Zorbalık değil zaten onu yapamayacak kadar minikler ben diğerleri için kullanmıştım bu lafı yani bana kendi tercihi gibi anlattı ama kendini soyutlamasi da beni üzdü.Bir nevi zorbalığa uğradım diyebilirim eski eş ve ailesi tarafından uyanışa geçip yeter demem ve hepsini hayatımdan def etmem uzun zaman aldı.Ailem benim aksime beni hep aman kizim sorun çıkarma alttan al karşı gelme diye büyüttüğü için o iğrenç aile üzerimde istediği gibi at koşturdu uzun süre hakkımı savunamadim sanırım çocuğum da öyle bir şeye maruz kalsın istemiyorum
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Beni çok üzdü
- Konu Sahibi Pry13
- Başlangıç Tarihi
Evet
Siz çocuğunuz sizin gibi olmasın istiyorsunuz ama çocuğunuz siz değil, sizin geçmişte yaşadığınız olumsuzlukların ve kendi hakkınızı savunamamanizin yükünü anaokuluna giden bir çocuğa üzerine bırakıyorsunuz. Sizin yaşadıklarınız sizi değiştirmeli ve olgunlaştırmalı, çocuğunuzu değil. Kendi zamanla yaşadığı sıkıntılarla bahsetmeyi öğrenmeli. Sizin aileniz aman sorun çıkarma dedi ve siz ailenizin bulduğu çözüme üzdünüz ve bunun acısını çektiniz. Şimdi de aynı şeyi çocuğunuza yapıyorsunuz, çözümü kendiniz yaratmaya çalışıyorsunuz. Ama siz ailenizin yapmadığı şeyi yapmalısınız, çocuğunuzun kararlarına, olaylarla mücadele şekline saygı duymayı öğrenmek zorundasiniz
- 23 Kasım 2020
- 956
- 3.991
- 63
- 30
Bence özgüven verilmeye çalışılarak verilebilecek bir şey değil. Öyle olsaydi benim oğlum da özgüven patlaması olmalıydı. Anaokulunda terapi aldı, şuan 3.sinifta yine terapi alıyor.
Kızım bir nebze daha iyi, ama o da anaokulunda bir oyuncak tren varmış, aylarca eline alamamış. Anlatıp duruyor arkadaşlarım bana vermiyordu diye
Benim tespitim, özgüvenli çocuklar abartı derecede ilgi gösterilmeyen, aşırı derecede korunmayan, kendi başının çaresine bakmaya alışmış çocuklar oluyor.
Annemin apartmanında bir kadın var, kızı oğlumla aynı yaşta. Kız 7 yaşındayken okuldan çıkıp parkta annesinin işten gelmesini bekliyordu aç susuz. Üstelik annesinin çalışmaya ihtiyacı yoktu, eşinin durumu gayet iyiydi. Annemle benim aklımız çıkıyordu parkta gozetliyorduk başına bir iş gelmesin diye. Eline yiyecek tutusturuyorduk. Benim oğlum daha evin yanındaki bakkala gidemezken kızı iki caddeli bir yoldan Bim' e gönderiyordu annesi
Yani tabi bu çok uç bir örnek, bence annesi sorumsuzun önde gideni, saygı duyulacak bir yanı yok. Ama kız şimdi 3. Sınıfta kızımı da, oğlumu da, beni de cebinden çıkarır
aslında özgüven yeri geldiğinde aşılanabilen bir şey diye düşünüyorum, ben çocukken inanılmaz sessiz,kendi halinde vur kafasına al lokmasını bir çocuktum çünkü her şeyimi ailem üstlenirdi. dediğiniz gibi koruyuculuk çok fazlaydı. sonra ortaokul gibi annem baktı ezik olacağım hemen davranışlarına çeki düzen verip her şeyde beni öne atmaya başladı. kızım sipariş ver, meselelerini kendin konuşup hallet,faturamızı ödemeye git, telefonla sen konuş, doktora derdini kendin anlat,kıyafetini kendin al gibi. bir kaç sene sonra liseye geçişte bir açıldım
inanılmaz bir özgüven kazandım, şuan da en sevdiğim yönüm özgüvenimdir.mizaç unsuru da var fakat aile davranışı kesinlikle çok etkiliyor.Kk yi bu yüzden çok seviyorumson cümle çok isabetli
konu sahibi sen de şunu yap, arkadaşlarına şöyle söyle vs gibi yönlendirmeler çocuklarda işe yaramaz, dahası o an durumu yaşarken onun aklında kalıcı olmaz. en güzeli onunla birlikte oyun oynamak, canlandırma yapmak ve hedeflediğiniz davranışı o şekilde göstermek. hikayeler anlatın. Çağlar hayır demeyi öğreniyor diye bir kitap var mesela, Çağlar serisini illa ki biliyorsunuzdur. onu okuyun, istemediği bir şeyi zorla yaptığı için üzülen ama sonra hayır dedikçe, kendini ifade edebildikçe mutlu olan çocuklarla ilgili bol bol hikayeler anlatın, kitaplar okuyun. kendisinin çıkarım yapmasına izin verin.
iş bankasi yayınlarının çoğu kitabını almıştım çocuklara ama bu seriyi gözden kaçırmışım hemen sipariş ettim hepsini çok faydali konuları ele alan kitaplar vardı. Çok teşekkür ediyorum size.Bazi ebeveynler cocuklugunda yasadiklari olaylari cocuguna projekte ediyor, cocuk bir sure sonra annenin kaygilarina gore davranmaya basliyor. mesela anne Cok ezilerek buyumus, cocugun da benzer tecruberini Belki de algida secicilikle daha cok gundeme getiriyor, cocuk da onu duyup icsellestirebiliyor.
