki. Nerden bilebilirsin ki. Su anını mahvetme. Borderline olabilir misin?
 
Ya bunu bilemezsin, okulda belki ring ezecekti seni zaten yaşamicaktin. Belali bi cocukla kavga edip yurt binasindan asagi atilcaktin belki. Nerden bilebilirsin ki. Su anını mahvetme. Borderline olabilir misin?
teşekkür ederim boderline teşhisi hiç bir doktor koymadı bi kere bi psikolog söyledi o kadar
 
Back
X