Mune, konumu taşıma lütfen çünkü bu konu gerçekten dert ettiğim bir konu de ve birçok kişinin düşüncesini merak ediyorum.
Arkadaşlar, kayınvalidem ile aram iyi değil, görünüşte bir şey yok ama aramızda tek taraflı bir soğuk savaş var sanki. İlk dogumuma iki gün önce gelmiş ve doğumdan bir gün sonra saçma sapan bir sınır kriziyle ortalığı birbirine katıp gitmişti. İyi ki de öyle oldu, çok rahatladım o gittikten sonra ki kadin o kadar surede bile bunalıma soktu beni. En küçük örnek, mesela sofraya oturuyoruz, iyi beslenmem lazım, kadının gözü üzerimde, çabuk ye, çocuğu emzir, oyalanma, hadi hadi, bekleme...
Şimdi benim annem olmadığı icin yine gelmek istiyor ama ben istemiyorum. Gelmek isteyen akrabalarım var ama onları da istemiyorum. Sezeryan doğum yapacağım. İlkinde akşama doğru yürümeye başlamıştım. Sizce yanımda sadece eşim olsa idare edebilir miyim? Kimseyi istemiyorum artık, uğraşmak istemiyorum kimseyle.