Burada resmen kendi oğlumu gözlemledim.büyük oğlumda böyleydi.eşim çok üzülür kızardı.bu çocuk niye böyle iletişim kurmuyor diye.psikolog psikolog gezdim ne yapabiliriz diye.sonuç ailece zaman geçirme dedi eğlence geceleri düzenledik aile oyunları aldık.ben anne olarak yetemiyormuşum.baba figürü çok önemli baba ailede ne denli çok iletişim kurarsa çocukta o kadar iletişimi kuvvetli oluyor.şimdi daha dikkatli eşim.beni bıraktı baba ile gümbür gümbür konuşuyor.arkadaşları oldu bir sürü.kendine güveni geldi.ailecek değerlendirme yapın.bir şey yaparken artık onun fikrini alıyoruz saygı duyuyoruz.şuan 9 yaşında evde yalnız bile kalabiliyor.markete falan bizi gönderiyor.kendi evde keyif yapıyorMerhaba,
Altı yaşında bir oğlum var.Normalde sosyal herkesle bağ kurabilen bir çocuk.Sorun ise aşırı iyi niyetli ve boyun eğen bir çocuk olması.Herkesin yönetebilecegi bir çocuk yani.Bunu fark ettiğimde öz güvenini geliştirmek adına ona zorla bir şeyler yaptırmamaya başladım onun kararlarına saygı duymaya seçtiği saçma sapan kıyafeti almaya oyuncaklarını toplamiyorsa peki demeye başladım.Biraz olsun insanlara hayır demeyi öğrendi ama geçen soyledigi şey beni çok üzdü.Oyuncak günlerinde oyuncağını oynamak isteyen herkesle paylasiyormus ama ona oyuncak kalmiyormus o da kenara geçip oturuyormuş.Annnecim sen de beğendiğin kişiden oyuncağını iste onunla oyna dedim.Ben beğenmiyorum oyuncakları dedi(çocuğun mutlaka ilgisini çeken bir şey olmuştur burada yalan soyluyor)Böyle olduğunu bilmiyordum çok üzüldüm dedim.Oyle deyince ben istemediğim için oturuyorum sıkılıyorum falan dedi.İcime öküz oturdu.Ogretmenini arayıp sormalı miyim kendini çekiyor mu diye.Bir de dışarda oynarken böyle bir durum fark ettim.Cocuklar bildiğin yonetiyor zorbalık yapıyor kendimi tutamayıp müdahale ediyorum bazen kendisine de nasıl baş edeceğini anlatıyorum ama durum başa sarınca dışarı salmadim.Bu sefer çok sıkılıyorum gideceğim yaptirmayacagim bir daha diyoröğrencilerimden de dislanmaya, zorbalığa maruz kalanlar oluyor ve ben onlar için de ne yapacağımı bilmiyorum.
Bizimki bundan kaynaklanıyor olabilir aslında bizde baba figürü yok çünkü yani var ama yok bosandik.Arada alır iki saat sonra hemen getirir çok vakit geçirmez evliyken de öyleydi.Hatta ne yazık ki oğlumun yanında çok büyük kavgalar ettik o yüzden de böyle olmuş olabilirBurada resmen kendi oğlumu gözlemledim.büyük oğlumda böyleydi.eşim çok üzülür kızardı.bu çocuk niye böyle iletişim kurmuyor diye.psikolog psikolog gezdim ne yapabiliriz diye.sonuç ailece zaman geçirme dedi eğlence geceleri düzenledik aile oyunları aldık.ben anne olarak yetemiyormuşum.baba figürü çok önemli baba ailede ne denli çok iletişim kurarsa çocukta o kadar iletişimi kuvvetli oluyor.şimdi daha dikkatli eşim.beni bıraktı baba ile gümbür gümbür konuşuyor.arkadaşları oldu bir sürü.kendine güveni geldi.ailecek değerlendirme yapın.bir şey yaparken artık onun fikrini alıyoruz saygı duyuyoruz.şuan 9 yaşında evde yalnız bile kalabiliyor.markete falan bizi gönderiyor.kendi evde keyif yapıyor
Çok üzüldüm bizde boşanmadan döndük çocuklar için anne en büyük nimet olsada baba figürü çok önemli aileye katkısı iletişimi anneye yaklaşımı çocuğun gelişimini etkiliyor.eşim bu yüzden elinden geleni yapmaya çalışıyor.ona kızamıyorum görmemiş öğrenmemiş resmen ben 3 çocuk büyütüyorum şuan. Allah yardımcınız olsun.sizden çıkmış artık.inşallah ikinizin sevgisi onun eksikliklerini giderir.lütfen rehber öğretmen yada psikologtan yardım alın.ben bu haldeyken yardım alıyorum